دانشنامه زن

در اینجا انواع موضوعات سلامتی که در رابطه با خانومها وجود دارد با شما به اشتراک میگذاریم

دانشنامه زن

در اینجا انواع موضوعات سلامتی که در رابطه با خانومها وجود دارد با شما به اشتراک میگذاریم

۶۰ مطلب در مرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

برای بسیاری از زوج ها که مشکل بارداری دارند، داروهای کمک باروری اولین گام درمان برای افزایش شانس باروری (بخوانید: بهترین رژیم غذایی برای افزایش باروری) هستند. داروهای باروری باعث افزایش هورمون های خاصی در بدن می شوند و به بلوغ و آزادسازی یک یا چند تخمک در ماه در دوران تخمک گذاری در خانم ها و همچنین تولید اسپرم های بیشتر و قوی تر در آقایان کمک می کنند. اگر تخمک گذاری (بخوانید: تخمک گذاری چند روز است؟) شما به ندرت و یا نامنظم اتفاق می افتد، داروهای باروری میزان آن را افزایش می دهد و باعث تنظیم تخمک گذاری صحیح خواهد شد.

داروهای باروری همچنین در روش هایی مانند آی وی اف (بخوانید: IVF چگونه انجام میشود) نیز استفاده می شود. برخی از این داروها علاوه بر مزایای بارداری می توانند عوارضی مانند ایجاد سندرم تخمدان، حاملگی چند قلو و... را هم داشته باشند اما نظارت متخصص در طول درمان میزان این خطرات را کاهش می دهد. سوالی که شاید برای شما بانوی عزیز پیش بیاید این است که بهترین قرص برای باردار شدن کدام است؟ با ما همراه باشید تا پاسخ این سوال را به طور مفصل برایتان توضیح دهیم.

قرص های باروری در دسترس برای خانم ها

باروری فرایند پیچیده ای است و هر داروی کمک باروری می تواند به شدت بر روی هورمون های بدن شما و عملکرد سیستم های داخلی تاثیر بگذارد. همچنین علت ناباروری و شرایط هر فرد کاملا متفاوت از دیگری است. بنابراین اینجا صرفا برای اطلاعات بیشتر این داروها را معرفی می کنیم و به هیچ وجه بدون تجویز پزشک مثلا با پیشنهاد یک دوست که از قرصی نتیجه گرفته است نباید آن را مصرف کنید زیرا ممکن است برای شرایط شما خطرناک باشد.

به طور کلی رایج ترین داروهای باروری برای خانم ها عبارتند از:

در ادامه به طور جزئی تر این داروها و نحوه تاثیرگذاری آن ها را توضیح می دهیم:

کلومیفن سیترات

کلومیفن سیترات اثر هورمون استروژن در مغز را از بین می برد. این تاثیر بدن را گول می زند و باعث می شود هورمون های ضروری زیر برای تخمک گذاری افزایش پیدا کنند:

  • هورمون محرک فولیکول 
  • هورمون لوتنزینگ 

هورمون محرک فولیکول باعث می شود تخمک در تخمدان به بلوغ برسد تا در زمان مناسب بتواند آزاد شود. هورمون LH نیز باعث آزاد شدن یک یا چند تخمک بالغ از تخمدان می شود. این تخمک یا تخمک ها به داخل لوله های رحم می روند تا در صورت ملاقات با اسپرم و انجام لقاح بارداری صورت گیرد. 

معمولا کلومیفن برای شما در اوایل پریودی به مدت پنج الی 6 روز استفاده می شود و پزشک مشخص می کند که چند دوره باید آن را مصرف کنید. نام های تجاری برای کلومیفن سیترات، کلومیفن و کلومید هستند.

متفورمین هیدروکلرید

متفورمین هیدروکلرید دارویی است که بدن را نسبت به هورمون انسولین حساس تر می کند. این قرص برای درمان دیابت استفاده می شود و یکی از عوارض جانبی جدی آن سندرم تخمدان پلی کیستیک است. این قرص برای خانم های چاق مناسب است زیرا به احتمال زیاد این افراد سطح انسولین خون نامناسبی دارند و به همین دلیل هورمون های باروری در آن ها تنظیم نیست و بارداری را به تاخیر می اندازند. 

متفورمین بصورت روزانه در چندین دوز تجویز می شود. این قرص باعث کاهش سطح انسولین در خون شده و با این کار بین سطح تستوسترون و استروژن تعادل برقرار می کند و به بدن برای تخمک گذاری کمک می کند. ممکن است متفورمین تحت نام تجاری گلوکوفاژ نیز برای شما تجویز شود.

 

9062-بهترین-قرص-برای-باردار-شدن

گنادوتروپین

هورمون LH و هورمون محرک فولیکول، به هورمون های گنادوتروپین معروف هستند. در قسمت های قبل هم نحوه عملکرد این دو هورمون را توضیح دادیم. این هورمون ها لوتنز به طور مستقیم تخمدان را تحریک کرده و باعث تولید تخمک بالغ قبل باروری می شود. گنادوتروپین معمولا برای زنان مبتلا به PCOS و یا زنان تحت درمان روش آی وی اف استفاده می شود.

می توانید هورمون محرک فولیکول را هر ده روز به 12 روز تزریق کنید. البته بستگی به نظر پزشک شما دارد. این تزریق ها باعث می شود تخمدان رشد کرده و فولیکول تخمک بالغ شود. تزریق گنادوتروپین همراه با تزریق یکی دیگر از هورمون ها به نام گنادوتروپین جفتی انسان انجام می شود.

هورمون گنادوتروپین جفتی انسان به تخمدان می گوید تخمک را به بلوغ برساند. تخمک بالغ نیز توسط هورمون LH آزاد می شود. هورمون گنادوتروپین جفتی انسان نیز باعث می شود فولیکول در شرایط مناسب برای آزادسازی تخمک بالغ قرار بگیرد و همچنین هورمون پروژسترون را برای کمک به بارداری تولید می کند.

نام های تجاری گنادوتروپین عبارتند از:

  • مریونال و منوپار
  • بمفولا، فوستیمون، گونال اف، پرگووریس، پورگون
  • چوراگون، اویترل و پرگنیل

آگونیست های دوپامین

بروموکریپتین و کابرگولین هر دو آگونیست های دوپامین هستند که برای اصلاح عدم تعادل هورمونی ناشی از سطوح بالای هورمونی به نام پرولاکتین استفاده می شود. سطح پرولاکتین بالا که هورمون تحریک کننده شیر مادر نیز هست قبل از بارداری مانع از تولید استروژن و تخمک مناسب توسط تخمدان های شما می شود. به همین دلیل می گویند احتمال بارداری در دوران شش ماهه اول شیردهی پایین است. این داروها باعث تحریک گیرنده های دوپامین در مغز و سرکوب آزادی پرولاکتین اضافی از غده هیپوفیز می شوند.

پرولاکتین بیش از حد سطح هورمون استروژن را کاهش می دهد و باعث ایجاد مشکلات تخمک گذاری و بارداری می شود. همچنین وقتی از روش آی وی اف استفاده می شود، کابرگولین باعث کاهش خطر ابتلا به سندرم تخمدان می شود و بر بارداری تاثیر منفی نمی گذارد.

معمولا این داروها به صورت قرص برای شما تجویز می شود. نام تجاری برای بروموکریپتین، پارلودل است و نام تجاری برای کابرگولین، دوستینکس می شود.

سخن آخر

همان طور که ملاحظه کردید امروزه داروها و روش های بسیار مختلفی برای درمان های ناباروری در شرایط مختلف وجود دارد و دیگر مانند قدیم نیست که تا پزشک بگوید شما مشکل باروری دارید ناامید شوید. خوشبختانه نتایج این داروها و روش ها نیز بسیار موثر بوده است و تا کنون والدین بسیار زیادی در سراسر جهان توانسته اند با این روش ها طعم شیرین پدر و مادر شدن را بچشند و از زندگی لذت ببرند. 

[collapse id=2932]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

اگر چه دندان مشکلات زیادی دارد اما لکه های سیاه روی دندان مشکلی است که باید به آن توجه بیشتری شود. لکه های سیاه به دلایل مختلفی ممکن است روی دندان ها ایجاد شوند اما مهم ترین دلیل ایجاد آن ها پوسیده شدن لایه زیر مینای دندان می باشد. زمانی که به هر دلیلی باکتری ها در این ناحیه رشد کنند این لایه پر از باکتری های مخرب خواهد شد. در این مقاله می خواهیم توضیحات کاملی درباره دلایل ایجاد لکه های سیاه روی دندان ها و کارهایی که می توانیم برای جلوگیری از آن انجام دهیم را برایتان توضیح دهیم. پس با گروه سلامت اوما در این مقاله همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

دلیل تشکیل لکه های سیاه روی دندان چیست؟
دلیل تشکیل لکه های سیاه روی دندان کودکان چیست؟
درمان تخصصی لکه های سیاه روی دندان
درمان های خانگی  لکه های سیاه روی دندان

دلیل تشکیل لکه های سیاه روی دندان چیست؟

دلیل اصلی تشکیل لکه های سیاه و در واقع رشد باکتری های تخریب کننده، کثیفی سطح دندان، آسیب به دندان و حفره های دندان می باشد. دندانپزشک براساس دلیل تشکیل لکه های سیاه به درمان آن می پردازد. این لکه های سیاه در اثر قرارگیری دندان در معرض عوامل لکه زا بدتر می شوند. مواردی که باعث بددتر شدن شرایط می شوند عبارتند از:

پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان دلیل اصلی لکه دار شدن می باشد. پوسیدگی دندان به خاطر گسترش باکتری ها است که از دندان تغذیه کرده و باعث تشکیل لکه های سیاه می شوند. 

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن دلیل دیگری برای تشکیل جرم بر روی دندان می باشد. این جرم ها به خاطر تارتار و کلکولس موجود در مینای دندان ظاهر می شوند. از طرفی بیشتر افرادی سیگاری به بهداشت دندان توجه نمی کنند. در نتیجه این مسئله باعث بدتر شدن شرایط دندان می شود.

غذاهای شیرین و نوشیدنی های گازدار

این مواد مشکل جدی برای دندان ایجاد می کنند. در واقع این مواد فضای رشد باکتری ها را فراهم خواهند کرد. مصرف قند باعث از بین رفتن مینای دندان می شود. خوشبختانه اگر فردی قبل از خرابی دندان ها مصرف یکی از این محصولات را قطع کند، فرایند از بین رفتن مینا متوقف می شود. اگر نمی توانید مصرف محصولات را قطع کنید، بهتر است هر بار بلافاصله پس از مصرف قند و نوشیدنی های گازدار مسواک بزنید.

تنباکو

آیا تنباکو می جوید؟ این ماده باعث تشکیل لکه های سیاه روی دندان می شود. در ابتدا این ماده باعث بی رنگی روی دندان ها شده و پس از مدتی، لکه های سیاه تشکیل می شوند. در واقع تاثیر بلند مدت تنباکو بسیار خطرناک تر است.

نشستن دهان

افرادی که دندان ها و دهان را به صورت منظم نمی شویند، بر روی دندان هایشان لکه های سیاه تشکیل می شود. بهداشت دهان شامل دو بار مسواک زدن در روز بعد از هر وعده غذا می باشد. این کار باعث می شود از شر باکتری ها و باقی مانده های غذا خلاص شوید.

مصرف بیش از حد کافئین

مصرف زیاد قهوه سیاه باعث تشکیل لکه های سیاه دندان می شود. در قهوه و چای کافئین وجود دارد که باعث سیاه شدن سریع تر دندان ها خواهد شد. به طور معمول افرادی که کافئین زیادتری می خورند مشکل دندانی بیشتری دارند. اگر حذف کافئین سخت است بهتر است مصرف آن را در روز کاهش دهید.

دهان شویه کلرهگزین

یکی از موادی که برای از بین بردن جرم دندان توصیه می شود کلروهگزین است. این ماده خاصیت ضد میکروبی دارد و باکتری ها را از بین می برد. اما این ماده در کنار مزایایی که دارد، باعث ایجاد مشکلاتی هم می شود. هنگامی که این ماده همزمان با نوشیدنی های تیره رنگ و مقدار زیادی غذاهای سیاه کننده دندان استفاده می شود بیشتر باعث تیره شدن دندان می شود.

آمالگام نقره ای

آمالگام نقره ای ماده ای است که برای ترمیم و پر کردن دندان های خراب از آن استفاده می شود. این ماده پس از مدتی نشت می کند و باعث تشکیل لکه های سیاه روی دندان خواهد شد. این سیاهی معمولا در لبه لثه ها بیشتر جلوه می کند. 

مکمل آهن

معمولا در کودکان رسوب های سیاه روی دندان ها پس از مصرف مکمل آهن تشکیل می شوند. اگر قرصی را به طور مرتب مصرف می کنید و بعد از آن لکه های سیاه روی دندانتان مشاهده کردید حتما به پزشکتان اطلاع دهید تا از داروی جایگزین استفاده کند. 

 

درمان لکه های سیاه روی دندان

دلیل تشکیل لکه های سیاه روی دندان کودکان چیست؟

سه دلیل اصلی تشکیل لکه های سیاه روی دندان کودکان عبارتند از:

  • غذاها و نوشیدنی های حاوی قند مصنوعی
  • رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان
  • سندرم شیشه شیر

کودکان بزرگ تر به دلیل مصرف سس سویا، قهوه، چای، سیب زمینی و نوشیدنی های با شیرین کننده های مصنوعی دچار تغییر رنگ در دندان ها می شوند. رعایت کردن بهداشت دهان و دندان و حذف برخی غذاها کاری راحت است اما سندرم شیشه شیر را باید به دندانپزشک اطلاع دهید.

درمان تخصصی لکه های سیاه روی دندان

هنگامی که مینا توسط لکه های سیاه تحت تاثیر قرار می گیرد فقط درمان تخصصی باعث از بین بردن لکه های سیاه و برگرداندن رنگ طبیعی دندان می شود. جرم گیری دندان فقط توسط دندانپزشک در مطب انجام می شود. گاهی نیز دندانپزشک کیت های مخصوص برای سلامتی دندان را به شما می دهد که برای یک یا دو هفته قابل استفاده است. هنگامی که بیمار مشکل پوسیدگی دندان دارد، دندانپزشک پوسیدگی را برطرف کرده و دندان را پر می کند. 

در حالتی که پالپ دندان آسیب دیده باشد ریشه دندان تحت درمان قرار می گیرد. بافت پالپ اگر به شدت آسیب دیده باشد درمانی وجود ندارد و باید دندان را کشید. تقریبا تمام لکه های سیاه دندان قابل تمیز شدن و از بین رفتن هستند. گاهی نیز استفاده از روش لیزر برای سفید کردن دندان لازم است. اگر لکه های سیاه دندان شما را آزار می دهد با دندانپزشک صحبت کنید و بهترین راه از بین رفتن آن ها را انتخاب نمایید. 

 

درمان تخصصی لکه های سیاه روی دندان

درمان های خانگی  لکه های سیاه روی دندان

پیش از بزرگ شدن لکه های سیاه روی دندان، باید به درمان آن فکر کنید. راه هایی برای درمان و پیشگیری از ایجاد لکه های سیاه روی دندان وجود دارد که در ادامه آن ها را توضیح می دهیم:

مسواک زدن مرتب

بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. دندان ها باید در روز دو بار مسواک زده شوند. پس از هر بار غذا خوردن، بهتر است دندان ها را مسواک بزنید تا تمام باقی مانده های غذا خارج شوند و از حمله باکتری ها و اسیدها جلوگیری شود.

کشیدن مرتب نخ دندان مرتب

مسواک و نخ دندان باید به طور مرتب و همزمان انجام شود. نخ دندان باقی مانده غذای موجود بین دندان ها را خارج می کند و باکتری ها را از بین می برد و از تشکیل لکه های سیاه جلوگیری می کند. نیازی نیست بعد از هر وعده غذایی نخ دندان استفاده کنید زیرا به لثه ها آسیب وارد می شود اما بهتر است پیش از خواب نخ دندان بکشید.

نوشیدن آب

آب باعث خروج باکتری ها و جلوگیری از مصرف سایر نوشیدنی ها می شود. سعی کنید روزانه آب زیادی بخورید و  از مصرف نوشیدنی های گازدار بپرهیزید.

به جای خوردن گوشت، میوه و سبزیجات خام بخورید!

میوه و سبزیجات برای جلوگیری از پوسیدگی و افزایش بهداشت دهان و دندان مناسب می باشند. دندانپزشکان مصرف سیب، هویج و سبزیجات برگ سبز را توصیه می کنند. از حبوبات و آجیل ها نیز غافل نشوید. زیرا حاوی مواد مغذی مورد نیاز برای سلامت دندان می باشند. اما بعد از آن مسواک را فراموش نکنید زیرا این مواد به راحتی زیر دندان ها می مانند و محیط مناسبی برای رشد باکتری ها فراهم خواهند کرد. 

رژیم غذایی

رژیم غذایی سالم بسیار مهم است. مواد مغذی برای سلامتی دندان لازم هستند. رژیم غذایی مناسب از تشکیل لکه های سیاه جلوگیری می کند. بهتر است غذاهای چرب و شیرین مصرف نکنید زیرا باعث تشکیل باکتری ها می شود.

استفاده از جوش شیرین

پیش از مسواک زدن، مقداری جوش شیرین به خمیر دندان بیفزایید. جوش شیرین خاصیت سایشی دارد و برای از بین بردن لکه های سیاه دندان مناسب است. می توانید مخلوطی از آب و جوش شیرین تهیه کنید و هر روز قرقره کنید.

خمیر دندان کلسیم و فلورید استفاده کنید!

دو ماده موثری که جرم ها را از بین می برد و باعث سلامتی دندان ها می شود شامل کلسیم و فلورید می باشند. خمیر دندان فلورید انتخابی مناسب برای تمیز کردن دندان ها است. همچنین از وجود فلوئور کافی در آب نوشیدنی مطمئن شوید. فراموش نکنید کلسیم نیز مصرف کنید. مکمل کلسیم و مصرف روزانه شیر باعث قوی شدن دندان و جلوگیری از تشکیل ترک می شود. البته قبل از مصرف هر نوع مکملی باید با یک پزشک مشورت کنید.

استفاده از نمک

نمک برای تمیز کردن دندان ها مناسب است. می توانید نمک را هر دو روز یک بار بر روی دندان بمالید. این کار باعث از بین رفتن لکه های سیاه روی دندان می شود.

آب لیمو و آب

مقداری آب لیمو را با آب مخلوط کنید. این ماده خاصیت ضد باکتریایی دارد و باعث ترمیم نیز می شود. همچنین می توانید لیمو را بصورت مستقیم بر روی لکه های سیاه دندان بمالید. راه دیگر مخلوط کردن نمک با لیمو و اعمال آن بر روی دندان ها است. سپس بعد از چند دقیقه دندان هایتان را با آب بشویید.

استفاده از سرکه سیب

سرکه سیب باعث سفیدی دندان می شود و جرم هایی که مینای دندان را تحت تاثیر قرار می دهند را از بین می برد. یک قاشق چایخوری سرکه سیب را با یک لیوان آب مخلوط کرده و دو بار در هفته قرقره کنید.

سخن آخر

خیلی از عارضه هایی که ما در بزرگسالی تحمل می کنیم به دلیل شیوه های اشتباه زندگی و عادت های غلط از کودکی تا به حال است. شما نیز اگر جزء این افراد هستید از همین الان سعی کنید این شیوه ها را تغییر دهید تا دچار آسیب ها و عوارض بیشتری در سال های بعدی نشوید. رعایت بهداشت دهان و دندان چند دقیقه در روز بیشتر وقت شما را نمی گیرد اما باعث می شود همیشه دندان های سالم و زیبایی داشته باشید. 

[collapse id=2933]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

ضخیم شدن دیواره رحم یکی از مراحل طبیعی در چرخه قاعدگی محسوب می شود و پوشش داخلی رحم هر ماه به اندازه مشخصی ضخیم می شود تا در صورت بارداری برای لانه گزینی آماده شود و در صورتی که بارداری اتفاق نیفتد این پوشش ریخته و با خونریزی قاعدگی از بدن خارج می شود. اما گاهی رشد بافت های درونی دیواره رحم بیش از اندازه طبیعی بوده و می تواند منجر به ایجاد بافت های آندومتری و یا سرطان شود.

بنابراین همه بانوان اومایی عزیز باید نسبت به این موضوع اطلاعات کافی داشته باشند تا در صورت ابتلا به آن به موقع برای درمان اقدام کنند. در این مقاله نکات مهمی را در مورد ضخیم شدن دیواره رحم برای شما توضیح می دهیم. پس حتما تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

ضخامت رحم چیست و باید چقدر باشد؟
چه عاملی موجب ضخیم شدن دیواره رحم می شود؟
ضخیم شدن دیواره رحم بیشتر در چه افرادی اتفاق می افتد؟
علائم و نشانه های ضخیم شدن دیواره رحم چیست؟
ضخیم شدن دیواره رحم چگونه تشخیص داده می شود؟
درمان های موجود برای ضخیم شدن دیواره رحم
راه های پیشگیری از ضخیم شدن دیواره رحم


ضخامت رحم چیست و باید چقدر باشد؟

ضخامت آندومتر یا همان دیواره رحم یک پارامتر قابل اندازه گیری در سونوگرافی روزمره و MRI است. ظاهر و ضخامت دیواره رحم بستگی به این دارد که آیا بیمار در سن باروری است یا به سن یائسگی رسیده است و اگر در سن باروری است در چه زمانی از چرخه قاعدگی قرار دارد؟

ضخامت دیواره رحم چقدر باید باشد؟

محدوده نرمال ضخامت با توجه به مرحله ای از زندگی که در آن قرار دارید متفاوت است و به شکل زیر می باشد:

1- اطفال

قبل از بلوغ ضخامت دیواره رحم در تمام ماهها مثل یک خط نازک است. حتی در بعضی موارد، ممکن است این خط آن قدر نازک باشد که به وسیله سونوگرافی تشخیص داده نشود.

2- پیش از یائسگی

برای زنان در سن باروری، ضخامت دیواره رحم با توجه به زمان چرخه قاعدگی ضخیم و یا نازک می شود. این دیواره می تواند نازکتر از 1 میلیمتر تا اندکی بزرگتر از 16 میلی متر ( در بعضی منابع حداکثر 12 میلی متر ذکر شده است ) باشد. بنابراین همه چیز بستگی به مرحله قاعدگی شما در هنگام اندازه گیری دارد. اندازه گیری های متوسط به شرح زیر است:

  •  در طول پریودی: 2 تا 4 میلیمتر
  •  مرحله اولیه فاز تکثیری: 5 تا 7 میلیمتر
  •  مرحله نهایی فاز تکثیری: تا 11 میلیمتر
  •  فاز ترشحی: تا 16 میلی متر

3- بارداری

هنگامی که بارداری اتفاق می افتد، یک تخمک بارور شده و لقاح یافته برای ادامه زندگی از طریق لوله های فالوپ وارد رحم شده و به دیواره رحم می چسبد و باعث ضخیم شدن دیواره می شود. آزمایشات تصویربرداری انجام شده در دوران بارداری ضخامت دیواره رحم را از 2 میلیمتر تا مقادیر بیشتر از زمان غیر بارداری نشان می دهد. در یک حاملگی معمولی، دیواره رحم محل رشد جنین می شود. این دیواره در نهایت توسط ساک حاملگی و جفت پوشیده خواهد شد.

4- بعد از زایمان

دیوراه رحم پس از زایمان ضخیم تر از حالت معمولی است. زیرا لخته های خون و بافت های قدیمی می توانند پس از زایمان در برخی خانم ها همچنان باقی بمانند و به عنوان ضخامت اندومتر در سونوگرافی گزارش شوند. این بقایا در 24 درصد حاملگی ها دیده می شود. این نوع مواد باقی مانده بخصوص بعد از زایمان سزارین به طور خاصی شایع هستند. دیواره رحم پس از بازگشت چرخه معمول پریودی، دوباره شروع به نازک شدن و ضخیم شدن روتین قبل از بارداری می کند.

خانم دکتر کاظمی، متخصص زنان و زایمان، درباره ضخامت رحم در دوران یائسگی می گویند: " در دوران یائسگی ضخامت اندومتر به علت عدم وجود هورمون های دوران باروری مانند اطفال نازک می شود، لذا افزایش ضخامت در این دوران با توجه به شیوع سرطان اندومتر در این زمان دارای اهمیت می باشد، لذا با توجه به منابع مختلف در صورت ضخامت اندومتر بالاتر از 5 میلی متر در یائسگی نیاز به ارزیابی و نمونه گیری وجود دارد. همچنین هر نوع خونریزی در این دوران نیاز به ارزیابی دارد.

5- تغییرات دیواره رحم در طول قاعدگی 

تغییرات دیواره رحم در طول قاعدگی پاسخی به تغییرات هورمون ها می باشد. در طول قسمت اول چرخه، هورمون استروژن توسط تخمدان بیشتر تولید می شود. استروژن باعث رشد دیواره رحم و ضخیم شدن آن می شود و به این شکل رحم را برای بارداری آماده می کند. در اواسط چرخه، تخمک قابل باروری از یکی از تخمدان ها آزاد می شود. بعد از تخمک گذاری، مقدار هورمون پروژسترون افزایش می یابد. پروژسترون دیواره رحم را برای دریافت و تغذیه تخمک بارور شده آماده می کند. اگر بارداری اتفاق نیفتد، مقدار استروژن و پروژسترون کاهش می یابد. کاهش پروژسترون منجر به قاعدگی یا ریزش دیواره رحم می شود. هنگامی که دیواره رحم به طور کامل فرو ریخت برای خروج از واژن چرخه قاعدگی جدید شروع می شود.

 

ضخامت اندومتر و یا رحم در سیکل پریودی

چه عاملی موجب ضخیم شدن دیواره رحم می شود؟

علت اصلی ضخیم شدن دیواره رحم وجود استروژن به مقدار زیاد است. اگر تخمک گذاری اتفاق نیفتد، پروژسترون تولید نمی شود و بعد کاهش پیدا نمی کند که پوشش فرو بریزد. بنابراین دیواره رحم برای پاسخ به استروژن به رشد خود ادامه می دهد. در این حالت سلول های دیواره رحم زیاد شده و در هم گره خورده و شکلی غیرطبیعی ایجاد می کنند. به این حالت ضخیم شدن دیواره رحم می گویند که می تواند منجر به سرطان شود. سرطان رحم دارای علائمی است که باید آن را بشناسید.

پس ضخیم شدن دیواره رحم به طور غیر طبیعی زمانی اتفاق می افتد که تخمک گذاری متوقف می شود و پروژسترون تولید نمی شود. در مواردی  که تخمک گذاری نامنظم است نیز ممکن است دچار چنین شرایطی شویم. در شرایط زیر نیز ممکن است شاهد ضخیم شدن دیواره رحم به طور غیر طبیعی باشیم:

  •  استفاده از داروهایی که مانند استروژن عمل می کنند.
  •   مصرف طولانی مدت مقدار زیاد استروژن پس از یائسگی 
  •  دوره قاعدگی نامنظم، به خصوص همراه با نازایی یا سندروم پلی کیستیک تخمدان
  •  چاقی بیش از حد

ضخیم شدن دیواره رحم بیشتر در چه افرادی اتفاق می افتد؟

ضخیم شدن دیواره رحم بیشتر در خانم های با فاکتورهای زیر اتفاق می افتد:

  •  در سنین بالای 35 سال
  • خانم های سفیدپوست 
  • خانم هایی که یائسگی را در سنین بالا تجربه می کنند.
  • خانم هایی که قاعدگی را در سنین پایین تجربه می کنند.
  • خانم های با سابقه بیماری هایی از قبیل دیابت
  •  خانم های بیش از حد چاق
  •  خانم هایی که سیگار می کشند.
  •  خانم هایی که سابقه خانوادگی سرطان تخمدان، رحم یا روده بزرگ دارند.

انواع ضخیم شدن دیواره رحم

ضخیم شدن دیواره رحم به دو نوع ساده و پیچیده تقسیم می شود. تقسیم بندی براساس تغییرات سلولی نیز انجام می شود. به تغییرات غیر طبیعی دیواره رحم نابهنجار نیز گفته می شود. اصطلاحات زیر برای توصیف انواع ضخیم شدن دیواره رحم استفاده می شود:

  •  ضخیم شدن ساده
  •  ضخیم شدن پیچیده
  •  ضخیم شدن ساده نابهنجار
  • ضخیم شدن پیچیده نابهنجار

 

ضخیم شدن دیواره رحم

علائم و نشانه های ضخیم شدن دیواره رحم چیست؟

علائم رایج ضخیم شدن دیواره رحم خونریزی غیر طبیعی رحم می باشد. همچنین اگر یکی از شرایط زیر را دارید باید برای بررسی دقیق رحم به پزشک مراجعه کنید:

-    خونریزی شدید یا طولانی مدت در طول قاعدگی
-    چرخه قاعدگی کوتاه تر از 24 روز و بیشتر از 28 روز (فاصله از روز اول قاعدگی تا روز اول قاعدگی بعدی)
-    هر گونه خونریزی بعد از قاعدگی مثل لکه بینی بعد از قاعدگی
-    سابقه مشکل در باروری

ضخیم شدن دیواره رحم چگونه تشخیص داده می شود؟

دلایل زیادی برای خونریزی غیرطبیعی رحم وجود دارد . اگر خونریزی غیر طبیعی دارید و سن شما بیش از 35 سال است یا اگر جوان تر از 35 سال هستید و  این خونریزی غیرطبیعی شما با دارو حل نشده است یا بیشتر از 10 سال به این مشکل دچارید، برای انجام آزمایشات مربوط به سرطان و ضخیم شدن دیواره رحم به پزشک مراجعه کنید.

می توان برای اندازه گیری ضخامت دیواره رحم از سونوگرافی واژینال استفاده کرد. برای این آزمایش، یک دستگاه کوچک وارد واژن می شود. امواج صوتی منتشر شده از طریق دستگاه تصاویر اندام های درونی را به ما نشان می دهند. ضخیم بودن دیواره رحم غیر طبیعی  به معنی بیماری ضخیم شدن دیواره رحم می باشد.  

تنها راهی که می تواند به صورت قطعی وجود سرطان را مشخص کند نمونه برداری از دیواره رحم و بررسی آن زیر میکروسکوپ است. این کار با استفاده از هیستروسکوپی، نمونه برداری یا کورتاژ انجام می شود.

درمان های موجود برای ضخیم شدن دیواره رحم

در بیشتر موارد، اگر ضخیم شدن دیواره رحم به علت سرطان نباشد، توسط پروژستین قابل درمان است. پروژستین از طریق دهان، با استفاده از دستگاه درون رحمی از طریق کرم واژن یا تزریقی وارد بدن می شود. مقدار و مدت زمان دریافت آن به سن شما و نوع ضخیم شدگی بستگی دارد. درمان با استفاده از پروژستین موجب خونریزی واژن مانند دوره قاعدگی می شود.

اگر ضخیم شدگی نابهنجار است، مخصوصا ضخیم شدگی پیچیده نابهنجار، احتمال سرطان خیلی زیاد است. در صورتی که تمایلی به بچه دار شدن ندارید، در این حالت عمل هیسترکتومی یا برداشتن رحم بهترین راه درمان است.

راه های پیشگیری از ضخیم شدن دیواره رحم

می توانید با انجام مراحل زیر از ضخیم شدن دیواره رحم جلوگیری کنید:

-    اگر پس از یائسگی استروژن مصرف می کنید، باید پروژسترون نیز مصرف کنید.

-    اگر قاعدگی شما نامنظم است، قرص های ضد بارداری توصیه می شود. این قرص ها حاوی استروژن و پروژسترون هستند. فرم های دیگری از پروژسترون نیز ممکن است تجویز شود که باعث جلوگیری از ضخیم شدن دیواره رحم به علت استروژن مازاد میشود.

-    اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن به شما کمک می کند. احتمال ابتلا به سرطان دیواره رحم در اثر چاقی زیاد افزایش می یابد. زیرا در افراد چاق هورمون ها در بافت چربی به استروژن تبدیل می شوند. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم ضخیم شدن دیواره رحم در مراحل اولیه و در صورت تبدیل نشدن سلول های رحم به سلول های سرطانی از طریق درمان های هورمونی قابل درمان هستند. بنابراین شما باید به نشانه های این بیماری توجه کامل را داشته باشید و در صورت تجربه آن ها برای بررسی دقیق تر به پزشک مراجعه کنید. 

[collapse id=11]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از دغدغه بسیاری از نوجوانان و جوانان جوش ها و آکنه های روی صورت است که تاثیر زیادی در زیبایی فرد دارد و بعضی افراد به قدری حساس هستند که به دلیل این جوش ها اعتماد به نفسشان را از دست می دهند. داروها و محصولات مراقبتی بسیار زیادی برای ازبین رفتن جوش استفاده می شود اما یکی از داروهای تجویزی رایج راکوتان می باشد. راکوتان متعلق به یک گروه از داروها به نام رتینوئید است که شبیه به ویتامین A عمل می کنند. رتینوئیدها با کاهش مقدار ماده چرب (یعنی سبوم) ساخته شده توسط غدد در پوست شما، کاهش باکتری ها و التهاب و منافذ مسدود شده جوش ها را درمان کرده و از ایجاد جوش های جدید جلوگیری می کنند. در این مقاله می خواهیم نکات مهم درباره قرص راکوتان را برای شما عزیزان اومایی توضیح دهیم. با ما همراه باشید. 

در این مقاله می خوانیم:

قرص راکوتان چگونه عمل می کند؟
چگونه می توان قرص راکوتان را مصرف کرد؟
چه کسی نباید قرص راکوتان مصرف کند؟
عوارض جانبی احتمالی قرص راکوتان چیست؟
آیا می توانم داروهای دیگر را با قرص راکوتان مصرف کنم؟


قرص راکوتان چگونه عمل می کند؟

قرص راکوتان متعلق به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان رتینوئید است که از مشتقات ویتامین A می باشند. نام علمی راکوتان ایزوترتینوئین است و به صورت خوراکی مصرف می شود که منجر به کاهش چربی طبیعی پوست و درمان آکنه خواهد شد.

غدد سباسه به طور طبیعی وظیفه دارند روزانه مقداری چربی به نام سبوم تولید کنند تا از خشکی پوست جلوگیری شود. اما گاهی به دلایل مختلف مانند بی نظمی در هورمون ها، استرس، آلودگی هوا و ... این سبوم تحریک شده و بیش از حد طبیعی چربی تولید می کنند از طرفی باکتریهای فعال روی پوست منافذ را می بندند و باعث احتباس چربی میشوند در نتیجه شما دچار جوش های التهابی و بزرگ و یا ریز می شوید.

در این شرایط قرص راکوتان میزان فعالیت غدد سباسه در پوست را کاهش می دهد و چربی اضافه پوست را از بین می برد. با استفاده از راکوتان فعالیت باکتری ها نیز کاهش پیدا می کند. بنابراین میزان جوش ها در صورت کم می شود و به مرور جوش های قبلی نیز ازبین می روند. 

چگونه می توان قرص راکوتان را مصرف کرد؟

میزان دوز مصرفی قرص راکوتان باید توسط پزشک تجویز شود و چگونگی مصرف آن در افراد مختلف متفاوت است. قرص راکوتان  معمولا یک یا دو بار در روز مصرف می شود. کپسول ها باید با یک نوشیدنی، یا با غذا یا فقط بعد از غذا (با معده پر) مصرف شوند.

 اگر فراموش کردید یک وعده دارو را مصرف کنید بلافاصله پس از یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید، مگر اینکه زمان دوز بعدی باشد. در این حالت دوز فراموش شده را مصرف نکنید و دوز بعدی را طبق معمول مصرف کنید. برای جبران قرص فراموش شده، دو قرص را به صورت همزمان مصرف نکنید.

نکات مهم و مفید قبل از مصرف راکوتان

قرص راکوتان در صورت مصرف در طول حاملگی باعث بروز نقص مادرزادی جدی (ناهنجاریهای جدی جنین در حال رشد) می شود. پزشک شما این دارو را برای خانم هایی که می خواهند باردار شوند، تجویز نمی کند، مگر اینکه شرایط برنامه پیشگیری از بارداری را داشته باشید. به طور کلی موارد زیر در مصرف راکوتان باید رعایت شود:

  •  زنان باید حداقل از یک و ترجیحا دو، روش موثر پیشگیری از بارداری (به عنوان مثال قرص و کاندوم) برای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.
  •  باید حداقل 4 هفته قبل از شروع درمان با راکوتان، روش پیشگیری از بارداری را استفاده کنید. این روش ها باید حداقل تا چهار هفته پس از اتمام  قرص راکوتان ادامه یابد.
  •  تا زمانی که حداقل یک ماه از روش های پیشگیری از بارداری استفاده نکرده باشید و جواب تست بارداری منفی نباشد، پزشک شما نمیتواند قرص راکوتان را تجویز کند.
  •  پزشک تنها مجاز است تا 30 روز قرص راکوتان تجویز کند و نسخه تنها برای هفت روز معتبر است.
  •  باید ماهی یک بار به پزشک مراجعه کنید، آزمایش حاملگی انجام دهید و سپس نسخه جدید تجویز شود.
  •  پنج هفته پس از متوقف کردن درمان باید آزمایش حاملگی نهایی را انجام دهید تا مطمئن شوید که حامله نشده اید. اگر فکر می کنید احتمال دارد که حامله باشید باید بلافاصله با دکتر خود مشورت کنید.
  •  شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کودکانی که پدر آن ها از این دارو مصرف می کنند تحت تاثیر این دارو قرار می گیرند، اما مردان باید به یاد داشته باشند که این دارو را با هیچکس، مخصوصا خانم ها، به اشتراک نگذارند.
  • هرگز نباید قرص راکوتان را بدون تجویز به فرد دیگری بدهید.
  •  افرادی که قرص راکوتان مصرف می کنند نباید در طول درمان و برای حداقل چهار هفته پس از قطع درمان خون اهدا کنند. این کار به علت خطر بالقوه دارو برای جنین نابالغ در صورت انتقال خون به یک زن باردار است.
  •  در هنگام مصرف قرص راکوتان، پوست خود را در معرض نور شدید خورشید یا اشعه ماوراء بنفش قرار ندهید. از یک کرم ضد آفتاب حداقل SPF 15 استفاده کنید.
  •  قرص راکوتان به احتمال زیاد پوست و لب ها را بسیار خشک می کند، بنابراین توصیه می شود از آغاز مصرف دارو از مرطوب کننده لب و صورت استفاده کنید.
  •  در هنگام مصرف قرص راکوتان و حداقل شش ماه پس از متوقف کردن درمان، از هر گونه وکس بدن اجتناب کنید، زیرا می تواند لایه ی بالایی پوست را از بین ببرد. در طی درمان و برای 5 تا 6 ماه پس از قطع ایزوترتینوئین، باید از داروهای شیمیایی و درمان لیزر پوستی اجتناب شود، زیرا ممکن است باعث بروز زخم شود.
  •  قرص راکوتان می تواند چشم شما را خشک کند. این مشکل می تواند با قطره اشک مصنوعی رفع شود. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، ممکن است متوجه شوید که در طول درمان ناراحت هستید و باید عینک بزنید.
  •  کاهش دید در شب نیز ممکن است در طول درمان و پس از قطع قرص راکوتان رخ دهد. به همین دلیل توصیه می شود هنگام رانندگی در شب احتیاط کنید. اگر دچار مشکلات بصری شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که درمان را متوقف کنید.
  • قرص راکوتان به ندرت باعث افسردگی، اضطراب، عصبانیت و تغییرات خلقی و نشانه های روان پریشی (به عنوان مثال دلسردی یا توهمات) و افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی می شود. اگر تا به حال مشکل افسردگی داشته اید این موضوع را قبل از مصرف راکوتان با پزشک خود در میان بگذارید. اگر احساس افسردگی می کنید یا تغییرات دیگری در حالت یا رفتار خود در طول درمان مشاهده کردید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

پیشنهاد پزشک اوما : از بین بردن جوش صورت ، 24 روش خانگی

 

قرص راکوتان

آزمایشات لازم هنگام مصرف قرص راکوتان

 - قبل از شروع درمان با قرص راکوتان، یک ماه بعد از شروع و سپس در فواصل سه ماهه، باید آزمایش خون را برای نظارت بر عملکرد کبد و میزان چربی ها (چربی هایی مانند کلسترول و تریگلیسرید) در خون انجام دهید. 

-  قرص راکوتان ممکن است سطح قند خون شما را افزایش دهد. اگر اضافه وزن یا دیابت داشته باشید و یا مشروبات الکلی مصرف می کنید، پزشک میزان قند خون شما را در طول درمان کنترل می کند.

چه کسی نباید قرص راکوتان مصرف کند؟

همه افراد نمی توانند از این دارو استفاده کنند زیرا می تواند عوارض جانبی خطرناکی برای آن ها داشته باشد. از جمله این گروه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  •  زنان باردار یا شیرده
  •  زنانی که ممکن است باردار شوند.
  •  کودکان زیر 12 سال و کودکان مبتلا به آکنه قبل از بلوغ.
  •  افراد مبتلا به مشکلات کبدی.
  •  افراد با سطوح بالای چربی مانند کلسترول و تری گلیسیرید در خون (هیپرلیپیدمی).
  •  افراد مبتلا به یک بیماری ناشی از مصرف بیش از حد ویتامین A (هیپرتونیتامین A).
  •  افرادی که از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین استفاده می کنند.
  •  افرادی که به مواد تشکیل دهنده دارو آلرژی دارند.

عوارض جانبی احتمالی قرص راکوتان چیست؟

داروها و عوارض جانبی احتمالی آنها ممکن است به روش های مختلف بر افراد تاثیر بگذارد. موارد زیر برخی از عوارض جانبی است که در مورد این دارو شناخته شده است. البته به این نکته نیز توجه داشته باشید که همه افرادی که قرص راکوتان مصرف می کنند، این عوارض جانبی را تجربه نخواهند کرد.

عوارض بسیار شایع (بیش از یک نفر در 10 نفر)

  •  پوست خشک (باعث التهاب، لایه برداری، خارش، افزایش شکنندگی پوست).
  •  لب های خشک، ملتهب و ترک خورده.
  •  چشم های خشک (التهاب چشم، ملتحمه یا التهاب پلک ها).
  •  درد در ماهیچه ها و مفاصل، به ویژه در نوجوانان. شما باید میزان فعالیت شدید جسمی را هنگام مصرف ایزوترتینوئین به حداقل برسانید.
  •  کم خونی
  •  تغییرات در تعداد سلول های خون به نام  پلاکت ها 
  •  افزایش سطح چربی به نام تری گلیسیرید در خون.
  •  افزایش آنزیم های کبدی.

عوارض عادی (بین 1نفر  در 10نفر الی  1 نفر در 100 نفر)

  • خشکی پوشش بینی که باعث التهاب بینی و خونریزی بینی می شود.
  •  سردرد
  •  کاهش تعداد گلبول های سفید خون 
  •  افزایش میزان قند و کلسترول در خون.
  •  حضور خون یا پروتئین در ادرار.

پیشنهاد پزشک اوما : 5 ماسک خانگی آسان برای جوش صورت

 

عوارض احتمالی قرص راکوتان

آیا می توانم داروهای دیگر را با قرص راکوتان مصرف کنم؟

مهم است که قبل از شروع درمان با ایزوترتینوئین، داروهائی را که قبلا مصرف کرده اید، از قبیل داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی را به پزشک نشان دهید. به طور مشابه، قبل از مصرف هر داروی جدید با ایزوترتینوئین، با پزشک یا داروساز خود آن ها را چک کنید تا مطمئن شوید که این ترکیب ایمن است. همچنین نکات زیر را در نظر داشته باشید:

- آنتی بیوتیک های تتراسیکلین مانند مینوسیکلین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین نباید با قرص راکوتان مصرف شوند.

- در صورت مصرف قرص راکوتان، مکمل های ویتامین A (از جمله مولتی ویتامین های حاوی ویتامین A) را مصرف نکنید، زیرا ممکن است منجر به یک وضعیت مشابه با مصرف بیش از حد ویتامین A شود که می تواند سمی باشد و یا باعث تغییر در ساختار استخوان شود.

- دیگر درمان های معمول برای آکنه، از جمله آنتی بیوتیک ها، exfoliants، داروها یا پرتودرمانی با نور ماوراء بنفش (PUVA) که پوست مرده را از روی سطح پوست از بین می برند و لایه بردار هستند، نباید همراه با راکوتان استفاده شوند. 

آیا راکوتان واقعا برای شما بد است؟

 راکوتان برای آکنه متوسط تا شدید که با درمان های دیگر برطرف نشده است، استفاده می شود. این ماده باید برای آکنه شدید استفاده شود. زیرا ویتامین A و مشتقات آن در دوزهای بالا اثرات اثرات مخربی در بدن ایجاد می کنند. 

 آیا راکوتان می تواند باعث کاهش وزن شود؟

 کاهش وزن به عنوان عارضه جانبی راکوتان ذکر نشده است. همچنین افزایش وزن نیز در اثر مصرف راکوتان ایجاد نمی شود. طبق گزارش کتابخانه ملی ایالات متحده آمریکا، گاهی اوقات راکوتان برای درمان سایر بیماری های پوستی یا حتی برخی از انواع سرطان نیز مورد استفاده قرار می گیرد اما به عنوان یک داروی کاهش وزن (8 رژیم لاغری سریع و موثر ) استفاده نمی شود.

  آیا راکوتان می تواند باعث افسردگی شود؟

اگر در حالت عادی شما فردی عصبی هستید، این قرص می تواند حال شما را بدتر کند زیرا گفته می شود داروهای ایزوترتینوئین باعث افسردگی و ایجاد افکار خودکشی می شود.

طول مدت درمان راکوتان چقدر است؟

 یک دوره استاندارد درمان 16 تا 20 هفته است. در پایان هفته 16، حدود 85٪ از بیماران درمان می شوند. هنگامی که دارو قطع شود، اثرات مفید ایزوترتینوئین متوقف نمی شود. پس از توقف درمان، کاهش بیشتر ضایعات آکنه و زخم ها دیده می شود.

 آیا راکوتان می تواند باعث ناباروری شما شود؟

 قرص راکوتان سیستمیک تنها دارویی است که بر روی تمام مکانیسم های اتوپاتوژنیک آکنه عمل می کند. ایزوترتینوئین دارای عوارض جانبی شناخته شده است و در بارداری نباید استفاده شود. 

 چه غذاهایی را نباید در طول مصرف راکوتان مصرف کنید؟

در هنگام مصرفراکوتان، از مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی ویتامین A از جمله ماهی، روغن ماهی و غذاهای غنی شده اجتناب کنید و مصرف غذاهایی مانند طالبی، هویج، سبزیجات برگ سبز تیره، سیب زمینی شیرین، کدو تنبل، که منابع غنی بتا کاروتن هستند را نیز کاهش دهید.

 چرا راکوتان باعث نقص مادرزادی می شود؟

اگر زنان در حین بارداری این قرص را مصرف کنند، باعث نقص های زایمان، از جمله مغز، قلب و شکل ظاهری صورت می شود. به همین دلیل توصیه می شود که زنان در سنین باروری قبل از شروع مصرف دارو آزمایش بارداری انجام دهند.

 

14 نکته مهم مصرف قرص راکوتان

 آیا می توانید در طول مصرف راکوتان مولتی ویتامین مصرف کنید؟

قرص راکوتان مانند ویتامین A است. بنابراین در هنگام مصرف ایزوترتینوئین، نباید قرص های ویتامین A یا مولتی ویتامین هایی که حاوی ویتامین A هستند مصرف کنید. زیرا عوارض جانبی آن ها شدید تر می شود. 

چگونه می توان راکوتان را مصرف کرد؟

همیشه قرص راکوتان را با یک لیوان آب کامل بنوشید تا از ذوب شدن کپسول در مری و سوزش جلوگیری شود. کپسول را مک نزید و نجوید.

 آیا راکوتان باعث درد مفاصل می شود؟

بله. ایزوترتینوئین ممکن است باعث مشکلات استخوانی یا عضلانی از جمله درد مفاصل یا سختی عضلات شود. همچنین ممکن است در طول ورزش های خشن راحت تر آسیب ببینید.

 آیا می توان در حین بارداری از راکوتان استفاده کرد؟

خیر زیرا می تواند اثرات بدی بر جنین بگذارد. 

آیا می توانید قرص های پیشگیری از بارداری و راکوتان را به صورت همان زمان مصرف کنید؟

زنانی که قرص آکنه ایزوترتینوئین (آکوتان) مصرف می کنند باید از بارداری جلوگیری کنند. اما اغلب آنها اطلاعات دقیقی در مورد روش های پیشگیری از زایمان ندارند. طبق مطالعات انجام شده چهار تا پنج ماه مصرف ایزوترتینوئین معمولا آکنه های شدیدی که به وسیله روش های دیگر درمان نمی شوند را از بین می برد. با نظارت پزشک می توانید این دو ترکیب را با هم مصرف کنید. 

 قرص راکوتان برای چه چیزی استفاده می شود؟

این قرص تنها برای آکنه های خیلی شدید که با روش های دیگر درمان نشده اند تجویز می شود. 

قرص راکوتان چه مدت کار می کند؟

هنگامی که اولین بار قرص راکوتان را مصرف می کنید، آکنه شما ممکن است بدتر شود، اما معمولا در طی 7 تا 10 روز بعد با ادامه درمان بهبود می یابد. در اکثر موارد، پاکسازی کامل در یک دوره 16 تا 24 هفته ای انجام می شود، و پس از آن احتمالا به مدت طولانی آکنه ای دیده نمی شود. تکرار دوره معمولا توصیه نمی شود. تکرار دوره نباید تا حداقل هشت هفته پس از توقف درمان شروع شود، زیرا ممکن است در این زمان، آکنه شما بهبود یابد.

[collapse id=2934]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

میل جنسی از نظر علمی و پزشک به معنی غریزه جنسی خود آگاه و ناخودآگاه است که با میل و لذت و رضایت همراه است. تمایلات جنسی، نمونه دیگری از ارتباط حیاتی بین ذهن، بدن، روح و روان است و به لحاظ فیزیکی بودن فرایندهای جنسی سلامتی می تواند در میل جنسی تاثیر زیادی داشته باشد و همه می دانند که تغذیه خوب و ورزش منظم برای سلامتی و افزایش میل جنسی ما مهم هستند.

در واقع نداشتن رژیم غذایی مناسب باعث اختلالات جنسی مانند  ناتوانی جنسی، فقدان میل جنسی، ناباروری و غیره می شود. هر چه فرد غذای مناسب تری مصرف کند و سالم تر باشد این اختلالات جنسی کمتر می شود. گاهی اوقات به دلایل مختلفی میل جنسی کاهش پیدا می کند و حتی می تواند باعث اختلافات زناشویی شود. به همین دلیل امروز می خواهیم راه هایی را به شما اومایی های عزیز آموزش دهیم تا در چنین شرایطی بتوانید میل جنسی را افزایش دهید.

در این مقاله می خوانیم:

میل جنسی چیست؟ چرا در میان برخی از ما از بین می رود؟
علت رایج از دست دادن میل جنسی
افزایش میل جنسی با غذا
غذاهای کاهش دهنده میل جنسی
چگونگی افزایش میل جنسی با مکمل ها
درمان دارویی میل جنسی
یوگا و افزایش میل جنسی


میل جنسی چیست؟ چرا در میان برخی از ما از بین می رود؟

- برای مردان، کاهش تدریجی لیبیدو با افزایش سن مرد دیده می شود. مردها متفاوت هستند، اما اکثر مردان تا 60 یا 70 سالگی میل جنسی دارند. اگر سن دلیل کاهش میل جنسی نباشد، افسردگی یا استرس بیش از حد باعث کاهش میل جنسی در مردان می شود. سایر علل احتمالی کاهش میل جنسی در مردان شامل عوارض جانبی برخی داروها هستند که با کاهش هورمون های جنسی مردان به علت اختلال غدد درون ریز یا آپنه خواب باعث این شرایط می شوند. آپنه خواب باعث اختلال در میزان ترشح تستوسترون و تغییزات میل جنسی می شود. 

- تستوسترون پایین همچنین می تواند اختلال نعوظ (ED) را ایجاد کند. معمولا موارد تستوسترون کم، ED و کمبود میل جنسی لزوما به طور همان زمان اتفاق نمی افتد. همچنین مردانی که دچار مشکلی در نعوظ هستند اغلب میل جنسی معمولی یا زیاد دارند.

- هنگامی که صحبت از میل جنسی پایین در زنان می شود، علل بسیاری وجود دارد. به گفته شریل کینگزبرگ، روانشناس جنسی، " میل جنسی زنان به عوامل مختلفی بستگی دارد و نسبتا پیچیده است." اما می توان مهم ترین آن ها را شرایط روحی و استرس دانست که تاثیر زیادی بر میل جنسی زنان می گذارند.

 

میل جنسی چیست

علت رایج از دست دادن میل جنسی

- موارد موثر در میل جنسی زنان شامل تاثیرات اجتماعی فرهنگی (استرس شغلی، تصاویر رسانه ای از مسائل جنسی و غیره) و شرایط پزشکی (مانند فیبروئید، اندومتریوز و مشکلات تیروئید) می باشد.

- تستوسترون پایین نیز باعث ایجاد اختلالات جنسی برای زنان می شود. سطح تستوسترون زنان در 24 الی 26 سالگی افزایش می یابد و سپس به طور پیوسته کاهش می یابد تا زمانی که یک زن در معرض یائسگی قرار گیرد. پس از یائسگی، سطح تستوسترون زن به طور چشمگیری کاهش می یابد و در نهایت می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. قرصهای قلب و سایر انواع روش های پیشگیری از بارداری هورمونی نیز می تواند بر میل جنسی خانم ها برای فعالیت جنسی تاثیر منفی بگذارد.

- هنگامی که افزایش میل جنسی مطرح می شود، دو ماده کلیدی زیستی وجود دارد که ممکن است سطح میل جنسی شما را تحت تاثیر قراردهند. این دو ماده شامل دوپامین و پرولاکتین می باشند. در واقع دوپامین باعث افزایش میل جنسی می شود ولی پرولاکتین (هورمون تولید شیر در بدن زن ها) آن را کاهش می دهد.

- برخی داروها باعث افزایش آزاد شدن پرولاکتین یا باعث جلوگیری از آزاد شدن دوپامین می شوند. هر یک از این دو سناریو می تواند میل جنسی را کاهش دهد و همچنین باعث ایجاد عوارض جانبی دیگر نیز می شود. در مردان، پرولاکتین کم با نشانه های متعدد سلامت جنسی و روانی مرتبط است. سطح پرولاکتین پایین نیز با یک شاخص توده بدن (BMI) بالا، میزان قند خون بالا، فعالیت بدنی پایین تر و سلامتی کمتر همراه است.

- مسائل مربوط به روابط، افسردگی، داروهای تجویزی، الکل، سوء مصرف مواد و یا بیماری های مزمن مانند دیابت می تواند عامل کاهش میل جنسی باشند. BMI بیش از حد بالا نیز می تواند مشکلاتی برای مرد و زن ایجاد کند و باعث کاهش لیبیدو (میل جنسی) می شود. مطالعات نشان داده است از دست دادن مقدار کمی وزن تا حد زیادی باعث بهبود عملکرد جنسی زن و مرد می شود. نتایج مطالعه ای در دانشگاه دوک نشان می دهد افرادی که چاق هستند 25 برابر دیگران مشکلات جنسی دارند.

- فقدان میل جنسی در زنان بیشتر از مردان است، اما به طور معنی داری بر روی هر دو جنس تاثیر می گذارد. تحقیقات نشان می دهد که 32 درصد از زنان و 15 درصد مردان تمایلی به داشتن رابطه جنسی ندارند. میل جنسی پایین می تواند در هر سنی به دلایل مختلف از جمله افسردگی، استرس، مسائل مربوط به رابطه، داروهای تجویزی، تستوسترون کم، داشتن اضافه وزن، ورزش کم، و مصرف مواد مخدر یا الکل اتفاق بیفتد. 

اگر شما میل جنسی ندارید تنها نیستید. خبر خوب این است که داروهای طبیعی زیادی برای افزایش میل جنسی وجود دارد و می توانید به طور طبیعی میل جنسی خود را افزایش دهید. اگر افزایش میل جنسی هدف شما باشد، نیاز است که تغییراتی در شیوه زندگی خود داشته باشید. به عنوان مثال کاهش استرس، بهبود خواب، اضافه کردن فست فود طبیعی به وعده های غذایی و ورزش به افزایش میل جنسی بدون نیاز به داروهای مضر کمک می کند.


افزایش میل جنسی با غذا

در این جا به شما می گوییم که چگونه با تغییر رژیم غذایی میل جنسی خود یا همسرتان را افزایش دهید:

1- موادغذای طبیعی افزایش دهنده میل جنسی: 

ابجو، موز و آووکادو مواد طبیعی هستند که حاوی ویتامین ها و مواد معدنی بسیار مفید و مغذی برای بدن می باشند و می توانند جریان خون بیشتری به دستگاه تناسلی برسانند و به طور طبیعی باعث افزایش میل جنسی می شوند.

2- غذاهای حاوی ویتامین C

ویتامین C باعث افزایش گردش خون به اندام مختلف بدن و به ویژه ناحیه تناسلی می شود. بنابراین برای افزایش میل جنسی بهتر است مطمئن شوید غذاهای حاوی ویتامین C را روزانه به اندازه کافی مصرف می کنید. برخی از گزینه های عالی حاوی این ویتامین شامل بروکلی، پرتقال، فلفل قرمز و گواوا است. 

3- موادغذایی غنی از آهن

 کمبود آهن به ویژه برای زنان، می تواند منجر به کاهش میل جنسی، کم شدن تحریک و روانکاری و ناتوانی در ارگاسم شود. منابع عالی آهن شامل سبزیجات برگ سبز تیره مانند کلم و اسفناج و گوشت گاو می باشند. 

4- غذاهای غنی از کلاژن 

تولید کلاژن که نوعی پروتئین در بدن است به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد. این مسئله تاثیر منفی بر سلامت پوست دارد و باعث می شود پوست کمرنگ تر و پیر شود. این پدیده باعث کاهش نعوظ در مردان و کاهش دیواره واژن در زنان نیز می شود. برای افزایش مقدار کلاژن، می توانید بیشتر از آبمیوه های استخوانی و پودر کلاژن با مشورت پزشک استفاده کنید. ویتامین C نیز به افزایش تولید کلاژن کمک می کند.

5- سیب زمینی شیرین

سیب زمینی شیرین یا یام غنی از پتاسیم و ویتامین A است. پتاسیم به درمان فشار خون بالا کمک می کند و باعث کاهش احتمال اختلال نعوظ  در مردها می شود.

6- هندوانه 

در سال 2008، تحقیقات انجام شده در تگزاس A & M نشان داد هندوانه ممکن است اثر ویاگرا داشته باشد. فیتونوتایدرها به نام لیکوپن، بتا کاروتن و سیترولین موجود در هندوانه به تسکین رگ های خونی کمک می کنند. در نتیجه می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند. 

7- ادویه جات مانند جوز هندی و گشنیز 

ادویه جات غنی از آنتی اکسیدان هستند و برای سلامتی عمومی و افزایش میل جنسی مفید می باشند. تحقیقات منتشر شده در مجله BMC طب مکمل و جایگزین به طور خاص دریافتند که عصاره های جوز هندی و گشنیز باعث افزایش میل جنسی در مردها می شود. گشنیز همچنین در بهبود بوی بد دهان نیز مناسب است.

8- شکلات تلخ

 تحقیقات نشان داده است مصرف شکلات منجر به آزاد شدن فنیل اتیلامین و سروتونین می شود که منجر به اثرات ضد افسردگی و خندیدن خواهد شد. سعی کنید شکلات تیره با قند پایین و کیفیت بالا انتخاب کنید تا ضرری برای وزن شما نداشته باشد.

9- آجیل برزیلی

این آجیل حاوی سلنیوم بالا است، که نقش مهمی در حفظ سطح تستوسترون طبیعی دارد.

10- بادام 

بادام غنی از روی، سلنیوم و ویتامین E است و حاوی ویتامین ها، مواد معدنی و چربی های سالم مورد نیاز بدن می باشد که می تواند سلامت جنسی و تولید مثل را بهبود بخشد.

11- آب

کم آبی بدن می تواند عوارض جانبی منفی داشته باشد و باعث کاهش میل جنسی شود. اگر می خواهید کمتر دچار خستگی، سردرد و خشکی واژن شوید بیشتر آب بنوشید.

 

افزایش میل جنسی با غذا

غذاهای کاهش دهنده میل جنسی

همان طور که برخی از غذاها میل جنسی را افزایش می دهند مصرف بعضی غذاهای دیگر نیز به مرور باعث کاهش میل جنسی می شود که باید مصرف آن ها را محدود کنید. این مواد غذایی عبارتند از:

1- چربی های ترانس و غذاهای سرخ شده 

غذاهای چرب و یا حاوی چربی ترانس به هیچ وجه مفید نیستند. اثرات نامطلوب مصرف اسیدهای چرب ترانس میتواند شامل افزایش تولید اسپرم غیرطبیعی برای مردان و تداخل در حاملگی زنان باشد. 

2- غذاهای فرآوری شده

مواد شیمیایی موجود در این غذاها ممکن است بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد.

3- پروتئین با کیفیت پایین

گوشت گیاهی کارخانه ای به خاطر هورمون های اضافه شده و آنتی بیوتیک ها شناخته شده می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی در بدن و کاهش میل جنسی شود.

4- غذاهای پر سدیم

غذاهایی مانند غذاهای کنسرو شده و غذاهای فرآوری شده، که سدیم بسیار زیادی دارند، می توانند منجر به فشار خون بالا شوند و جریان خون به ارگان های جنسی را کاهش می دهند.

5- لبنیات متعارف 

شیر، پنیر و سایر محصولات لبنی از شیر گاو می توانند هورمون های مصنوعی داشته باشند که تأثیر منفی روی سطوح استروژن و تستوسترون دارند.

7- شکر 

شکر به طور کلی تاثیر منفی بر هورمون های جنسی دارد. مطالعات تاثیر وحشتناک شکر را بر تستوسترون نشان می دهد. در مطالعه ای که در سال 2013 بر روی مردان انجام شد، مصرف گلوکز به طور متوسط 25 درصد سطح تستوسترون خون را کاهش داد. متاسفانه این کاهش قابل برگشت به اندازه اولیه نیست و به مرور میزان این هورمون را کمتر می کند. 

8- کافئین

کافئین زیاد بر عملکرد جنسی تاثیر منفی می گذارد.

9- الکل

الکل بیش از حد منجر به کاهش میل جنسی، تحریک و حساسیت می شود. اگر میخواهید مشروب بنوشید، یک لیوان شراب قرمز غنی از پلی فنل را انتخاب کنید. آنتی اکسیدان ها در شراب قرمز می توانند به گشاد شدن رگ های خونی و افزایش جریان خون به مناطق اصلی تحریک کمک کنند. 

چگونگی افزایش میل جنسی با روغن های ضروری

- مصرف روغن های ضروری مانند چوب صندل، گل رز و یاسمن به طور طبیعی باعث افزایش میل جنسی مردان و زنان می شوند. همچنین برای بهبود روحیه نیز مناسب هستند.

- وقتی صحبت از روغن های ضروری برای تعادل هورمونی می شود، روغن چوب صندل برای هر دو جنس مخصوصا برای افزایش میل جنسی مفید است. این ماده در تعادل تستوسترون در مردان و زنان بسیار عالی عمل می کند. چوب صندل یک ماده طبیعی افزایش دهنده میل جنسی است، به همین دلیل در بسیاری از عطرها استفاده می شود.

- برای مردان با تستوسترون کم، می توانید چند قطره روغن چوب صندل را به دئودورانت یا لوسیون خانگی اضافه کنید تا نه تنها بوی خوبی داشته باشید، بلکه هورمون ها و میل جنسی شما نیز بهبود یابد.

- روغن دارچین یکی دیگر از گزینه های ضروری اسانس است که باعث افزایش میل جنسی می شود. روغن دارچین یک درمان طبیعی برای ناتوانی جنسی است. این ماده با تأثیر بر آنزیم ها در مسیر اکسید نیتریک برای افزایش جریان خون به اندام تناسلی عمل می کند.


چگونگی افزایش میل جنسی با مکمل ها

علاوه بر رژیم غذایی مناسب مصرف برخی مکمل ها با مشورت پزشک نیز می تواند باعث بهبود عملکرد جنسی شما شود. 

مکمل های مناسب برای افزایش میل جنسی در مردان:

  1.  L-arginine  هزار میلی گرم دو بار در روز: این مکمل به کاهش انقباض رگ های خونی و بهبود جریان خون به ناحیه تناسلی کمک می کند. 
  2.  Ginkgo biloba صد و بیست میلی گرم دو بار در روز: می تواند جریان خون را به اندام تناسلی بهبود بخشد.
  3.  Tribulus  هشتاد و پنج تا دوبیست و پنجاه میلی گرم سه بار در روز: از این مکمل در طب سنتی چینی برای افزایش قوای جنسی استفاده می شود.
  4.  ماکا (500 میلی گرم سه بار در روز): تحقیقات نشان می دهد که این گیاه به افزایش میل جنسی کمک می کند.
  5.  نیاسین (250 میلی گرم سه بار در روز): این مکمل دارای ویتامین B3 (نیاسین) است که به بهبود جریان خون کمک می کند.

مکمل های مناسب برای افزایش میل جنسی در زن ها

  •  Panax Ginseng ( هزار میلی گرم یک بار در روز به مدت سه هفته): این ماده باعث افزایش میل جنسی در زنان در طول یائسگی می شود.
  •  مکا (500 میلی گرم سه بار در روز): تحقیقات نشان می دهد این گیاه میل جنسی، تعادل هورمونی و باروری را در زنان افزایش می دهد.
  •  آهن (25-30 میلی گرم روزانه): اگر کم خونی ناشی از کمبود آهن دارید، مکمل آهن می تواند به افزایش میل جنسی شما کمک کند. از طرفی مکمل های آهن می تواند باعث یبوست شود. بنابراین توجه کنید که حتما کم خونی شما ناشی از کمبود آهن باشد.
  •  Yohimbine : (پانزده تا سی میلی گرم روزانه): نشان داده شده است که این ماده به نارسایی ارگاسم کمک می کند. 
  •  Ashwagandha (پانصد میلی گرم یک یا دو بار در روز): مصرف این ماده به زنان کمک می کند تا افسردگی جنسی آن ها برطرف شود. 

 

مکمل های افزایش دهنده میل جنسی


چه کارهایی باعث کاهش میل جنسی میشود؟

برخی از عادات غلط در شیوه زندگی ما باعث تاثیر منفی بر میل جنسی می شوند. این عادت ها عبارتند از:

ورزش بیش از حد

ورزش های سنگین و زیاد باعث کاهش میل جنسی می شوند. اما در کنار آن ها تمریناتی که هورمون رشد انسانی را افزایش می دهند، مانند تمرینات وزنه ای و تمرینات پشت سر هم می توانند جریان خون را به اندام تناسلی بهبود بخشند. همچنین، یوگا به افزایش جریان خون به ناحیه تناسلی و ارگاسم کمک می کند.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن نه تنها میل جنسی و رضایت را کاهش می دهد، بلکه باعث کاهش باروری نیز می شود. بر طبق تحقیقات انجام شده، سیگاری ها کمتر از شش بار در ماه رابطه جنسی دارند، در حالی که مردانی که سیگار نمی کشند دو برابر این مقدار نزدیکی جنسی دارند.

اعتماد به نفس

به طور کلی پایین بودن اعتماد به نفس سبب کاهش میل جنسی می شود. شما همچنین باید راه هایی برای کاهش میزان استرس خود و بهبود طول و کیفیت خواب خود پیدا کنید. 

 

کارهای کاهش دهنده میل جنسی

درمان دارویی میل جنسی

میل جنسی پایین به خاطر مسائل جسمی یا روحی یا هر دو است. گاهی اوقات با شیوه های طبیعی نمی توان میل جنسی را افزایش داد و باید از طریق درمان های پزشکی برای افزایش میل جنسی استفاده کرد. این درمان ها شامل موارد زیر می باشند:

درمان جایگزین تستوسترون

برای مردان، درمان جایگزین تستوسترون یک درمان رایج و معمول است. بسیاری از مردان فکر می کنند داروهای تجویزی مانند ویاگرا یا سیالیس نتایج خوبی ایجاد کرده اند. البته باید بدانید داروها میل جنسی شما را افزایش نمی دهد بلکه آنها فقط به شما کمک می کنند تا نعوظ داشته باشید. این داروها دارای عوارض جانبی از جمله مشکلات حافظه، درد پشت، از دست دادن شنوایی و بسیاری عوارض دیگر نیز هستند.

کرم استروژن

اگر یک زن دارای میل جنسی کمی باشد و در دوران یائسگی باشد، معمولا کرم استروژن واژینال برای درمان خشکی واژن توصیه می شود. درمان تستوسترون به صورت قرص نیز به طور معمول برای زنان تجویز می شود. اگر یک بیماری مانند فیبروم باعث مسائل جنسی شود، احتمالا توصیه می شود که فیبروئید (ها) را جراحی کنید. گاهی اوقات مصرف قرص ضد بارداری میل جنسی شما را کاهش میدهد، در این صورت پزشک گزینه های پیشگیری غیر هورمونی را تجویز می کند.

- سایر روش های معمول برای افزایش میل جنسی مردان و زنان شامل تغییر دارو یا تجویز داروهای ضد افسردگی می باشد. با این حال، بسیاری از داروهای ضد افسردگی می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند.

- همچنین برای مردان و زنان، مشاوره های روابط یا درمان جنسی گاهی مفید است.

اقدامات احتیاطی برای افزایش میل جنسی

اگر میل جنسی شما کم باشد و درمان های طبیعی کمک نکنند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین مهم است عوارض جانبی هر یک از داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید را بدانید تا اطمینان حاصل کنید که آنها میل جنسی شما را پایین نمی آورند. در صورتی که متوجه شوید کاهش میل جنسی به دلیل مصرف نوعی دارو است باید به پزشکتان اطلاع دهید تا از دارویی جایگزین استفاده کند. 


یوگا و افزایش میل جنسی

یوگا شگفت انگیز است و به شما کمک می کند تعادل را در دنیای خود از نظر جسمی، ذهنی و احساسی پیدا کنید. یوگا به ما اجازه می دهد تا بهتر با خودمان و همسرمان ارتباط برقرار کنیم.  یوگا استرس را کاهش می دهد و انرژی ما را افزایش می دهد. بنابراین می تواند تاثیرات مثبتی بر میل جنسی داشته باشد. مطالعاتی که تا سال 2009 انجام شد نشان داد که "تمرین یوگا به طور منظم، چندین جنبه از عملکرد جنسی در زنان از جمله میل، تحریک، ارگاسم و رضایت کلی را بهبود می بخشد".

چگونه یوگا می تواند زندگی جنسی شما را بهبود بخشد:

  1.  یوگا به افزایش انعطاف پذیری کمک می کند.
  2.  یوگا به حفظ یک تصویر بدنی سالم و عزت نفس کمک می کند.
  3.  یوگا به شما کمک می کند که در لحظه یاد بگیرید.
  4.  یوگا به افزایش میل جنسی کمک می کند.
  5. تمرین منظم یوگا باعث افزایش اعتماد به نفس و آرامش می شود.

در اینجا برخی از حرکات یوگا که بدون شک باعث افزایش میل جنسی می شود ذکر شده است:

1. حالت گربه / گاو 

  • در این حرکت شانه ها باید بطور مستقیم بالای کمر باشد و مانند تصویر زیر باسن روی زانو قرار بگیرد.
  •  نفس را حبس کنید و قفسه سینه را از شکم دور کنید و به سمت بالا برسانید.
  •  نفس را بیرون بدهید و شکم را به ستون فقرات نزدیک کنید و شانه ها را از هم دور نگه دارید.
  •  این کار را پنج بار تکرار کنید.

مزایا: شما با این تمرین عضلات Kegel را تقویت می کنید که در طول ارگاسم درگیر هستند. تمرینات کگل قوی باعث تولید ارگاسم بهتر و کنترل بهتر می شوند.

 

یوگا و افزایش میل جنسی

2. حالت زاویه اتصال

  •  پاها را به هم بچسبانید، زانو ها را خم کنید و سعی کنید مانند تصویر آنها را به زمین برسانید.
  •  انگشتان پا را با دست ها بگیرید. نفس بکشید و بدن را تاب بدهید. نفس را بیرون بدهید.
  • سر را به طرف انگشتان پا خم کنید. این حالت را می توانید در حالت دراز کشیده نیز انجام دهید.
  •  تا 10 بشمارید و نفس را نگه دارید.

مزایا: زاویه اتصال برای افزایش میل جنسی عالی است. کشیدن ران های داخلی و باز کردن مفصل ران برای طیف گسترده ای از حرکت ها استفاده می شود. در این حالت، اغلب اضطراب از بین می رود. این حرکت جریان خون را به ناحیه لگن بهبود می بخشد و جایی که خون جریان داشته باشد، انرژی و سرزندگی نیز به وجود می آید. گردش خون و افزایش جریان خون به طور مستقیم باعث افزایش تحریکات جنسی می شود.

 

یوگا و میل جنسی

3. حالت کبوتر

  • برای انجام این حرکت مانند تصویر ساق پای چپ باید موازی با کف پا و زمین باشد، پاشنه را به کشاله ران نزدیک کنید.
  •  پای راست را به صورت خم شده و یک خط راست زیر سر داخل شکم بگذارید.
  •  به آرامی به سمت ساعد به طرف پایین حرکت کنید، سر را روی دست قرار دهید.
  •  قبل از رفتن به سمت دیگر، 10 شماره نفس را نگه دارید.

مزایا: حرکت کبوتر برای رها کردن تنش عمیق در ناحیه کمر عالی است و ذهن را آرام می کند. با تمرکز بر روی نفس کشیدن، از تفکرات استرس زای خود دور می شوید. این مسئله توانایی شما برای ایجاد یک حس صمیمیت جنسی با شریک زندگی را افزایش می دهد.

 

حالت های یوگا و میل جنسی

4. حالت عقاب 

  •  زانوی خود را پایین بیاورید.
  • پاشنه پا را روی زانوی چپ بگذارید، سپس جلوی پای راست را مانند مارپیچ در اطراف پای چپ قرار دهید. برای انجام راحت تر حرکت به تصویر دقت کنید. 
  •  خم شوید و به آرامی به پاها برسید.
  •  بازوها را در معرض هوا قرار دهید. دست چپ را به سمت راست بچرخانید، کف دستها را در آرنج خم کنید، دور گردن قرار دهید تا کف دست ها به هم بچسبند.
  • آرنج را به سمت آسمان بلند کنید و تا پشت قلب بکشید.
  •  پنج شماره نفس را نگه دارید، آزاد کنید و حرکت را برای سمت دیگر انجام دهید.

مزایا: حرکت عقاب بسیار جذاب است. هنگامی که پاها را آزاد می کنید، تمام خون از طریق دهانه رحم جریان پیدا می کند و کل منطقه را برای نزدیکی جنسی آماده می کند!

 

حرکت یوگا و میل جنسی

5. پل زدن

  •  برای پل زدن، مانند تصویر دراز بکشید، زانوها را خم کنید، و پاها را از هم جدا کنید و 5 اینچ ( حدود 10 الی 12 سانتیمتر) زیر باسن قرار دهید.
  •  پاها را به سمت آسمان بکشید. انگشتان تان را در زیر کمر قرار دهید، تیغه های شانه را با هم جمع کنید و هر دو را روی پایه نگه دارید.
  •  10 شماره نفس را نگه دارید و بعد از آزاد سازی دوباره حرکت را تکرار کنید.

مزایا: حرکت پل  موجب بهبود ارگاسم می شود. پل شبیه به انجام Kegel است، زیرا شما همان عضلات لگن را فشار می دهید.

 

حرکت یوگا و افزایش میل جنسی

6. حرکت سگی

  • برای انجام این حرکت،  پاشنه پا را از هم جدا کنید و آن ها را به سمت کف قرار دهید. دست ها را باز کنید و حالت وی شکل درست کنید.
  • شانه ها را از گوش دور و گردن را آرام کنید.
  •  برای پنج تا 10 شماره نفس را نگه دارید.

مزایا: حرکت سگ، ذهن را آرام می کند و میل جنسی را تقویت می کند. این حرکت نه تنها باعث افزایش اعتماد به نفس می شود، بلکه باعث می شود شخصیت شما جذاب تر به نظر برسد و باعث افزایش آرامش می شود. این حرکت باعث کاهش تنش عضلانی در پشت و بهبود انعطاف پذیری نیز می شود.

 

حرکت های یوگا و میل جنسی

7. زوایای گسترده

انجام زوایای گسترده برای همه افراد آسان نیست زیرا نیاز به انعطاف زیادی دارد بنابراین ممکن است در ابتدا نتوانید به طور کامل آن را انجام دهید. در این صورت بیش از حد به خودتان فشار نیاورید و کم کم با انجام تمرینات دیگر و به دست آوردن انعطاف لازم این حرکت را هم بزنید.

  • برای این کار صاف بنشینید و پاها را از هم جدا کنید.
  •  پشت پاها را به کف فشار دهید، زانوها و پا را به سمت آسمان فشار دهید.
  •  نفس بکشید. نفس را بیرون بدهید و بر روی باسن دراز بکشید و سعی کنید به انگشتان بزرگ پا برسید.
  •  برای 10 شماره نفس را نگه دارید. با هر بازدمی، سینه را به سمت پایین بکشید.

مزایا: مانند زاویه محدود، این حرکت برای افزایش میل جنسی خوب است و باعث بهبود جریان خون به ناحیه لگن و افزایش انرژی و سرزندگی می شود.

 

یوگا و افزایش میل جنسی

سخن آخر

همان طور که مشاهده کردید روش های بسیار گوناگونی برای افزایش میل جنسی وجود دارد که می توانید از آن ها بهره مند شوید. توصیه می شود تا می توانید میل جنسی را با روش های طبیعی مانند بهبود رژیم غذایی و کنار گذاشتن عادت های غلط و همچنین انجام حرکات یوگا بهبود دهید و حتی الامکان از داروهای موجود در این زمینه استفاده نکنید زیرا این داروها اکثرا هورمونی هستند و ممکن است بر عملکرد دیگر سیستم های بدنی شما تاثیرات منفی داشته باشند. 

[collapse id=99]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از هورمون های جنسی مهم پرولاکتین است. وجود این هورمون در بدن خانم ها بعد از زایمان باعث تولید شیر مادر می شود. همچنین در بدن مردان نیز به عنوان یک هورمون جنسی وجود دارد. اما مقادیر بالاتر از حد طبیعی آن در مردان و در زمان های غیر از شیردهی در زنان می تواند باعث اختلال در مسائل تولید مثل و مسائل جنسی شود. دارویی که برای ایجاد تعادل در ترشح این هورمون استفاده می شود قرص کابرگولین است که بصورت تجویزی است و تنها بصورت خوراکی عرضه می شود. در این مقاله همه موارد مهم درباره این قرص را برای شما اومایی های عزیز توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

کابرگولین چیست؟
چرا کابرگولین استفاده می شود؟
عوارض جانبی کابرگولین
کابرگولین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد
هشدارهای مصرفی درباره قرص کابرگولین
نحوه مصرف کابرگولین چگونه است؟


کابرگولین چیست؟

قرص خوراکی کابرگولین به عنوان یک داروی عمومی برای ایجاد تعادل در ترشح هورمون پرولاکتین تجویز می شود. کابرگولین تنها به صورت خوراکی موجود است. به ترشح سطح بالای پرولاکتین در بدن بیماری هیپرپرولاکتینمی گفته می شود و این دارو درمانی مناسب برای آن می باشد. 

چرا کابرگولین استفاده می شود؟

کابرگولین برای درمان هیپرپرولاکتینمی (سطح بالایی از پرولاکتین در بدن شما) استفاده می شود. این مشکل زمانی اتفاق می افتد که غده هیپوفیز باعث افزایش پرولاکتین بصورت اضافی می شود. سطح پرولاکتین بالا ممکن است ناشی از یک مشکل هورمونی یا یک تومور در غده هیپوفیز باشد.

سطح پرولاکتین بالا می تواند باعث تغییر در تخمک گذاری خانم و چرخه قاعدگی و تولید شیر مادر شود. در مردان، سطح پرولاکتین بالا می تواند بر تولید مثل تاثیر بگذارد و باعث مشکلات جنسی شود. این مسائل شامل کاهش میل جنسی و عدم توانایی انزال و یا حفظ نعوظ است.

این قرص چگونه عمل می کند؟

کابرگولین متعلق به یک کلاس از داروهای آگونیست دوپامین است. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند. دوپامین یک ماده شیمیایی است که بدن شما آن را تولید می کند. این ماده باعث می شود بدن شما پرولاکتین اضافی آزاد نکند. کابرگولین با اتصال به گیرنده های دوپامین این کار را انجام می دهد. 

حتما بخوانید: آزمایش پرولاکتین چیست؟


عوارض جانبی کابرگولین

این دارو نیز مانند بسیاری از داروهای شیمیایی دیگر میی تواند باعث ایجاد عوارضی در بدن شما شود. عوارض جدی قرص کابرگولین عبارتند از:

1- مشکلات دریچه قلب:

این دارو می تواند باعث ایجاد مشکلات مربوط به دریچه قلب شود. دکتر شما ممکن است قبل و در طول درمان با این دارو قلب را بررسی کند. پزشک این کار را با اکوکاردیوگرام و سایر آزمایشات انجام می دهد. اگر از قبل مشکل دریچه قلب دارید، نباید این دارو را مصرف کنید. زیرا ممکن است وضعیت شما بددتر شود. 

2-  زخم بافت های اندامی:

این دارو ممکن است باعث تصلب بافت ها شود. با این شرایط، بافت های اندام های مختلف بدن زخم شده یا در صورت وجود زخم بدتر می شوند. این مسئله می تواند در ریه ها، در اطراف قلب و یا در پشت معده شما اتفاق بیفتد. علائم زخم های بافتی شامل مشکل در تنفس، سرفه ای که از بین نمی رود، درد قفسه سینه، تورم در پاها و درد پهلوها بین کمر و معده می باشد. اگر بعد از مصرف این دارو دچار این علائم شدید،حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از قبل سابقه تصلب بافت دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.

سایر عوارض جانبی رایج عبارتند از:

  • احساس خواب آلودگی
  • حالت تهوع
  • یبوست
  •  سردرد
  •  سرگیجه
  •  ضعف یا کمبود انرژی

توجه کنید:  هدف ما این است که اطلاعات مربوط به دارو را به شما ارائه کنیم. با این حال، به دلیل اینکه داروها بر هر فرد تاثیر متفاوتی دارد، نمی توانیم تضمین کنیم که این اطلاعات شامل تمام عوارض جانبی احتمالی می شود. بنابراین این اطلاعات جایگزین مشاوره پزشکی نیست. همیشه عوارض جانبی را با یک پزشک که سابقه پزشکی شما را می داند، در میان بگذارید.


کابرگولین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد

قرص کابرگولین خوراکی می تواند با برخی از داروها، ویتامین ها و یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید، تداخل داشته باشد. تداخل زمانی اتفاق می افتد که یک دارو بر تاثیر داروی دیگر اثر می گذارد و آن را کاهش یا افزایش می دهد. این مسئله می تواند مضر باشد یا از جذب دارو جلوگیری کند.

برای کمک به جلوگیری از تداخلات، پزشک باید تمام داروهای مصرفی شما را به دقت مدیریت کند و از آن ها اطلاع داشته باشد. اطمینان حاصل کنید که در مورد تمام داروها، ویتامین ها، و یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاعات کافی داده اید.  نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث ایجاد تداخل با کابرگولین شوند، در ادامه ذکر شده است.

داروهایی که نباید با کابرگولین استفاده کنید:

استفاده این داروها به طور همزمان با کابرگولین می تواند اثرات خطرناکی در بدن شما ایجاد کند. زیرا این داروها کاملا برعکس کابرگولین عمل می کنند. این بدان معنی است که مصرف این داروها و کابرگولین به همراه هم اثر خوبی  برای سلامتی شما نخواهد داشت، زیرا اثرات یکدیگر را خنثی می کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  1.  داروهای ضد صرع مانند haloperidol، thiothixene، chlorpromazine و پروکلوپرازین
  2.  داروهای ضد تهوع مانند متاکلوپرامید یا پرومتازین

چه داروهای دیگری بر کابرگولین (Dostinex) تاثیر می گذارد؟

قبل از مصرف کابرگولین، اگر به طور مرتب از داروهای دیگر که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای سرماخوردگی یا آلرژی پزشکی، آرام بخش، داروهای ضد درد، قرص های خواب آور، آرامبخش عضلات و دارو برای تشنج، افسردگی و اضطراب استفاده می کردید، به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا در صورت استفاده همزمان عوارض جانبی آن ها بیشتر می شود. مهم ترین داروهایی که باید مصرف آن ها را به پزشک اطلاع دهید عبارتند از:

  •  کلرپرمازین (تورازین)؛
  • کلاریترومایسین (Biaxin)؛
  • droperidol (Inapsine) ؛
  •  اریترومایسین (E.E.S.، EryPed، Ery-Tab، Erythrocin و ...)؛
  • فلوفنازین (Permitil، پرولیسین)؛
  •  هالوپریدول (هالدول)؛
  • متکللوپرامید (رجلان)؛
  •  پرفنازین (تریلافون)؛
  • پروکلروپرازین (Compazine، Compro)؛
  •  پرومتازین (پنتازین، فنرگان، آنرگان، آنتی)؛
  •  thiothixene (Navane) ؛
  • thioridazine (ملاریل)؛
  •  trifluoperazine (استلاازین)؛ 
  •  هر نوع داروی فشار خون.

این لیست کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری نیز با کابرگولین تداخل داشته باشند. بنابراین باز هم تاکید می کنیم به پزشکتان در مورد داروهایی که مصرف می کنید اطلاعات کامل بدهید. این داروها شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. 

7328-کابرگولین


هشدارهای مصرفی درباره قرص کابرگولین

این دارو با هشدارهای متعددی همراه است که در ادامه این هشدارها را برای اطلاع بیشتر شما آورده ایم:

1- هشدار آلرژی

کابرگولین می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. که علائم آن عبارتند از:

  •  مشکل تنفس
  • تورم گلو یا زبان شما

اگر واکنش آلرژیک داشتید، با پزشک یا مرکز کنترل سموم تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با اورژانس تماس بگیرید. اگر تا به حال نسبت به این دارو واکنش آلرژیک داشته اید، این دارو را دوباره مصرف نکنید. مصرف دوباره می تواند مرگبار باشد.

2- هشدار برای افرادی که بیماری خاصی دارند:

افراد مبتلا به مشکلات قلبی کنترل نشده و یا فشار خون بالا نباید از این دارو استفاده کنند. مصرف این دارو می تواند وضعیت آن ها را بدتر کند. اگر فشار خون بالا دارید و فشار خونتان تحت کنترل است در خصوص مصرف دارو با پزشک خود صحبت کنید.

3- برای افراد مبتلا به زخم های بافتی:

اگر سابقه بافت های آسیب دیده در ریه ها، قلب، کلیه یا شکم (منطقه معده) دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. این دارو می تواند وضعیت شما را بدتر کند.

4- برای افراد مبتلا به فشار خون بالا از بارداری:

اگر در حال حاضر باردار هستید و فشار خون بالای بارداری دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. این دارو می تواند وضعیت شما را بدتر کند.

5- برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی:

در صورت داشتن مشکلات کبدی ممکن است قادر نباشید این دارو را به خوبی فراوری کنید. این مسئله ممکن است سطوح دارو در بدن شما را افزایش دهد و باعث عوارض جانبی بیشتری شود.

6- برای زنان باردار:

کابرگولین یک داروی بارداری رده B است. یعنی:

  1.  تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده است هنگامی که مادر دارو را مصرف می کند، خطری جنین را تهدید نمی کند.
  2.  مطالعات کافی در مورد انسان انجام نشده است تا نشان دهد که آیا این دارو خطری جدی برای جنین دارد یا خیر؟

اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید، با پزشک خود در خصوص مصرف این دارو صحبت کنید. مطالعات حیوانی واکنش انسان به دارو را پیش بینی نمی کند و فقط نتایج احتمالی را نشان می دهد. بنابراین، فقط در صورت نیاز ضروری و تجویز پزشک می توانید از این دارو در دوران بارداری استفاده کنید. اگر در هنگام مصرف این دارو باردار شدید، این اتفاق را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک مصرف دارو را متوقف کند. 

7- برای زنان شیرده:

مشخص نیست این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر؟ اگر دارو به شیر مادر منتقل شود عوارض جانبی برای نوزاد شیرخوار ایجاد می کند. اگر به فرزندتان شیر می دهید، با پزشک خود در خصوص مصرف دارو صحبت کنید. ممکن است لازم باشد شیردهی یا مصرف دارو را متوقف کنید.

8- برای سالمندان:

کلیه ها و کبد سالخوردگان ممکن است به خوبی کار نکنند. این مسئله باعث می شود بدن به آرامی دارو را پردازش کند. در نتیجه، بیشتر دارو در بدن شما به مدت طولانی باقی می ماند. این موضوع خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.

9- برای کودکان:

این دارو در کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است. به همین دلیل این دارو نباید به افراد زیر 18 سال داده شود.


نحوه مصرف کابرگولین چگونه است؟

این اطلاعات مربوط به دوز قرص خوراکی کابرگولین است. مقدار دوز، فرم دارو و چگونگی مصرف دارو، بستگی به موارد زیر دارد:

  • سن شما
  •  شرایطی که درمان می شوید
  • شدت سختی شرایط شما 
  •  بیماری های دیگری که دارید
  • چگونگی واکنش به دوز اول

اطلاعات مصرفی قرص کابرگولین

 دوز مصرفی بزرگسالان (سنین 18 تا 64 سال)

  •  دوز اولیه شروع: 0.25 میلی گرم دو بار در هفته.
  •  افزایش دوز مصرفی: دکتر شما ممکن است دوز را هر بار 0.25 میلی گرم افزایش دهد. این تصمیم بستگی به سطح پرولاکتین شما دارد. همچنین دکتر شما ممکن است دوز را هر 4 هفته افزایش دهد.
  •  حداکثر دوز: 1 میلی گرم دو بار در هفته.

دوز مصرفی در سالخوردگان (65 سال و بالاتر)

همان طور که گفتیم عوارض جانبی مصرف این قرص در سالخوردگان بیشتر است. بنابراین پزشک ممکن است در ابتدا با دوز پایین شروع کند. این مسئله باعث می شود سطح این دارو در بدن شما افزایش پیدا نکند.

چند نکته دیگر دباره کابرگولین

- اگر یک وعده از دارو را فراموش کردید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید دارو ممکن است به خوبی عمل نکند یا ممکن است کاملا بی تاثیر شود. برای تاثیر مناسب دارو  باید مقدار مشخصی از آن در بدن شما وجود داشته باشد.

- اگر دارو را بیش از حد مصرف کنید، مقادیر خطرناکی از این دارو در بدن شما باقی می ماند. نشانه های مصرف بیش از حد این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • گرفتگی بینی
  •  غش کردن
  •  توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد)

- اگر فکر می کنید به مقدار زیاد از این دارو مصرف کرده اید، با پزشک یا مرکز کنترل سمی تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با اورژانس تماس بگیرید.

- اگر یک وعده از دارو را فراموش کردید چه باید بکنید؟ به محض یادآوری، دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر تنها چند ساعت قبل از دوز بعدی به یاد آوردید، فقط دوز جدید را مصرف کنید. هرگز دو قرص را به صورت همزمان مصرف نکنید. این مسئله می تواند عوارض جانبی خطرناکی ایجاد کند.


نظارت بالینی درباره قرص کابرگولین

شما و پزشکتان باید در طول درمان مسائل خاصی را زیر نظر داشته باشید. این کار باعث می شود در حین استفاده از این دارو مطمئن شوید که ایمن هستید و در معرض مشکلات دیگر قرار ندارید. مهم ترین موارد قابل بررسی عبارتند از:

1- عملکرد قلب

پزشک شما ممکن است اکوکاردیوگرام (ECG) و سایر آزمایشات را انجام دهد تا قلب را قبل و در طول درمان با این دارو بررسی کند. این کار برای اطمینان از این است که در امان هستید. اگر دریچه های قلب شما مشکلی داشته باشد، پزشک درمان با این دارو را متوقف می کند.

2- سطح پرولاکتین

دکتر شما قبل از درمان و در طول آن آزمایش های خون را برای اندازه گیری مقدار پرولاکتین در بدن انجام خواهد داد. این  کار باعث می شود پزشک تصمیم بگیرد آیا هنوز هم نیاز به درمان با این دارو دارید یا خیر؟

3- نیاز به داروی جایگزین

بعضی مواقع مانند شرایط بارداری، حساسیت به دارو، داشتن بیماری های قلبی و ... باعث می شود نتوانید از کابرگولین استفاده کنید. خوشبختانه داروهای دیگری برای درمان بیماری شما وجود دارد. ممکن است برخی داروها حتی بهتر شما را درمان کنند. در صورت نیاز پزشک داروهای دیگری به جای کابرگولین برای شما تجویز خواهد کرد.

سخن آخر

قرص خوراکی کابرگولین برای درمان کوتاه مدت استفاده می شود. اگر این دارو را طبق تجویز مصرف نکنید، با خطرات جدی همراه است. اگر مصرف دارو را بطور ناگهانی متوقف کنید یا آن را به طور کامل مصرف نکنید، سطح پرولاکتین در خون شما بالا خواهد رفت. در زنان، میزان پرولاکتین بالا می تواند تخمک گذاری، چرخه های قاعدگی و تولید شیر مادر را تغییر دهد. در مردان، سطح پرولاکتین بالا می تواند بر تولید مثل تاثیر بگذارد و باعث مشکلات جنسی شود. 

[collapse id=2935]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

شاید باورتان نشود که اسهال یکی از علل مرگ و میر کودکان در کشور های در حال توسعه است. زیرا در طول اسهال آب و الکترولیت های بدن به سرعت از دست می روند و اصطلاحا می گویند بدن دهیدراته شده است. در واقع مرگ ومیر در اسهال بیشتر در بیماران مبتلا به سوءتغذیه شدید رخ می دهد. زیرا سوءتغذیه سبب افزایش بیش از حد تعداد دفعات و طولانی شدن اسهال می شود.

جایگزینی آب و الکترولیت ها و تغذیه مناسب در درمان اسهال خیلی مهم است و در نوزادان مبتلا به اسهال به هیچ وجه نباید شیر مادر قطع شود. اگر به رژیم غذایی فرزندتان در هنگام ابتلا به اسهال توجه نکنید ممکن است عوارض جانبی جبران ناپذیری برایش ایجاد شود. یک رژیم غذایی مناسب برای اسهال از کاهش آب و الکترولیت های بدن جلوگیری کرده و مقاومت بدن را نیز افزایش می دهد. در این مقاله می خواهیم دلایل ایجاد اسهال و نمونه یک رژیم غذایی مناسب در هنگام اسهال کودکان را به شما مامان های اومایی عزیز معرفی کنیم. پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

مهم ترین دلایل ایجاد اسهال در کودکان

دلایل زیادی می تواند باعث ایجاد اسهال در کودکان شود اما مهم ترین آن ها عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها: اثرات جانبی مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت ها موجب اسهال می شوند.

سلیاک:  افراد مبتلا به این بیماری تحمل مصرف گلوتن، پروتئین موجود در گندم  و جو را ندارند و در صورت مصرف آن ها به دیواره های داخلی روده آسیب وارد شده و باعث ابتلا به اسهال می شود. 

بیماری کرون: کرون یک بیماری التهابی است که معمولا در آخرین بخش از روده کوچک ( ایلئوم ) شروع می شود و باعث تورم در این ناحیه خواهد شد. البته این بیماری در روده بزرگ هم می تواند ایجاد شود. یکی از علائم این بیماری ایجاد اسهال در کودکان و بزرگسالان است.

دیورتیکولیتاین بیماری یک نوع التهاب کیسه های کوچک به نام دیورتیکول است که باعث ضعیف شدن دیواره روده بزرگ شده و فرد مبتلا را دچار اسهال می کند. 

اسهال خونی: یک نوع اسهال شدید و همراه با خونریزی از روده است که به دلیل نوشیدن آب آشامیدنی حاوی انگل انتامیبا هیستولیتیکا ایجاد می شود و در صورت عدم درمان می تواند خطرناک باشد. 

مسمومیت غذایی: خوردن غذاهایی که فاسد شده و یا آلوده هستند نیز باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان می شوند. زیرا آنها هم حاوی میکروارگانیسم های مضر و یا مواد سمی هستند که برای مصرف غذایی نامناسب اند.

ژیاردیا: یک نوع انگل است که از طریق آب شرب و غیر شرب انتقال می یابد.

اسهال ناشی از عفونت باکترایی و یا ویروسی: اسهال باکترایی معمولا توسط  باکتری هایی با نام های کمپیلوباکتر ژژونی، سالمونلا، شیگلا و اشرشیاکلی ایجاد می شود. ویروس های نوروالک و سیتومگالوویروس هم گاها باعث اسهال می شوند.

سندرم روده تحریک پذیر: در این بیماری روده بزرگ تحریک پذیر می شود و ممکن است بر اثر خوردن هر غذای تحریک کننده و نامناسبی که برای افراد سالم مشکلی ایجاد نمی کند این بیماران دچار اسهال شوند. 

عدم تحمل لاکتوز: اگر آنزیم تحمل لاکتوز ( که توسط سلول های پوشاننده جدار داخلی روده کوچک تولید می شود ) در بدن وجود نداشته باشد، لاکتوز که قند اصلی شیر است نمی تواند در بدن شکسته و جذب جریان خون شود. بنابراین بدن آن را تحمل نمی کند و با افزایش حرکات روده ای برای خروج سریع تر لاکتوز سبب اسهال می گردد.

سوءجذب: زمانی که به دلیل عملکرد نادرست سیستم گوارشی فرد، مواد مغذی در روده کوچک جذب خوبی ندارند. در این شرایط ممکن است با خوردن هر نوع غذایی که روده نسبت به آن حساس باشد شما دچار اسهال شوید. 

کولیت اولسروز: التهاب پوشش داخلی روده بزرگ و ایجاد زخم های باز که در غشاء مخاطی روده بزرگ ایجاد می شوند و باعث اسهال خواهند شد. 

گاستروآنتریت ویروسی: این ویروس باعث التهاب دستگاه گوارش ( معده، رودهای کوچک و بزرگ ) می شود. البته این عفونت ویروسی خفیف بوده و به طور خود بخود در عرض چند روز ایجاد شده و خوب می شود که به آن آنفولانزای معده هم می گویند. اما در طول بیماری می تواند باعث ایجاد اسهال شود. 

ورزش بیش از حد: ورزش بیش از حد نیز موجب شل شدن شکم و اسهال می شود.

 

7328-رژیم-غذایی-در-اسهال-کودکان

تغذیه مناسب برای درمان اسهال

در شرایط اسهال باید هر طور که شده از دهیدراتاسیون ( از دست دادن مایع ) بدن و کاهش الکترولیت ها ( املاح و مواد معدنی مورد نیاز بدن ) جلوگیری کرد. بر این اساس یک رژیم غذایی مناسب برای اسهال شامل نوشیدن مقدار زیادی آب است. لذا مصرف سوپ، آب میوه، آب معدنی، میوه های نرم، و یا سبزیجاتی که حاوی پتاسیم هستند در این دوران بسیار مناسب است.

اما باید از خوردن نوشابه، آب میوه های رقیق نشده، فیبر زیاد، غذاهای چرب، غذاهای سرخ شده و غلات اجتناب نمایید. توجه داشته باشید که خوردن آب به اندازه کافی برای برگشت مایعات به وضع نرمال امری ضروری است ولی خوردن آب بیش از حد هم در هر سنی می تواند مضر باشد، زیرا آب دارای هیچ نوع قند یا الکترولیت های اساسی مثل سدیم نیست. به همین دلیل در رژیم غذایی مناسب برای اسهال باید از غذاها، آب تنها و نوشیدنی هایی که الکترولیت دارند مانند ( آب معدنی ) به مقدار مناسب استفاده کنید.

مصرف برنج ساده، موز، سیب و نان تست توصیه می شود. این رژیم درمان بسیار مناسبی برای اسهال است که در عرض دو الی 3 روز اسهال را بهبود می دهد اما حواستان باشد این رژیم غذایی خاص فقط برای درمان اسهال است و نباید به مدت طولانی از آن استفاده کرد زیرا منجر به کمبود مواد غذایی در بدن می شود.

در موارد عدم تحمل لاکتوز از خوردن محصولات لبنی پرهیز کنید و در موارد سوء جذب ماست پروبیوتیک مصرف کنید.

 زمانی که اسهال شروع به بهبود می یابد شما می توانید غذاهای نرم مانند موز، برنج ساده، نان برشتک با سیب زمینی آب پز، کراکر، هویج پخته، مرغ پخته شده بدون پوست و چربی را به رژیم غذایی کودک اضافه کنید و سپس غلات ( برنج، گندم و غلات جو ) و ماست را کم کم در منوی غذایی او قرار دهید. وقتی که اسهال متوقف شد فرد می تواند به رژیم سالم و متعادل قبل برگردد.

24 ساعت پس از درمان اسهال می توانید غذاهایی که هضم آسان دارند را به کودک بدهید.

برای چند روز اول اسهال از خوردن غذاهای دارای فلفل سیاه و سفید، پودر فلفل قرمز، کافئین، شکلات، نوشابه های گاز دار، الکل، غذاهای سرخ شده در روغن و چرب، آب میوه های اسیدی ( پرتقال و گریپ فروت ) سبزیجات گازی ( گلم بروکلی، کلم، ذرت، گل کلم و پیاز ) که باعث ناراحتی، گرفتگی و یا گاز در روده ها می شوند پرهیز کنید.

به منظور کاهش اسیدیته معده در طول روز نیز از وعده های غذایی کوچک و مساوی با تعداد وعده های بیشتر استفاده کنید تا عملکرد کلی دستگاه گوارش بهبود یابد. 

به کودک خود یاد آوری کنید که غذا را خوب جویده و به آرامی بخورد.

تغذیه در کودک مبتلا به اسهال

  • همان طور که می دانید به طور کلی کودکان نسبت به بیماری ها حساس تر هستند از این رو باید توجه بیشتری به درمان علائم اسهال در کودک داشته باشید. اسهال یک بیماری منتقله از راه دستگاه گوارش است و انتشار پاتوژن های عفونی از طریق موارد مختلفی مانند غذا، آب، دست، ظروف و پشه آلوده منتقل می شوند.
  • هنگامی که فرزند شما مبتلا به اسهال، استفراغ و بی اشتهایی است به سختی و با بی میلی غذا می خورد و از طرفی به علت آسیب روده در اثر مواد سمی باکتری های مفید در روده توانایی جذب مواد مغذی مانند لاکتوز را ندارند. لذا وضعیت تغذیه کودک بدتر می شود و کودک مستعد ابتلا به بیماری های عفونی بیشتر شده و در نهایت در صورت عدم درمان منجر به مرگ کودک می شود.  
  • در کودکان علاوه بر الکترولیت ها یک رژیم غذایی مناسب که دارای مقدار انرژی و مواد مغذی کافی باشد در بازیابی سریع وزن او  پس از اسهال موثر است.
  • در نوزادان باید  تغذیه با شیر مادر در این شرایط ادامه یابد زیرا شیر مادر منبع غذایی  قابل هضم، تمیز، سالم و سرشار از مواد ضد باکتری ( آنتی بادی ) می باشد و از طرفی لاکتوز که در اثر مواد سمی جذبشان در روده کاهش یافته به کودک می رسد.
  • اگر کودک دچار اسهال خفیفی شده است باید همچنان به خوردن یک رژیم غذایی طبیعی از جمله شیر ادامه دهد. اما به شدت باید از خوردن موادی مثل نوشابه های گازدار، آب میوه ها و مایعات با قند بالا و دسرهای ژلاتینی اجتناب کنند.
  • اگر شیر یا دیگر غذاها سبب بدتر شدن استفراغ، نفخ، درد شکم  یا بدتر شدن اسهال می شود با متخصص اطفال تماس بگیرید تا در صورت نیاز به طور موقت رژیم کودک را تغییر دهید.

علایم کم آبی در کودکان هنگام اسهال

در مواردی مانند تشنگی شدید و دائمی، خشکی پوست و مو، خشکی دهان و لب، خشک شدن گلو، کاهش ادرار و ادرار تیره  و گریه بدون اشک لازم است حتماً به پزشک مراجعه کنید. تا بیمار بستری  و یا تحت درمان دارویی قرار گیرد. زیرا بدن او به شدت کم آب شده است و می تواند خطرناک باشد. 

نمونه یک رژیم غذایی در اسهال

در این جا نمونه یک رژیم غذایی خوب برای درمان سریع تر اسهال را به شما معرفی می کنیم:

روز اول: مایعات روشن و چای سبک بدون کافئین استفاده کنید.

روز دوم: به آرامی غذاهای شیرین و مطلوب را در مقادیر کوچک در صورت تحمل به کودک بدهید. به عنوان مثال از بلغور جو، غلات خشک ( بدون شیر ) برنج ساده ( حاوی کربوهیدرات کم فیبر ) یا پاستا ( بدون کره، روغن و سس )، بیسکویت یا چوب شور، نان تست ساده بدون کره یا ژله، پوره سیب زمینی ( بدون پوست )، موز رسیده ( حاوی پتاسیم و مورد نیاز برای تعادل مایعات بدن )، سیب و سوپ رشته فرنگی با مرغ می توانید استفاده کنید.

روز سوم: بتدریج انواع بیشتری از مواد غذایی را به منوی کودک اضافه کنید و وعده های غذایی کوچک با تعداد بالاتر را بصورت مساوی در طول روز و با فاصله به او بدهید. بطور مثال از تخم مرغ جوشانده و نرم یا نیمروی تخم مرغ، سیب زمینی پخته شده ساده، ماهی یا مرغ به خوبی پخته شده یا کبابی ( بدون پوست و چربی)، ماست ساده، پنیر، هویج، لوبیاسبز پخته شده و یا شیر ( کم چرب ) می توانید استفاده کنید.

درمان اسهال

درمان اصلی در اسهال جلوگیری از کم آبی بدن و تجدید الکترولیت های از دست رفته (بویژه در نوزادان و کودکان خردسال ) است. در مواردی جدی پزشک از الکترولیت ها و داروهای ضد اسهال استفاده می کند. ولی در افرادی که اسهال های انگلی یا میکروبی دارند، این داروها توصیه نمی شود زیرا اسهال به پاک سازی عامل میکروبی از روده کمک می کند. و باید از داروهای مخصوص آن میکروب و یا انگل خاص استفاده کرد.

سخن آخر

همان طور که گفتیم شما می توانید با مراقبت های لازم و توجه به رژیم غذایی کودک، اسهال کودک را درمان کنید اما در صورتی که فرزندتان دچار کم آبی شدید شده باشد و یا اسهال بعد از چند روز بهبود نیابد و با علائمی مانند استفراغ و تب همراه باشد باید او را نزد پزشک ببرید تا در صورت نیاز بستری شده و علت اصلی اسهال مشخص و درمان شود. 

[collapse id=2928]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

بارداری اتفاقی طبیعی و نرمال در زندگی یک زن است. اما به دلیل حساس بودن این دوران ملاحظاتی در خصوص مصرف مواد غذایی و دارو وجود دارد که باید کاملا به آن ها توجه داشته باشید تا از بروز هرگونه خطر احتمالی ناشی از موارد مصرفی توسط مادر جلوگیری نمایید. 

استامینوفن قرصی است که به طور معمول برای درمان سر درد، سرما خوردگی، آنفولانزا، تب و پشت درد در دوران بارداری تجویز می شود و مانند قرص های مسکن دیگر مثل ایپوبروفن نیست که نتوانید آن را در بارداری مصرف کنید. هرچند بارداری آن قدر حساس است که توصیه می کنیم حتی قرص استامینوفن که در دسترس همه هست و مشکلی ایجاد نمی کند را هم در این دوران بدون تجویز و مشورت با پزشک مصرف نکنید. در این مقاله می خواهیم نکاتی را درباره مصرف استامینوفن در بارداری برای شما مامان های اومایی عزیز توضیح دهیم. 

تاریخچه استامینوفن

استامینوفن از دیرباز برای درمان مشکلات خانم های باردار تجویز می شده است. اگرچه هنوز مطالعات کاملی در خصوص عوارض جانبی استامینوفن در طول بارداری انجام نشده است اما مصرف آن و عدم گزارش مشکلات و عوارض، نشان دهنده مناسب بودن آن در دوران بارداری است. قرص استامینوفن در این دوران معمولا برای کاهش درد و تب تجویز می شود.

مقدار مناسب استامینوفن در دوران بارداری

  • این قرص مانند ایبوپروفن عوارض جانبی ندارد. اما مصرف بیش از اندازه آن باعث بروز مشکلاتی از جمله مشکلات کبد برای مادر و جنین می شود.
  • قرص استامینوفن به مقدار ۶۵۰ میلی گرم در روز برای مادران باردار مناسب است که پزشک توصیه می کند هر چهار ساعت یک بار یا حداقل چهار بار در روز مصرف شود. 
  • با این حال باز هم تاکید می کنیم دوز مصرفی و زمان آن باید توسط پزشک شما مشخص شود. 

موارد مهم در هنگام مصرف قرص استامینوفن در بارداری

به طور کلی در هنگام بارداری بدون مشورت با پزشک هیچ قرصی مصرف نکنید. همچنین در خصوص مصرف قرص استامینوفن در بارداری به نکات زیر توجه کامل داشته باشید:

  • سعی کنید قرص را بیش از حد توصیه شده مصرف نکنید. 
  • نکات نوشته شده بر روی پاکت قرص را با دقت بخوانید.
  • هیچ قرصی همزمان با استامینوفن بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید.
  • هیچ گزارشی مبنی بر تداخل قرص های دیگر با استامینوفن وجود ندارد اما بهتر است پیش از مصرف قرص استامینوفن درباره قرص های مصرفی خود به پزشک اطلاع دهید.

 

4139-مصرف-استامینوفن-در-بارداری

تاثیر استامینوفن بر جنین

مطالعات جدیدی در خصوص تاثیر استامینوفن بر جنین و بیماری ها و علائم کودک بیش فعال انجام شده است.  مطابق مطالعات جدید، خانم ها استامینوفن را در طول بارداری برای درد، تب و سردرد مصرف می کنند. اما توصیه می شود این قرص تنها در هنگام تب بالا در بارداری مصرف شود. تب بالا تاثیر مستقیم بر رشد جنین دارد و باعث نقص در تولد می شود.

با این که تاثیر منفی مصرف استامینوفن از تب بالا بسیار کمتر است، اما پزشک فقط در هنگام تب بالا برای خانم باردار استامینوفن تجویز می کند. چون هنوز مطالعات کاملی در این خصوص انجام نشده است. 

زمان مصرف استامینوفن در بارداری

خانم بارداری که در سه ماهه اول بارداری، استامینوفن مصرف می کند احتمال پیشرفت بیش فعالی را در نوزاد حدود ۹ درصد افزایش می دهد. در سه ماهه اول بارداری، هورمون های اندوکرین و سیستم عصبی در حال رشد هستند و با مصرف استامینوفن، سرعت رشد آنها کم می شود.

مادری که در سه ماهه سوم بارداری، استامینوفن مصرف می کند، احتمال بیش فعالی را در جنین حدود ۲۸ درصد افزایش می دهد. مادری که در سه ماهه دوم و سوم بارداری و یا تمام نه ماه قرص استامینوفن مصرف کند، احتمال بیش فعالی را در جنین ۶۸ درصد افزایش می دهد.

سخن آخر

در واقع هیچ قرصی حتی استامینوفن با توجه به تاثیری که بر بیش فعالی نوزاد می گذارد ۱۰۰ درصد بی ضرر نیست و می تواند عوارض جانبی داشته باشد که بعدا هم متوجه نمی شوید علت آن عارضه مصرف دائم استامینوفن در بارداری بوده است که همه می گفتند بی خطر است. بنابراین پیش از مصرف هر قرص باید با پزشک مشورت کنید و تا زمانی که مجبور نشده اید در طول بارداری از هیچ قرصی استفاده نکنید. گاهی اوقات به دلیل شرایط مادر مصرف قرص در دوران بارداری غیر قابل اجتناب است اما در این صورت هم میزان دوز مصرفی و زمان آن باید با مشورت پزشک باشد و نسبت به این موضوع باید توجه کامل داشته باشید.

[collapse id=2929]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

هنگامی که باردار می شوید در همان ابتدا پزشک درباره قرص هایی که مصرف می کنید از شما سوالاتی می پرسد. پزشک سعی می کند کمترین میزان قرص را برای شما تجویز کند و قرص هایی تجویز می کند که برای بارداری ضرر نداشته باشند. در برخی موارد ممکن است شما مجبور شوید از قرص های دیگری به عنوان قرص های مصرفی که تا الان می خوردید استفاده کنید تا برای جنین مشکلی پیش نیاید. از طرفی چون بارداری باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی شما می شود، در معرض عفونت های مختلف قرار می گیرید. در این صورت پزشک قرص لوراتادین برایتان تجویز می کند. در این مقاله می خواهیم شما مامان های عزیز اومایی را با قرص لوراتادین در بارداری آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

لوراتادین چیست؟

لوراتادین نوعی قرص آنتی هیستامین می باشد که تاثیر شیمیایی طبیعی هیستامین را در بدن کاهش می دهد. آنتی هیستامین تاثیرات فیزیولوژیکی هیستامین را کم می کند و باعث کاهش آلرژی می شود. پزشک معمولا این دارو را برای درمان علائمی مانند آبریزش چشم، عطسه، خارش و آبریزش بینی تجویز می کند. به علاوه لوراتادین برای کاهش خارش و جوش های پوستی نیز مناسب است.

نام های تجاری دیگر لوراتادین:

لوراتادین با نام های دیگری نیز در داروخانه ها عرضه می شود که عبارتند از:

  • کلاریتین
  • آلاورت
  • قرص حساسیت باکتیمیسینا
  • قرص مسکن حساسیت بیست و چهار ساعته کلاریتین
  • قرص مسکن کهیر کلاریتین
  • قرص تاویست ان دی
  • لوراتادین ردیتب
  • قرص مسکن بیست و چهار ساعته روز و شب ویکس 
  • قرص مسکن حساسیت اهم
  • والیتین
  • قرص کودکان آتادین
  • قرص حساسیت مخصوص کودکان دایم تپ

7328-لوراتادین

مصرف قرص لوراتادین در بارداری

بهتر است درباره مصرف قرص لوراتادین از پزشک خود اطلاعات لازم را بپرسید. همچنین به نکات مهم زیر درباره مصرف قرص لوراتادین در بارداری توجه داشته باشید:

  • براساس مطالعات انجام شده در امریکا خوشبختانه مصرف قرص لوراتادین در بارداری، عوارض جانبی ندارد. البته هنوز هیچ مطالعه دقیقی بر روی انسان انجام نشده و بررسی ها تنها بر روی حیوانات انجام شده است.
  • پزشک قرص لوراتادین را زمانی تجویز می کند که مزایای آن بیشتر از معایب و تاثیرات منفی اش باشد. بنابراین در صورت تجویز نگران نباشید و به پزشکتان اعتماد کنید.
  • پزشک در ابتدا علائم شما را بررسی می کند سپس تصمیم می گیرد. اگر قرص لوراتادین باعث توقف علائم شود و عوارض جانبی نداشته باشد، آن را تجویز می کند. به عنوان مثال اگر قرص لوراتادین باعث جلوگیری از علائمی مانند نشانه های آسم شود و بتواند جایگزینی برای داروهای دیگر مربوط به آسم باشد آن را برایتان تجویز می کند. 
  • درمان حساسیت در بارداری با استفاده از لوراتادین باعث خواب راحت تر می شود. همچنین با مصرف آن حالت روحی بهتری نیز خواهید داشت. 
  • مصرف لوراتادین باعث خواب آلودگی کمتری نسبت به سایر قرص های آنتی هیستامین می شود.

سخن آخر

همان طور که متوجه شدید قرص لوراتادین یکی از قرص های قابل استفاده در بارداری است که عوارض خطرناکی برای مادر و جنین ایجاد نمی کند و از طرفی می تواند بسیاری از حساسیت ها را کاهش دهد. با این حال شما نمی توانید در این دوران حتی لوراتادین را بدون تجویز پزشک مصرف کنید. در طول بارداری ممکن است، سرما خوردگی، حساسیت و سرفه به سراغ شما بیاید. بنابراین برای استفاده از لوراتادین باید با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید با توجه به شرایط بارداری شما تاثیر منفی بر شما یا جنین نخواهد گذاشت. 

[collapse id=2930]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

سرفه بخصوص در پاییز و زمستان یکی از علائم رایج سرماخوردگی در کودکان است. سرفه انواع مختلف دارد که شامل سرفه خشک، سرفه همراه با خس خس و سرفه پارسی است. عوامل اصلی ایجاد سرفه عفونت سیستم تنفسی، سرماخوردگی، سینوزیت، آسم و ریفلاکس معده است.

سرفه با علائمی مانند دشواری در قورت دادن، صدا دادن گلو هنگام تنفس، آبریزش بینی، درد قفسه سینه، خس خس کردن، تنگی نفس، تب و بی حالی نیز همراه می باشد. اگر فرزند شما کمتر از چهارسال سن دارد مصرف قرص بدون تجویز پزشک باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناکی برای او می شود. اگر سرفه بیش از یک هفته به طول انجامید، کودک درد سینه داشت، سرفه همراه با خون یا همراه با تب بالا بود حتما باید به پزشک مراجعه کنید. در این مقاله می خواهیم روش های خانگی و گیاهی برای درمان سرفه شدید کودکان را به شما مامان های اومایی عزیز آموزش دهیم. با ما همراه باشید.

روش های خانگی درمان سرفه شدید کودکان

در این جا بهترین روش های خانگی برای کاهش یا درمان سرفه شدید کودکان را برایتان توضیح می دهیم:

عسل

عسل باعث بهبود ورم و التهاب گلوی کودک می شود و در نتیجه سرفه را کاهش می دهد. مقدار عسل به سن کودک بستگی دارد. اگر کودک شما بین دو تا پنج سال است روزانه نصف قاشق چایخوری عسل به او بدهید اما اگر بزرگ تر از دوازده سال است به او دو قاشق چایخوری عسل بدهید. بهتر است عسل را پیش از خواب به کودک بدهید تا آرامش بیشتری برای او ایجاد کند. 

هشدار مهم:

به هیچ وجه به کودک زیر دو سال عسل ندهید زیرا باعث مسمومیت غذایی حاد می شود.

آب لیمو

یک قاشق چایخوری آب لیمو تازه را همراه با عسل و یک فنجان آب گرم مخلوط کنید و روزی دو یا سه بار به کودک بدهید. این کار ویروس های موجود در دستگاه تنفسی کودک را از بین برده و با نرم کردن گلو از سرفه های شدید جلوگیری می کند. 

زنجبیل

یک چهارم قاشق چایخوری فلفل هندی را با زنجبیل آسیاب کنید، یک قاشق غذاخوری سرکه سیب و یک قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید. دو قاشق غذاخوری آب نیز بیفزایید و روزانه دو قاشق چایخوری از این محلول شگفت انگیز را به کودک خود بدهید.

سرکه سیب

لیوانی آب بردارید و یک قاشق چایخوری عسل و یک قاشق چایخوری سرکه سیب به آن بیفزایید. هم بزنید و به کودک بدهید. این ماده به سرعت باعث بهبود سرفه های کودک می شود. زیرا هم سرکه و هم عسل خاصیت پاک کنندگی و ضد ویروسی دارند و التهابات را کاهش می دهند در نتیجه گلوی کودک نرم شده و کمتر سرفه می کند. 

بخور

کودک را در معرض بخار حمام قرار دهید. دوش آب گرم را باز کنید و در حمام را ببندید. پیش از خواب همراه با کودک خود حداقل پانزده دقیقه در حمام بنشینید. صبح دوباره این کار را پانزده دقیقه تکرار کنید. این کار باعث می شود گرفتگی بینی و گلو از بین برود. همچنین کودک راحت تر می تواند سرفه کند. در هنگام حمام بخار حواستان باشد که خودتان نیز همراه کودک باشید تا خطر خفگی ایجاد نشود. مقداری روغن اوکالیپتوس نیز می توانید به آب حمام بیفزایید. کودک را با این آب حمام کنید تا سینه او باز شود و راحت تر سرفه کند.

ارتفاع زیر سر کودک را زیاد کنید!

اگر سن کودک بالای یک سال است در هنگام خواب چند بالشت زیر سر، پشت و شانه هایش قرار دهید تا سر بالاتر از بدن قرار بگیرد. این کار به نفس کشیدن راحت تر او کمک می کند.

استفاده از دستگاه تهویه

دستگاه تهویه در اتاق کودک قرار دهید. این دستگاه باعث می شود هوای اتاق مرطوب و تمیز باشد. پنجره ها را صبح باز کنید تا هوای مرطوب از اتاق خارج شود. در غیر این صورت باعث رشد قارچ ها و عوارض جانبی دیگر برای کودک و خود شما می شود.

سوپ مرغ

مقداری سوپ مرغ برای کودک تهیه کنید. مطالعات نشان می دهد سوپ مرغ غذایی است که میزان التهابات را کاهش می دهد و باعث می شود مخاط رقیق شده و گرفتگی از بین برود و سرفه کاهش یابد. همچنین علائم سرماخوردگی را از بین می برد و انرژی بیشتری در بدن کودک ایجاد می کند. 

به کودک اجازه دهید استراحت کند

سرفه باعث خستگی زیاد کودک می شود زیرا او به انرژی زیادی برای مبارزه با عفونت نیاز دارد. هر چقدر کودک بیشتر استراحت کند سریع تر بهبود می یابد.

به کودک مایعات بیشتری بدهید

مقدار زیادی مایعات و آب و نوشیدنی های گرم یا سرد بدون کافئین به کودک بدهید. مایعات باعث می شوند گرفتگی بینی و سینه راحت تر از بین برود. سعی کنید آب میوه های تازه ای را که دوست دارد برای او تهیه کنید تا میل بیشتری برای نوشیدنشان داشته باشد زیرا بیشتر کودکان در هنگام بیماری کم اشتها و بهانه گیر می شوند. 

دستگاه مکش 

از دستگاه مکش برای باز کردن مجرای تنفسی کودک استفاده کنید. این دستگاه برای کودک بالای شش ماه مناسب است.

آب نمک گرم

یک فنجان آب گرم بردارید و نصف قاشق چایخوری نمک به آن بیفزایید. سپس دو یا سه قطره آب نمک را در داخل هر بینی کودک بریزید. این کار به باز شدن مجرای تنفسی کمک می کند. همچنین می توانید در یک ظرف آب نمک گرم بریزید. سر کودک را طوری در ظرف بگیرید که یکی از سوراخ های بینی در ظرف باشد و آب نمک وارد مجرای سوراخ بینی شود.

در این زمان کودک باید با دهان تنفس کند. این کار باعث می شود بینی باز شود. همین کار را برای حفره دیگر بینی نیز انجام دهید. از کودک بخواهید روزی دو یا سه بار آب نمک قرقره کند. می توانید چند قطره آب لیمو نیز به محلول بیفزایید.

 

1629-درمان-سرفه-شدید-کودکان

مک زدن

اگر سن کودک شما بالای چهار سال است می توانید به او آبنبات سرد، توت یخ زده، یخ خرد شده یا بستنی بدهید. این مواد سرد باعث می شوند درد گلوی کودک کاهش یابد.

درمان های گیاهی سرفه شدید در کودکان

روش های گیاهی عوارض جانبی ندارند و برای کودکان بسیار مناسب هستند. از دیرباز در ایران از این روش های سنتی برای درمان سرماخوردگی و کاهش سرفه شدید کودکان استفاده می کرده اند که عبارتند از:

ماساژ بخار

عسل، آلوئه ورا و روغن های ضروری را ترکیب کرده و بر روی سینه، پشت و گردن کودک بمالید. حواستان باشد این مواد را اطراف چشم، بینی یا صورت قرار ندهید زیرا می تواند باعث حساسیت و عوارض جانبی شود. 

همچنین می توانید یک قطره مریم گلی را با یک قطره روغن نعناع و روغن اوکالیپتوس مخلوط کنید. به آن دو قاشق چایخوری روغن زیتون بیفزایید و آن را بر روی بدن کودک ماساژ دهید.

شربت گیاهی سرفه

برای ساخت شربت گیاهی مخصوص درمان سرفه در یک لیوان آب، یک قاشق غذاخوری دارچین، یک چهارم فنجان ریشه ختمی، یک چهارم فنجان گل بابونه و یک چهارم فنجان ریشه زنجبیل خشک شده یا تازه بیفزایید. مخلوط را بجوشانید تا آب آن نصف شود. هنگامی که مایع گرم است مقداری عسل و آب لیمو به آن بیفزایید و بگذارید سرد شود. می توانید محلول را به مدت دو ماه در یخچال نگهداری کنید. محلول را از صافی رد کنید و در صورت سرفه های شدید روزانه یک قاشق چایخوری از محلول را به کودک بدهید.

روش دیگر این است که یک قاشق چایخوری برگ آویشن را با دانه شنبلیله، نصف لیمو، یک قاشق غذاخوری گل مینا در نصف فنجان آب مخلوط کرده و بگذارید نیم ساعت بماند. مخلوط را روی شعله کم قرار دهید تا به یک فنجان کاهش یابد. سپس دو قاشق غذاخوری گلیسیرین و دو فنجان عسل به آن بیفزایید. بگذارید سرد شود. سپس مواد را از صافی رد کرده و عصاره باقی مانده را در یخچال نگهداری کنید. هر چهار ساعت یک قاشق چایخوری از این محلول را به کودک بدهید. 

عصاره های گیاهی

مقدار یکسانی از زیره سبز، برگ گشنیز و ریشه سوسن را مخلوط کنید. حدود ده گرم از مخلوط را بعد از غذا همراه با آب به کودک بدهید. اگر کودک طعم آن را دوست ندارد مقداری عسل و آب لیمو و یا کمی شکر به آن اضافه کنید. 

عصاره سپا

یک قاشق چایخوری آب عصاره سپا را با یک و نیم قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید. بگذارید سه تا چهار ساعت بماند سپس به کودک بدهید. این ماده باعث کاهش سرفه و سرماخوردگی می شود.

چشم خرچنگی

ده گرم ریشه گیاه چشم خرچنگی را با ده میلی لیتر آب مخلوط کنید. این مخلوط را روزی دو بار به مدت سه روز به کودک بدهید.

صبر زرد

مقداری برگ صبرزرد را همراه با کمی آب روی شعله ملایم قرار دهید و عصاره آن را بگیرید. مقداری از عصاره صاف شده را با عسل مخلوط کنید و روزی دو بار به کودک بدهید.

دانه رازیانه

رازیانه باعث می شود راحت تر سرفه کنید. یک فنجان و نیم آب جوش را با یک قاشق غذاخوری دانه رازیانه مخلوط کنید. بگذارید نیم ساعت بماند. مایع را روی شعله ملایم قرار دهید تا به یک فنجان کاهش یابد. سپس دو فنجان عسل به آن بیفزایید. بعد از سرد شدن می توانید این دارو را دو ماه در یخچال نگهداری کنید. روزی نصف قاشق چایخوری از آن به کودک بدهید تا سرفه اش کاهش یابد.

چای گیاهی

از چند نوع چای گیاهی به روش های زیر می توانید استفاده کنید:

  • یک فنجان آب گرم را با نصف قاشق چایخوری ریشه شیرین بیان مخلوط کنید. بگذارید ده دقیقه بماند سپس به هم بزنید. یک تا دو فنجان از این ماده را هر روز به کودک بدهید. خواص ضد التهاب و خلط آور شیرین بیان باعث بهبود سرفه و سرماخوردگی می شود.
  • دو قاشق چایخوری بادرنجبویه را در یک فنجان آب در حال جوش بریزید. محلول را هم بزنید و به کودک بدهید. 
  • دو قاشق چایخوری زوفای خشک را در یک فنجان آب جوش بریزید و بگذارید ده تا دوازده دقیقه بماند. مخلوط را هم بزنید و به کودک بدهید. مصرف چای در حالت گرم بهتر است زیرا باعث باز شدن گرفتگی ها می شود.

بایدها و نبایدها در خصوص درمان سرفه کودکان

مهم است که شما به عنوان مادر کودک بدانید در هنگام سرفه شدید کودکان چه کارهایی باید انجام شود و چه کارهایی نباید انجام شود تا کودک سریع تر بهبود یابد. دراین جا برخی از باید ها و نباید ها را برایتان ذکر می کنیم:

بایدها

  • به کودک آموزش بدهید دست هایش را مرتب بشوید.
  • اگر بیرون هستید از دستمال های مرطوب برای تمیز کردن دست های کودک بصورت مرتب استفاده کنید.
  • اگر کودک شما سرفه می کند ممکن است دیگران نیز مریض شوند زیرا ویروس به سرعت منتقل می شود. بنابراین سعی کنید بهداشت را رعایت کنید.

نبایدها

  • هنگامی که کودک سرفه می کند یا سرما خورده است سیگار نکشید زیرا دود آن مانع از تنفس راحت کودک می شود.
  • سعی کنید کودک را از منابع دود و بوهای حساسیت زا مثل بوی سرخ کردنی دور کنید. 
  • از اسپری های مخصوص بینی و قرص های بدون تجویز پزشک استفاده نکنید.

سخن آخر

همان طور که ملاحظه کردید روش های زیادی برای درمان و کاهش سرفه شدید کودکان وجود دارد اما همه این راه های خانگی در شرایطی کاربرد دارند که علائم خطرناک دیگر مانند تب، اسهال و ... وجود نداشته باشند و در صورت وجود این علائم حتما باید کودک را نزد پزشک ببرید تا با درمان های پزشکی بهبود یابد. اما در این مرحله نیز با مشورت پزشک درمان های خانگی می توانند در کنار درمان های شیمیایی و پزشکی کمک کننده باشند تا کودک سریع تر بهبود یابد. 

[collapse id=2931]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح