دانشنامه زن

در اینجا انواع موضوعات سلامتی که در رابطه با خانومها وجود دارد با شما به اشتراک میگذاریم

دانشنامه زن

در اینجا انواع موضوعات سلامتی که در رابطه با خانومها وجود دارد با شما به اشتراک میگذاریم

۱۲۹ مطلب در خرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

یکی از دغدغه های همیشگی مادران که دقیقا از بدو تولد نوزاد شروع می شود نحوه رشد کودک می باشد. آن ها دائما این نگرانی را دارند که آیا فرزندشان به خوبی و به اندازه کافی رشد می کند یا خیر؟ آیا وزن مناسبی در هر زمان دارند و همه مواد مورد نیاز بدنشان تامین می شود یا خیر ؟ و همیشه استرس دارند که نکند درباره این موضوع کم کاری کرده باشند.

خوشبختانه معیارهایی برای وزن و قد مناسب نوزادان وجود دارد که می تواند با چکاپ نوزاد در هر دوره میزان رشد او را سنجید. یکی از مهم ترین دوران رشد فرزندان ما رشد آنها در دوماهگی است. در این مقاله قصد داریم وزن نوزاد دو ماهه و میزان رشد مناسبش را با هم بررسی کنیم تا شما مادر اومایی عزیز بتوانید معیار مناسبی را برای آن در نظر داشته باشید.

در این مقاله می خوانیم:

چگونگی رشد نوزاد دو ماهه 
میزان خواب نوزاد دوماهه
چگونگی مراقبت از نوزاد 2 ماهه 

چگونگی رشد نوزاد دو ماهه 

در ادامه شما را با نحوه رشد نوزاد دو ماهه آشنا می کنیم:

1. قد و وزن

در ابتدا توجه داشته باشید که هر کودکی از نظر قد و وزن منحصر به فرد است. او با سرعت خود پیشرفت می کند و اگر سریع تر یا آرام تر از دیگر نوزادان رشد می کند جای نگرانی نیست. با این حال، استانداردهای رشد طبیعی به عنوان راهنمایی برای شما تعیین شده است. 

- دو ماه اول زندگی دوره رشد سریع کودک است. کودک شما همچنان با سرعت بالا و یکسانی رشد می کند و در این ماه حدود 1 تا یک و نیم اینچ (2.5 تا 3.8 سانتی متر) از نظر قدی و 2 پوند (907 گرم) از نظر وزنی اضافه می کند. این اعداد به صورت میانگین هستند. بنابراین ممکن است کودک شما سریعتر یا کندتر هم رشد کند.

- پزشک شما وزن، قد و دور سر نوزاد را در جلسه های چکاپ اندازه گیری می کند و رشد او را روی نمودار رشد استاندارد بررسی خواهد کرد. فرقی نمی کند نوزاد شما بزرگ، کوچک و یا متوسط باشد، تا زمانی که با این الگو رشد در طول زمان هماهنگ باشد، همه چیز خوب است.

- اگر فرزند شما به صورت نوزاد نارس متولد شده باشد، نباید نمودار رشد و پیشرفت او را با نوزادان کامل مقایسه کنید. نوزادان نارس باید به طور دقیق تر بررسی شوند و در طول ماه های اول بیشتر مورد توجه قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که آنها به درستی رشد می کنند. 

در زیر نمودار رشد برای نوزادانی که به 2 ماه رسیده اند نشان داده شده است:

وزن و قد نوزاد دختر دوماهه

وزن: 5.3 کیلوگرم      قد: 56.1 سانتیمتر

وزن و قد نوزاد پسر دوماهه

وزن: 5.6 کیلوگرم     قد: 58.4 سانتیمتر

اگر کودک شما بهانه گیر است یا می خواهد بیش از حد معمول بخورد، احتمالا به دلیل جهش رشد است. اگر به نوزاد شیر می دهید ممکن است در این زمان شیر بیشتری بخواهد. بعضی از افراد این حالت را "تغذیه خوشه ای" می نامند. نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می شوند نیز همین وضعیت را دارند. بنابراین به سیگنال هایی که نشان دهنده گرسنگی کودک شما است (بیرون آوردن زبان یا مکیدن شست) توجه کنید. اگر این بهانه گیری بیش از یک یا دو روز ادامه داشت، به دکتر مراجعه نمایید.

مقاله پیشنهادی اوما: بهترین شیر خشک برای وزن گیری

اگر کودک شما با سرعت مورد انتظار رشد نکند یا سرعت رشد او کند باشد، پزشک در ابتدا میزان تغذیه او را مورد بررسی قرار می دهد تا مطمئن شود که کودک شما به اندازه کافی غذا می خورد. در این وضعیت پزشک احتمالا از شما سوالات زیر را می پرسد:

1-  نوزاد شما در طول روز چقدر تغذیه می شود؟

در 2 ماهگی، یک نوزاد شیرخوار باید حدود 8 بار در 24 ساعت غذا بخورد. نوزادانی که شیر خشک می خورند نیز معمولا هر 4 ساعت یک بار نیاز به تغذیه دارند. اگر نوزاد در هر بار شیردهی بیشتر شیر بخورد، تعداد دفعات شیردهی کمتر می شود و در طول شب طولانی تر می خوابد.

2-  کودک شما در هر بار تغذیه چقدر شیر می خورد؟

یک نوزاد دو ماهه به طور معمول در هر وعده غذایی حداقل 10 دقیقه شیر می خورد. نوزادانی که با شیشه شیر می خورند معمولا حدود 5 تا 6 اونس (148 تا 177 میلی لیتر) - بعضی بیشتر و بعضی کمتر - در هر بار تغذیه شیر می خورند. 

 

قد و وزن نوزاد دوماهه

3- تعداد کار کردن شکم نوزاد در روز و حجم و غلظت آن چگونه است؟

اکثر نوزادان روزانه 1 بار یا بیشتر مدفوع دارند، اما ممکن است 1 یا 2 روز حرکت روده رخ ندهد که در صورت طبیعی بودن غلظت مشکلی وجود ندارد. انواع مدفوع نوزادان شیرخوار نرم و کمی آبکی است. مدفوع نوزادانی که شیر خشک می خورند کمی سفت تر می باشد، اما نباید خیلی سفت یا فرم گرفته باشد. اغلب اوقات رشد کودک هر چند ماه یک بار توسط پزشک مورد بررسی قرار می گیرد. اما اگر پزشک نگران رشد کودک باشد، توصیه می کند بیشتر به او مراجعه کنید.

4- بعد از این چه باید کرد؟

به طور متوسط، نوزادان بین 3 تا 6 ماه از نظر قدی و وزن با سرعت ثابتی رشد می کنند. گاهی اوقات ممکن است به نظر برسد که رشد کودک خیلی سریع است. اما نگران نباشید. رشد سریع در نیمه دوم سال اول کاهش می یابد. بعد از دو هفته اولیه در بدو تولد، انتظار می رود نوزاد به وزن تولد بازگردد. نوزاد متوسط پس از آن در ماه اول حدود یک اونس در روز و حدود یک یا دو پوند  (0.5 الی 1 کیلوگرم) در ماه تا ماه ششم وزن اضافه می کند. اکثر نوزادان در ماه پنج یا شش دو برابر وزن زمان تولد می باشند و در یک سالگی سه برابر وزن زمان تولد اضافه کرده اند.

2. رشد جسمانی نوزاد

 بهتر شدن بینایی

با گذشت حدود دو ماه از تولد بینایی نوزاد (معاینه بینایی نوزاد ) شما شروع به بهتر شدن می کند. در این زمان او دائما حرکات صورت و دست های شما را دنبال می کند. همچنین می توانید یک اسباب بازی را حدود 20 سانتیمتری صورت او تکان دهید و تمرکز او را مشاهده کنید. اگر چشمان کودک شما مشکل داشت، فورا به پزشک مراجعه کنید تا سریع مشکل را تشخیص دهد و درمان کند.

 تشخیص صداهای متفاوت

کودک 2 ماهه شما در حال حاضر قادر به تشیخص صدای آشنا از صداهای دیگر است. او مخصوصا به صدای والدینش پاسخ می دهد. کودک شما در این زمان صداها را بهتر تشخیص می دهد و اغلب به دنبال منبع صدا می گردد.

 گرفتن اشیا به صورت آگاهانه

در این زمان، کودک شما واکنش غیرارادی به گرفتن اشیائی که جلوی او قرار دارد نشان می دهد. در عوض، او توانایی گرفتن و نگه داشتن چیزهایی را که می خواهد را به دست آورده است. به چگونگی گرفتن انگشت خود در دست او توجه کنید. بهتر است برای کودک خود اسباب بازی هایی که لذت می برد و خطرناک نیستند را فراهم کنید و توانایی گرفتن اشیا را در او افزایش دهید.

پیشنهاد پزشک اوما: به دهان بردن اشیا در نوزادان

 کنترل بهتر بر بدن

کودک شما اکنون قوی تر شده است. در این زمان عضلات گردن به او اجازه می دهد سر خود را چند ثانیه ثابت نگه دارد. با این وجود، هنوز باید آمادگی داشته باشید که در صورت لزوم از سر و گردن او پشتیبانی کنید. او هم اکنون می تواند قسمت فوقانی بدن خود را با ساعدش بلند کند، پاها را راست کند، و با کمی کمک بایستد.

3. رشد اجتماعی نوزاد

اولین وسیله ارتباطی کودک با شما گریه است. دلایل زیادی وجود دارد که کودک شما را ناراحت کند بخصوص که نمی تواند نیازهایش را با صحبت بیان کند. بنابراین در صورتی که اغلب ناراحت است نگران نشوید. از طرف دیگر، اگر فرزند شما خوشحال باشد، ممکن است صدای غرغره کردن، خرخر کردن و بغبغو کردن بشنوید. این معمولا پاسخ او به تشخیص صورت و صدای شما است. هنگامی که کودک شما 2 ماهه می شود، باید به متخصص اطفال مراجعه کنید تا بررسی های کامل تری انجام شود. 

میزان خواب نوزاد دوماهه

در اینجا دو سوال مطرح میشود:

نوزاد 2 ماهه چند ساعت می خوابد؟

از 2 هفتگی تا 2 ماهگی، نوزادان به طور متوسط 15.5 الی 17 ساعت در شبانه روز می خوابند که حدود  8 الی 10 ساعت در شب و 6 تا 7 ساعت در طول روز می باشد. در طول ماه سوم، نوزادان به طور متوسط  به 15 ساعت خواب، یعنی 10 ساعت در طول شب و 5 ساعت در طول روز نیاز دارند (جدول خواب نوزاد ،کودک، نوجوان).

آیا برای یک نوزاد 2 ماهه طبیعی است که تمام روز بخوابد؟

2 الی 3 ماه اول زندگی نوزاد همراه با رشد سریع در تمام ارگان های خارجی و تکامل ارگان های داخلی مانند دستگاه گوارش همراه است. بنابراین، او به خواب زیادی نیاز دارد. حتی اگر نوزاد برای غذا خوردن به سختی بیدار شود، به احتمال زیاد هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. فرزند شما زیاد می خوابد. البته بهتر است این مطلب را برای اطمینان بیشتر به پزشک گزارش دهید. 

چگونگی مراقبت از نوزاد 2 ماهه 

شما اوایل راه هستید و هر ماه با تجربه تر میشوید، پس نگران نباشید:

1. تغذیه مناسب کودک

اشتهای کودک شما ممکن است در این مرحله به طور چشمگیری افزایش یابد. به غیر از افزایش میزان غذای درخواستی، ممکن است نیاز باشد تعداد دفعات شیردهی را نیز افزایش دهید. در این حالت سعی کنید به خواسته او توجه کنید و هر زمانی که غذا می خواهد به او شیر بدهید. نوزاد شما هنوز هم در اواسط شب شیر می خواهد، اما ممکن است تعداد دفعات آن کاهش یابد، زیرا تغییراتی در الگوهای خواب او ایجاد شده است.

2. الگوی خواب و چگونگی سازگاری با آن

به تغییراتی که در الگوهای خواب کودک شما اتفاق می افتد توجه کنید. او احتمالا روزها به فاصله یک تا سه ساعت یک بار می خوابد. اما در طول شب، ممکن است از پنج تا شش ساعت خواب او طول بکشد. پس از هر دفعه شیردهی، کودک شما احتمالا نشانه هایی از خستگی را نشان می دهد و می خواهد دوباره شارژ شود. در این مرحله 9 تا 18 ساعت استراحت در هر 24 ساعت طبیعی است.

3. درک دلیل گریه نوزاد

چیزهای زیادی در این سن وجود دارد که ممکن است باعث شود نوزاد شما گریه کند. تغییرات جسمی در بدن او که فراتر از کنترل شماست نیز می تواند با گریه نوزاد ارتباط داشته باشد. به عنوان مثال، سیستم عصبی کودک شما ممکن است در حال بلوغ باشد و این مسئله باعث می شود نوزاد  توسط هر محرک اضافی شروع به گریه کند (علت گریه کردن نوزاد در کل روز). او همچنین ممکن است احساس خستگی شدید داشته باشد. بهتر است که به سادگی به خواسته ها و نیازهای او توجه کنید، او را در آغوش بگیرید و به آرامی تکان دهید و در صورت لزوم او را راه ببرید تا کمتر گریه کند. 

 

چگونگی مراقبت از نوزاد 2 ماهه

4. بررسی حرکات روده

مدفوع یک شاخص عالی از سلامتی کودک شماست و در رنگ ها، غلظت ها و دفعات مختلفی دیده می شود که همه آنها سالم و طبیعی هستند. هنگامی که نوزاد شروع به خوردن غذاهای جامد می کند، باید منتظر دنیای کاملا جدیدی از رنگ ها، بافت ها و بوها باشید!!!.

5. روی شکم قرار دادن نوزاد را فراموش نکنید!

روی شکم قرار دادن نوزاد به او کمک می کند گردن و تنه خود را تقویت کند و از مشکلات ناشی از دراز کشیدن او بر روی پشت جلوگیری می کند. فقط کافی است کودک را روی سینه خود بگذارید تا سرش را بلند کند و صورت شما را ببیند. چند بار انجام کوتاه مدت این کار در روز به او کمک خواهد کرد که قوی تر شود.

6. ماساژ کودک 

ماساژ کودک شما را آرام می کند و او را با بدن خود آشنا می سازد. این کار همچنین می تواند سیستم ایمنی بدن او را تقویت کند، گردش خون را تحریک و تسکین دهد. در هنگام ماساژ اتاق باید گرم باشد. اجازه دهید کودک دراز بکشد و به آرامی هر قسمت از بدن را به طور جداگانه ماساژ دهید. اگر از روغن خاصی می خواهید استفاده کنید قبل از آن با پزشک مشورت نمایید.

پیشنهاد پزشک اوما: فواید ماساژ دادن نوزادان با روغن

7. برای کودک خود کتاب بخوانید!

هنگام خواندن برای کودک سعی کنید از لهجه ها و آوازهای مختلف استفاده کنید. کتاب ها با متن ساده و تصاویر بزرگ و روشن را انتخاب کنید و برایش توضیح دهید. حتی می توانید از کتاب های بزرگسالان استفاده کنید. هنگامی که کودک شما ریتم صدای شما را می شنود، آهنگ زبان را بهتر یاد می گیرد.

سخن آخر

رشد نوزاد در ماه های اول تولد بسیار مهم است و باید کاملا مورد توجه قرار بگیرد. بخصوص مادرانی که تجربه اولشان هست باید بیشتر دقت کنند و اگر بتوانند قبل از به دنیا آمدن نوزاد درباره این موضوع اطلاعاتی از کتاب ها، مقالات و کلاس های آموزشی موجود کسب کنند، کمک بزرگی به آن ها خواهد کرد. 

[collapse id=2633]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

فشار خون بالا به معنی افزایش فشار خون در دیواره های رگ ها می باشد. در حالت عادی فشار خون بالا می تواند خطرات جدی مثل نارسایی کلیه برای فرد مبتلا ایجاد کند اما در خانم های باردار میزان خطرات بیشتر است و باید تحت نظارت پزشک و کنترل قرار بگیرد. فشار خون صدوچهل بر نود میلیمتر جیوه خیلی بالا می باشد.  مطالعات نشان می دهد فشار خون بالا حدود شش تا هشت درصد خانم های باردار را تحت تاثیر قرار داده است. 

در این مقاله گروه سلامت اوما تصمیم دارد روش های مناسب برای کنترل و کاهش فشار خون بالا را به شما عزیزان اومایی آموزش دهد تا در صورت ابتلا بتوانید از آن ها استفاده کنید. 

در این مقاله می خوانیم:

انواع فشار خون بالا در بارداری
دلایل افزایش فشار خون در بارداری
خطرات افزایش فشار خون در بارداری
روش های کاهش فشار خون در طول بارداری

انواع فشار خون بالا در بارداری

در طول بارداری فشار خون به شکل های مختلف زیر می باشد:

  • فشارخون بالا در بارداری که بعد از هفته بیستم بارداری دیده می شود.
  • فشار خون بالای مزمن که پیش از بارداری وجود داشته یا پیش از هفته بیستم بارداری اتفاق افتاده است.
  • فشار خون بالای مزمن همراه با پره اکلامپسی که در خانم هایی که پیش از بارداری فشار خون بالا داشته اند دیده میشود.(پره اکلامپسی نوعی مشکل در بارداری است که با فشار خون بالا و آسیب به سیستم های دیگر بدن همراه است.)

دلایل افزایش فشار خون در بارداری

دلایل زیادی برای افزایش فشار خون در طول بارداری وجود دارد. به عنوان مثال:

** چاقی، تحرک کم، سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، بارداری اول، بارداری دوقلو، سن بیشتر از چهل سال و سابقه خانوادگی در خصوص برخی بیماری های مربوط به کلیه یا فشار خون می توانند مهم ترین عوامل ایجاد فشار خون بالا در بارداری باشند.

** استفاده از روش هایی مانند لقاح مصنوعی نیز باعث افزایش فشار خون در طول بارداری می شود.

خطرات افزایش فشار خون در بارداری

فشار خون بالا در طول بارداری فشار زیادی به قلب و کلیه وارد می کند که باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و کلیوی می شود. علاوه بر این افزایش فشار خون باعث افزایش احتمال جداشدگی جفت، سزارین و ایجاد نقص های مختلف در فرایند رشد جنین می شود. به همین دلیل کنترل فشار خون در طول بارداری منجر به تولد فرزندی سالم می شود. همزمان باید سونوگرافی به طور مداوم انجام شود و رشد جنین در رحم کنترل شود.( این مقاله را بخوانید: مروری کامل بر فشار خون)

روش های کاهش فشار خون در طول بارداری

در این قسمت شما را با  روش های کاربردی برای کاهش فشار خون در بارداری آشنا می کنیم:

1- مقدار نمک مصرفی را تحت کنترل قرار دهید:

معمولا با قطع مصرف نمک، فشار افرادی که مبتلا به فشار خون هستند کاهش می یابد و این مسئله از بالا رفتن فشار خون جلوگیری می کند. اما مطالعات نشان می دهد حذف کامل نمک از رژیم غذایی سودمند نیست زیرا باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی عروقی می شود. این مطالعات نشان می دهد فقط افرادی که مبتلا به فشار خون بالا هستند و نمک به مقدار زیاد مصرف می کنند، باید نگران مصرف آن باشند.

  • به یاد داشته باشید میزان سدیم مورد نیاز بد کم است و نباید بیش از اندازه مصرف شود.
  • در طول بارداری برای کنترل فشار خون، باید مقدار مصرف نمک را کنترل کنید.
  • در هنگام آشپزی نمک به مقدار زیاد استفاده نکنید. از گیاهان و ادویه های دیگر مانند آب لیمو یا فلفل برای خوش طعم کردن غذا استفاده کنید.
  • از غذاهای فراوری شده، فست فود و نوشیدنی هایی که مقدار بالایی سدیم دارند استفاده نکنید.
  • از غذاهای کنسروی دوری کنید زیرا حاوی مقدار زیادی سدیم هستند.

 

نمک و فشار خون بارداری

2- نفس کشیدن کنترل شده را تمرین کنید:

نفس عمیق یکی از روش های آرام شدن است که باعث کاهش استرس و فشار خون می شود. هنگامی که نفس عمیق می کشید خون با اکسیژن زیاد به تمام سلول های بدن منتقل می شود. این مسئله باعث افزایش انرژی شما نیز می شود. برای گرفتن نتیجه بهتر به روش زیر عمل کنید:

  • بر روی پشت بخوابید.
  • دست ها را بر روی سینه یا زیر قفسه سینه قرار دهید.
  • با بینی به آرامی نفس بکشید به طوری که شکم به طرف بالا حرکت کند.
  • سپس هوا را با دهان بیرون دهید و این کار را با پنج شماره انجام دهید. در این حالت عضلات شکم را سفت نگه دارید.
  • این کار را ده بار انجام دهید و منظم و آهسته نفس بکشید.
  • نفس کشیدن عمیق را ده دقیقه، دو تا سه بار در روز تکرار کنید. این کار باعث کنترل فشار خون و سلامت قلب می شود.

3- از پیاده روی لذت ببرید:

خانم هایی که در طول بارداری فعالیت ندارند نسبت به خانم های فعال بیشتر در معرض فشار خون بالا هستند. پیاده روی یکی از بهترین ورزش های قلبی عروقی برای خانم باردار است.

  • حدود سی تا چهل و پنج دقیقه پیاده روی باعث کاهش فشار خون می شود. این فعالیت در کل مدت بارداری مجاز است مگر اینکه پزشک برای شما استراحت مطلق تجویز کرده باشد.
  • اگر پیش از بارداری فعالیت نداشته اید سعی کنید از بیست دقیقه پیاده روی شروع کنید.

 

پباده روی و کاهش فشار خون بارداری

4- افزاش مقدار پتاسیم مصرفی:

پتاسیم یکی از مواد معدنی مهم مورد نیاز بدن در طول بارداری است. این ماده به حفظ تعادل مایعات و الکترولیت ها در این دوران کمک می کند. همچنین به آزادسازی انرژی کربوهیدرات، چربی و پروتئین کمک می کند و باعث جلوگیری از انقباضات ماهیچه ها می شود.

  • مقدار مناسب پتاسیم همچنین باعث کنترل فشار خون در طول بارداری می شود. در واقع افرادی که مبتلا به فشار خون بالا هستند باید رژیم غذایی سرشار از پتاسیم داشته باشند.
  • مطالعات نشان می دهد افزایش مصرف پتاسیم و کاهش مصرف سدیم تاثیر مثبت بر فشار خون دارد.
  • یک خانم باردار باید روزانه حدود دوهزار تا چهارهزار میلیگرم پتاسیم مصرف کند.
  • برخی غذاهای سرشار از پتاسیم شامل سیب زمینی شیرین، گوجه فرنگی، آب پرتقال، سیب زمینی، موز، نخود، لوبیا و میوه های خشک می باشند. با خواص موز در بارداری بیشتر آشنا شوید.
  • در صورت تمایل به مصرف مکمل حتما قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید.

 

منابع پتاسیم و کاهش فشار خون بارداری

5- غذاهای سرشار از منیزیم مصرف کنید:

رژیم غذایی با منیزیم کم باعث افزایش فشار خون می شود. بنابراین مصرف غذاهای غنی از منیزیم در طول بارداری ضروری است. منیزیم علاوه بر فشار خون، باعث ساخت دندان ها و استخوان های قوی در جنین می شود.

منیزیم در غذاهایی مانند بادام، آواکادو، موز، لوبیا، تخمه کدو، شیر سویا، سیب زمینی، ماست، غلات و سبزیجات وجود دارد.

6- ورزش یوگا:

استرس باعث افزایش فشار خون می شود. استرس در طول بارداری باعث زایمان زودرس، کم بودن وزن فرزند هنگام تولد وافزایش مشکلات رفتاری و رشدی فرزند می شود. ورزش یوگا باعث کنترل استرس شده و فشار را کاهش می دهد.

  • این ورزش به کشش، نفس کشیدن و تمرکز روحی کمک می کند. یوگا علاوه بر کاهش استرس باعث بهتر خوابیدن، افزایش قدرت و انعطاف پذیری  عضلات می شود. همچنین دردهای قسمت پشت را در بارداری کمتر می کند.
  • نتایج مطالعات نشان می دهد افرادی که هر هفته برای مدت هشت هفته ورزش یوگا انجام می دهند، استرس کمتری نسبت به افرادی دارند که از درمان های دیگر استفاده می کنند.

یوگا و کاهش فشار خون بارداری

7- کنترل وزن:

افزایش وزن در طول بارداری طبیعی است اما اگر بیش از حد نرمال باشد خطرناک است و موجب افزایش فشار می شود. همچنین وزن زیاد باعث ناراحتی های دیگری مانند پشت درد، خستگی، گرفتگی پا، دیابت بارداری و سوزش معده در این دوران خواهد شد.

با رژیم غذایی مناسب و سالم و ورزش می توان وزنی مناسب داشت. با پزشک درباره وزن مناسب برای خودتان و نحوه کنترل آن صحبت کنید.

 

وزن و فشار خون بارداری

8- آهنگ گوش کنید:

روزانه دو تا سه بار، هر بار به مدت نیم ساعت آهنگ گوش کنید. این کار باعث کاهش فشار خون می شود.

  • آهنگ باعث کاهش استرس و نگرانی می شود. استرس در طول بارداری برای جنین خوب نیست.
  • آهنگ های آرام بی کلام اثر بیشتری در کاهش استرس دارند و مانند مسکن عمل می کنند.
  • همچنین گوش دادن به آهنگ در طول بارداری باعث نزدیکی مادر و جنین می شود و رشد مغز جنین را تحریک می کند و یک الگوی مناسب خواب برای جنین ایجاد خواهد کرد. 

 

آهنگ در کاهش فشار خون بارداری

نکات پایانی بسیار مهم ...

  1. اگر پزشک مصرف قرص را برای کنترل فشار خون تجویز می کند، روزانه قرص های خود را در زمان مشخص شده مصرف کنید.
  2. بدون مشورت با پزشک قرصی را قطع نکنید.
  3. سیگار و مشروبات الکلی باعث افزایش تنش بر  سیستم قلبی عروقی می شود. همچنین برای سلامتی جنین خطرناک است. بنابراین در طول بارداری از سیگار و مشروبات الکلی دوری کنید.
  4. در طول بارداری از مصرف کافئین دوری کنید. این کار باعث کاهش احتمال سقط جنین نیز می شود.

[collapse id=2632]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

بیماری کبد چرب از جمله بیماری های خطرناکی است که در چند سال اخیر در ایران بسیار شیوع پیدا کرده است و بخصوص جوانان زیادی را درگیر نموده است. علت اصلی ایجاد کبد چرب تغذیه و رژیم نامناسب مثل مصرف بیش از حد غذاهای چرب و انواع فست فودها می باشد. کبد چرب به معنی تجمع چربی در سلول های کبد است.  

وجود چربی در کبد طبیعی است اما هنگامی که بیش از پنج تا ده درصد کبد چربی است، بیماری کبد چرب اتفاق افتاده است و این تجمع چربی در کبد باعث می شود بدن نسبت به بیماری های دیگر حساس تر باشد و باعث تورم نیز می شود. گروه سلامت اوما برای آشنایی شما عزیزان اومایی فیلم زیر در رابطه با کبد چرب، دلیل ایجاد و درمان آن را تدوین نموده است. ابتدا فیلم را با هم می بینیم تا بعد توضیحات کامل درباره کبد چرب را خدمت شما ارائه دهیم:

[video id=43138]

 

در این مقاله می خوانیم:

کبد چرب چیست؟
علت بیماری کبد چرب چیست؟
سندرم متابولیک و بیماری کبد چرب
علائم بیماری کبد چرب
تشخیص بیماری کبد چرب چگونه است؟
پیشگیری از بیماری کبد چرب
درمان بیماری کبد چرب


کبد چرب چیست؟

- کبد، واقع در سمت راست شکم و بزرگترین عضو داخلی بدن انسان است. عملکرد اصلی کبد حذف سموم و پردازش مواد غذایی وارد شده به بدن است. خون نیز از دستگاه گوارش از طریق کبد فیلتر می شود. بیماری کبد چرب (استئاتوز)، به معنی تجمع چربی بیش از حد در سلول های کبد می باشد و این بیماری یکی از مشکلات رایج در کشورها است. از هر 10 نفر حداقل 1 نفر دچار کبد چرب است. 

- کبد چرب هیچ آسیبی ایجاد نمی کند، اما گاهی اوقات چربی بیش از حد باعث التهاب کبد می شود. این بیماری، استاتوهپاتیت نامیده می شود و به کبد آسیب می رساند. گاهی التهاب ناشی از کبد چرب به سوء مصرف الکل مرتبط است. این مشکل استاتو هپاتیت الکلی نامیده می شود. در غیر این صورت، به آن بیماری استاتو هپاتیت غیر الکلی یا NASH می گویند. دلیل اصلی بیماری کبد چرب ناشی از الکل مصرف الکل به مقدار زیاد است. اما در کبد چرب غیرالکلی، چربی به دلایل غیرمربوط به الکل مانند مصرف غذاهای چرب در کبد تجمع می کند.

- ممکن است کبد ملتهب در طول زمان آسیب ببیند و وضعیتش وخیم تر شود. در صورت وخیم شدن چربی کبد یک بیماری دیگر ایجاد می شود که به آن سیروز می گویند و یک بیماری جدی است و اغلب منجر به نارسایی کبدی می شود. NASH یکی از سه علت اصلی سیروز است.

 

کبد چرب چیست

علت بیماری کبد چرب چیست؟

- خوردن کالری بیش از حد سبب ایجاد کبد چرب می شود. هنگامی که بیش از اندازه غذا بخورید و کبد نتواند چربی ها را به طور معمول فرآوری و تجزیه کند، چربی بیش از حد انباشته خواهد شد. اگر فرد بیماری خاصی از قبیل چاقی، دیابت یا تری گلیسیرید بالا داشته باشد، احتمال ابتلا به کبد چرب در او افزایش می یابد.

- سوء مصرف الکل، کاهش وزن سریع و سوء تغذیه نیز ممکن است به کبد چرب منجر شود. با این حال، در برخی از مردم کبد چرب بدون وجود این بیماری ها نیز اتفاق می افتد. 

سایر عوامل خطرناک برای بیماری کبد چرب

اکثر بیمارانی که کبد چرب دارند میان سال هستند و اضافه وزن دارند. البته این بدین معنی نیست که افراد جوان تر دچار آن نمی شوند. عوامل خطرناک ابتلا به بیماری کبد چربی عبارتند از:

  •  اضافه وزن (شاخص توده بدنی 25 تا 30)
  •  چاقی (شاخص توده بدنی بالای 30)
  •  دیابت
  •  افزایش سطح تری گلیسرید

سندرم متابولیک و بیماری کبد چرب

در حال حاضر بسیاری از محققان معتقدند سندرم متابولیک دسته ای از اختلالات داخلی است که منجر به افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی و سکته می شود، نقش مهمی در ایجاد کبد چرب دارند. علائم و نشانه های سندرم متابولیک عبارتند از:

  •  چاقی، به ویژه در دور کمر (چاقی شکم)
  •  فشار خون بالا 
  •  مقدار کلسترول غیر طبیعی یا سطوح بالای تری گلیسیرید که یک نوع چربی خون است و یا سطوح پایین کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)، که کلسترول خوب نامیده می شود.
  •  مقاومت به انسولین، هورمونی که به تنظیم مقدار قند خون کمک می کند.

توجه توجه:

از بین موارد  بالا، مقاومت به انسولین می تواند مهم ترین عامل شروع NASH باشد. از آنجا که این بیماری می تواند سال ها ثابت باقی بماند و باعث آسیب کمی شود، محققان معتقدند "ضربه دوم" به کبد، مانند عفونت باکتریایی یا اختلالات هورمونی، ممکن است منجر به سیروز و ایجاد خطرات جدی شود.

 

کبد چرب و سایر بیماری ها

چگونه کبد چرب می شود؟

هنوز دقیقا مشخص نیست که  نحوه چرب شدن کبد به چه شکلی است. ممکن است چربی از قسمت های مختلف بدن در کبد جمع شود و یا خود کبد چربی را از روده ها جذب کند. یک احتمال قوی دیگر این است که کبد توانایی خود را برای تغییر ماده چربی به ماده قابل دفع از دست بدهد. بنابراین نمی توان گفت تنها دلیل ایجاد کبد چرب غیر الکلی خوردن غذاهای چرب است.

علائم بیماری کبد چرب

کبد چرب به تنهایی هیچ علائمی ایجاد نمی کند، بنابراین اغلب مردم در هنگام آزمایش های پزشکی به دلایل دیگر متوجه کبد چرب می شوند. NASH می تواند سال ها به کبد آسیب برساند و هیچ علایمی هم ایجاد نشود. اگر بیماری بدتر شود، احساس خستگی، کاهش وزن، ناراحتی شکمی، ضعف و سردرگمی و جوش های التهابی ایجاد می شود.

تشخیص بیماری کبد چرب چگونه است؟

دکتر ممکن است مورد غیر طبیعی در آزمایش خون ببیند یا متوجه شود کبد شما در طی چکاپ های معمول کمی بزرگ شده است. این نشانه ها می توانند علائم کبد چرب باشند. برای اطمینان از اینکه بیماری کبدی دیگری ندارید، پزشک آزمایش های خون مانند آزمایش های عملکرد کبدی، سونوگرافی، یا اسکن توموگرافی (CT) یا تصویر رزونانس پزشکی (MRI) را برایتان انجام می دهد.

اگر بیماری های دیگر رد شوند، NASH تشخیص داده می شود. تنها راه اطمینان و صد درصدی تشخیص کبد چرب نمونه برداری از بافت کبد است. دکتر یک نمونه از بافت کبد را با یک سوزن برداشته و آن را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. بعضی از سوالاتی که پس از تشخیص بهتر است از پزشک بپرسید عبارتند از:

  1.  علت احتمالی کبد چرب من چیست؟
  2. آیا NASH دارم؟ اگر نه، احتمال NASH  چقدر است ؟
  3.  آیا سیروز دارم؟ اگر نه، احتمال سیروز چقدر است ؟
  4. آیا باید وزن کم کنم؟ چگونه می توانم با خیال راحت وزن کم کنم؟
  5.  آیا باید برای کنترل کلسترول و تری گلیسیرید دارو مصرف کنم؟
  6.  چه داروها یا مواد دیگری را برای محافظت از کبد نباید مصرف کنم؟

 

تشخیص بیماری کبد چرب

پیشگیری از بیماری کبد چرب

هیچ درمان پزشکی یا جراحی خاصی برای کبد چرب وجود ندارد، اما بعضی از مراحل ممکن است به جلوگیری یا کاهش آسیب های ناشی از آن کمک کند. به طور کلی، اگر کبد چرب دارید و به ویژه اگر NASH تشخیص داده شد، بهتر است به توصیه های زیر عمل کنید:

  •  با روشی مناسب وزن کم کنید . یعنی بیش از نیم تا یک کیلوگرم (یک تا دو پوند) وزن در هفته کم نکنید.
  • کاهش تری گلیسیرید از طریق رژیم غذایی، دارو یا هر دو 
  • اجتناب از مصرف الکل
  •  کنترل دیابت 
  • رژیم غذایی متعادل و سالم 
  •  افزایش فعالیت بدنی 
  •  برای مراقبت از کبد به طور مرتب به پزشک متخصص مراجعه کنید.

 

پیشگیری از کبد چرب


درمان بیماری کبد چرب

- در حال حاضر تحقیقات زیادی بر روی کبد چرب انجام می شود. دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا داروهای مختلف می توانند به کاهش التهاب کبد کمک کنند یا خیر؟ امروزه به این نتیجه رسیده اند که برخی از داروهای دیابت حتی اگر دیابت هم نداشته باشید می تواند به کاهش چربی کبد کمک کند. این داروها شامل متفورمین، پیوگلیتازون، روسیگلیتازون می باشند. یکی دیگر از داروهای مورد بررسی اورلیستات است؛ این دارو مانع از جذب برخی از چربی های مواد غذایی می شود و احتمالا با این کار میزان چربی در کبد را کاهش می دهد.

- علاوه بر مصرف بیش از حد الکل، فاکتورهای خطرناک دیگر برای کبد چرب شامل کلسترول بالای خون، فشار خون بالا، چاقی، دیابت نوع دو، هپاتیت، افزایش وزن سریع و سوتغذیه می باشند. در سایر موارد افراد مبتلا به کبد چرب بخصوص در اوایل بیماری هیچ علائمی را نشان نمی دهند. اما در موارد شدیدتر برخی افراد شکم درد، خستگی، از دست دادن اشتها و احساس ناراحتی داخلی را تجربه می کنند. درمان موثری برای کبد چرب وجود ندارد. اما با تغییر روش زندگی، رژیم غذایی و استفاده از داروهای خانگی می توان آن را درمان کرد یا کاهش داد.

 ده روش خانگی برای درمان کبد چرب

1- سرکه سیب

سرکه سیب یکی از بهترین درمان های خانگی برای بیماری کبد چرب است. حالت اسیدی این ماده باعث می شود از شر چربی های تجمع کرده نجات پیدا کنید و کاهش وزن اتفاق می افتد. همچنین باعث می شود کبدی سالم داشته باشید و تورم کبد کاهش می یابد.

برای استفاده از سرکه سیب، یک قاشق غذاخوری سرکه سیب به یک لیوان آب گرم بیفزایید. مقدار کمی عسل به آن اضافه کنید و روزی دوبار قبل از غذا بخورید. این درمان را چند ماه ادامه دهید.

2- لیمو

لیمو حاوی ویتامین ث می باشد که یک آنتی اکسیدان قوی است و به تولید آنزیم گلوتاتیون که توسط کبد تولید می شود کمک می کند. این آنزیم اثر مواد سمی را خنثی می کند. بنابراین لیمو به کبد برای سم زدایی کمک می کند. همچنین مطالعات نشان می دهد ترکیبی در لیمو وجود دارد که از ورم کبد جلوگیری خواهد کرد.

برای استفاده از لیمو، آن را فشار دهید و آب آن را داخل یک لیوان آب بریزید. روزی دو تا سه بار آن را به مدت چند هفته مصرف کنید. همچنین برای راحت تر بودن می توانید دو تا سه لیمو نصف شده را به یک پارچ آب بیفزایید و آب آن را به طور منظم بنوشید. این کار علاوه بر بهبود کبد چرب وزن شما را نیز کم می کند. 

3- برگ قاصدک

گیاه قاصدک به عنوان یک ماده نیروبخش برای کبد استفاده می شود؛ به همین دلیل این ماده می تواند بیماری کبد چرب را درمان کند. برگ قاصدک باعث سم زدایی کبد و افزایش سوخت و ساز چربی جمع شده در کبد می شود. همچنین مطالعات نشان می دهد ریشه قاصدک از بیماری کبد چرب غیرالکلی وابسته به چاقی جلوگیری می کند.

برای استفاده از آن، یک قاشق چایخوری ریشه خشک قاصدک را داخل آب داغ بریزید. لیوان را به مدت پنج تا ده دقیقه بپوشانید. سپس مقداری عسل به آن بیفزایید و آن را بنوشید. روزی سه فنجان از این نوشیدنی به مدت چند هفته مصرف کنید. همچنین می توانید برگ های آن را به سالاد نیز بیفزایید یا به صورت پخته مصرف کنید.

نکته: در صورتی که باردار هستید یا دیابت دارید این ماده را مصرف نکنید.

4- چای سبز

چای سبز حاوی ماده ای به نام کاتچین است که باعث بهبود عملکرد کبد در بیمارانی که از کبد چرب غیر الکلی رنج می برند می شود. چای سبز باعث می شود چربی جمع شده در اطراف کبد از بین برود و عملکرد کبد بهبود یابد. همچنین مصرف آن به صورت منظم باعث کاهش وزن و چربی بدن می شود. سه تا چهار فنجان چای سبز در روز نتایج بسیار خوبی ایجاد می کند.

این ماده شما را از بیماری کبد چرب محافظت می کند و از کبد مراقبت می کند. چای سبز همچنین به صورت مایع یا کپسول نیز موجود است. البته باید پیش از دریافت مکمل ها با پزشک مشورت کنید. یادتان باشد اگر افت فشار دارید زیاد از این دمنوش استفاده نکنید زیرا مصرف زیاد آن باعث افت قند خون و فشار می شود. 

5- زردچوبه

زردچوبه دیگر ماده مغذی برای جلوگیری از کبد چرب است. زردچوبه باعث می شود بدن راحت تر چربی ها را هضم کند بنابراین چربی های اضافه در کبد تجمع نمی کنند. همچنین به سم زدایی کبد کمک می کند. برای استفاده از آن یک چهارم قاشق چایخوری پودر زردچوبه را با یک یا دو لیوان آب مخلوط کنید و بگذارید بجوشد. روزی دوبار به مدت دو هفته این محلول را بنوشید.

همچنین می توانید نصف قاشق چایخوری زردچوبه را در شیر گرم مخلوط کرده و روزی یک بار بنوشید. مکمل های زردچوبه نیز به صورت کپسول موجود است که باید با تجویز پزشک مصرف شود.

درمان خانگی کبد چرب

6- شیرین بیان

شما عزیزان اومایی می توانید از خواص شیرین بیان برای درمان بیماری کبد چرب استفاده کنید.

  •  مطابق مطالعات انجام شده ریشه شیرین بیان باعث کاهش فعالیت برخی آنزیم ها در کبد چرب غیرالکلی می شود. همچنین تاثیر سموم را بر کبد کاهش می دهد.
  •  برای استفاده از آن نصف قاشق چایخوری ریشه شیرین بیان را در یک فنجان آب داغ بریزید. لیوان را به مدت پنج تا ده دقیقه بپوشانید. مقداری عسل به آن بیفزایید سپس این چای را روزی دوبار بخورید.
  • همچنین می توانید یک قاشق غذاخوری پودر شیرین بیان را با دو قاشق چایخوری عسل مخلوط کرده و روزی یک بار به مدت چند هفته بنوشید.
  • پیش از مصرف مکمل های شیرین بیان با پزشک مشورت کنید. زیرا ممکن است با قرص های فشار خون، دیابت یا تیروئید (رنج نرمال tsh چقدر است؟) تداخل داشته باشند.

7- پاپایا

میوه پاپایا و تخمه های آن هر دو برای درمان بیماری کبد چرب مفید می باشند. پاپایا یک چربی سوز فوق العاده نیز هست. دانه های خشک شده پاپایا را آسیاب کنید و با یک قاشق غذاخوری آب لیموی تازه مخلوط کنید. این محلول را به مدت یک ماه روزی دوبار بخورید. همچنین می توانید یک تکه میوه رسیده پاپایا را با عسل هر روز بخورید. اگر بتوانید سوپ پاپایای خام یا سالاد آن را نیز مصرف کنید برای لاغری و بهبود کبد چرب عالی است.

8- انگور فرنگی

انگور فرنگی هندی میوه ای موثر برای درمان کبد چرب است. این میوه دارای آنتی اکسیدان قوی می باشد که حاوی ویتامین ث است و به عملکرد کبد کمک می کند.

  • انگور فرنگی به دفع سموم از کبد کمک می کند. بعلاوه این میوه برای افرادی که مبتلا به فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت هستند نیز مفید است.
  • می توانید روزی سه تا چهار عدد از این میوه را بخورید یا در غذا از آن استفاده کنید.
  • می توانید یک قاشق چایخوری پودر این میوه را در یک لیوان آب گرم بریزید و روزی دوبار بخورید. پیشنهاد می کنیم برای آشنایی با سایر درمان های گیاهی  مقاله کبد چرب را نیز در اوما مطالعه بفرمایید.

9- تغییر رژیم غذایی

رژیم غذایی گیاهی حاوی میوه، سبزیجات و حبوبات داشته باشید تا عملکرد کبد بهبود یابد و بیماری کبد چرب درمان شود.

  • از مصرف شربت های ذرت حاوی فروکتوز اجتناب کنید.
  • آرد گندم و آرد سفید را در رژیم غذایی خود قرار دهید.
  • غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا سه مانند ماهی، روغن ماهی و آجیل مصرف کنید.
  • موادغذایی سم زدا مانند بروکلی، کلم پیچ و کلم مصرف کنید. همچنین سبزیجات را به صورت بخارپز مصرف کنید.
  • میوه های سرشار از فیبر مانند سیب مصرف کنید.
  • میوه های سرشار از قند نخورید.
  • از غذاهای سرخ شده و تند و چرب اجتناب کنید.
  • سعی کنید بیشتر غذاهای گیاهی بخورید.

10- هر روز ورزش کنید:

ورزش روزانه و منظم باعث درمان کبد چرب می شود. ورزش منظم به تناسب اندام کمک می کند و از چاقی جلوگیری می کند. همچنین سوخت و ساز بدن افزایش می یابد و عملکرد کبد بهبود می یابد. حداقل روزی سی دقیقه ورزش کنید. اگر به تازگی شروع به ورزش کرده اید با حرکات سبک آغاز کنید سپس حرکات را سنگین تر و پیچیده تر کنید. بهتر است در ابتدا زیر نظر مربی ورزش را شروع کنید.

ایروبیک، راه رفتن و دویدن برای کبد مفید است. دوچرخه سواری، شنا و ورزش های تفریحی نیز موثر هستند.

نکات مهم دیگر در درمان کبد چرب

  1. اگر اضافه وزن دارید، در ابتدا شروع به کاهش وزن کنید. یادتان باشد کاهش وزن سریع نیز باعث آسیب رسیدن به کبد می شود.
  2. رژیم غذایی متعادل داشته باشید که سرشار از فیبر است و مقدار کمی چربی دارد.
  3. مصرف قند و غذاهای سرخ شده را کاهش دهید.
  4. الکل را به طور کامل کنار بگذارید.
  5. اگر دیابت دارید، قند خون را تحت کنترل نگه دارید.
  6. سعی کنید کلسترول را در حد متعادل نگه دارید.

سوالات رایج شما درباره کبد چرب:

1- علل ثانویه کبد چرب چیست؟

علل ثانویه کبد چرب عبارتند ازهپاتیت C- مصرف الکل- بیماری سلیاک- بیماری تیرویی- استفاده از داروهایی مانند تاموکسیفن، آمیودارون، کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد رتروویروسی- اختلالات لیپیدی از جمله Hypobetalipoproteinemia و بیماری ذخیره سازی کلسترول استر

2- آیا بیماران مبتلا به بیماری کبد چرب را می توان برای هیپرلیپیدمی درمان کرد؟

بله، بیماران مبتلا به کبد NAFLD در معرض خطر بالای بیماری های قلبی عروقی هستند و باید با مدیریت ریسک مناسب، درمان های مربوط  به هیپرلیپیدمی را دریافت کنند. بیماران مبتلا به کبد چرب در معرض خطر سمیت کبدی از مهارکننده های HMG-CoA ردوکتاز (استاتین ها) نیستند و می توانند با خیال راحت از دوز استاندارد این داروها دریافت کنند. این بیماران غالبا دارای هیپر تری گلیسیرید هستند و می توانند با اسید چرب امگا 3 (روغن ماهی)، اسید نیکوتین یا فیبرها درمان شوند.

3- نام بیماری مزمن کبدی در مراحل پیشرفته چیست؟

سیروز بیماری کبدی در مراحل پیشرفته است. بیماری هایی که منجر به سیروز می شوند، سلول های کبدی را از بین می برند. التهاب و ترمیم همراه با سلول های کبدی مرگبار سبب ایجاد بافت زخم می شود و زخم پیشرونده منجر به سیروز می شود.

4- آیا هپاتیت نوعی بیماری کبدی است؟

 بله ،واژه هپاتیت به معنای "التهاب کبد" است و سلول های کبدی به دلایل بسیاری از جمله الکل، مواد مخدر، سموم و عفونت ها ملتهب می شوند. از سوال 1 به یاد بیاورید: بیماری کبدی فرایندی غیر طبیعی است که بر کبد تاثیر می گذارد.

5- علاوه بر مصرف بیش از حد الکل، چه مواد دیگری می تواند باعث بیماری کبد شود؟

استامینوفن، قارچ ها و استاتین ها. استامینوفن مانند (Tylenol®) بیش از حد می تواند باعث نابودی کبد شود که اغلب مشکلی دائمی و منجر به مرگ می شود. بسیاری از آنتی بیوتیک ها و استاتین ها (داروهای کنترل کننده کلسترول) نیز ممکن است باعث التهاب و تخریب کبد شوند. مقدار بیش از حد ویتامین A هم می تواند باعث ایجاد هپاتیت، سیروز و نارسایی کبدی شود. علاوه بر این، بسیاری از قارچ ها برای کبد سمی هستند و خوردن قارچ های ناشناس در جنگل می تواند منجر به نارسایی کبدی شود.

سوالات رایج شما درباره کبد چرب

6- آیا باید در مورد نتایج غیر طبیعی آزمایش خون نگران باشم؟

آزمایش های غیر طبیعی خون یا آزمایش های عملکرد کبدی غیر معمول نیستند و همیشه این بدان معنا نیست که شما یک بیماری کبدی جدی دارید. تست های عملکرد کبدی شامل نمونه گیری خون و انجام آزمایش های مختلف در آزمایشگاه است. آزمایش های عملکرد کبدی می تواند نشان دهد که کبد شما ملتهب شده یا آسیب دیده است.

برخی از آزمایشات خیلی جدی نیستند و نتایج غیرطبیعی می تواند به دلیل بیماری هایی غیر از کبد چرب باشد . همچنین نتایج می تواند با گذشت زمان تغییر کند، بنابراین ممکن است بعد از تغییر سبک زندگی و مصرف دارو مجددا پزشک آزمایش را انجام دهد و  نتایج دیگری دریافت کند. دکتر شما از نتایج آزمایش خون بیشتری و گاهی اسکن کبد برای پیدا کردن مواردی که کبد شما غیر طبیعی است، استفاده خواهد کرد.

[collapse id=2624]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

رنگ مایع منی در آقایان مانند رنگ مخاط دهانه رحم در خانم ها می تواند نشانه ای از سلامت دستگاه تناسلی و باروری باشد. معمولا رنگ سفید مایع منی نشانه سلامت کامل آن است. اما بیشتر مردان حداقل یک بار تغییر رنگ در منی را تجربه کرده اند. اگر این تغییر زودگذر باشد مشکلی ایجاد نمی کند اما در صورتی که بیشتر از چند روز یا چند هفته طول بکشد نیاز به معاینه پزشکی دارد.

 در این مطلب می خواهیم به طور کامل رنگ هایی که ممکن است در منی مشاهده کنید و دلایل، عوارض و روش های درمانی آن را برایتان توضیح دهیم. پس با گروه سلامت اوما همراه باشید:

چرا مایع منی تغییر رنگ می دهد؟

مایع منی به طور معمول به رنگ سفید مایل به خاکستری و با یک بافت ژله ای مانند است. به طور کلی میزان غلظت مایع منی و رنگ آن به ژنتیک مرد، رژیم غذایی مورد استفاده و سلامت کلی جسمی او بستگی دارد و به همین دلیل در مردان مختلف متفاوت است. تغییر موقتی برای چند ساعت یا چند روز در رنگ مایع منی جای نگرانی ندارد و مشکلی ایجاد نمی کند مگر اینکه علائم دیگری مانند تب و ... در کنار این تغییر رنگ مشاهده کنید.

دلایل ایجاد رنگ های مختلف در منی

در جدول زیر علت ایجاد هر رنگ را به طور مشخص نشان داده ایم تا در ادامه درباره آن ها توضیحاتی را به شما اومایی های عزیز ارائه دهیم:

 

 

بدون رنگ، سفید یا خاکستری

زرد

سبز

صورتی

قرمز

قهوه ای

نارنجی

سیاه

رژیم غذایی

 

x

x

 

 

 

 

 

وجود فلزات سنگین

 

 

 

 

 

x

x

x

فشار خون بالا

 

 

 

x

x

 

 

 

زردی

 

x

 

 

 

 

 

 

لکوسیتوسپرمیا

 

x

 

 

 

 

 

 

حالت نرمال

x

 

 

 

 

 

 

 

بیوپسی یا جراحی پروستات

 

 

 

x

x

x

x

 

سرطان پروستات، بیضه یا مجرای ادراری

 

 

 

x

x

x

x

 

پروستاتیت

 

x

x

x

x

x

x

 

بیماری های مقاربتی

 

 

 

x

x

x

X

 

آسیب های نخاعی

 

 

 

 

 

x

 

x

اعتیاد

 

X

 

 

 

 

 

 

ادرار در مایع منی

 

X

 

 

 

 

 

 

رابطه جنسی شدید یا خودارضایی

 

 

 

x

x

 

 

 

 

معنی مایع منی شفاف و بدون رنگ یا سفید و خاکستری چیست؟

مایع منی شفاف، سفید یا خاکستری به معنای مایع منی "طبیعی" یا سالم تلقی می شود. رنگ مایع منی و نوع بافت آن به عوامل مختلفی مانند انواع کانی ها، پروتئین ها، هورمون ها و آنزیم های تشکیل شده در بدنتان بستگی دارد.

 

مایع منی شفاف به چه معناست

 

موادی که عمدتا مسئول این رنگ هستند توسط غده پروستات شما تولید می شود. این ترکیبات شامل موارد زیر می باشند:

  • اسید سیتریک
  • اسید فسفاتاز
  • کلسیم
  • سدیم
  • فلز روی
  • پتاسیم
  • آنزیم های تقسیم کننده پروتئین
  • فیبرینولیزین

اجزای دیگر مایع منی، از طریق بیضه ها و غده مجرای ادراری تولید می شوند.

معنی منی زرد یا سبز چیست؟

منی زرد یا سبز معمولاً به دلایل زیر به وجود می آید:

1- ادرار در مایع منی

گاهی ادرار می تواند در مجرای ادرار شما باقی بماند، یعنی همان لوله ای که ادرار را از مثانه شما بیرون می کشد. که به عنوان احتباس ادرار شناخته می شود و هنگام انزال به دلیل جهش مایع منی در آن قرار گرفته و خارج می شود.

مایع منی ممکن است کمی با ادرار باقیمانده مخلوط شود و به همین دلیل مایع منی شما زردرنگ می شود. این حالت معمولا طبیعی و زودگذر است ودلیلی برای نگرانی وجود ندارد. اگر شما عادت داشته باشید قبل از مقاربت جنسی به دستشویی بروید کمتر این اتفاق می افتد که رنگ مایع منی به دلیل ادرار مانده در لوله مجاری زرد شود. اما اگر این حالت دائمی باشد و بیشتر از چند بار اتفاق بیفتد ممکن است به دلایل زیر رنگ زرد ایجاد شده باشد و نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشید:

  • عفونت مجاری ادراری

  • هایپرپلازی خوش خیم پروستات (پروستات بزرگ شده)

  • عفونت پروستات (پروستاتیت) یا عفونت سایر ارگان های تولید مثل

2- زردی

  زردی زمانی اتفاق می افتد که ماده ای به نام بیلی روبین بیش از حد در بدن شما ایجاد شود. بیلی روبین یک رنگدانه زرد است که وقتی کبد شما گلبول های قرمز خون را تجزیه می کند، در آن باقی می ماند. معمولا کبد می تواند بیلی روبین اضافی را از بدن دفع کند اما در صورتی که عملکرد کبد مشکل داشته باشد و یا به هر دلیلی میزان بیلی روبین به قدری بالا رود که از بدن دفع نشود فرد دچار زردی خواهد شد. رایج ترین علامت زردی، زرد شدن پوست بدن شما و زرد شدن سفیدی چشم می باشد. در عین حال می تواند مایع منی را نیز زرد کند.

علائم دیگر زردی عبارتند از:

  • لرز
  • تب
  • درد شکم

3- لکوسیتوسپرمیا

لکوسیتوسپرمی هنگامی اتفاق می افتد که تعداد زیادی گلبول سفید (لکوسیت) در مایع منی شما وجود داشته باشد. به همین دلیل مایع منی به رنگ زرد در می آید. علل افزایش گلبول سفید در مایع منی می تواند شامل موارد زیر باشد:

اگر مشکوک به لکوسیتوسپرمی هستید باید حتما به پزشک مراجعه کنید. برخی از عوارض این بیماری مانند کلامیدیا( یکی از بیماری های مقاربتی) در صورت عدم درمان ممکن است منجر به ناباروری شود. اما در صورت تشخیص سریع با یک دوره درمانی آنتی بیوتیک به راحتی قابل درمان می باشد.

4- عفونت پروستات (پروستاتیت)

اسپرم زرد یا زرد مایل به سبز می تواند در اثر عفونت پروستات ایجاد شود. این اتفاق زمانی می افتد که باکتری های دستگاه ادراری شما وارد غده پروستات شوند. علائم دیگر عفونت پروستات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • مشکل در ادرار
  • درد و خارش
  • تکرر ادرار و احساس نیاز به ادرار در  اغلب مواقع
  • درد پایین شکم
  • درد در نزدیکی رکتوم (مقعد) شما
  • درد در هنگام انزال و یا رابطه جنسی
  • احساس خستگی غیر طبیعی
  • تب
  • لرز

اگر به پروستاتیت مشکوک هستید، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا در صورت تایید صد درصد بیماری سریعا برای درمان آن اقدام کنید و از خطرات ناشی از آن جلوگیری نمایید.

5- رژیم غذایی و مواد مصرفی روزانه

خوردن غذاها و ادویه هایی مانند زعفران و زردچوبه که حاوی رنگ های زرد بصورت طبیعی یا مصنوعی هستند می توانند مایع منی شما را زرد کنند. غذاهایی که سرشار از موادی مانند گوگرد مانند پیاز و سیر هستند نیز ممکن است در  رنگ مایع منی تأثیرگذار باشند. در این حالت این رنگ ماندگار نیست و نهایتا تا چند روز ادامه دارد. نوشیدن مشروبات الکلی و یا استفاده از ماری جوانا نیز ممکن است منجر به رنگ زرد در مایع منی شود.

معنی رنگ مایع منی صورتی، قرمز، قهوه ای یا نارنجی چیست؟

یک رنگ صورتی یا قرمز معمولاً نشانه خون تازه است. رنگ قهوه ای یا نارنجی معمولاً نشانه خون لخته شده است که قبلا ایجاد شده و الان بصورت لخته خارج می شود. همچنین ممکن است خون تازه پس از قرار گرفتن در معرض اکسیژن واکنش داده و اکسید شود و به رنگ قهوه ای یا نارنجی در بیاید.

 

رنگ اسپرم سالم چگونه است

مایع منی خونی معمولا بعنوان منی خونساز معروف است که به دلایل زیر می تواند ایجاد شود:

1- بیوپسی یا جراحی پروستات

بیوپسی هنگامی انجام می شود که پزشک شما نمونه بافتی از غده پروستات شما را برای ادامه و تکمیل درمان شما بگیرد. برای این کار در قسمت مورد نظر بافت برش می خورد و باعث می شود مقداری خون وارد مجاری ادراری شما یا مجرای انزال شما شود که در این صورت در هنگام ادرار در ادرارتان یا در هنگام انزال در منی کمی خون مشاهده می کنید. جراحی نیز می تواند باعث نشت خون در مجرای انزال شود و با منی خارج گردد. 

خون همچنین می تواند با موادی در پروستات مخلوط شود که هنگام انزال تولید می شوند. در کل همه این موارد می توانند باعث شوند مایع منی شما مایل به قرمز، مایل به صورتی یا قهوه ای مایل به قرمز شود.

2- فشار خون بالا

فشار خون بالا نیز، به خصوص اگر تحت درمان قرار نگیرد، می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شما شود. بعضی موقع ها فشار خون فقط این ویژگی را ایجاد می کند و در بعضی افراد علائم دیگری را نیز به وجود می اورد که عبارتند از:

3- بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی  مانند تبخال، کلامیدیا و سوزاک می توانند باعث ایجاد خون در مایع منی شوند. در بیشتر مواقع این بیماری ها هیچ علائمی ندارند و تنها از طریق آزمایشات مربوط به بیماری های مقاربتی تشخیص داده می شوند اما می توانند علائمی مانند خون در مایع منی و دیگر علائم زیر را نیز ایجاد نمایند:

  • درد یا سوزش هنگام خوابیدن به پهلو
  • درد یا تورم در بیضه ها
  • ترشحات غیرمعمول زرد یا رنگی از آلت تناسلی شما
  • بثورات خارش دار، تحریک کننده یا دردناک

در صورت مشاهده هرکدام از این علائم در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز مورد درمان قرار بگیرید. اکثر بیماری های مقاربتی در صورت تشخیص زودهنگام به راحتی قابل درمان هستند اما در صورت بی توجهی و عدم درمان می توانند عوارض جبران ناپذیری مانند ناباروری ایجاد کنند و همچنین به راحتی در نزدیکی جنسی به شریک جنسی شما انتقال داده می شوند. 

4- عفونت پروستات (پروستاتیت)

در صورت عدم درمان، پروستاتیت همچنین می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شود. عفونت پروستات علائم دیگری نیز دارد که شامل موارد زیر می شود:

  • مشکل در ادرار
  • درد و خارش
  • احساس نیاز به  ادرار بصورت مداوم
  • درد در پایین شکم
  • درد در نزدیکی رکتوم (مقعد) شما
  • درد در هنگام انزال و مقاربت
  • احساس خستگی غیر طبیعی
  • تب
  • لرز

5- رابطه جنسی جدی یا استمناء

در بعضی موارد، انزال مکرر می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شما شود. نداشتن ارگاسم برای مدت طولانی یا متوقف کردن خود قبل از انزال، نیزمی تواند مقداری خون را وارد مایع منی نماید. در این حالت معمولا دلیلی برای نگرانی وجود ندارد و ظرف یکی دو روز این مشکل حل می شود و رنگ مایع منی به حالت طبیعی خود بر می گردد.

6- سرطان پروستات، بیضه یا مجرای ادراری

در موارد نادر، مایع منی خونین می تواند نشانه سرطان پروستات، بیضه یا مجرای ادراری باشد. این سرطان ها حتی در صورتی که پیشرفت کرده باشند هم معمولاً با موفقیت درمان می شوند. 

علائم دیگر این سرطان ها می تواند شامل درد یا ناراحتی در قسمت های زیر باشد:

  • بیضه ها
  • اسکروتوم
  • پایین شکم
  • کمر
  • ناحیه تناسلی

معنی رنگ سیاه در مایع منی چیست؟

خون سیاه در منی به معنی خون لخته شده و مانده به مدت طولانی در مجرای انزال است که قدیمی است. مثلا ممکن است اگر در اثر جراحی خون وارد مجرا شده است و تا مدت ها بعد از آن انزال نداشته اید این حالت ایجاد شود. همچنین ممکن است به دلایل زیر خون سیاه در مایع منی ایجاد شود:

1- آسیب های نخاعی

صدمات به نخاع شما ممکن است منجر به منی قهوه ای تیره یا سیاه رنگ شود. اگرچه دلیل دقیق آن هنوز مشخص نیست، ممکن است ارتباطی با نقص غدد وزیکول منی داشته باشد. این غدد برخی از مواد تشکیل دهنده منی را تولید می کنند.

اگر قبلاً این رنگ را در مایع منی خود مشاهده نکرده اید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شود. 

2- فلزات سنگین

یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که مقادیر بالای فلزات سنگین مانند سرب، منگنز و نیکل در خون می تواند باعث ایجاد مایع منی با رنگ تیره شود. این موضوع ممکن است ناشی از خوردن منبع نامطمئن مواد غذایی آلوده، آب یا سایر عوامل محیطی باشد. اگر درباره قرار گرفتن در معرض آن مردد هستید یا اخیرا در محیطی مشکوک بوده اید بهتر است برای معاینه به پزشک مراجعه کنید

اگر بافت منی تغییر کند چه اتفاقی می افتد؟

مایع منی سالم معمولاً چسبناک یا ژله مانند است. بسته به موارد زیر ممکن است تغییرات کمی را در بافت تجربه کنید:

  • رژیم غذایی
  • مصرف الکل 
  • سطح فعالیت بدنی
  • استفاده از ماری جوانا

تغییر موقت بافت منی نگران کننده نیست مگر اینکه در کنار آن تغییر رنگ یا علائم دیگری را نیز تجربه کنید. در صورت بروز درد، ناراحتی یا خستگی همراه با تغییر شدید در بافت مایع منی، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. این علائم به همراه مایع منی غلیظ می تواند نشانه کم آبی شدید بدن، عدم تعادل هورمونی یا عفونت نیز باشد. مایع منی آبکی نیز ممکن است نشانه کمبود ویتامین یا ناباروری در مردان باشد.

چه زمانی باید به پزشک یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی دیگر مراجعه کنید؟

ما در هر قسمت برای شما توضیح دادیم که در صورت بروز چه علائمی باید به پزشک مراجعه کنید. بنابراین به طور کلی باید بدانید که اگر علائم تغییر رنگ بعد از چند روز برطرف شد و هیچ علائم دیگری همراه آن مشاهده نکردید نیازی به مراجعه به پزشک نیست اما در صورت طولانی شدن آن و یا بروز علائم دیگر باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

سخن آخر

رنگ سفید یا خاکستری و یا شفاف مایع منی و حالت ژله مانند آن به معنی سلامت کامل منی می باشد. گاهی مردان به دلایل مختلفی که به طور کامل در این مقاله برایتان شرح دادیم دچار تغییر رنگ در مایع منی می شوند که همیشه خطرناک نیست و می تواند بصورت خود به خودی درمان شود. اما در صورت وجود علائم دیگر باید آن را جدی گرفته و حتما به دنبال درمانش باشید.

[collapse id=2639]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

بیشتر جنین ها چند هفته پیش از زایمان، در موقعیت درست زایمان قرار می گیرند؛ در این حالت سر آن ها نزدیک به کانال تولد قرار می گیرد تا با کمک خودشان راحت تر از رحم مادر خارج شوند. اما در صورتی که به هر دلیلی جنین نتواند به این شکل به موقعیت تولد منتقل شود، باسن یا پای جنین اول از بدن مادر خارج می شود. به این حالت وضعیت بریچ می گویند. از هر 25 زایمان طبیعی فقط یکی از آن ها دچار وضعیت بریچ می شود.

بنابراین احتمال این وضعیت کم است. اما بد نیست نسبت به آن آگاهی کافی داشته باشید تا در صورت رخ دادن آن نگران نشوید. به همین دلیل می خواهیم شما مادر اومایی عزیز را به طور کامل در این مقاله با وضعیت بریچ آشنا کنیم. پس تا پایان ما را همراهی کنید. 

در این مقاله می خوانیم:

انواع مختلف وضعیت بریچ جنین چیست؟
چه چیزی باعث وضعیت بریچ جنین می شود؟
علائم بریچ بودن جنین
امکان چرخش جنین بریچ هست؟
زایمان طبیعی در مقابل سزارین برای وضعیت بریچ جنین
خطرات و عوارض جانبی زایمان طبیعی در وضعیت بریچ جنین
سوالات متداول درباره وضعیت بریچ

انواع مختلف وضعیت بریچ جنین چیست؟

بریچ جنین در سه نوع مختلف اتفاق می افتد که عبارتند از:

1- بریچ کامل:

در این حالت باسن به سمت پایین است و پاها در قسمت زانو خم می شود و کف پا نزدیک باسن می باشد.

2- بریچ فرانک:

در این حالت، باسن جنین در کانال تولد قرار دارد در حالی که پاهای او به صورت مستقیم در مقابل بدن او رو به بالا می باشد و کف پا نزدیک به سر است.

3- بریچ فوتلینگ یا ناکامل:

در این حالت، یک یا دو پای جنین به سمت پایین است و پیش از سایر قسمت های بدن خارج می شود.

در تصویر زیر انواع بریچ گفته شده را به طور دقیق مشاهده می کنید:

 

انواع مختلف وضعیت بریچ

چه چیزی باعث وضعیت بریچ جنین می شود؟

دلیل قطعی وضعیت بریچ جنین هنوز مشخص نیست. اما این حالت در موارد زیر رایج تر است:

علائم بریچ بودن جنین

چند هفته پیش از زمان زایمان، پزشک دست خود را زیر شکم مادر می گذارد تا محل سر، پشت و باسن جنین را تشخیص دهد. اگر به نظر برسد جنین در وضعیت بریچ قرار دارد، پزشک از سونوگرافی برای تایید موقعیت نوزاد استفاده می کند. اشعه ایکس نیز برای تعیین موقعیت دقیق جنین و اندازه لگن خاصره برای مشخص کردن شرایط لازم برای زایمان طبیعی و وضعیت بریچ استفاده می شود. زیرا گاهی در این شرایط نمی توان زایمان طبیعی انجام داد و نوزاد باید از طریق سزارین متولد شود. 

امکان چرخش جنین بریچ هست؟

گاهی اوقات می توان با روش هایی خاص قبل از زایمان وضعیت جنین را تغییر داد و آن را از حالت بریچ خارج کرد. در ادامه این روش ها را توضیح می دهیم:

 روش های پزشکی برای رفع مشکل وضعیت بریچ جنین

1- نسخه خارجی:

نسخه خارجی روشی غیرجراحی است که در آن می توان جنین را در رحم حرکت داد. در این روش، یک قرص برای شل شدن رحم به مادر داده می شود. همچنین می توان از سونوگرافی برای تعیین موقعیت جنین، محل جفت و مقدار مایع آمنیوتیک در رحم استفاده کرد.

2- فشار آرام بر پایین شکم

فشار آرام بر پایین شکم می تواند باعث تغییر وضعیت جنین شود. از طریق این روش، ضربان قلب جنین  بررسی می شود و اگر مشکلی ایجاد شود، پزشک عملیات را متوقف می کند. این روش خارجی میزان موفقیت زیادی دارد. اما با نزدیک شدن به زمان زایمان دشوارتر می شود.

3- مراقبت با ماساژ:

در این روش از ماساژ برای کاهش استرس بر روی لگن خاصره مادر استفاده می شود. در این صورت رحم و رباط های اطراف آن نیز شل می شوند.در نتیجه با شل شدن رحم، تغییر وضعیت جنین به صورت طبیعی آسان تر خواهد بود. توصیه می شود این روش در ماه نهم بارداری انجام شود.

روش های طبیعی برای رفع مشکل وضعیت بریچ جنین

روش های ذکر شده در ادامه را می توان در منزل استفاده کرد:

1- کج کردن بلیچ:

با استفاده از بالشت های سفت و بزرگ، باسن را 30 سانتی متر از زمین بلند کرده و 10 تا 15 دقیقه در این وضعیت بمانید. این کار را سه بار در روز انجام دهید. بهتر است این کار را با معده خالی و زمانی که جنین فعال است انجام دهید. در این روش بهتر است روی جنین تمرکز کنید. 

2- استفاده از موزیک:

همان طور که میدانید جنین صداهای بیرون رحم را می شنود. بسیاری از مادرها از موزیک یا صدای ضبط شده استفاده می کنند تا جنین را به حرکت وادار کنند. یک هدفون روی قسمت پایینی شکم قرار دهید و آهنگ یا صداهایی که باعث تشویق جنین به حرکت می شود را پخش کنید. در این حالت جنین حرکت کرده و به طور طبیعی از وضعیت بریچ خارج می شود.

 

رفع مشکل وضعیت بریچ جنین

زایمان طبیعی در مقابل سزارین برای وضعیت بریچ جنین

معمولا پزشکان توصیه می کنند برای وضعیت بریچ جنین از زایمان طبیعی استفاده نکنید. در صورت درخواست زایمان طبیعی از طرف مادر، شرایط زیر برای تلاش برای موفقیت زایمان طبیعی لازم است:

  • جنین کامل باشد و وضعیت بریچ فرانک باشد.
  • در هنگام بررسی ضربان قلب، جنین نشانه ای از اضطراب نشان ندهد.
  • فرایند زایمان آرام و دهانه رحم برای خروج جنین به اندازه کافی باز و گشاد باشد.
  • پزشک تخمین بزند جنین خیلی بزرگ نیست یا لگن خاصره مادر خیلی تنگ نیست و جنین به راحتی می تواند از کانال تولد خارج شود.
  • بیهوشی در دسترس است و زایمان سزارین در صورت نیاز در زمان کوتاهی انجام می شود.

خطرات و عوارض جانبی زایمان طبیعی در وضعیت بریچ جنین

- در وضعیت بریچ، سر جنین آخرین قسمتی است که از بدن مادر خارج می شود. بنابراین خروج آن از کانال تولد سخت خواهد بود. گاهی از انبرک هایی برای کمک به خروج سر جنین و راهنمایی آن به سمت کانال تولد استفاده می شود. مشکل احتمالی دیگر در این وضعیت سقوط بند ناف است.

- در صورت سقوط بند ناف، بند ناف در هنگام خروج جنین به سمت کانال تولد فشرده می شود. بنابراین تامین اکسیژن و خون کافی برای جنین آهسته خواهد شد و ممکن است خطر مرگ نوزاد وجود داشته باشد. در زایمان طبیعی بریچ، از بررسی الکترونی جنین استفاده می شود تا ضربان قلب جنین در طول زایمان بررسی شود. اگر نشانه هایی از استرس در جنین دیده شود، سریعا زایمان سزارین انجام می شود.

 

خطرات و عوارض جانبی وضعیت بریچ جنین

سوالات متداول درباره وضعیت بریچ

در ادامه به چند سوال متداول درباره وضعیت بریچ از طرف شما عزیزان پاسخ می دهیم:

1. چه زمانی برای وضعیت بریچ جنین از زایمان سزارین استفاده می شود؟

بیشتر پزشکان برای وضعیت بریچ جنین زایمان سزارین را پیشنهاد می کنند به خصوص اگر جنین نارس باشد. از آنجایی که جنین نارس کوچک و حساس است و  سر جنین نارس بزرگتر از قسمت های دیگر بدن او می باشد، جنین نارس مانند جنین کامل نمی تواند از دهانه رحم خارج شود. یعنی فضای کمتری برای خروج سر او وجود خواهد داشت و به هیچ وجه نمی تواند بصورت طبیعی از کانال واژینال خارج شود. 

2. آیا وضعیت بریچ جنین خطرناک است؟

اگر چه بسیاری از جنین ها در وضعیت بریچ به صورت سالم به دنیا می آیند، اما احتمال وجود مشکل و نرسیدن اکسیژن به جنین وجود دارد. همچنین نقص تولد در وضعیت بریچ بسیار رایج تر است و علت آن می تواند حرکت نامناسب جنین به سمت کانال زایمان باشد.

3. آیا می توان وضعیت بریچ جنین را تغییر داد؟

بله. همان طور که روش های پزشکی و طبیعی را در این مقاله توضیح دادیم، تغییر وضعیت بریچ ناممکن نیست، اما بستگی دارد که در چه زمانی این اتفاق بیفتد و چقدر وقت تا زمان زایمان داشته باشیم. ترجیح داده می شود وضعیت بریچ جنین در هفته سی و دوم بارداری تا هفته سی وهفتم بارداری تغییر داده شود. روش های چرخاندن و تغییر وضعیت برای همه مادرها یکسان نیست و احتمال موفقیت برای هر روش نیز متفاوت خواهد بود. بهتر است در خصوص گزینه های پیش رو با پزشک خود صحبت کنید تا بهترین روش را به شما پیشنهاد دهد.

[collapse id=2638]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

در دوران بارداری باید مراقبت های خاصی از مادر و جنین انجام شود. شما به عنوان یک مادر دلسوز و مسئولیت پذیر موظف هستید که تمامی دستورالعمل های پزشکتان را در این دوره به خوبی انجام دهید تا آن را به سلامت پشت سر بگذارید و احتمال خطرات ممکنه را به حداقل برسانید. بنابراین همه آزمایش ها و بررسی های مورد نیاز را در همان زمانی که پزشک تجویز می کند انجام دهید. یکی از این آزمایش ها تست بیوفیزیکال پروفایل (BPP) است که برای بررسی سلامت جنین شما معمولا در ماه های آخر انجام می شود. 

گروه سلامت اوما در این مقاله قصد دارد تا شما را به طور کامل با این آزمایش آشنا کند که با آگاهی کامل آن را انجام داده و به آن اهمیت دهید. پس  لطفا ما را تا پایان مطلب همراهی کنید:

در این مقاله می خوانیم:

تست بیوفیزیکال پروفایل (BPP) چیست؟
چرا تست بیوفیزیکال پروفایل انجام می شود؟
تست بیوفیزیکال پروفایل چگونه انجام می شود؟
تفسیرنتایج تست بیوفیزیکال 
چه عواملی بر تست بیوفیزیکال تاثیر می گذارد؟
خطرات ناشی از انجام تست بیوفیزیکال

تست بیوفیزیکال پروفایل (BPP) چیست؟

- تست بیوفیزیکال پروفایل (BPP) سلامت نوزاد شما را در طول حاملگی ارزیابی می کند. این آزمایش BPP  شامل آزمون بدون تست با کنترل الکترونیکی قلب جنین و سونوگرافی می باشد. در واقع BPP میزان ضربان قلب، میزان عضلات، حرکت، تنفس و میزان مایعات آمنیوتیکی اطراف نوزاد را اندازه گیری می کند تا ببیند آیا در حد نرمال هستند یا خیر؟

- BPP معمولا در سه ماهه آخر بارداری انجام می شود. اگر احتمال مشکل داشتن جنین در هنگام بارداری (حاملگی با خطر بالا) وجود داشته باشد، BPP در هفته سی و دوم بارداری تا هفته سی و چهارم بارداری یا قبل از آن انجام می شود. برخی از زنان با حاملگی پر خطر ممکن است هر هفته یا هر دو هفته یک بار در سه ماهه سوم نیاز به انجام آزمایش BPP داشته باشند. بنابراین تعداد دفعات مورد نیاز از طرف پزشک تشخیص داده می شود.

تست بیوفیزیکال شامل آزمون غیر استرس با کنترل الکترونیکی قلب جنین و سونوگرافی جنین به صورت زیر است:

  • مانیتورینگ الکترونیکی قلب جنین 
  • سونوگرافی جنین

نکات مهم درباره این آزمایش:

- اگر نتایج شما طبیعی نباشد، ممکن است تست های بیشتری مانند آزمون استرس انقباضی نیز توصیه شود.

- اگر احتمال داشته باشد که شما یا جنین در دوران بارداری مشکلی دارید، ممکن است در طول 12 هفته آخر بارداری، هر هفته به تست بیوفیزیکال نیاز داشته باشید.

- در صورت وجود شرایط زیر احتمال وجود مشکل بیشتر خواهد بود:

  • برخی بیماری ها مانند فشار خون بالا، بیماری کلیوی، دیابت، پره اکلامپسی یا بیماری های خود ایمنی.
  • سابقه تولد نوزاد مرده 
  • سابقه ناسازگاری Rh.
  • سابقه زایمان زودرس ، پارگی زودرس غشاء یا مشکلات جفتی.
  • جنینی که با توجه به زمان بارداری کوچک است یا رشد نمی کند (عقب ماندگی یا محدودیت رشد داخل رحمی).
  • بعد از یک آسیب، مانند یک تصادف یا سقوط اتومبیل ( در این صورت انجام این تست ضروری است.)

 

تست بیوفیزیکال

چرا تست بیوفیزیکال پروفایل انجام می شود؟

تست بیوفیزیکال پروفایل در موارد زیر انجام می شود:

 بررسی سلامت جنین:

 روش های ویژه سونوگرافی مثل این تست برای پیگیری حرکات، افزایش ضربان قلب با حرکت ، میزان تنفس و میزان مایع آمنیوتیک اطراف نوزاد شما مورد استفاده قرار می گیرد. اگر این پنج مورد در محدوده طبیعی قرار داشته باشند، جنین شما سالم است. همچنین از این تست برای بررسی سلامتی جنین در صورت وجود شرایط زیر استفاده می شود:

  • هیپرتیروئیدیسم
  • مشکلات خونریزی
  • لوپوس 
  • بیماری مزمن کلیه
  • دیابت نوع 1 یا دیابت حاملگی.
  • فشار خون بالا 
  • پره اکلامپسی
  • مقدار کمی مایع آمنیوتیک 
  • بارداری چندقلویی(مانند دوقلوها یا سه قلو).
  • بارداری که از 40 تا 42 هفته طول بکشد.

تست بیوفیزیکال پروفایل چگونه انجام می شود؟

تست بیوفیزیکال توسط متخصص زنان و زایمان انجام می شود. اما ممکن است توسط تکنسین سونوگرافی یا رادیولوژیست نیز انجام شود. BPP را می توان در مطب، بیمارستان یا کلینیک دکتر انجام داد.  تست بدون استرس، با بررسی میزان ضربان قلب جنین می تواند سلامت نوزاد را کنترل کند. بعضی از پزشکان ممکن است از پروفایل بیوفیزیکی اصلاح شده استفاده کنند که شامل آزمون بدون استرس و اندازه گیری مایع آمنیوتیک نیز می شود.

1- آماده شدن برای انجام تست بیوفیزیکال پروفایل

پیش از تست باید مثانه پر باشد. در صورت لزوم، از شما خواسته می شود آب و یا سایر مایعات را قبل از آزمایش بخورید. معمولا زنان در سه ماهه سوم نیازی به داشتن یک مثانه کاملا پر ندارند. اگر سیگار می کشید، از شما خواسته می شود 2 ساعت قبل از تست سیگار نکشید زیرا سیگار باعث کاهش فعالیت جنین می شود. در خصوص نگرانی های خود در رابطه با آزمایش، خطرات آن، چگونگی انجام آن یا نتایج آن قبل از انجام تست با پزشک صحبت کنید. 

2- آزمون بدون استرس

- نظارت خارجی بر قلب جنین، ضربان قلب جنین را در وضعیتی که جنین در حال حرکت است و زمانی که حرکت نمی کند، ثبت می کند. این کار معمولا قبل از سونوگرافی جنین انجام می شود. نظارت خارجی با استفاده از دو دستگاه صاف (حسگر) انجام می شود که با کمربندهای الاستیک دور شکم قرار داده می شوند. یک سنسور از امواج صوتی منعکس کننده در دستگاه سونوگرافی برای بررسی ضربان قلب جنین استفاده می شود. سنسور دیگر نیز طول مدت انقباضات را اندازه گیری می کند. سنسورها به یک دستگاه دیگر متصل می شوند که اطلاعات را ثبت می کند. ضربان قلب جنین ممکن است به صورت صدای بیپ شنیده شود یا بر روی یک نمودار چاپ شود.

- هر زمان جنین حرکت کند یا انقباض داشتید، ممکن است از شما خواسته شود دکمه روی دستگاه را فشار دهید. ضربان قلب شما ضبط شده و ضربان قلب جنین با حرکتش یا انقباضات شما مقایسه می شود. این آزمایش معمولا حدود 30 دقیقه طول می کشد.

 

چگونگی انجام تست بیوفیزیکال پروفایل

3- سونوگرافی جنینی

اغلب نیازی نیست برای آزمایش سونوگرافی لباس های خود را دربیاورید؛ می توانید پیراهن خود را بالا ببرید و کمربند دامن یا شلوار را پایین بیاورید. 

  1. شما برای انجام سونو گرافی نیاز به یک مثانه پر دارید. به همین دلیل از شما خواسته می شود تا حدود یک ساعت قبل از آزمایش 4 تا 6 لیوان مایع و معمولا آب بنوشید. یک مثانه پر باعث انتقال بهتر امواج صوتی می شود و روده ها را از رحم خارج می کند. این باعث می شود تصویر سونو روشن تر شود.
  2. تا زمانی که آزمون تمام نشده باشد، نمی توانید ادرار کنید. اما اگر مثانه شما خیلی پر باشد به طوری که درد احساس کنید، به تکنسین سونوگرافی بگویید.
  3. در صورتی که سونوگرافی در بخش بعدی بارداری انجام شود، ممکن است نیاز به مثانه پر نباشد. جنین در حال رشد روده ها را از جلوی راه دور می کند.
  4. شما به پشت باید دراز بکشید. اگر در هنگام دراز کشیدن دچار تنگی نفس یا سرگیجه می شوید، می توانید به پهلو دراز بکشید.
  5. یک ژل روی شکم شما پخش می شود.
  6. یک وسیله کوچک دستی که مبدل نام دارد بر روی ژل روی پوست فشار داده می شود و چندین بار روی شکم حرکت می کند. می توانید مانیتور را تماشا کنید تا تصویری از جنین را در طول آزمون ببینید.
  7. هنگامی که آزمایش تمام شد، ژل از پوست شما پاک می شود. پس از اتمام آزمایش می توانید ادرار کنید. سونوگرافی شکمی حدود 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.
  8. تکنولوژیست های سونوگرافی برای جمع آوری تصاویر جنین آموزش می بینند اما نمی توانند به شما بگویند که آیا جنین طبیعی است یا خیر؟ تنها متخصص خودتان می تواند این اطلاعات را با شما در میان بگذارد.

تست بیوفیزیکال پروفایل چه احساسی ایجاد می کند؟

دراز کشیدن به پشت یا پهلو در طول آزمون ممکن است ناخوشایند باشد. در طی سونوگرافی ممکن است فشار مثانه را نیز حس کنید. ژل سونوگرافی در لحظه اول که بر روی شکم شما اعمال می شود، احساس سردی ایجاد می کند. همچنین ممکن است فشار نور خارج شده از مبدل را حس کنید.

تفسیرنتایج تست بیوفیزیکال 

همان طور که گفتیم تست بیوفیزیکال سلامت جسمانی جنین را در طول حاملگی ارزیابی می کند. نتایج به دست آمده برای اندازه گیری 5 متغیر در یک بازه زمانی 30 دقیقه ای است. هر متغیر اگر طبیعی باشد با نمره 2 و اگر غیر طبیعی باشد با نمره 0 مشخص می شود. 

برخی از BPP ها نیز شامل تمام اندازه گیری ها نیستند. وقتی تمام پنج اندازه گیری انجام می شود، نمرات متغیرها با هم جمع می شوند.  نمره 8 یا 10 بدین معنی است که کودک شما کاملا سالم است. نمره 6 یا 8 یعنی ممکن است لازم باشد 12 تا 24 ساعت بعد دوباره آزمایش انجام شود. نمره 4 یا کمتر به معنی وجود مشکل در جنین است و باید تحت نظارت کامل باشد. در این صورت احتمالا پزشک تست های دیگر یا تکرار این تست در هفته های بعدی را تجویز می کند. 

در جدول زیر به صورت دقیق تر نتایج این تست و تفسیر آن را برای شما آورده ایم:

 

اندازه گیری

نرمال (2 امتیاز)

غیرنرمال (0 امتیاز)

آزمون غیر استرسی

2 ضربان قلب یا بیشتر در حداقل 15 ضربه در دقیقه افزایش می یابد. هر افزایش 15 ثانیه یا بیشتر طول می کشد.

 

فقط 1 افزایش ضربان قلب دیده می شود، یا ضربان قلب با بیش از 15 ضربه با حرکت افزایش نمی یابد.

حرکت تنفس

 

1 حرکت تنفسی یا بیشتر حداقل 60 ثانیه طول می کشد.

حرکت تنفس کمتر از 60 ثانیه طول می کشد و یا هیچ تنفسی مشاهده نمی شود.

حرکت بدن

 

3 حرکت بازوها، پاها یا بدن دیده می شود.

کمتر از 3 حرکت بازوها، پاها یا بدن دیده می شود.

تنه عضله

 

بازوها و پاها معمولا خم می شوند و سر روی سینه قرار می گیرد. 1 باز شدن و بسته شدن به حالت اول دیده می شود مانند باز و بسته کردن دست.

جنین به آرامی حرکت میکند و در نهایت به حالت عادی بازگشت می کند.

جنین حرکت میکند اما به موقعیت نرمال بر نمی گردد.

بازوها، پاها یا ستون فقرات باز می شوند یا دست باز می شود.

 

حجم مایع آمنیوتیک (شاخص مایع آمنیوتیک)

یک یا چند پوکه آمنیوتیک در رحم دیده می شود، هر کدام حداقل 1 سانتی متر (0.4 اینچ) طول و عرض دارد.

شاخص مایع آمنیوتیک بین 5 سانتی متر (2 اینچ) و 24 سانتی متر (9.4 اینچ) است

 

 

چه عواملی بر تست بیوفیزیکال تاثیر می گذارد؟

در برخی شرایط ممکن است نتوانید تست را انجام دهید و یا نتایج تست انجام شده برای پزشک مفید نباشد. این شرایط عبارتند از:

  • جنین در موقعیتی قرار دارد که انجام سونوگرافی را دشوار می کند.
  • در طول فرایند نمی توانید دراز بکشید، که این مسئله باعث می شود تصویر جنین نامشخص شود.
  • داشتن اضافه وزن (رژیم لاغری | چگونه لاغر شویم؟)، که ممکن است برای تنظیم دستگاه نظارت خارجی دشوار باشد.
  • عفونت در شما یا جنین.
  • میزان قند خون پایین (هیپوگلیسمی) یا بالا (هیپرگلیسمی).
  • مصرف دارو، مانند سولفات منیزیم.
  • استروئیدهای داده شده برای کمک به بلوغ ریه های جنین.
  • استفاده از الکل یا مواد مخدر غیر قانونی مانند کوکائین.
  • در موارد نادر، وجود مدفوع یا گاز در روده یا رکتوم با سونوگرافی جنین تداخل ایجاد می کنند.

خطرات ناشی از انجام تست بیوفیزیکال

احتمال بسیار کمی وجود دارد که مادر یا جنین در طول تست با مشکل خاصی مواجه شوند. اما ممکن است احساس اضطراب برای شما به دلیل نگرانی درباره نتیجه تست ایجاد شود. همچنین این آزمون در موارد نادر ممکن است سلامتی جنین را اشتباه تشخیص دهد.

سخن آخر

در پایان دوباره این نکته مهم را متذکر می شویم که هر آنچه پزشک شما در این دوره برایتان تجویز می کند با هدف سلامت بیشتر جنین و شما می باشد و باید در همه این موارد به پزشک خود اعتماد کنید. به هیچ وجه نگران خطرات احتمالی نباشید زیرا تا تست یا انجام کاری به نفع شما نباشد و مزایای آن بیشتر از عوارضش نباشد پزشک برایتان تجویز نمی کند. 

[collapse id=2637]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از خطراتی که ممکن است در طول بارداری برای شما مادر اومایی عزیز پیش بیاید ایجاد شرایطی است که منجر به زایمان زودرس بشود. در این زمان ممکن است پزشک برای کنترل بهتر شرایط و حفظ سلامت شما ونوزادتان داروهایی را تجویز کند. بتامتازون نیز یکی از داروهای مهم در این زمان است که مقدار دوز تجویزی آن به شرایط شما بستگی دارد. 

گروه سلامت اوما تصمیم دارد در این مقاله شما را با این آمپول و نحوه عملکرد آن آشنا کند تا در صورت تجویز دچار نگرانی نشوید و بدانید که چه مزایایی برای شما دارد. پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

زایمان زودرس چیست؟
آمپول بتامتازون برای چیست؟
عوارض آمپول بتامتازون روی جنین
زمان و نحوه تزریق آمپول بتامتازون در بارداری
اثرات جانبی بتامتازون چیست؟
چه کسی باید آمپول بتامتازون را تزریق کند؟
چه کسی نباید بتامتازون را مصرف کند
آمپول بتامتازون در بارداری و حرکت جنین
آمپول بتامتازون در بارداری برای دیابتی ها
 چگونه آمپول بتامتازون را نگهداری کنیم؟

زایمان زودرس چیست؟

متاسفانه زایمان زودرس ممکن است به مشکلات ریه ها، قلب، مغز و سایر سیستم های بدن نوزاد منتهی شود. با پیشرفت های اخیر در مطالعات زایمان زودرس، داروهای مؤثری را شناسایی کرده اند که باعث تاخیر در زایمان و کنترل شرایط می شود. هر چقدر جنین مدت بیشتری در رحم بماند، احتمال مشکلات زایمان زودرس کمتر می شود. اگر نشانه های زایمان زودرس دارید، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. علائم زایمان زودرس عبارتند از:

  •  انقباضات مکرر (سفت شدن شکم)
  •  کمر درد 
  • فشار در لگن یا قسمت پایین شکم
  •  گرفتگی خفیف در شکم
  •  پارگی کیسه آب
  •  تغییر در ترشحات واژن
  •  لکه بینی یا خونریزی از مهبل (واژن)
  •  اسهال

اگر قبل از هفته 37 بارداری هستید و این علائم را تجربه می کنید، پزشک سعی می کند از طریق ارائه داروهای خاص از زایمان زودرس جلوگیری کند. علاوه بر داروهای Tocolytic برای جلوگیری از انقباضات، پزشک ممکن است استروئیدهایی را برای بهبود عملکرد ریه نوزاد تجویز کند. اگر کیسه آب پاره شود، ممکن است از آنتی بیوتیک ها نیز برای جلوگیری از انتقال عفونت به جنین استفاده شود تا بارداری تا زمان مشخص ادامه یابد.

آمپول بتامتازون برای چیست؟

- بعضی از زنان خیلی زود زایمان می کنند. اگر قبل از هفته 34 بارداری زایمان کنید، از تزریق کورتیکواستروئید برای افزایش شانس بهبودی و کاهش خطرات احتمالی برای نوزاد استفاده می شود. این تزریق به ریه های کودک کمک می کند تا به خوبی کار کنند.

استروئیدها معمولا به یکی از عضلات بزرگ مثل بازو، پاها یا باسن تزریق می شوند. تزریق به مدت دو روز، دو تا چهار بار، بسته به نوع کورتون انجام می شود. شایع ترین کورتون، بتامتازون (Celestone)  در دو دوز، هر بار 12 میلیگرم، با فاصله زمانی 12 تا 24 ساعت به صورت جدا تجویز می شود. داروها از دو تا هفت روز بعد از اولین دوز اثر خواهند کرد.

- کورتیکواستروئیدها همانند استروئیدهای بدن سازی که توسط ورزشکاران استفاده می شوند، نیستند. نتایج مطالعات متعدد نشان داده است که کورتیکواستروئیدهای دوران بارداری برای مادران و نوزادان ایمن هستند. درمان با بتامتازون خطر ابتلا به بیماری ریه را برای نوزادانی که زودتر از موعد به ویژه برای کسانی که در بین هفته 29 تا 34 بارداری متولد می شوند، کاهش می دهد.  این درمان استروئیدی خطر ابتلا به بیماری ریه را به نصف و خطرزایمان زودرس نوزاد را تا 40 درصد کاهش می دهد. با توجه به اینکه تمام نوزادان متولد شده قبل از هفته 28 بارداری مشکلات ریه داشتند، این مشکلات برای کسانی که قبل از تولد استروئید مصرف می کردند، خفیف تر بوده است.

- بتامتازون همچنین ممکن است عوارض دیگری را هم در نوزادان کاهش دهد. مطالعات نشان می دهد در صورت مصرف قرص بتامتازون توسط مادر مشکلات روده و خونریزی جنین کاهش پیدا می کند. اگر بیمارستان زایمان زودرس را تایید کند یا به دلیل مشکل پزشکی نیاز به زایمان زودرس باشد، به احتمال زیاد یک دوره بتامتازون تجویز می شود. 

مقاله پیشنهادی اوما: عوارض آمپول پرولوتون در بارداری

چرا بتامتازون در بارداری تجویز می شود؟

اگر جنین در معرض خطر زایمان زودرس باشد، تجویز استروئید برای مادر قبل از تولد، باعث می شود ریه های جنین سریع تر کامل شود. این مسئله عوارض جدی زایمان یا خطر مرگ نوزاد را کاهش می دهد. زایمان زودرس زمانی است که نوزاد قبل از هفته 37 بارداری متولد شود.

مصرف بتامتازون در بارداری به طور موقت ضربان قلب جنین و حرکات بدن او را کاهش می دهد. در نتیجه این دارو باید با احتیاط در این دوران و طبق دستور پزشک مورد استفاده قرار گیرد و تنها درصورتی که مزایای مورد انتظار برای مادر بیشتر از خطرات احتمالی باشد دارو تجویز می شود.

عوارض آمپول بتامتازون روی جنین

نتایج یک مطالعه در این باره نشان داده است که تزریق استروئید به زنان باردار قبل از زایمان زودرس ممکن است خطر ابتلا به مشکلات رفتاری بعدی در کودک را افزایش دهد.  در مراحل پایانی بارداری هورمونی به نام کورتیزول در جنین تولید می شود تا به تکامل ریه کمک کند و کودک را برای زندگی در خارج از رحم آماده سازد. اگر قرار باشد نوزاد زودتر متولد شود این هورمون هنوز تولید نشده و ریه های او تکامل پیدا نکرده اند. بنابراین مجبوریم به عنوان جایگزین از بتامتازون استفاده کنیم تا کودک بتواند در خارج از رحم تنفس کند. 

زمان و نحوه تزریق آمپول بتامتازون در بارداری

همان طور که گفتیم آمپول بتامتازون در بارداری زمانی تجویز می شود که شما علائم زایمان زودرس را داشته باشید. این علائم تنها توسط پزشک تشخیص داده می شود. ممکن است در هفته 31 بارداری یا حتی زودتر نیاز به زایمان زودرس تشخیص داده شود و شما باید در این زمان طبق دستور پزشک آمپول را تزریق کنید. اما نگران نباشید زیرا برای جنین ضرر ندارد.  این آمپول را باید در دو روز متوالی و هر بار 3 عدد تزریق کنید که بعد از تزریق حرکت جنین نیز کم میشود. اگر حرکات خیلی کم شد باید تست نوار قلب جنین (NST) گرفته شود. ممکن است گاهی بر اساس شرایط بارداری دوز مصرفی و زمان تزریق تغییر کند. 

 

زمان و نحوه تزریق بتامتازون در بارداری

خطرات استفاده از بتامتازون چیست؟

- مطالعات حیوانی نشان داده است که تزریق  بتامتازون به زن باردار می تواند بر سیستم ایمنی بدن، رشد عصبی و رشد فرزندش در آینده تاثیر بگذارد. با این حال، این اثرات تنها در مطالعاتی نشان داده شده است که در آن استروئیدها در دوزهای بسیار بالایی یا در اوایل بارداری داده می شوند. در کنترل زایمان زودرس، استروئیدها در اواخر بارداری داده می شوند که خطر کمتری ایجاد می کنند. 

- مطالعات انسانی هیچ خطر قابل توجهی در ارتباط با مصرف یک دوره استروئیدی منفرد نشان نداده است. نتایج مطالعات اثرات جانبی ناشی از استروئیدها بر رشد جسمی کودک را نیز نشان نداد. با این حال، مطالعات بیشتری باید انجام شود. در گذشته، زنانی که در معرض خطر زایمان زودرس بودند، یک بار در هفته استروئید مصرف می کردند تا زمانی که زایمان انجام شود. در حال حاضر، دوره های مکرر توصیه نمی شود.

اثرات جانبی بتامتازون چیست؟

شایع ترین عارضه جانبی موضعی بتامتازون، سوزش است. سایر عوارض جانبی عبارتند از:

  • خارش یا خشکی پوست
  • توده های قرمز در اطراف دهان
  • رشد موهای بسیار ضخیم در مناطق غیر معمول بدن
  • روشن شدن پوست یا از دست دادن رنگ طبیعی پوست
  • نازک شدن پوست
  • خطوط کششی روی پوست

عوارض جانبی جدی بتامتازون شامل موارد زیر است:

  • بثورات قرمز و پوست ملتهب
  • حساسیت پوست به نور خورشید

چه کسی باید آمپول بتامتازون را تزریق کند؟

در سال 1994، موسسه ملی بهداشت(NIH)  دستورالعمل های مربوط به تجویز کورتون ها را برای زنان با زایمان زودرس منتشر کرد. با توجه به این دستورالعمل، پزشکان باید استروئیدها را به همه زنان با شرایط زیر بدهند:

  •  زنان در معرض خطر زایمان زودرس که در بین هفته 24 تا 34 بارداری هستند
  •  دریافت دارو برای کمک به توقف درد زایمان بیش از حد (داروهای Tocolytic)

پیشنهار پزشک اوما: فیلم زایمان طبیعی همراه با توضیحات مراحل زایمان

چه کسی نباید بتامتازون را مصرف کند؟

بتامتازون ممکن است بر دیابت تاثیر بگذارد. استروئیدها هنگامی که با ترکیبی از داروهای بتا-مینیمم مصرف می شود، می تواند مشکل ساز باشند. زنان مبتلا به دیابت بارداری سه تا چهار روز پس از دریافت استروئید قند خون خود را کنترل کنند. علاوه بر این، زنان مبتلا به عفونت فعال یا مشکوک در رحم (کوریو آمنیونیت) نباید استروئید مصرف کنند.

آمپول بتامتازون در بارداری و حرکت جنین

از عوارض تزریق آمپول بتامتازون که برای رسیده شدن ریه های جنین تجویز می شود، کاهش حرکت های جنین می‌باشد که معمولاً این موضوع یکی دو روز بیشتر طول نمی کشد و خود به خود رفع می گردد.

آمپول بتامتازون در بارداری برای دیابتی ها

بتامتازون قند را بالا می برد اما اثرات افزاینده شدیدی ندارد و در صورت صلاح دید پزشک معالج باید تزریق شود. اگر بعد از تزریق، قند شما خیلی بالا رفته باشد باید حتما به پزشک مراجعه کنید تا برحسب اینکه چقدر بالا رفته و تا چه مدت بالا می ماند، دارو تجویز گردد. اگر می خواهید قند خون را بسنجید، بتامتازون تا 24 ساعت قند را مختل می کند حتما بعد از 24 ساعت آزمایش را تکرار کنید اگر باز بالا بود باید مراجعه کنید .

هشدارها و اقدامات احتیاطی در مورد آمپول بتامتازون

در صورت وجود موارد زیر قبل از تزریق آمپول بتامتازون با پزشک خود صحبت کنید:

  •  اگر تا به حال افسردگی شدید یا اختلال دوقطبی داشته اید. 
  •  اگر هر یک از نزدیکان شما افسردگی داشته است.
  •  اگر تا به حال مبتلا به سل (TB) شده اید.
  •  اگر مبتلا به صرع، بیماری های مزمن روانی، بیماری های قلبی، فشار خون بالا، زخم معده، دیورتیکولیت (التهاب روده) یا عفونت تبخالی چشم هستید.
  •  اگر پوکی استخوان دارید. 
  •  اگر شما یا هرکدام از خانواده تان گلوکوم داشته اید (افزایش فشار چشم)
  •  اگر اخیرا دچار حمله قلبی شده اید.
  •  اگر سکته مغزی کرده اید یا سابقه سکته مغزی در خانواده دارید.
  •  اگر اخیرا دچار آسیب دیدگی مصل تصادف شده اید.
  •  اگر به تازگی با کسی که دارای ویروس آبله مرغان یا سرخک است تماس داشته اید. 
  •  اگر شما یا یکی از اعضای خانوادتان دچار دیابت هستید.
  •  اگر غده تیروئید ضعیف دارید.
  •  اگر مبتلا به میاستنی گراویس هستید (بیماری ای که باعث ضعف عضلانی می شود)
  •  اگر تا به حال از عوارض ناشی از کورتیکواستروئیدها رنج برده اید.
  •  اگر بیماری کبد، کلیه یا قلب دارید.
  •  اگر عفونت دارید.
  •  اگر دچار اختلال بینایی یا اختلالات دید هستید.

اگر در حال مصرف داروهای دیگری از جمله داروهای بدون نسخه مانند زیر هستید، نیز به پزشک خود اطلاع دهید:

  •  بعضی از داروها از جمله بعضی از داروهای اچ آی وی: ریتوناویر، کوبیکستات ممکن است اثرات تزریق بتامتازون را افزایش دهد و اگر این داروها را مصرف می کنید پزشک باید با دقت شما را تحت نظر قرار دهد.
  •  داروهای ضد دیابت یا انسولین خوراکی
  •  داروهای فشار خون بالا
  •  قرص های مدر(دیورتیک ها)
  •  داروی رقیق کننده خون مانند وارفارین
  •  داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن
  •  آسپرین
  •  داروهایی برای Myasthenia gravis به نام آنتی کولین استراز
  •  داروهایی برای قلب به نام گلیکوزید قلبی
  •  استازولامید (برای درمان گلوکوم)
  •  ریفامپیسین و ریفابوتین (آنتی بیوتیک برای سل) و افدرین
  •  کاربامازپین، فنیتوئین، پرییدون، فنوباربیتون و آمینوگلوتیمید برای صرع
  •  کاربن اکسولون (داروی زخم)، تئوفیلین (برای درمان آسم و سایر مشکلات تنفسی) و آمفوتریسین B (ضد قارچ)
  •  قرص پیشگیری از بارداری خوراکی( ضد پروژسترون)
  •  سموتروپین (هورمون رشد)
  •  آرام بخش های عضلانی
  •  Fluoroquinolones  برای برخی از عفونت ها
  • Quetiapine علائم برخی از بیماری های روانی را بهبود می بخشد
  •  ترتینوئین (برای مشکلات پوستی مانند آکنه بد استفاده می شود)

چگونه آمپول بتامتازون را نگه داری کنیم؟

این دارو را از دسترس کودکان دور نگهدارید. از این دارو پس از تاریخ انقضا استفاده نکنید. دارو را در دمای بیش از 25 درجه سانتی گراد نگهداری نکنید. برای محافظت از نور، در بسته اصلی نگهداری کنید. داروها را از طریق فاضلاب یا زباله های خانگی دور نریزید. از داروساز خود بخواهید روش دور انداختن دارو که به شما بگوید. این اقدامات به حفاظت از محیط زیست کمک می کند.

سخن آخر

در پایان می خواهیم این نکته مهم را به شما مادران عزیز متذکر شویم که به غیر از شرایط خاص در مواقع زیادی نوع تغذیه مادر و عدم مراقبت صحیح و سرپیچی از توصیه های پزشک منجر به خطر زایمان زودرس و اجبار به استفاده از برخی داروها می شود. در حالی که اگر این نکات را رعایت کنید هم خودتان کمتر دچار استرس و نگرانی می شوید و هم عوارض جانبی داروها را نباید تحمل کنید. به علاوه فرزند سالم تری خواهید داشت. چنان چه نیاز به استفاده از دارو بود لطفا به پزشک خود اعتماد کنید و دقیقا طبق دستور پزشک آن را انجام دهید تا خطرات احتمالی به حداقل ممکن برسند. 

[collapse id=2636]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

حتما بارها اسم ویتامین e یا قرص ویتامین e را شنیده اید! اگر از خانم ها درباره این قرص بپرسید به شما خواهند گفت که این قرص برای زیبایی و شادابی پوست معجزه می کند. در میان آقایان نیز آن هایی که مشکلات باروری و یا کبد چرب دارند، با این قرص آشنایی دارند. 

اینکه این قرص برای چه کسانی مناسب است و برای چه افرادی ضرر دارد و یا اینکه میزان مصرف روزانه چقدر باید باشد! مواردی است که در ادامه به آن اشاره میشود با ما همراه باشید:

11 خواص برتر قرص ویتامین E
منابع ویتامین e
طریقه مصرف قرص ویتامین E
ویتامین e را کی بخوریم؟
علائم کمبود ویتامین E چست؟
​عوارض جانبی قرص ویتامین E


     ویتامین e

     ویتامین e یک ویتامین محلول در چربی است که برای عملکرد صحیح بسیاری از اندام ها و همین طور انجام فرایند های عصبی بسیار حیاتی و واجب است.  به علاوه ویتامین e یک آنتی اکسیدان است و همین طور از آسیب های رادیکال آزاد به چربی های خاص بدن که برای سلامت شما حیاتی است، جلوگیری می کند. از نظر بسیاری از خانم ها این ویتامین باعث میشود که پیری را دیرتر حس کنید و همیشه پوستی شاداب و سلامت داشته باشید. 

    از مزایای مصرف غذاهای غنی از ویتامین E، میتوان به درمان و پیشگیری از بیماریهای قلبی -عروقی مانند درد قفسه سینه، فشار خون بالا و شریانهای مسدود شده یا سخت شده، اشاره کرد. ویتامین E  علاوه بر اینکه به صورت مکمل یافت میشود به مقدار زیادی در غذاهای گیاهی، از جمله روغن های خاص، آجیل، غلات، میوه ها و گندم یافت می شود. 

    11 خواص برتر مصرف قرص ویتامین E

     

    قرص ویتامین ای

    1. ویتامین e و تعادل کلسترول

    - کلسترول یک ماده طبیعی است که توسط کبد تولید می شود و برای عملکرد مناسب سلول ها، اعصاب و هورمون ها مورد نیاز است. به نظر می رسد که همه چیز خوب پیش می رود تا اینکه کبد کلسترول اکسید را تولید می کند. کلسترول اکسید یک وضعیت خطر ناک برای بدن به وجود می آورد. در چنین شرایطی مصرف قرص ویتامین E به بدن کمک می کند که تولید اکسید کلسترول ها کم شود و کبد دوباره بتواند کلسترول طبیعی تولید کند.

    - در ویتامین ای! ایزومرهای توکوترینول وجود دارد که به دلیل توانایی در کاهش فعالیت های آنزیمی که باعث کنترل تولید و سنتز کلسترول میشود، اثر مثبتی بر سلامت قلبی عروقی دارد. ایزومرهای توکوترینول همچنین می توانند از چسبندگی سلولی جلوگیری کنند و بنابراین سخت شدن دیواره شریان ها را کاهش دهند. 

    2. ویتامین e و مبارزه با رادیکال های آزاد و جلوگیری از پیشرفت بیماری

    - چنانچه بدن نتواند با رادیکال های آزاد سطح خون مبارزه کند! سلول های سالم  در بدن شما از بین می روند و این مورد میتواند باعث بروز  بیماری قلبی و یا حتی سرطان شود. همانطور هم که قبل تر اشاره شد برخی از  ایزومرهای ویتامین E، توانایی آنتی اکسیدانی قوی دارند که توانایی مبارزه با التهاب را داشته و بنابراین به سلول های بدن شما کمک می کنند تا به آرامی پیر شوند و همچنین از بروز عارضه های قلبی جلوگیری شود. 

    -  تحقیقات  نشان می دهد برای افزایش ایمنی و افزایش اثرات آنتی اکسیدانی! ایزومرهای آلفا توکوترینول، گاما توکوترینول و دلتا توکوترینول مؤثرترین عوامل هستند و این مورد قطعی خواهد بود که با افزایش ایمنی بدن! بیماری ها کاهش می یابد.

    3. ویتامین e و ترمیم پوست آسیب دیده

    - ویتامین E با تقویت دیواره های مویرگی و بهبود رطوبت و کشش، به عنوان یک ماده مغذی طبیعی و ضد پیری، به پوست شما کمک می کند. در واقع ویتامین E التهاب را در بدن و پوست کاهش می دهد و به جوان ماندن پوست کمک می کند. جالب است بدانید که خواص آنتی اکسیدانی ویتامین e از پوست شما در برابر اشعه ماوراء بنفش نور خورشید و یا دود سیگار  محافظت می کند و شما را از ابتلا به سرطان مصون نگه می دارد.

    - اگر می خواهید که از آسیب پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید! مصرف ویتامین E با ویتامین C را فراموش نکنید. چرا که مصرف این دو ویتامین از بروز التهاب پوستی  جلوگیری می کند و همچنین می تواند در کاهش علائم آکنه و اگزما  و چین و چروک مفید باشد. از آنجایی که ویتامین e  با لایه اپیدرمی پوست جذب می شود، می تواند برای درمان آفتاب سوختگی که یکی از دلایل اصلی سرطان پوست است، مورد استفاده قرار گیرد. 

    4. ویتامین e و ضخیم شدن مو

     از آنجایی که ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است، تاثیر آسیب های محیطی را بر روی موهای شما کم می کند و همین طور  گردش خون را در پوست سر افزایش دهد. اگر مو و پوست سرتان خشک است و پوسته پوسته میشود از روغن ویتامین E استفاده کنید تا تاثیر فوق العاده آن را ببینید.

    5. ویتامین e و تعادل هورمونی

     -ویتامین E نقش مهمی در توازن سیستمهای غدد درون ریز و عصبی شما دارد و به طور طبیعی برای تنظیم تعادل هورمونها موثر است. همه ما عدم تعادل هورمونی را که  شامل PMS، افزایش وزن، آلرژی، عفونت های دستگاه ادراری، تغییرات در پوست، اضطراب و خستگی می باشد، تجربه کرده ایم و می دانیم این عدم تعادل چندان خوش آیند نیست. اما خبر خوب اینکه میتوانید با مصرف ویتامین e، تعادل هورمونی را در بدن خود به وجود آورید.

    - علاوه بر حفظ تعادل هورمونی مصرف این ویتامین میتواند باعث حفظ وزن، چرخه قاعدگی منظم و احساس انرژی بیشتر، باشد. 

    6. ویتامین e و کمک به علائم PMS 

     اگر به فکر حفظ طبیعی چرخه قاعدگی خود هستید! مصرف مکمل ویتامین E  را فراموش نکنید. بدین منظور میتوانید دو تا سه روز قبل و دو تا سه روز بعد از پریودی، مانع از بروز علائم PMS و یا همان نشانگان قبل از قاعدگی شوید. همچنین ویتامین E می تواند شدت و مدت درد را کاهش دهد و می تواند باعث کاهش خونریزی قاعدگی شود. 

    7. ویتامین e و بهبود بینایی

    - ماکولا بخشی از شبکیه چشم است که در برخی از بیماران دیابتی باعث بروز ادم ماکولا میشود که این امر به نابینایی منجر میشود. ویتامین E به کاهش خطر ابتلا به دیابت ماکولا کمک می کند اما به خاطر داشته باشید برای اینکه ویتامین E برای بینایی موثر باشد، باید همراه با ویتامین C، بتا کاروتن و روی مصرف شود.

    - همچنین مصرف روزانه ویتامین E و ویتامین A باعث بهبود بینایی افراد تحت عمل جراحی لیزر می شود.

    8. ویتامین e و کمک به افراد مبتلا به بیماری آلزایمر

    تحقیقات نشان می دهد فعالیت ضد التهابی توکوترینول ها در حفاظت از بیماری آلزایمر کمک می کند. ویتامین E باعث کاهش سرعت از دست دادن حافظه و کاهش عملکرد در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر می شود. همچنین سرعت از دست دادن استقلال کاهش می یابد. مصرف ویتامین E همراه با ویتامین C می تواند خطر ابتلا به چندین نوع از زوال عقل را کاهش دهد.

    9. ویتامین e و کاهش خطر ابتلا به سرطان و بهبود اثرات درمان های پزشکی 

    - ویتامین E گاهی برای کاهش اثرات مضر درمان های پزشکی مانند تابش و دیالیز برای درمان سرطان استفاده می شود. این به این دلیل است که آنتی اکسیدان قوی است که با رادیکال های آزاد در بدن مبارزه می کند.

    - همچنین برای کاهش عوارض جانبی ناخواسته داروهایی که باعث ریزش مو یا آسیب به ریه می شود، استفاده می شود. (در صورتیکه برای ریزش موی خود نگران هستید پیشنهاد می شود مقاله برای ریزش مو چه باید کرد را مطالعه نمایید)

    - برخی از ایزومرهای ویتامین E برای حفاظت از سرطان مناسب هستند. مطالعات متعدد حیوانی شواهدی از سرکوب رشد تومور با استفاده از دوزهای خوراکی توکوترینول پیدا کرده است. به نظر می رسد چندین مکانیسم عمل توسط توکوترینول ها، باعث مرگ سلول های سرطانی، خاموش کردن ژن های وابسته به سرطان و مهار آنژیوژنز یا رشد غیرطبیعی عروق خونی درون تومور می شود. در مطالعات حیوانی، توانایی های محافظتی سرطان در موارد سرطان سینه، پروستات، کبد و پوست نشان داده شده است.

    10. ویتامین e و بهبود استقامت فیزیکی و قدرت عضلانی

    - ویتامین E می تواند برای بهبود استقامت فیزیکی شما مورد استفاده قرار گیرد. پس از ورزش، می تواند انرژی شما را افزایش داده و سطح استرس اکسیداتیو را بر عضلات شما کاهش دهد.  ویتامین E می تواند قدرت عضلانی را بهبود بخشد.

     با افزایش گردش خون، خستگی را از بین می برد و همچنین می تواند دیواره های مویرگ را تقویت کند و سلول های شما را تغذیه کند.

    11. ویتامین e، ویتامینی مهم در حین بارداری برای رشد جنین

    ویتامین E در دوران بارداری بحرانی است و برای رشد مناسب نوزادان و کودکان بسیار مهم است زیرا از اسیدهای چرب ضروری محافظت می کند و به کنترل التهاب کمک می کند. بعضی از کارشناسان معتقدند که بزرگترین نیاز به ویتامین E در طول 1000 روز اول بارداری است، زیرا ویتامین E در مراحل اولیه رشد مغز و اعصاب تأثیر می گذارد. به همین دلیل توصیه می شود زنان باردار، مادران شیرده و کودکان تا سن 2 سالگی مکمل طبیعی و مکمل غذایی مصرف کنند تا از اختلالات جلوگیری شود.

    منابع ویتامین e

     

    غذاهای حاوی ویتامین ای

    بیشتر مردم نمی دانند "ویتامین E" حاوی چند ترکیب است. ویتامین ای هشت ترکیب، چهار توکوفرول و چهار توکوترینول دارد. مصرف ویتامین E برای افراد جوان (جنین یا نوزاد)، سالمندان و زنان قبل از اقدام به بارداری بسیار مهم است. توصیه می شود بزرگسالان 15 میلی گرم ویتامین E در روز مصرف کنند. توصیه می شود دو تا سه وعده از این موادغذایی مصرف کنید تا ویتامین مورد نیاز تامین شود:

    • تخمه آفتابگردان: 1 فنجان - 33.41 میلی گرم (220 درصد)
    •  بادام: 1 فنجان - 32.98 میلیگرم (218 درصد)
    • زیتون : 100 گرم (25 درصد)
    • فندق: 1 فنجان - 20.29 میلیگرم (133 درصد)
    • پسته: 100 گرم (19 درصد)
    • گندم: 1 فنجان نپخته- 18 میلی گرم (120 درصد)
    • انبه: 1 عدد خام - 3.02 میلیگرم (20 درصد)
    • آووکادو: یک عدد خام - 2.68 میلیگرم (18 درصد)
    •  Butternut اسکواش: 1 فنجان پخته شده - 2.64 میلی گرم (17 درصد)
    • بروکلی: 1 فنجان پخته شده - 2.4 میلی گرم (12 درصد)
    • اسفناج: ½ فنجان پخته یا حدود 2 فنجان نپخته - 1.9 میلی گرم (10 درصد)
    • کیوی:  1 عدد متوسط - 1.1 میلیگرم (6 درصد)
    • گوجه فرنگی: 1 عدد خام - 0.7 میلی گرم (4 درصد)

    شکل های مختلف ویتامین E

    هشت ایزومر اصلی ویتامین E وجود دارد. بیشترین مزیت های ویتامین E که در بالا توضیح داده شد، از نوعی ویتامین E به نام آلفا توکوفرول ناشی می شود. به تازگی، محققان توجه بیشتری به دیگر اشکال ویتامین E کرده اند و بر توکوترینول تمرکز زیادی کرده اند. آلفا و بتا-توکوترینول ها اشکال فعال هستند، در حالی که دلتا- و گاما-توکوترینول فعالتر هستند. یافته های اخیر حاکی از آن است که آلفا توکوفرول مضر نیست، اما ممکن است با جذب انواع دیگری از ویتامین E، از جمله سایر توکوفرول ها و توکوترینول ها که برای قلب و سلامت مورد نیاز است، تداخل داشته باشد.

    "ویتامین E در واقع متشکل از دو ترکیب ساختاری مشابه، توکوفرول و tocotrienols است. هر ترکیب از چهار مولفه تشکیل شده است که هر کدام دارای ساختارهای مولکولی مجزا هستند. هر عنصر به عنوان یک ایزومر (یا ویتامین) ویتامین E شناخته می شود. هر ایزومر ویتامین E دارای خواص منحصر به فرد، مزایای سلامتی و ویژگی هایی است که در هنگام فرمول بندی محصولات غذایی و یا محصولات نوشیدنی مهم استفاده می شود. "

    - ایزومرهای توکوترینول در برابر طیف گسترده ای از بیماری های مزمن موثر هستند و آنتی اکسیدان و ضد التهاب می باشند. توکوترینول همچنین دارای توانایی ضد سرطان و ضد توموری، اثرات کاهش چربی و کلسترول و اثرات محافظتی است که بر مغز، نورون ها، سلول ها و سیستم ایمنی تاثیر می گذارد. 

    - بهتر است انواع مختلفی از ایزومرهای ویتامین E را در رژیم خود داشته باشید. توکوترینول ثابت کرده است که دارای مزایای استثنایی است و با سایر اشکال متفاوت است. امروزه درخشانترین تاثیر توکوترینول در شرایط مزمن، مانند بیماری قلبی عروقی، سندرم متابولیک، سرطان و استئوپنی / پوکی استخوان است. منابع توکوترینول ها در اکثر رژیم ها به طور گسترده  در دسترس نیست. این منابع شامل دانه آناتو، نارگیل، جو، یا روغن نخل و روغن سبوس برنج است.

    - در نهایت، بهتر است ویتامین E را به طور طبیعی از غذاها به دست آورید، نه از مکمل های کم کالری و یا غذاهای فرآوری شده که معمولا به صورت گاما توکوفرول یا آلفا توکوفرول هستند. اکثریت ویتامین E مصنوعی که در مکمل ها یافت می شود، نوعی نیست که در شکل طبیعی یافت می شود و برای کمک به پیشگیری از بیماری و افزایش سلامت مناسب نیست. به همین دلیل بهترین راه برای به دست آوردن مزایای ویتامین E مصرف غذاهای طبیعی حاوی ویتامین E است.

    چگونگی به دست آوردن شکل های مختلف ویتامین E  (از جمله توکوترینول):

    اکثر مواد غذایی در رژیم معمولی افراد دارای ایزومرهای ویتامین E مانند گاما توکوفرول و به میزان کم آلفا توکوفرول هستند. روغن های حاصل از محصولات عمده ای مانند سویا، ذرت، پنبه دانه و دانه کنجد که حدود 80 درصد از ایزومرهای ویتامین E را تشکیل می دهند بیشترین میزان مصرف در ایالات متحده را دارند. این روغن ها حاوی 3 تا 5 برابر گاما توکوفرول در مقایسه با آلفا است.

    همانطور که در بالا ذکر شد، کسب توکوترینول ها از رژیم غذایی سخت است زیرا منابع بسیار کمی در دسترس است. در اینجا راهنمایی هایی در مورد پیدا کردن بهترین منابع وجود دارد:

    • بذر درخت آناتو که یک گیاه گرمسیری است، حاوی مقادیر بسیار بالایی از توکوترینول ها است که 90 درصد دلتا توکوترینول و 10 درصد گاما توکوترینول هستند.
    • سایر منابع خوب عبارتند از روغن برنج، روغن نخل و روغن سبوس برنج، همراه با بادام زمینی و گردو.
    • بعضی دیگر که شایع تر هستند عبارتند از جو و غلات.
    • اگر به دنبال افزایش مقدار ویتامین E هستید، راه های زیادی وجود دارد. غلات، بلغور جو دوسر را به سالاد خود اضافه کنید. همچنین می توانید آجیل خام مصرف کنید.
    • اضافه کردن ویتامین E به ناهار یا شام با استفاده از سالاد اسفناج یا کلم بروکلی؛ اضافه کردن گوجه فرنگی یا حتی میوه تازه مانند پاپایا.
    • اگر به دنبال یک میان وعده سالم حاوی ویتامین E هستید، یک سیب بریده شده را با روغن کره بادام زمینی یا آوکادو بر روی نان بخورید.
    • یکی دیگر از راه های آسان برای مصرف ویتامین E مصرف یک قاشق غذاخوری روغن گندم در هر غذا است.

    ویتامین e را کی بخوریم؟

    خانم برزویی  مشاور سلامت اوما! در مورد زمان مصرف ویتامین ای می گویند: " این ویتامین محلول در چربی است و مانند سایر ویتامین های محلول در چربی بهتره همراه با وعده غذایی مصرف شود مخصوصا وعده غذایی ناهار و شام که درصد چربی غذاها بیشتر است."

    طریقه مصرف قرص ویتامین E

    دوز مصرفی قرص ویتامین E

    مقادیر توصیه شده برای دریافت ویتامین E به صورت روزانه برای گروه های سنی مختلف در زیر ذکر شده است که به صورت میلی گرم و یا واحد جهانی IU آورده شده است:


    کودکان:

    • 1-3 سال: 6 میلی گرم در روز  (IU9)
    • 4-8 سال: 7 میلی گرم در روز IU) 10.4) 
    • 9-13 سال: 11 میلی گرم در روز (IU 16.4)

    زنان:

    • 14 سال و بالاتر: 15 میلی گرم در روز (IU 22.4)
    • باردار: 15 میلی گرم در روز (IU 22.4)
    • شیرده: 19 میلی گرم در روز (IU 28.5)

    مردان:

    • 14 سال و بالاتر: 15 میلی گرم در روز (IU 22.4)

    در ادامه بیشترین دوز مصرفی مجاز در هر گروه سنی آورده شده است و استفاده بیشتر از این دوز های اعلام شده!!! توصیه نمیشود. توجه داشته باشید که مقدار این دوزها برای درمان کمبود شدید ویتامین e تجویز شده است. اما به هر حال بهتر است که درباره دوز مصرفی با پزشک صحبت کنید.

    • 1-3 سال: 200 میلی گرم در روز (IU 300)
    • 4-8 سال: 300 میلی گرم در روز (450 واحد در روز)
    • 9-13 سال: 600 میلی گرم در روز (IU 900)
    • 14-18 سال: 800 میلی گرم در روز (IU 1200)
    • 18 سال و بالاتر: 1000 میلی گرم در روز (IU 1500)

    بهتر است که ویتامین E را به صورت طبیعی از رژیم های غذایی سالم که پر از مواد مغذی هستند به دست آورید تا اینکه از طریق مکمل ها! اما همانطور هم که قبل تر گفته شد! دریافت شکل های مختلف ویتامین E از طریق مواد غذایی کمی دشوار است و بهتر است که برای دریافت دوز مناسب روزانه! از مکمل ها استفاده کنید.

    خانم برزویی، کارشناس ارشد تغذیه و رژیم درمانی، درباره دوز مصرف ویتامین e می گویند: " اغلب ویتامین E در دو دوز 100 و 400 میلی گرمی نسخه میشود.  اما باید در مصرف ویتامین e و کلا ویتامین های محلول در چربی، جانب احتیاط را داشته باشید چرا که آنها شمشیر دولبه هستند و  توصیه ما مصرف روزانه 100 میلی گرم ویتامین ای در طول روز است اما دوز 400 میلی گرم  باید یک روز درمیان استفاده شود. در مورد مدت زمان مصرف باید بسته به علت تجویز، از پزشک سوال کنید. اما در کل استفاده از  مکمل ها بیشتر از 8 هفته توصیه نمیشود و باید برای استفاده مجدد دو سه ماه وقفه بیاندازید".

    علائم کمبود ویتامین E چست؟

    -  با اینکه کمبود ویتامین E  نادر است و ممکن است که هیچ ربطی به رژیم غذایی نامناسب نداشته باشد اما  برخی از کارشناسان معتقدند که امروزه بسیاری از مردم ویتامین E کافی از رژیم غذایی خود را به شکل طبیعی دریافت نمی کنند.

    - خوب است بدانید که نوزاد نارسی که کمتر از 2 کیلوگرم وزن دارد! در معرض خطر کمبود ویتامین E قرار دارد. همچنین افراد مبتلا به مشکلات جذب چربی، که یک مشکل رایج برای کسانی است که با بیماری التهابی روده مبارزه می کنند! ممکن است در برخی موارد با کمبود ویتامین E مواجه شوند. چرا که همانطور هم که قبلا گفته شد ویتامین E محلول در چربی است.

     افرادی که فیبروز کیستیک دارند و یا جراحی بای پس معده انجام داده اند و یا افرادی که دارای مشکلات هضم هستند و یا از  بیماری کرون رنج می برند،  همینطور افرادی که بیماری کبدی و  یا نارسایی لوزالمعده دارند و همچنین افرادی که هماهنگی عضلات خود را از دست داده اند و اختلالات بینایی و گفتاری دارند!!!!!!!!!!! دچار کمبود ویتامین E هستند.

    عوارض جانبی قرص ویتامین E

     

    عوارض مصرف زیاد قرص ویتامین E

    - مزایای زیاد ویتامین E چه به صورت خوراکی و چه به صورت موضعی، بر کسی پوشیده نیست اما بهتر است هنگام مصرف به عوارض جانبی آن نیز توجه شود.  مصرف ویتامین E در مقادیر بسیار زیاد، مخصوصا برای افرادی که شرایطی مانند بیماری قلبی یا دیابت دارند، خطرناک است و بهتر است از مصرف کردن این ویتامین بیشتر از دوز 400 واحد خودداری کنید. با این همه بهتر است که مقدار مصرف توسط پزشک تعیین شود.

    -  یکی از عوارض جدی ویتامین E، افزایش خطر خونریزی به ویژه در مغز است. مطالعات نشان می دهد که مصرف دوز های بالای بین 300 تا 800 واحد در طول روز، خطر ابتلا به سکته مغزی را تا 22% افزایش می دهد.

    - از مصرف مکمل های حاوی ویتامین E یا هر ویتامین آنتی اکسیدان دیگر، بلافاصله قبل و بعد از آنژیوپلاستی که نوعی عمل جراحی قلب است، اجتناب کنید. این ویتامین ها با بهبود تداخل ایجاد می کنند.

     مکمل های حاوی ویتامین E بسیار بالا می تواند منجر به بیماری های زیر شود:

    • نارسایی قلبی در افراد مبتلا به دیابت
    • بدتر شدن اختلالات خونریزی
    • افزایش شانس سرطان ریه، گردن و پروستات 
    • افزایش خونریزی در طول و بعد از جراحی
    • افزایش احتمال مرگ پس از حمله قلبی یا سکته مغزی

    مطالعه ای نشان می دهد مکمل های ویتامین E می تواند برای زنان در مراحل اولیه بارداری، مضر باشد. زنانی که در طول هشت هفته اول بارداری از مکمل های ویتامین E استفاده می کردند، نقایص قلبی مادرزادی را مشاهده می کنند. دوزهای بالا ویتامین E همچنین گاهی ممکن است به حالت تهوع، اسهال، گرفتگی معده، خستگی، ضعف، سردرد، تاری دید، خارش، کبودی و خونریزی منجر شود.

    ویتامین E موضعی می تواند پوست برخی افراد را تحریک کند، بنابراین ابتدا مقدار کمی را امتحان کنید و مطمئن شوید که حساسیت ندارید. اما به هرحال بهتر است قبل از مصرف این ویتامین چه به صورت خوراکی و یا چه به صورت موضعی! با پزشک درباره نحوه و مقدار مصرف صحبت کنید.

    تداخلات ویتامین E  با سایر مواد مغذی و داروها

    - مکمل های ویتامین E می توانند باعث کاهش سرعت لخته شدن خون و افزایش خون ریزی شوند! پس در هنگام مصرف داروهایی که سرعت لخته شدن خون را کاهش می دهند مانند آسپرین، کلوپیدوگرل، ایبوپروفن و وارفارین! جانب احتیاط را داشته باشید. مصرف هم زمان ویتامین E با وارفارین خون ریزی را افزایش می دهد.

    - داروهایی که برای کاهش کلسترول مورد استفاده قرار می گیرند نیز ممکن است با ویتامین E تداخل داشته باشند. دیده نشده است که مصرف ویتامین E به تنهایی باعث کاهش اثربخشی برخی از داروهای کاهش دهنده کلسترول شود اما به نظر می رسد هنگامی که همراه با بتا کاروتن، ویتامین C و سلنیوم مصرف شود، بر کلسترول تاثیر می گذارد.

    برای جلوگیری از عوارض تداخلات دارویی بهتر است هر چند وقت یکبار یک تست خون بدهید و هیچ دارویی را خود سرانه و بدون مصرف پزشک مصرف نکنید.

     سخن آخر!!

    در این مقاله درباره خواص ویتامین E بیشتر دانستید. در ادامه نکات جمع بندی درباره موضوع این مقاله آورده شده است:

    • ویتامین E  به عنوان یک ویتامین محلول در چربی، مزایای زیادی در عملکرد مناسب بسیاری از اندام ها، فعالیت های آنزیمی و فرآیندهای عصبی دارد.
    • به طور خلاصه مزایای ویتامین E عبارتند از:  تعادل کلسترول، مبارزه با رادیکال های آزاد، جلوگیری از پیشرفت بیماری، ترمیم پوست آسیب دیده، ضخیم شدن مو، متعادل سازی هورمون ها، کمک به بهبود علائم PMS، بهبود بینایی، جلوگیری از بروز آلزایمر، کاهش خطر سرطان و بهبود اثرات درمان های پزشکی و تقویت استقامت فیزیکی و قدرت عضلانی
    • ویتامین E در غذاها و روغن های گیاهی مانند دانه های آفتابگردان، بادام، آجیل، فندق، گندم، انبه، آووکادو، قارچ خوراکی، بروکلی، اسفناج، کیوی و گوجه فرنگی می باشند.
    • ویتامین E برای مادر و کودک در دوران بارداری مفید است، زیرا ویتامین حیاتی برای رشد است.
    • علائم کمبود ویتامین E، از دست دادن هماهنگی عضلات و اختلال دید و گفتار می باشد.
    • ویتامین E در هنگام مصرف در مقادیر بسیار زیاد مضر است بنابراین بهتر است افرادی که بیماری قلبی یا دیابت دارند از مصرف بیش از 400 واحد/ دوز در طول روز بپرهیزند.  

    [collapse id=26]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    سلامت دستگاه تناسلی خانم ها به دلیل اینکه مکان رشد جنین و تولید مثل است، بسیار اهمیت دارد. اولین قدمی که شما بانوی اومایی عزیز باید در جهت سلامت این اندام بردارید شناخت بیشتر دستگاه تناسلی می باشد. با آشنایی بیشتر نسبت به این اندام می توانید به خوبی از آن مراقبت کرده و در صورت تمایل به فرزند دار شدن نیز به سلامت این پروسه را طی خواهید کرد.

    گروه سلامت اوما تصمیم دارد در این مقاله جامع شما را بیشتر از قبل با دستگاه تناسلی خانم ها آشنا کند. پس با ما همراه باشید.

    در این مقاله می خوانیم:

    ساختارهای دستگاه تناسلی زنان
    ساختار خارجی دستگاه تناسلی زنان
    نقش دستگاه تناسلی زنان
    ساختار داخلی دستگاه تناسلی زنان
    ناباروری در زنان

    ساختارهای دستگاه تناسلی زنان

    ساختار دستگاه تناسلی در زنان به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می شود:

    ساختار داخلی

     ساختارهای داخلی دستگاه تناسلی زن شامل تخمدان ها، لوله های حمل تخمک یعنی فالوپ، رحم و مهبل در یک سوم پایینی شکم قرار دارند. تخمدان ها،حاوی فولیکول هایی هستند که تخمک ها را در خود نگه داشته و در هر سیکل قاعدگی یکی از فولیکول ها به مرحله بلوغ رسیده و تخمک قابل باروری را آزاد می کند تا در صورت ورود اسپرم لقاح و جنین را تشکیل دهد.

    در این مرحله پوشش داخل رحم برای لانه گزینی ضخیم می شود و اگر لقاحی انجام نشود این پوشش تخریب شده تا برای ماه آینده آماده شود، که بصورت خونریزی پریودی از واژن که مسیری با دیواره عضلانی است و ارتباط رحم را با خارج بدن برقرار می سازد، خارج می شود.

    ساختار خارجی

    مجموعه ساختار خارجی دستگاه تناسلی فرج نام دارند که شامل کلیتوریس حساس و چین های پوستی به نام لب هستند که ورودی مهبل و پیشاب راه را محافظت می کنند. در ادامه بصورت کامل دو ساختار توضیح داده شده است:

    ساختار خارجی دستگاه تناسلی زنان

    ناحیه تناسلی خارجی زنان اغلب منطقه پرمیوم  را اشغال می کنند و به طور کلی به عنوان ولو نامگذاری می شوند. ساختار خارجی تناسلی زنان شامل قسمت های زیر می باشد:

    • استخوان شرمگاهی
    • لبه بزرگ واژن 
    • لبه کوچک واژن
    • چوچوله (کلیتوریس)
    • دهلیز
    • پرده بکارت    
    • پیازهای دهلیزی
    • غدد دهلیزی

    استخوان شرمگاهی

    استخوان عانه یا استخوان شرمگاهی  یکی از سه قسمت استخوان بی‌نام در دوران نوزادی است. در افراد بالغ غضروف‌ها تبدیل به استخوان شده و لگن خاصره یکپارچه استخوانی می‌گردد. از مجموع دو نیم‌لگن و استخوان خاجی فضایی به‌وجود می‌آید که به آن لگن خاصره می‌گویند. پوبیس قسمت قدامی استخوان هیپ را می‌سازد و شامل یک تنه و دو شاخهٔ فوقانی و تحتانی است

    لبه بزرگ واژن

    لبه بزرگ واژن یک جفت چروک های ضخیم و بافت چربی است که در پایین تر از قسمت شرمگاهی وجود دارد. شکاف بین چین ها شکاف پودندال نامیده می شود. موهای تناسلی بر روی سطوح جانبی لبه بزرگ واژن در هنگام بلوغ رشد می کنند، در حالی که سطوح داخلی همچنان بی مو هستند.

    رباط حلقوی رحم از طریق کانال کشاله ران وارد می شود و تا لبه بزرگ واژن ادامه می یابد، این قسمت جایی است که الیاف عصبی گسترش یافته و با بافت استخوان شرمگاهی ادغام می شود. لبه بزرگ جلویی نیز ضخیم تر است. 

    لبه کوچک واژن

    - لبه کوچک واژن بسیار نازک تر و کاملا بدون مو است. انتهای جلوی این لبه ها لایه های بالا و پایین را تشکیل می دهند. لایه های بالایی نسبت به کلیتوریس بالاتر است و پوست ختنه گاه را ایجاد می کند. لایه پایین تر از کلیتوریس عبور می کند و فریتین کلیتوریس را تشکیل می دهد.  بنابراین لبه های کوچک واژن قبل و بعد کولیتوریس قرار دارند.

    - لب های کوچک دستگاه تناسلی زنان در هدایت صحیح ادرار نقش دارند. این دو لبه از بالا و پایین به هم متصل هستند.  در میان لب ‌های فرج، فضایی بوجود می‌آید که خروجی پیشاب راه (منفذ خروجی ادرار) در قسمت بالایی آن است و در پایین آن خروجی واژن (مهبل) قرار دارد. در دخترانی که هنوز رابطة جنسی نداشته‌اند اکثر قسمت‌های خروجی واژن با لایه ای نازک به نام پرده بکارت پوشیده شده است.

    کلیتوریس

    کلیتوریس مشابه ساختار آلت تناسلی مردان است اما دارای قسمتی به نام یورتا نیست و در ادرار هم نقشی ندارد. این قسمت به عصب فعال از طریق عصب cavernosal  ختم می شود و بعنوان یک عضو جنسی و تحریک پذیر در روابط جنسی شناخته می شود. همچنین بر خلاف آلت تناسلی، کلیتوریس تقریبا داخلی است و اسپونژیوم یا بافت پوشاننده کروی ندارد و یا مجرای ادرار را تشکیل نمی دهد.

    برای افرادی که می خواهند بصورت علمی تر با کلیتورس آشنا شوند باید بگوییم کلیتوریس دارای بافت لطیفی و فیبرهای متراکم است. سر کلیتوریس یک تورم کوچکی است که از پوست ختنه گاه ظاهر می شود. در اینجا شریان ها شامل رگ های خلفی و خلطی هستند که از پودندال ایلو هیپوگاستریک می آیند.

    دهلیز

    لبه کوچک واژن یک ناحیه به نام دهلیز دارد که حاوی سوراخ های ادراری و واژن همراه با غدد دهلیزی است. پوست ختنه گاه در حاشیه قدامی دهلیز قرار دارد.

     

    ساختار خارجی دستگاه تناسلی زنان

    پرده بکارت ( هایمن)

    - پرده بکارت ساختاری نازک است که در طول واژن گسترش می یابد. این پرده دارای یک یا چند منفذ کوچک برای تخلیه مایعات قاعدگی است و معمولا با فشار آلت تناسلی مرد در اولین رابطه جنسی از بین می رود. مگر اینکه نوع پرده ارتجاعی باشد.

    - پرده بکارت به صورت یک ورقه نازک (به ضخامت ۱ یا ۲ میلی متر) درست در پشت لب های کوچک فرج قرار دارد و دهانه مهبل را می پوشاند. منفذ های پرده بکارت در افراد مختلف، اندازه و شکل متفاوتی دارد و از خصوصیات و ویژگی های آن برای تشخیص باکره بودن یا نبودن شخص استفاده می گردد. 

    پیازهای دهلیزی

    پیازهای دهلیزی در هر طرف دهلیز قرار دارند. آنها شامل یک جفت بافت نعوظ زیر جلدی هستند که با پیازهای آلت تناسلی و اسپونژیوم corpus  مرتبط است. هر دو پیاز در مقابل خروجی های مجرای زیر مهبل (واژن) قرار دارند و هر یک با عضلات bulbospongious پوشیده شده است.

    غدد دهلیزی

    غده های بارتولن (وستبولار)  دارای اندازه ی نخودی با یک مجرای کوتاه است که به سمت قسمت پایین داخل دهلیز یا واژن حرکت می کند. هر یک از این غدد در اطراف مهبل (واژن) یافت می شوند. غده های بارتولن در مردان  غدد بلبوترول نامیده  می شوند و برای حفظ رطوبت و روانکاری در طی رابطه جنسی استفاده خواهند شد. علاوه بر این، غدد دهلیزی، دهلیز را چرب می کند. 

    تامین خون

    رگ های ناحیه تناسلی خارجی زنان عمدتا توسط شریان های داخلی پودندال تامین می شود که شاخه های بخش قدامی شریان داخلی است.

    تخلیه لنفاوی

    تخلیه لنفاوی ناحیه تناسلی خارجی زن ها از طریق گره های لنفاوی داخلی و عمیق انجام می شود. غدد لنفاوی از کلیتوریس، پیازهای دهلیزی و لبه های قدامی داخلی می تواند به طور غیر مستقیم به گره های لنفاوی داخل عضلانی تخلیه شود.

    عصب گیری

    ولوا از عصب گیری متنوعی تشکیل شده است. استخوان شرمگاهی و لگن قدامی از طریق اعصاب قدامی لگنی، که از اعصاب کمری منشا می شوند، تشکیل می گردند. قسمت خلفی ولوا از طریق عصب پودندال و شاخه های آن (اعصاب خلفی لوبی)، همراه با شاخه های عصب پوستی ران می آید. حساسیت به کلیتوریس توسط عصب پشتی کلیتوریس ایجاد می شود. غدد بارتولن مایعی برای لیز کردن واژن در حین مقاربت جنسی ترشح می کند و درست در داخل ورودی مهبل قرار دارند. 

    در پوست بالای لبه‌ها در پایین شکم ناحیة برجستگی عانه وجود دارد که در حین بلوغ با تجمع چربی زیرپوستی، حالت برجسته پیدا می‌کند و در روی آن و نیز در روی لب‌های فرج، موهای تناسلی شروع به رویش می‌کنند.

     

    تصویر از دستگاه تناسلی زنان

     

    نقش دستگاه تناسلی زنان

    دستگاه تناسلی زنان نقش بسیار مهمی در دوران زندگی یک زن دارد. از جمله مهم ترین وظایف دستگاه تناسلی  عبارت است از:

    • تولید تخمک سالم و قابل بارور برای لقاح با اسپرم و تولید جنین
    • برقرار کردن رابطه جنسی و لذت بردن از آن
    • محافظت از تخمک بارور شده و تغذیه و اکسیژن رسانی به آن برای تبدیل تخمک و اسپرم به یک نوزاد بالغ
    • زایمان 

    ساختار داخلی دستگاه تناسلی زنان

    ساختار داخلی دستگاه تناسلی خانم ها نیز بسیار مهم است و رحم برای نگه داری جنین در طول 9 ماه مهم ترین نقش را ایفا می کند. در ادامه هر قسمت این اندام پیچیده را به طور جداگانه توضیح می دهیم:

    واژن

    - واژن یک لوله عضلانی و توخالی است که از ورودی  واژن تا دهانه رحم گسترش می یابد. این لوله بین مثانه و رکتوم واقع شده است و راه ارتباطی رحم با خارج از بدن است. طول آن در یک خانم بالغ در حدود سه تا پنج اینچ یا حدود 7.5 الی 12.5 سانتیمتر متغیر است.

    - دیوار عضله اجازه می دهد تا واژن گسترش یابد یا منقبض شود. دیواره های عضلانی با غشاهای مخاطی محافظت می شوند و مرطوب هستند. ورق نازکی از بافت های سلولی که با یک یا چند سوراخ، پرده بکارت نامیده می شود که بخشی از دهانه واژن را پوشش می دهد. اسپرم ها ازطریق واژن وارد رحم شده و در صورت فراهم بودن شرایط با تخمک قابل باروری عمل لقاح را انجام می دهد.

    اسپرم ها می توانند در حدود 5 روز در قسمت اندام داخلی زن زنده بمانند. همان طور که خون قاعدگی از منافذ ریز پرده بکارت عبور می کند اسپرم ها نیز می توانند به طرف داخل حرکت کنند. پس برای بارداری لزوما نباید دخول انجام شود. 

    - واژن از سه لایه مخاطی درونی، میانی مرکزی و فیبری بیرونی تشکیل شده است. لایه داخلی از rugae واژن ساخته شده است که کش می آید و اجازه می دهد دخول انجام شود. همچنین به تحریک آلت تناسلی کمک می کند. لایه میانی دارای غددی است که یک مخاط اسیدی (pH حدود 4.0) را که باعث رشد باکتریایی می شود، ترشح می کند. لایه بیرونی عضلانی نیز در زایمان جنین و جفت اهمیت ویژه ای دارد.

    مهم ترین وظایف واژن

    1. در طول مقاربت جنسی، آلت تناسلی مرد و مایع منی را دریافت می کند.
    2.  راهی برای زایمان طبیعی
    3. مسیر خروج خون ناشی از قاعدگی رحم.
    4. کمک به کنترل زایمان از طریق دیافراگم، FemCap یا کاندوم.

    دهانه رحم

    - دهانه رحم  قسمت پایین تر و باریک رحم است که به انتهای بالای واژن متصل می شود. محل اتصال واژن و دهانه رحم یک زاویه 90 درجه ایجاد می کند. دهانه رحم استوانه ای یا مخروطی شکل است و از طریق دیواره واژن فوقانی  جلو می رود. با تجهیزات پزشکی مناسب تقریبا نصف طول آن قابل مشاهده است. باقی مانده رحم در بالای واژن قرار دارد. 

    - در طول قاعدگی، دهانه رحم باز می شود تا دیواره آندومتری تخریب شده بتواند خارج شود. این کشش یکی از دلایل درد و گرفتگی دوران پریودی است. شواهد نشان می دهد در برخی از زنان پس از اولین زایمان طبیعی، انقباض دهانه رحم و گرفتگی آن در طی پریودی کاهش می یابد زیرا در اثر گشاد شدن دهانه رحم در طول زایمان درد کمتری ایجاد می شود.

    - گذرگاه بین روزنه خارجی و حفره رحم به عنوان کانال آندوسکوئیک نامیده می شود. طول و عرض آن به طور کلی با دهانه رحم متفاوت است. کانال آندوسکوئیک در زنان بارور هفت تا هشت میلیمتر می باشد. کانال آندوسکوئیک به داخل روزنه داخلی  ختم می شود که ورودی دهانه رحم و داخل حفره رحم است.

    - در طول زایمان، انقباض های رحم، دهانه رحم را تا قطر 10 سانتیمتر گشاد می کند تا جنین بتواند از آن عبور کند. در طول ارگاسم نیز، دهانه رحم و روزنه خارجی گسترش می یابد.

     

    دستگاه تناسلی زنان

    رحم

    - رحم به شکل یک گلابی برعکس است و دارای پوشش ضخیم و دیواره عضلانی است. رحم در نزدیکی کف حفره ی لگن واقع شده است و یک حفره توخالی برای رساندن بلاستوسیت یا تخمک  لقاح یافته برای کاشت و تولید جنین می باشد. پوشش داخلی رحم برای کاشت تخمک بارور تشکیل می شود و در هنگام پریودی فرو می ریزد.

    - رحم شامل قوی ترین عضلات در بدن زن است. این عضلات حالت ارتجاعی داشته و قادر به گسترش هستند و می توانند یک جنین در حال رشد را حفظ کنند و در حین زایمان به خروج جنین کمک می کنند. این ماهیچه ها در طول ارگاسم به صورت موجی منظم منقبض می شوند. تصور می شود این امر به اسپرم کمک می کند تا به لوله های فالوپی هدایت شود و لقاح اتفاق بیفتد.

    - رحم تنها حدود سه اینچ یا 7.5 سانتیمتر طول و دو اینچ یا 5 سانتیمتر عرض دارد، اما در دوران بارداری به سرعت و به طور چشمگیری تغییر می کند. لبه بالایی رحم فوندوس نامیده می شود و برای بسیاری از پزشکان نشانه پیشرفت بارداری است. منظور از حفره رحم قسمت فوندوس رحم و بدنه رحم است.

    - رباط هایی برای حمایت از رحم وجود دارد که از بدنه رحم به دیواره لگن و دیواره شکمی متصل می شوند. در طول بارداری رباط ها به علت رشد رحم پایین می افتند، اما پس از زایمان به حالت قبل باز می گردند. در برخی موارد بعد ازدوران یائسگی ممکن است رباط ها الاستیسیته خود را از دست بدهند و افتادگی رحم ایجاد شود. این عارضه را می توان با جراحی برطرف کرد.

    - برخی از مشکلات رحم شامل فیبروم یا میوم رحم ، درد لگن (از جمله آندومتریوز)، افتادگی لگن، خونریزی قاعدگی سنگین یا غیرطبیعی و سرطان است. در این شرایط فقط جراحی می تواند این عوارض را از بین ببرد.

    این عمل هیسترکتومی نامیده می شود. هیسترکتومی حذف رحم است و ممکن است شامل حذف یک یا هر دو تخمدان نیز باشد. این عمل غیر قابل برگشت است. پس از هیسترکتومی، بسیاری از زنان به دلیل کمبود تخمدانها و تولید هورمون ها نیاز به جلسات هورمون درمانی خواهند داشت.

    لوله های فالوپ

    - در گوشه بالای رحم، دو لوله فالوپی وجود دارد که لوله های رحمی و یا مجرای عبور تخمک نامیده می شود. هر لوله فالوپی به کنار رحم و تخمدان متصل می شود. این لوله ها بین رباط هایی که از رحم پشتیبانی می کنند قرار گرفته اند. طول این لوله های فالوپ حدود چهار اینچ یا 10 سانتیمتر است و به اندازه ی یک قطعه اسپاگتی هستند.

    در داخل هر لوله یک کانال کوچک است که از یک سوزن نازک تر است. در انتهای دیگر هر لوله فالوپی یک ناحیه لبه دار است که به نظر می رسد مانند یک قیف باشد. تخمدانها به طور متناوب تخمک آزاد می کنند. هنگامی که یک تخمدان تخمک گذاری می کند یا یک تخمک را آزاد می کند، آن را به لومن لوله فالوپی می رساند. در صورت بارداری خارج از رحم تخمک به جای داخل رحم در این لوله ها لانه گزینی می کند که باید سریعا متوقف شود. 

    - هنگامی که تخمک در لوله فالوپی قرار دارد، پرزهای کوچک پوشش لوله کمک می کنند تا آن را به طرف رحم سوق دهند. چهار تا پنج روز طول می کشد تا تخمک یا سلول های تخمک از لوله فالوپی عبور کنند و به رحم برسند. اگر اسپرم کافی در طول رابطه جنسی در لوله فالوپی وجود داشته باشد، باروری رخ می دهد. پس از بارور شدن، زیگوت یا تخمک های بارور شده به سمت حفره رحم سوق داده می شوند و در دیواره رحم رشد می کنند.


    ناباروری در زنان

    ناباروری به معنی ناتوانی در تولد یک کودک بالغ و سالم یا ناتوانی در به سرانجام رساندن بارداری است. دلایل زیادی برای ناباروری وجود دارد و حدود 15٪ از زوج ها را تحت تاثیر قرار می دهد. تقریبا 40٪ موارد به خاطر ناتوانی مرد، 40٪ به خاطر ناتوانی زن و 20٪ باقی مانده به دلیل ناتوانی هر دو موارد نامشخص است. 

    احتمال بارداری زوج های سالمی که در بین 20 تا 30 سالگی هستند و رابطه جنسی منظم دارند، در هر سیکل قاعدگی حدود 25% است که در این حالا قدرت باروری خوبی دارند.

    ناباروری اولیه در مقابل ناباروری ثانویه

    - به گفته انجمن پزشکی باروری آمریکا، در آمریکا حدود 1/6 میلیون نفر دچار ناباروری هستند، که معادل 10٪ از جمعیت بارور است. 

    - "ناباروری ثانویه" به معنی وجود مشکل پس از یک بارداری طبیعی می باشد. به غیر از مشکلات پزشکی مختلف (به عنوان مثال مشکلات هورمونی)، این مسئله ممکن است به دلیل سن و استرس باشد. از لحاظ فنی، ناباروری ثانویه در صورت تغییر در شریک جنسی از بین می رود و البته همیشه امکان پذیر نیست.

    دستگاه تناسلی زنان

    علت های مختلف ناباروری زنان

    ناباروری زنان دلایل مختلفی دارد که در زیر به هر کدام از عوامل تاثیر گذار بصورت خلاصه اشاره نموده ایم:

    1. عوامل عمومی

    •  دیابت، اختلالات تیروئید، بیماری آدرنال
    •  بیماری کلیوی و کبدی

    2. عوامل روانشناختی

    3. عوامل هیپوتالاموس -هیپوفیز:

    4. عوامل تخمدانی

    5. عوامل مربوط تیروئید / صفاقی

    6. عوامل مربوط رحم

    7. عوامل مربوط به دهانه رحم

    • تنگی دهانه رحم
    • آنتی بادی های ضد اسپرم
    • مخاط ناکافی دهانه رحم (برای زنده ماندن اسپرم)

    8. عوامل مربوط به واژینال

    9. عوامل ژنتیکی

    • مشکلاتی مانند سندرم حساسیت آندروژن

    سخن آخر

    همان طور که با خواندن این مقاله متوجه شدید اندام تناسلی زن چه برای خودش و همسرش و چه برای تولید مثل و به وجود آوردن نسل بعدی بشر بسیار مهم و حیاتی است و در معرض خطرات بسیار زیادی مثل انواع عفونت ها، کیست ها و ... قرار می گیرد که با انتخاب یک سبک زندگی سالم و رعایت بهداشت فردی و چکاپ های منظم تا حد زیادی می توانیم سلامت این دستگاه مهم را تضمین کنیم.

    [collapse id=2612]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    سندرم داون یکی از بیماری های مادرزادی است که برخی از نوزادان از بدو تولد به آن مبتلا هستند که از نظر ذهنی و گاها جسمی بر کودک تاثیر می گذارد. یکی از مهم ترین علت های ایجاد این عارضه می تواند کم خونی مادر در دوران بارداری باشد. به همین دلیل است که می گوییم لطفا دربارداری مراقب رژیم غذایی خود باشید. اما ممکن است این بیماری به دلایل ژنتیکی نیز اتفاق بیفتد.

    در این مطلب می خواهیم شما مادران اومایی عزیز را با نحوه تشخیص این بیماری و آزمایشات لازم برای آن آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید.

    در این مقاله می خوانیم:

    از کجا بفهمم نوزادم سندروم داون دارد؟
    انجام کاریوتایپ برای تشخیص بیماری سندرم داون
    کنار آمدن با سندرم داون

    از کجا بفهمم نوزادم سندروم داون دارد؟

    پزشک متخصص اولین فردی است که می تواند سندرم داون را در نوزاد تشخیص دهد. او براساس مشکلات جسمی، نقص در تولد و مشکلات صورت نوزاد این بیماری را تشخیص می دهد.

    این بیماری در هر نوزادی با ویژگی های خاصی نمود می کند و تمام نوزادانی که سندرم داون دارند، رفتارهای مشابهی نخواهند داشت. همچنین مشکلات جسمی نوزادان دارای سندرم داون به ظرفیت فکری آن ها مرتبط است و هر نوزادی شخصیت و نقاط قوت منحصر به فردی دارد. 

     

    نگاه اول در تشخیص سندرم داون

    هیپوتونی در سندرم داون

    یکی از علائم رایج سندرم داون، هیپوتونی یا حجم کم ماهیچه ها می باشد. خوشبختانه این مشکل با گذشت زمان تا حد زیادی برطرف می شود و نوزادان و کودکانی که سندرم داون دارند معمولا از این نظر با انجام فیزیوتراِپی بهبود می یابند.

     

    هیپوتونی در سندرم داون

    ویژگی های صورت در سندرم داون

    کودکان مبتلا به سندرم داون چهره ای خاص دارند. مثلا دارای چشم های بادامی، نقاط روشن در چشم، بینی مسطح و کوچک، دهان کوچک با زبان بیرون زده، گوش های کوچک و صورت گرد و مسطح هستند. البته همان طور که گفتیم همه کودکان مبتلا یکسان نیستند و هر کدام می توانند خصوصیات منحصر به فردی داشته باشند. 

    این ویژگی های صورت غیرطبیعی نیستند اما هنگامی که پزشک تمامی این ویژگی ها را در نوزاد ببیند سندرم داون را تشخیص می دهد.

     

    ویژگی های صورت در سندرم داون

    یک چین تنها در کف دست در سندرم داون

    یکی دیگر از علائم شایع سندرم داون وجود یک چین تنها در سراسر کف دست نوزاد مبتلا مانند تصویر زیر می باشد. این مسئله مشکلی ایجاد نمی کند و دست نوزاد به خوبی کار می کند اما این علامت، نشانه ای برای تشخیص بیماری است که توسط پزشک بررسی می شود. یکی دیگر از ویژگی هایی بچه های مبتلا به این بیماری انگشتان کوتاه و وجود انحنا به داخل در انگشت پنجم می باشد.

    چین تنها در کف دست در سندرم داون

    مشکل قلبی در سندرم داون

    حدود پنجاه درصد نوزادانی که سندرم داون دارند از مشکلات قلبی نیز رنج می برند. رایج ترین مشکل قلبی در این نوزادان، نقص دیواره بین دهلیزی می باشد. یکی دیگر از مشکلات قلبی نیز نقص دیواره بین بطنی و مجرای شریانی است. خوشبختانه این مشکلات را می توان با انجام جراحی و مصرف قرص برطرف کرد.

     

    مشکلات قلبی در سندرم داون

    مشکلات گوارشی در سندرم داون

    حدود ده درصد از نوزادانی که سندرم داون دارند دچار مشکلات گوارشی می شوند. این مشکلات شامل تنگی یا انسداد روده، انسداد خروجی معده و فقدان اعصاب موجود در روده بزرگ می باشد که باز هم با انجام جراحی قابل درمان هستند.

     

    مشکلات گوارشی در سندرم داون

    کم کاری تیروئید در سندرم داون

    افرادی که از سندرم داون رنج می برند، مشکلات تیروئیدی دارند؛ غده تیروئید غده ای کوچک بر روی گردن فرد می باشد. در واقع در بدن افراد مبتلا به سندرم داون به مقدار کافی هورمون تیروئید تولید نمی شود، به همین دلیل دچار کم کاری تیروئید خواهند شد.

    این افراد با دریافت هورمون جایگزین تیروئید تا آخر عمر می توانند آن را کنترل کنند. از آن جایی که تیروئید بر همه عملکردهای بدن تاثیر می گذارد باید به این عارضه توجه زیادی شود. زیرا این کودکان به طور طبیعی به دلیل بیماری سندرم داون در معرض خطر بیشتری نسبت به بیماری های مختلف هستند و اگر کم کاری تیروئید کنترل نشود عوارض خطرناکی برای این کودکان خواهد داشت.

     

    کم کاری تیروئید در سندرم داون

    انجام کاریوتایپ برای تشخیص سندرم داون

    پزشک برای تشخیص سندرم داون از روشی به نام کاریوتایپ یا آنالیز کروموزوم استفاده می کند. کاریوتایپ نوعی آزمایش خون است که به بررسی کروموزوم ها می پردازد. معمولا نتیجه این آزمایش بعد دو تا پنج روز مشخص می شود و نشان می دهد که کودک تا چه حدی به این بیماری مبتلا است.

    کاریوتایپ برای تشخیص سندرم داون

    نتیجه کاریوتایپ سندرم داون را تشخیص می دهد!

    همان طور که در بالا اشاره کردیم نتایج کاریوتایپ یا آنالیز کروموزوم بیماری سندرم داون را تشخیص می دهد. در این آزمایش تعداد کروموزوم و ساختار آن مشخص می شود.  نوزادی که مبتلا به سندرم داون است یک کروموزوم شماره بیست و یک اضافی دارد. به همین دلیل به جای چهل و شش کروموزوم، چهل و هفت کروموزوم دارد و همین امر باعث به وجود آمدن این بیماری شده است.

    نتیجه کاریوتایپ

    کنار آمدن با سندرم داون

    هنگامی که می فهمید نوزاد مبتلا به سندرم داون است لحظات سختی خواهید داشت. سعی کنید در این زمان به خود مسلط باشید و از دیگران کمک بگیرید . همچنین اطلاعات کافی از پزشک نوزاد دریافت کنید تا بتوانید به خوبی از او مراقبت کنید تا مشکلات کمتری در آینده پیش بیاید.

     

    کنار آمدن با سندرم داون

    سخن آخر

    نقص عضو یا نقص سیستم عصبی نوزادان تازه متولد شده اتفاقی دردناک برای پدر و مادر آن نوزاد می باشد و می تواند تاثیرات منفی بر زندگی آن ها بگذارد و هیچ کس دلش نمی خواهد این اتفاق را تجربه کند. اما باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که گاهی برخی از بیماری های مادرزادی نتیجه سهل انگاری ها و بی توجهی های خودمان هست.

    مثلا اینکه بارها توصیه هایی در دوران بارداری از طرف پزشک انجام می شود و برخی مادران آن ها را انجام نمی دهند و بی اهمیت می دانند. یا مثلا آزمایش ژنتیک دو نفر که با هم نسبت فامیلی دارند احتمال بیماری های عصبی نوزادان آن ها در آینده را می دهد ولی آن دو باز هم با هم ازدواج می کنند. بنابراین اگر خودمان هم با احتیاط بیشتری رفتار کنیم بسیاری از این موارد هرگز پیش نخواهد آمد. اما در صورتی هم که این اتفاق افتاد بهتر است آن را بپذیرید و یک برنامه مناسب برای ادامه زندگی خودتان و فرزندتان در نظر بگیرید تا کمتر اذیت شوید.

    [collapse id=2631]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح