بارداری بعد از سقط جنین

اگر شما در چند ماه گذشته و یا بارداری قبلیتان دچار سقط جنین شده اید حتما برای بارداری مجدد استرس دارید و نمی دانید قرار است این بار چگونه پیش رود؟ یا مثلا برای بارداری مجدد چقدر باید صبر کنید؟ و سوالاتی از این دست زیاد است. به همین دلیل در این مقاله می خواهیم شما بانوان اومایی عزیز را با موارد مهم درباره بارداری مجدد بعد از سقط جنین آشنا کنیم. توصیه می کنیم حتما این مقاله را تا پایان بخوانید. 

چه عواملی باعث سقط جنین می شود؟

سقط جنین به معنی پایان یافتن خود به خودی یک بارداری قبل از هفته 20 بارداری است. بسیاری از سقط جنین ها به دلیل عدم رشد طبیعی جنین نسبت به زمان و پیشرفت بارداری اتفاق می افتند. در واقع می توان گفت حدود 50 درصد از سقط جنین ها به دلیل وجود مشکلات کروموزومی در جنین است که از پدر یا مادر به ارث برده است. بیشتر این مشکلات خودشان را دقیقا همزمان با تقسیم سلولی و رشد جنین نشان می دهند و برخی از آن ها نیز ممکن است تا بعد از تولد هم مشخص نشوند. گاهی اوقات نیز بدن مادر ضعیف است و دارای مشکلات رحمی یا دیابت می باشد که باعث سقط خواهد شد و یا ضربه های سنگین مانند پرت شدن و تصادف باعث این اتفاق می شود. اما در بسیاری از موارد هنوز علت قطعی سقط مشخص نیست.  

متاسفانه در سرتاسر جهان در حدود 8 الی 20 درصد بارداری ها سقط جنین اتفاق می افتد. جالب است بدانید آمار واقعی از این مقدار هم بیشتر است زیرا بسیاری از خانم ها حتی قبل از اینکه متوجه بارداری خود بشوند نوزادشان سقط می شود. 

احتمال سقط مجدد در بارداری جدید چقدر است؟

سقط جنین معمولاً یک بار اتفاق می افتد. بیشتر زنانی که سقط جنین می کنند بعد از سقط  در بارداری مجدد، حاملگی سالمی را تجربه می کنند و مشکلی برایشان به وجود نمی آید. اما در تعداد کمی از زنان یعنی حدود 1 درصد سقط جنین های مکرر اتفاق می افتد. 

اگر شما فقط یک سقط را تجربه کرده اید در بارداری مجدد احتمال سقط جنین حدود 20 درصد است اما اگر دو سقط را پشت سر گذاشته باشید این احتمال تا 28 درصد افزایش می یابد و بعد از سه سقط یا بیشتر از آن احتمال سقط مجدد تا حدود 43 درصد بیشتر خواهد شد. 

بهترین زمان برای بارداری بعد از سقط جنین کی است؟

سقط جنین می تواند باعث احساسات شدید، ناراحتی و حتی افسردگی به دلیل از دست دادن فرزند شود. شما و شریک زندگی تان بعد از سقط جنین دچار اضطراب یا احساس ناراحتی و گناه می شوید. بنابراین بهتر است کمی به خودتان فرصت دهید تا هم اوضاع جسمی و هم شرایط روحیتان بهتر شود. 

به طور معمول، برای جلوگیری از عفونت، حداقل دو هفته بعد از سقط جنین نباید برای بارداری مجدد اقدام کنید. اما می توانید به محض گذشت دو هفته در صورت مساعد بودن حالتان برای بارداری اقدام کنید. اما به طور کلی بهتر است برای انتخاب بهترین زمان برای بارداری مجدد با پزشک خود مشورت کنید. اگر چند سقط را تجربه کنید پزشک ابتدا آزمایشاتی را انجام می دهد تا علت مشخص شود و بعد از آن یک برنامه مناسب برای بارداری مجدد به شما خواهد داد.

آیا آزمایش های ویژه قبل از اقدام به بارداری بعد از سقط جنین توصیه می شود؟

اگر دو یا چند مورد سقط جنین پیوسته را تجربه کرده اید حتما باید این آزمایشات را برای بررسی دقیق انجام دهید تا دوباره تلاشتان برای بچه دار شدن بیهوده نباشد.  برخی از آزمایشات مورد نیاز عبارتند از:

 آزمایش خون. نمونه ای از خون شما برای کمک به تشخیص مشکلات هورمون ها یا سیستم ایمنی بدن شما گرفته می شود.

 آزمایش های کروموزومی. خون شما و شریک زندگی تان باید آزمایش شود  تا مشخص شود که آیا کروموزوم های شما باعث سقط های مکرر شده اند یا خیر؟ بافت جنین سقط شده نیز ممکن است برای بررسی های بیشتر مورد آزمایش قرار بگیرد. 

روش های دیگری نیز برای تشخیص مشکلات رحم انجام می شود. مثلا:

سونوگرافی

این روش تصویربرداری با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر دقیق از ساختارهای موجود در رحم شما است. متصدی سونوگرافی یا پزشکتان دستگاه را روی شکم شما قرار می دهد یا در صورت سونوگرافی واژینال پروب مخصوص آن را درون واژن وارد می کند  تا از رحم شما عکس بگیرد. سونوگرافی می تواند مشکلات رحمی مانند فیبروم داخل حفره رحم را شناسایی کند.

 هیستروسکوپی

در این آزمایش پزشک شما یک وسیله نازک به نام هیستروسکوپ را از طریق دهانه رحم شما وارد رحم می کند تا مشکلات داخل رحمی را تشخیص داده و درمان کند.

 هیستروسالپنگوگرافی

در این روش پزشک شما لوله ای نازک را از طریق واژن و دهانه رحم شما وارد کرده تا یک ماده رنگی حاوی کنتراست مایع را درون لوله های رحمی و فالوپ شما آزاد کند. این مایع رنگی با حرکت خود شکل حفره رحمی و لوله های فالوپ شما را ردیابی می کند و باعث می شود که آن ها با استفاده از تصاویر اشعه ایکس روی مانیتور قابل مشاهده باشند. این روش اطلاعاتی در مورد خطوط داخلی رحم شما و هرگونه انسداد در لوله های فالوپ را برای پزشک مشخص می کند. 

سونوهیستروگرافی

این اسکن سونوگرافی بعد از تزریق سالین به قسمت توخالی رحم شما ( واژن و دهانه رحم) انجام می شود. این روش اطلاعاتی در مورد قسمت داخلی رحم شما، سطح بیرونی رحم و هرگونه انسداد در لوله های فالوپ را برای پزشک مشخص می کند. 

 تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

این تست تصویربرداری از یک میدان مغناطیسی و رادیو استفاده می کند  و این امواج تصاویر مشخصی از وضعیت رحم را نمایش می دهند. 

گاهی اوقات نیز با هیچ کدام از این روش ها علت سقط جنین مشخص نمی شود. اما نباید امیدتان را از دست بدهید زیرا بسیاری از زنانی هم که دچار سقط های مکرر شده اند در نهایت یک بارداری سالم را تجربه کرده اند. 

آیا می توان شانس موفقیت در بارداری مجدد را افزایش داد؟

اغلب، نمی توان هیچ کاری برای جلوگیری از سقط جنین مجدد انجام داد. اما، انتخاب شیوه های سالم زندگی برای سلامت شما و کودک مهم است. باید از قبل از بارداری و در دوران بارداری روزانه یک ویتامین یا اسید فولیک مصرف کنید. البته باید با مشورت پزشک باشد. در دوران بارداری، مصرف کافئین را محدود کرده و از مصرف مشروبات الکلی، استعمال سیگار و استفاده از داروهای غیرمجاز خودداری کنید.

چه احساساتی در بارداری مجدد بعد از سقط جنین وجود دارد؟

پس از سقط جنین در بارداری مجدد به احتمال زیاد احساس شادی خواهید کرد، اما در کنارش اضطراب هم دارید. در حالی که باردار شدن دوباره می تواند یک تجربه خوب برای از بین رفتن ناراحتی و افسردگی گذشته باشد اما اضطراب و افسردگی حتی پس از تولد فرزند سالم نیز ممکن است ادامه پیدا کند. 

سعی کنید در مورد احساسات خود با فردی که به شما نزدیک است صحبت کنید و به خودتان اجازه دهید تا آن ها تخلیه شوند. برای آرامش بیشتر به شریک زندگی، خانواده و دوستان خود متوسل شوید. اگر در مقابله با گذشتن از سقط قبلی با مشکل روبرو هستید می توانید با یک مشاور صحبت کنید. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم اکثر افرادی که دچار سقط می شوند در بارداری بعدی این تجربه را نخواهند داشت و فرزندی سالم به دنیا می آورند. بنابراین نباید در بارداری مجدد بیش از حد اضطراب داشته باشید زیرا خود استرس و اضطراب عامل بسیاری از عوارض بارداری است. همچنین سعی کنید به همه توصیه های پزشک عمل کرده و تغذیه مناسبی داشته باشید تا احتمال موفقیت بارداری سالم بیشتر شود. 

[collapse id=2955]

منبع: سلامت بانوان اوما

علت پایین بودن پلاکت خون چیست؟

همان طور که می دانید خون عامل حیات انسان است و وظیه اصلی آن اکسیژن رسانی و تغذیه رسانی به تک تک سلول های بدن در نقاط مختلف است. یکی از ترکیبات خون پلاکت نام دارد که برای سلامتی شما باید همیشه در سطح متعادلی قرار داشته باشد. اما گاهی به دلایل مختلف ممکن است برخی افراد دچار کمبود و پایین آمدن پلاکت خون شوند. با گروه سلامت اوما در این مقاله همراه باشید تا علت های های مختلف پایین بودن پلاکت خون و روش های درمانی آن را بررسی کنیم.

پلاکت خون و پایین امدن سطح آن به چه معنی است؟

خون از چندین نوع سلول تشکیل شده است. این سلول ها در مایعی بنام پلاسما شناور می شوند. انواع سلول های خونی عبارتند از:

• سلول های قرمز خون
• گلبول های سفید خون
• پلاکت ها یا ترومبوسیت ها

هنگامی که پوست شما آسیب دیده یا بریده شود، پلاکت ها به هم می پیوندند و لخته می شوند تا خونریزی متوقف شود. هنگامی که پلاکت کافی در خون وجود نداشته باشد، بدن شما نمی تواند در هنگام خونریزی به اندازه کافی لخته ایجاد کند و در نتیجه با هر خونریزی معمولی ممکن است خون زیادی را از دست بدهید که کم کم باعث کم خونی و عوارض جدی تر خواهد شد.

به بیماری با تعداد پلاکت پایین ترومبوسیتوپنی نیز گفته می شود. بسته به علت اصلی ایجاد این حالت، این بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. از نظر برخی پزشکان و محققان، علائم این بیماری شامل خونریزی شدید و بدون توقف می باشد که در صورت عدم درمان، ممکن است کشنده باشد. برخی افراد نیز ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند. به طور معمول، تعداد پلاکت پایین نتیجه بیماری های مزمن مانند سرطان خون یا استفاده از داروهای خاص است. خوشبختانه درمان صحیح و به موقع معمولاً وضعیت ترومبوسیتوپنی را برطرف می کند.

علائم دیگر پایین بودن پلاکت خون چیست؟

این که آیا شما علائم را تجربه کرده اید یا خیر، به تعداد پلاکت شما بستگی دارد. در موارد خفیف مانند مواردی که پلاکت کم خون در اثر بارداری ایجاد می شود، معمولاً هیچ علائمی مشاهده نخواهد شد. اما در موارد شدیدتر ممکن است باعث خونریزی غیرقابل کنترل شود، که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علائم اصلی پایین بودن پلاکت خون عبارتند از:

• کبودی و قرمزی در پوست بدن،  که به آن purpura گفته می شود.
•  بثورات و دانه های ریز قرمز یا بنفش بنام petechiae
•  خون دماغ
• خونریزی غیر طبیعی لثه ها
• وقتی بدنتان زخم می شود به مدت طولانی ادامه می یابد و خونریزی متوقف نمی شود.
• خونریزی شدید قاعدگی
•  خونریزی از روده بزرگ
• خون در مدفوع شما
• خون در ادرار شما

در موارد جدی تر، ممکن است خونریزی داخلی نیز اتفاق بیفتد. علائم خونریزی داخلی شامل موارد زیر است:

• مشاهده خون در ادرار
• مشاهده خون در مدفوع
• استفراغ خونین یا بسیار تیره

در صورت بروز هرگونه علائم خونریزی داخلی، فوراً به اورژانس مراجعه کنید یا تماس بگیرید. بندرت ممکن است این وضعیت منجر به خونریزی در مغز شما شود اما غیر ممکن نیست و یک خطر جدی محسوب می شود. اگر تعداد پلاکت خون شما پایین است و سردرد یا هرگونه مشکل عصبی را تجربه کردید، سریعاً به پزشک خود بگویید.

دلایل پایین آمدن سطح پلاکت خون چیست؟

علل احتمالی کاهش پلاکت در خون عبارتند از:

مشکلات مربوط به مغز استخوان

منظور از مغز استخوان، بافت اسفنجی داخل استخوان است. در این ناحیه تمام اجزای خون، از جمله پلاکت ها، تولید می شوند. اگر مغز استخوان شما به هر دلیلی به اندازه کافی پلاکت تولید نکند، میزان پلاکت خون کاهش می یابد. علل کاهش تولید پلاکت توسط مغز استخوان شامل موارد زیر است:

• کم خونی آپلاستیک
•  کمبود ویتامین B-12
•  کمبود فولات
•  کمبود آهن
• عفونت های ویروسی از جمله HIV، Epstein-Barr و آبله مرغان
•  قرار گرفتن در معرض شیمی درمانی، پرتودرمانی یا مواد شیمیایی سمی
•  مصرف زیاد الکل
•  سیروز
• سرطان خون
•  میلوددیپلازی

تخریب پلاکت ها

هر پلاکت حدود 10 روز در بدن به طور سالم زندگی می کند.اگر قبل از این زمان پلاکت ها تخریب شوند به مرور میزان پلاکت خون کاهش پیدا می کند. این شرایط ممکن است به دلیل عوارض داروهای خاص از جمله داروهای ادرارآور و داروهای ضد تشنج باشد. موارد زیر نیز می توانند باعث تخریب زودهنگام پلاکت ها شوند:

• فشار خون بالا یا طحال بزرگ شده
• یک اختلال خود ایمنی
• بارداری
•  وجود  یک عفونت باکتریایی در خون
•  پورپورا ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک
•  پورپورا ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک
•  سندرم اورمیک همولیتیک
• وجود لخته خون در رگ ها

 

پایین بودن پلاکت خون چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پزشک مشکوک به پایین بودن سطح پلاکت خون باشد، ابتدا معاینه جسمی را انجام می دهند. در طول معاینه، پزشک بدن شما را از نظر هرگونه کبودی غیرمعمول یا شواهدی از بیماری که علامت خونریزی مویرگی است و اغلب از علائم این بیماری می باشد، بررسی می کند.

پزشک شما ممکن است شکم شما را نیز بررسی کند تا اندازه طحال را بررسی نماید. زیرا طحال بزرگ نیز به معنی پایین بودن پلاکت های خون است. همچنین ممکن است از شما سؤال شود که آیا سابقه خانوادگی اختلالات خونریزی را دارید یا خیر؟ زیرا این نوع از اختلالات در خانواده ها می تواند موروثی باشد. در مرحله بعد پزشک آزمایشاتی را تجویز می کند.

آزمایش خون

برای تشخیص این وضعیت، پزشک شما باید آزمایش کامل شمارش پلاکت خون را انجام دهد. این آزمایش میزان سلول های موجود در خون را بررسی می کند. اگر تعداد پلاکت شما از حد طبیعی پایین تر باشد، پزشک به طور قطعی بیماری را تایید کرده و درمان را شروع می کند. تعداد پلاکت معمولی بین 150000 تا 450000 پلاکت در هر میلی لیتر خون است.
پزشک ممکن است بخواهد خون شما را برای آزمایش آنتی بادی های پلاکت نیز بررسی کند. این آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که پلاکت ها را از بین می برند. آنتی بادی های پلاکت می توانند به خاطر عارضه جانبی از داروهای خاص مانند هپارین یا به دلایل نامعلوم تولید شوند.

پزشک شما ممکن است آزمایش لخته شدن خون را نیز تجویز کند که شامل زمان ترومبوپلاستین جزئی و زمان پروترومبین یعنی زمان انعقاد خون است. این آزمایشات به سادگی با نمونه خون شما انجام می شوند. در آزمایشگاه مواد شیمیایی خاصی به نمونه اضافه می شود تا مشخص شود لخته شدن خون شما چقدر طول می کشد.

سونوگرافی

اگر پزشک شما مشکوک به بزرگ شدن طحال باشد، ممکن است سونوگرافی را برایتان تجویز کند. در این تست از امواج صوتی استفاده می شود تا از طحال شما عکس برداری شود. این کار می تواند به پزشک شما کمک کند تا میزان اندازه طحال شما را تشخیص دهد و در صورت بزرگ شدن درمان های لازم را شروع کند. 

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی

اگر پزشک شما مشکوک باشد که مشکلی در مغز استخوان شما وجود دارد، آسپیراسیون مغز استخوان را تجویز می کند. در طی آسپیراسیون، پزشک شما از سوزن استفاده می کند تا مقدار کمی از مغز استخوان را از یکی از استخوان های شما خارج کند.

بیوپسی یا نمونه برداری مغز استخوان نیز ممکن است به تشخیص دقیق تر کمک کند. برای نمونه برداری پزشک شما از سوزن برای گرفتن نمونه ای از هسته مغز استخوان شما و معمولاً از استخوان ران استفاده می کند. ممکن است همزمان با آسپیراسیون نمونه برداری مغز استخوان هم انجام شود تا کمتر اذیت شوید.

نحوه درمان پایین بودن پلاکت خون چیست؟

نحوه درمان پلاکت پایین خون به علت و شدت شرایط شما بستگی دارد. اگر وضعیت شما خفیف باشد، پزشک ممکن است معالجه را متوقف می کند و فقط جلساتی را برای چکاپ و کنترل بیماری تعیین خواهد کرد. 

اما در شرایط شدید پزشک به شما توصیه می کند که برای جلوگیری از وخیم تر شدن وضعیت خود، اقدامات لازم را انجام دهید. این اقدامات می تواند شامل موارد زیر باشد:

•  اجتناب از ورزش های تماسی
•  اجتناب از فعالیت های با خطر زیاد خونریزی یا کبودی
•  محدود کردن مصرف الکل
•  متوقف کردن یا تعویض داروهای موثر بر پلاکت ها، از جمله آسپرین و ایبوپروفن

اگر پایین بودن پلاکت خون شما شدیدتر باشد، ممکن است شما به درمان پزشکی نیاز داشته باشید. این درمان ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

•  انتقال خون یا پلاکت
•  تغییر داروهایی که باعث کاهش پلاکت خون می شوند. 
•  مصرف  استروئیدها
•  گلوبولین ایمنی
•  کورتیکواستروئیدها برای از بین بردن آنتی بادی های کاهش دهنده پلاکت ها
•  تغییر داروهایی که سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند
•  جراحی برای برداشتن طحال

سخن آخر

همه افراد با سطح پایین پلاکت خون، به درمان نیاز ندارند. برخی از شرایطی که باعث کاهش تعداد پلاکت ها می شود در نهایت به طور خود به خود از بین رفته و دوباره پلاکت های بیشتری ساخته می شود. 

با این حال، افراد مبتلا به موارد شدید ممکن است نیاز به درمان های پزشکی و مراقبت های خاص داشته باشند. بعضی اوقات با درمان علت اصلی می توان سطح پلاکت خون را به راحتی افزایش داد.  برای درمان سریع تر باید با پزشک همکاری کنید و دقیقا همه دستورالعمل های او را انجام دهید تا به خوبی بتوانید بیماری را کنترل و درمان کنید.

[collapse id=2956]

منبع: سلامت بانوان اوما

مواد غذایی حاوی روی کدامند؟

روی یک ماده مغذی است که در تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود زخم ها، سنتز پروتئین ها و DNA و بسیاری از کارکردهای دیگر بدن نقش اساسی دارد. متاسفانه بدن انسان روی را ذخیره نمی کند. بنابراین فرد باید بصورت دائم از یک رژیم غذایی مناسب پیروی کند که به اندازه کافی روی داشته باشد. گاهی نیز ممکن است بدن دچار کمبود این ماده غذایی شده باشد و نیاز به مصرف مکمل داشته باشید البته مصرف مکمل را باید با تجویز پزشک شروع کنید. در این مقاله می خواهیم فواید روی و غذاهایی که دارای این ماده معدنی مهم هستند را به شما اومایی های عزیز معرفی کنیم. با ما همراه باشید. 

میزان روی مورد نیاز بدن بصورت روزانه

 انستیتوی ملی بهداشت (NIH) مقدار مصرف روزانه روی برای سنین مختلف را به شکل زیر توصیه می کند:

• مردان 14 ساله و بالاتر: 11 میلی گرم در روز
• زنان 14 ساله و بالاتر: 9 میلی گرم در روز
• زنان باردار: 11 میلی گرم در روز
• زنانی که شیرده هستند: 12 میلی گرم در روز

از بین همه مواد غذایی صدف دریایی بیشترین روی را دارد. با این حال خیلی مقرون به صرفه و قابل دسترس برای مصرف روزانه نیست. بنابراین اکثر افراد روی مورد نیاز خود را از طریق گوشت قرمز و مرغ که دارای مقادیر کمتری از روی می باشند تامین می کنند. 

غذاهای سرشار از روی

برخی از تولید کنندگان مواد غذایی نیز غذاهای مختلف را با روی فراوری می کنند تا بتواند نیاز روزانه افراد مصرف کننده را تامین کنند.  پس نمونه هایی از غذاهای سرشار از روی عبارتند از:

• 85 گرم صدف حاوی 74 میلی گرم روی
• 85 گرم گوشت گاو حاوی 5.3 میلی گرم روی
• 85 گرم گوشت خرچنگ حاوی 6.5 میلی گرم روی
• یک فنجان غلات غنی شده در وعده صبحانه حاوی 3.8 میلی گرم روی
• نصف فنجان لوبیای پخته شده حاوی 2.9 میلی گرم روی
• 85 گرم گوشت مرغ حاوی 2.4 میلی گرم روی

سایر منابع روی در رژیم غذایی فرد شامل ماست کم چرب، دانه کدو تنبل، شیر، نخود، جو دوسر فوری ، بادام و پنیر چدار است که به مراتب مقدار روی کمتری نسبت به موارد بالا دارند. در واقع هر پیمانه از این مواد غذایی حاوی 1 الی 2 گرم روی می باشد. 

با توجه به منابع غذایی محدود روی و عدم توانایی بدن برای ذخیره آن بدون برنامه ریزی مناسب و بخصوص با داشتن رژیم های گیاهی بدن قطعا دچار کمبود این ماده معدنی مهم می شود. 

نمونه هایی از غذاهای مناسب در رژیم گیاهخواران که دارای مقدار زیادی روی هستند عبارتند از:

• لوبیا
•  مخمرهای تغذیه ای
• آجیل
• جو دوسر
• جوانه گندم

منابع روی بر پایه سبزیجات به اندازه منابع گیاهی حیوانی قابل دسترس و با مقدار بالای روی نیستند و بدن نمی تواند روی را از منابع گیاهی به طور مؤثر جذب کند. براساس تحقیقاتی در سال 2017، ممکن است فردی که رژیم گیاهی یا گیاهخواری دارد، نسبت به افرادی که مرتباً از محصولات حیوانی استفاده می کنند 50% بیشتر با کمبود روی مواجه شوند. 

یعنی مثلا مردان دارای رژیم گیاهخواری باید روزانه 16.5 میلی گرم روی و زنان دارای رژیم گیاهخواری روزانه 12 میلی گرم روی مصرف کنند تا این کمبود جبران شود. همچنین افرادی که از مکمل های روی استفاده می کنند نباید به طور همزمان از مکمل های دیگری مانند کلسیم، مس، اسیدفولیک، آهن و منیزیم استفاده کنند. زیرا مصرف همه این مواد معدنی با هم بر جذب مواد غذایی در بدن تاثیر منفی می گذارد. بنابراین در این مورد حتما با پزشک خود مشورت کنید. 

فواید روی چیست؟

روی در چندین عملکرد بدن نقش مهمی دارد که عبارتند از:

رشد: افراد برای رشد و نمو بدن نیاز به روی دارند. کمبود روی می تواند منجر به اختلال در رشد بخصوص در کودکان و نوجوانان شود.

بهبود عملکرد سیستم ایمنی: بدن ما برای ساخت سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت های  T برای رویارویی با انواع بیماری ها از روی استفاده می کند.

عملکرد آنزیم ها: روی نقش مهمی در ایجاد واکنش های شیمیایی در بدن دارد. این موارد شامل کمک به بدن برای استفاده از اسید فولیک و ایجاد پروتئین ها و DNA جدید است.

سلامت چشم: کمبود روی می تواند در شدید شدن برخی بیماری های چشمی از جمله دژنراسیون ماکولا که می تواند باعث کوری شود مؤثر باشد.

بهبود زخم: روی به تقویت پوست و غشاهای مخاطی کمک می کند، که باعث بهبودی سریع تر زخم ها می شود.

 

علائم کمبود روی در بدن

طبق گزارش NIH، بیشتر کودکان و بزرگسالان روی کافی مصرف می کنند. اما بزرگسالان مسن ممکن است میزان توصیه شده را دریافت نکنند و نیاز به مکمل داشته باشند.  برخی از علائم مرتبط با کمبود روی عبارتند از:

•  تحت تاثیر طعم و بو قرار گرفتن
• از دست دادن اشتها
• اسهال
• ریزش مو
•  اختلال در پاسخ سیستم ایمنی
•  ناتوانی جنسی
•  رشد ضعیف

نحوه تشخیص کمبود روی در بدن

پزشکان نمی توانند به درستی با بررسی آزمایشات خون میزان کمبود روی را تشخیص دهند. درعوض، آنها معمولاً برای تعیین میزان کمبود روی، علائم و میزان متوسط رژیم غذایی روزانه فرد را در نظر می گیرند.

گاهی نیز مصرف بیش از حد روی از طریق مکمل ها می تواند باعث مسمویت فرد مصرف کننده شود. با این حال تا به حال گزارش مسمویت غذایی با خوردن مقادیر زیاد منابع غذایی طبیعی دارای روی نداشته ایم.  علائم مسمومیت به دلیل روی عبارتند از:

•  از دست دادن اشتها
•  اسهال
•  سردرد
• حالت تهوع
• گرفتگی معده
• استفراغ

سخن آخر

روی در بسیاری از غذاهای طبیعی موجود است و بسیاری از تولید کنندگان روی را به غذاهایی مانند غلات اضافه می کنند. بنابراین معمولا همه افراد روزانه مقادیر مورد نیاز روی را دریافت می کنند و جای نگرانی وجود ندارد. همچنین با توجه به اینکه غذاهایی مانند گوشت ها، لوبیا، دانه ها و جو دوسر، حاوی روی هستند می توانید میزان مصرف روی خود را کنترل کنید و در صورتی که احساس کمبود نسبت به این ماده معدنی کردید یعنی علائم کمبود را تشخیص دادید باید به پزشک مراجعه کنید تا با استفاده از مکمل ها این کمبود جبران شود. 

[collapse id=2957]

منبع: سلامت بانوان اوما

پریود بعد از زایمان چگونه است؟

با اینکه دوران بارداری دوران حساس و سختی است و احتمالا شما مجبور هستید عوارض زیادی را تحمل کنید اما خوبی هایی هم دارد مثلا اینکه پوستتان درخشان تر می شود، بدنتان به دلیل پرهیزهای غذایی سالم تر است و مهم تر از همه اینکه پریود نمی شوید. اما شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که بعد از زایمان دوره های ماهیانه شما به چه شکلی خواهد بود؟ در واقع زمان بازگشت پریود شما بعد از زایمان بیشتر به این بستگی دارد که آیا نوزادتان از شیر شما تغذیه می کند و یا اینکه شیر خشک می خورد؟ همچنین به طور کلی مانند تغییری که وجود بچه در زندگی شما ایجاد کرده است پریود های شما نیز تفاوت هایی با قبل مادر شدن خواهد داشت. در این مقاله می خواهیم به طور کامل در مورد پریود شدن بعد از زایمان با شما مامان های اومایی عزیز صحبت کنیم. با ما همراه باشید. 

بعد از زایمان چه زمانی پریود برمی گردد؟

اگر شما به فرزندتان شیر نمی دهید، دوره شما حدود شش تا هشت هفته پس از زایمان برمی گردد. اما در صورت تغذیه نوزاد با شیر مادر، مدت زمان بازگشت پریود شما بسته به شرایط بدنی می تواند متفاوت باشد. حتی برخی مادران تا شش ماه بعد از زایمان پریود نمی شوند و این به دلیل هورمون پرولاکتین و تحریک کننده تولید شیر در بدن است که در این دوران بیش از حد طبیعی تولید می شود. برای برخی مادران نیز چه فرزندشان تنها با شیر مادر تغذیه شود و چه از طریق روش های کمکی دیگر تغذیه گردد بعد از چند ماه دوره ماهیانه بر می گردد. 

اگر شما فرزندتان را به روش طبیعی زایمان کرده اید و خیلی سریع پریودی شما برگشته است احتمالا پزشک توصیه می کند در این دوره ها از تامپون استفاده نکنید. زیرا هنوز بدن شما در حال بهبودی است و وجود تامپون ها در این زمان می تواند باعث ایجاد یک نوع بیماری به نام تروما شود. حتی بعد از این زمان نیز اگر تمایل به استفاده از تامپون داشتید حتما با پزشک خود مشورت کنید. 

اولین پریودی بعد از زایمان چگونه است؟

چه کودک خود را به صورت واژینال و چه از طریق سزارین به دنیا آورده باشید، احتمال خونریزی و افزایش ترشحات بعد از زایمان وجود دارد. در واقع بلافاصله بعد از زایمان بدن شما به خارج کردن بافت های باقی مانده از رحم ادامه می دهد تا کاملا آن را پاکسازی کند. 

در چند هفته اول بعد از زایمان ممکن است خون ریزی سنگین تر باشد و لخته هایی را نیز در آن مشاهده کنید. با گذشت چند هفته، این خون جای خود را به ترشحات واژینال موسوم به lochia می دهد. Lochia یک مایع تولید شده توسط بدن است که به رنگ سفید خامه ای تا قرمز روشن می باشد.

این نوع ترشحات می تواند حدود شش هفته ادامه یابد. اگر ترشحات شما به شکل لوشیا بود و بعد از مدتی که متوقف شد دوباره خونریزی شروع شد، این خونریزی احتمالاً دوره شماست و دیگر ربطی به زایمان ندارد. 

برای تشخیص خونریزی بعد از زایمان و پریودی می توانید از روش های زیر نیز استفاده کنید:

- خونریزی قرمز روشن که شش یا چند هفته پس از زایمان رخ می دهد، احتمالاً لوشیا نیست و پریود شما خواهد بود.

- با افزایش فشار یا فعالیت خونریزی ناشی از بارداری می تواند افزایش یابد. اگر تخلیه شما با فشار زیاد شود و هنگام استراحت کاهش پیدا کند، احتمالاً lochia است.

- Lochia همچنین بوی مشخصی دارد. به دلیل اینکه لوشیا با بافت های بارداری مخلوط شده است احتمالا بوی شیرین و ملایمی دارد که مانند بوی خونریزی پریودی نیست. 

- در اولین سال پس از زایمان، طبیعی است که دوره های شما از نظر طول، زمان بین چرخه ها و شدت خونریزی نوسان داشته باشد. این شرایط به ویژه در خانم هایی که شیر خودشان را به نوزاد می دهند بیشتر اتفاق می افتد. 

- بیشتر زنان پس از زایمان 2 تا 7 روز خونریزی دارند و بعد از بازگشت دوره قاعدگی "عادی" طول دوره آن ها از 21 تا 35 روز می باشد و ممکن است نسبت به قبل از بارداری تغییر کند. 

چرا در زنان شیرده پریودی دیرتر بر می گردد؟

به طور معمول، زنانی که فرزندشان را با شیر خودشان تغذیه می کنند تغییرات هورمونی بیشتری نسبت به سایرین دارند. پرولاکتین، هورمون مورد نیاز برای تولید شیر مادر، می تواند هورمون های تولید مثل یعنی استروژن و پروژسترون که عامل پریودی هستند را سرکوب کند. در نتیجه، شما مدتی تخمک گذاری و در نتیجه ریزش لایه درونی رحم و پریودی نخواهید داشت. البته این تغییرات در همه افراد یکسان نیست و ممکن است در برخی زنان شیرده پریودی سریعا برگردد. بنابراین نمی توان شیردهی را راه مناسبی برای پیشگیری از بارداری مجدد دانست. 

آیا پریود من روی شیر مادر تأثیر خواهد گذاشت؟

با بازگشت پریود، ممکن است متوجه تغییراتی در تأمین شیر یا واکنش کودکتان نسبت به شیر شوید. بنابراین تغییرات هورمونی که باعث می شود شما پریود شوید، می تواند بر شیر مادر نیز تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، ممکن است در اولین پریودی شاهد کاهش تولید شیر شوید و یا واکنش های خاصی از نوزادتان نسبت به شیر را ببینید. زیرا تغییرات هورمونی می تواند ترکیب شیر و مزه آن را تغییر دهد. با این حال، این تغییرات معمولاً بسیار جزئی هستند و توانایی شیردهی شما را زیاد کاهش نمی دهد. 

آیا دوران شیر دهی می تواند یک روش طبیعی برای جلوگیری از بارداری باشد؟

برخی از خانم ها از دوران شیردهی به عنوان یک روش طبیعی برای پیشگیری از بارداری استفاده می کنند. طبق اعلام انجمن متخصصان بهداشت باروری، در صورتی که فرزندتان را تنها با شیر مادر تغذیه می کنید احتمال بارداری شما بخصوص در شش ماه اول 1 درصد است. اما حتی اگر تغذیه با شیر مادر باروری شما را کاهش دهد این روش خیلی روش تضمینی برای جلوگیری از بارداری مجدد و ناخواسته نیست. 

نکته مهم در این روش کنترل بارداری تغذیه مطلق نوزاد با شیر مادر است. یعنی به غیر از شیر مادر، هیچ مایعات حتی آب یا مکمل ها و یامواد جامد دیگر نباید به کودک داده شود. چون این اتفاق به ندرت پیش می آید و به احتمال زیاد شما مجبور به دادن مایعات دیگر به نوزاد در کنار شیر خودتان هستید پس خیلی هم نمی توانید روی عدم بارداری به دلیل شیردهی حساب کنید. 

همچنین اگر شیرد میدهید و پریود شما برگشته است به معنی بازگشت تخمک گذاری می باشد و احتمال بارداری مجدد در صورت عدم استفاده از روش های پیشگیری دیگر وجود دارد. همچنین شما نمی دانید که پریود شما چه زمانی بر می گردد و تخمک گذاری حدود 14 روز قبل از خونریزی انجام می شود پس ممکن است قبل از بازگشت پریودی به دلیل تخمک گذاری باردار شوید. 

 

خوشبختانه روش های ایمن و مؤثر زیادی برای برای پیشگیری از بارداری برای افرادی که شیر می دهند در دسترس است. گزینه های غیر هورمونی مانند دستگاه داخل رحمی مس (IUD) ، کاندوم و دیافراگم ها همیشه برای دوران شیردهی بی خطر و موثر هستند.

همچنین برخی از گزینه های کنترل هورمونی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد که در هنگام شیردهی مشکلی ایجاد نمی کنند و مناسب می باشند. در این زمینه تنها باید با پزشک خود مشورت کنید. به طور کلی، قرص های ترکیبی با دوز کم که حاوی استروژن و پروژستین هستند پس از بهبود یافتن شرایط زایمان برای شما مناسب می باشند. 

چه تفاوتی در پریودهای بعد از زایمان وجود دارد؟

هنگامی که بعد از زایمان پریود شما دوباره شروع می شود بخصوص اولین پریودی ماننده دوره های قبل از بارداری نخواهد بود. بدن شما دوباره باید با این برنامه هماهنگ شود. شما ممکن است برخی از تفاوت های زیر را تجربه کنید:

• درد و گرفتگی های شدید تر از حد معمول 
• لخته های کوچک خون
• خونریزی سنگین تر
• توقف خونریزی و شروع مجدد آن
•  افزایش درد های پریودی
• پریود های نامنظم 

به طور کلی اولین دوره بعد از زایمان ممکن است سنگین تر از گذشته باشد. همچنین ممکن است به دلیل افزایش مقدار لایه رحمی که نیاز به ریختن دارد، با گرفتگی و درد شدیدتری همراه باشد. بعد از چند دوره پریودی این تغییرات تا حد زیادی کاهش پیدا خواهند کرد. همچنین در موارد نادر، عوارضی مانند مشکلات تیروئید یا اندومتریوز می تواند باعث خونریزی شدید بعد از بارداری شود. اندومتریوز به معنی ضخیم شدن زیاد دیواره رحم است.

زنانی که قبل از بارداری اندومتریوز داشتند، ممکن است بعد از زایمان دوره سبک تری داشته باشند. گاهی نیز پریودهای سخت می تواند به دلیل دو بیماری نادر، سندرم آشرمن و سندرم شیهان ایجاد شود. سندرم اشرمن منجر به ایجاد اسکار یا زخم  در رحم می شود. سندرم شیهان نیز در اثر آسیب به غده هیپوفیز شما ایجاد می شود که ممکن است باعث خونریزی شدید شود. در هر حال اگر خونریزی خیلی شدید و غیر قابل تحمل بود باید سریعا به پزشک مراجعه کنید تا خطری شما را تهدید نکند. 

چه عواملی باعث پریودهای دردناک پس از زایمان می شود؟

دوره های دردناک پس از زایمان به دلیل ترکیبی از چندین عامل ایجاد می شود. این عوامل عبارتند از:

• افزایش شدت گرفتگی رحم
• تاثیرهورمون های شیردهی بر هورمون های جنسی
• حفره رحم بعد از بارداری بزرگتر می شود. در نتیجه دیواره بیشتری تشکیل شده و در پریودی شما درد و خونریزی بیشتری را تجربه می کنید. 

در خونریزی بعد از زایمان باید مراقب چه مواردی باشیم؟

مهم است که در صورت بروز هر یک از علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

• خیس شدن بیش از یک پد در هر ساعت
• خونریزی همراه با درد ناگهانی و شدید
•  تب ناگهانی
•  خونریزی مداوم بیش از هفت روز
•  لخته های خون بزرگ
•  ترشحات بد بو
• سردردهای شدید
•  مشکلات تنفسی
•  درد هنگام ادرار

در صورت تجربه این علائم یا هر چیز غیر عادی دیگری که مربوط به پریود شماست با پزشک خود تماس بگیرید. برخی از این علائم ممکن است نشان دهنده عفونت و بیماری های دیگر باشد که باید مورد پیگیری و درمان قرار بگیرد. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم بسته به شرایط شما و تغذیه نوزاد زمان بازگشت پریود بعد از زایمان برای هر فردی متفاوت از دیگری است و حتی خونریزی ها و پریودهای بعد از زایمان نسبت به قبل از بارداری متفاوت خواهد بود و به دلیل اینکه نمی توان زمان دقیقی برای بازگشت پریودی بعد از زایمان تعیین کرد نمی توان به طور مطمئن از دوران شیردهی به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری استفاده نمود و باید از روش های دیگر هم کمک گرفت. 

اگر در مورد اولین دوره بعد از بارداری چیزی غیر عادی به نظر می رسد، با پزشک خود تماس بگیرید. خونریزی بیش از حد یا نشانه های عفونت نگران کننده است. پس به بدن خود توجه کافی داشته باشید. 

[collapse id=2952]

منبع: سلامت بانوان اوما

تست بارداری با خمیر دندان چگونه است؟

همان طور که می دانید مطمئن ترین روش های مشخص شدن بارداری ابتدا انجام تست های خانگی و بعد هم آزمایش خون است اما برخی از روش های قدیمی و سنتی نیز وجود دارند که می توانند در تشخیص بارداری به شما بانوان اومایی عزیز کمک کنند. یکی از این روش ها تست بارداری با خمیردندان است.

 در واقع اعتقاد بر این است که اگر خمیردندان نسبت به ادرار واکنش نشان دهد به معنی بارداری می باشد. با اینکه این روش نسبت به کیت های تشخیص بارداری در خانه خیلی ارزان تر است اما علمی نیست و نمی توان صد در صد به آن اطمینان کرد. در این مقاله می خواهیم نحوه انجام آزمایش بارداری با خمیردندان را به شما آموزش دهیم. با ما همراه باشید. 

آزمایش بارداری خمیردندان چگونه انجام می شود؟

این آزمایش سنتی نیازی به آماده سازی وسایل یا انجام کار خاصی ندارد. برای بررسی واکنش خمیر دندان تنها به یک نمونه ادرار، خمیر دندان معمولی سفید و یک فنجان کوچک احتیاج خواهید داشت.  مقداری خمیر دندان را درون یک فنجان خالی فشار دهید.

ادرار را در یک فنجان جداگانه جمع کنید و به آرامی چند قطره از آن را به داخل فنجان حاوی خمیر دندان اضافه کنید. چند دقیقه صبر کنید تا واکنش خمیردندان را ببینید. اگر خمیردندان تغییر رنگ داد یا خورده شد به معنی باردار شدن شما می باشد. 

تست بارداری خمیردندان چگونه کار می کند؟

متخصصان هنوز در مورد صحت این آزمایش تردید دارند. اما معتقدند که ترکیبات موجود در خمیر دندان با هورمون حاملگی hCG در ادرار واکنش نشان می دهند ومانند آزمایش معمولی بارداری یعنی بی بی چک کار خواهد کرد.

از نظر تئوریک، هرگونه واکنشی که در ترکیب ادرار و خمیردندان وجود داشته باشد، ممکن است به دلیل خاصیت اسیدی ادرار و قلیایی بودن خمیردندان باشد و کف ایجاد کند در حالی که اصلا هیچ هورمون hCG در ادرار نباشد. برای مطمئن شدن از واکنش خمیردندان  به دلیل hCG ، باید از شریک زندگی خود نیز بخواهید که آن را انجام دهد. اگر نسبت به ادرار همسرتان چنین واکنشی وجود نداشته باشد، می توان آن را به عنوان یک آزمایش مثبت بارداری در نظر گرفت. اما در نهایت باید با انجام آزمایش خون بارداری شما توسط پزشک تایید شود. 

خمیردندان حاوی کربنات کلسیم است که با ادرار به دلیل اسیدی بودن واکنش می دهد و به خاطر تولید دی اکسید کربن مقدار زیادی کف و حباب ایجاد می کند و هرچه ادرار اسیدی تر باشد واکنش بیشتری اتفاق می افتد. به همین دلیل وقتی هورمون های بارداری در ادرار وجود داشته باشد خمیردندان خورده می شود و از بین می رود. 

pH ادرار به طور معمول اسیدی است و بین <6.0 تا 7.5 متغیر است. نتایج آزمایش حاملگی خمیردندان به میزان pH ادرار و خمیر دندان بستگی دارد. پس ترکیبات خمیردندان نیز می تواند در نتیجه این تست تاثیر داشته باشد و حتی نتایج اشتباهی ایجاد کند. 

 HCG یا هورمون بارداری از سلول های جفت پس ازانجام لقاح تولید می شود و با پیشرفت بارداری به مرور افزایش می یابد. اکثر آزمایش های سنتی و مدرن مشخص کردن بارداری بر اساس تشخیص این هورمون کار می کنند. 

تست بارداری خمیر دندان چقدر دقیق است؟

آزمایش حاملگی خمیر دندان روشی دقیق یا مطمئن برای تأیید بارداری نیست. این روش تنها یکی از تست های جالب بارداری سنتی است که می توانید آن را امتحان کنید. اما هیچ مدرک علمی وجود ندارد که بگوید خمیر دندان می تواند هورمون hCG را تشخیص دهد.

تست بارداری با خمیر دندان را باید چه موقع از روز انجام داد؟

بهترین زمان برای همه تست های بارداری ادرار اول صبح بعد از بیدار شدن از خواب است. همچنین برای اینکه نتایج مطمئن تری به دست آورید بهتر است اجازه دهید یک هفته از تاخیر در پریودتان بگذرد. 

چگونه می توان نتایج تست حاملگی خمیردندان را بررسی کرد؟

تغییر رنگ یا خوردگی خمیر دندان به معنای نتیجه مثبت تست بارداری با خمیردندان و وجود هورمون بارداری در ادرار است. در صورت منفی بودن نتیجه تست شما واکنشی را مشاهده نمی کنید و مخلوط دست نخورده باقی می ماند و از بین نمی رود. 

آزمایش حاملگی در منزل با بی بی چک

این آزمایشات کاملا مقرون به صرفه و قابل اعتماد هستند و نتیجه آن ها در چند دقیقه مشخص می شود. آنها وجود هورمون hCG را در ادرار تشخیص می دهند. اما بعضی اوقات، ممکن است نتایج آزمایش مثبت کاذب یا منفی کاذب باشد. معمولا اگر خیلی زود این آزمایش را انجام دهید حتی اگر باردار باشید با جواب منفی کاذب روبرو خواهید شد. همچنین اگر از روش های کمک بارداری یا برخی داروهای خاص استفاده می کنید ممکن است با جواب مثبت کاذب روبرو شوید.

برای به دست آوردن یک نتیجه دقیق، شما باید حداقل یک هفته پس از پریود  از دست رفته و با اولین نمونه ادرار در صبح، آزمایش بارداری ادرار را انجام دهید.

آزمایشات بالینی بارداری:

 پزشک ممکن است آزمایش خون و آزمایش ادرار یا هر یک از آن ها را برای تشخیص حاملگی توصیه کند. آزمایش ادرار مشابه آزمایش بارداری خانگی انجام می شود، اما نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. آزمایش خون نیز دو نوع است:

• آزمایش کیفی که وجود هورمون های بارداری را بررسی می کند.
• آزمایش کمی که مقدار تیتر هورمون بتا را تشخیص می دهد.

چه زمانی باید یک دکتر را ببینید؟

اگر شک دارید که باردار هستید، بهتر است با پزشک مشورت کنید. همچنین ممکن است علائم اولیه بارداری مانند درد شکم، خستگی، تغییرات میل غذایی، بیماری صبحگاهی، سینه های حساس و دردناک، خونریزی واژن، قاعدگی نامنظم و موارد دیگر را که می تواند نشانه بارداری باشد را مشاهده کنید.

هنگامی که پزشک با استفاده از آزمایشات ادرار، آزمایش خون یا سونوگرافی، بارداری شما را تأیید کرد، مراقبت های دوران بارداری برای شما شروع می شود و پزشک توصیه های مهم را برای شما توضیح خواهد داد. 

آزمایش حاملگی خمیردندان ممکن است آزمایش مناسبی برای تأیید بارداری شما نباشد. بهتر است به سراغ روش های استاندارد بروید و با پزشک مشورت کنید. هرچه زودتر بارداری شما توسط پزشک تایید شود بهتر است زیرا مراقبت های بارداری از همان ابتدا برای جلوگیری از عوارض خطرناک بارداری برای جنین و مادر بسیار مهم است. 

سخن آخر

روش های بسیار زیادی از قدیم و به طور سنتی در خانواده ها برای تعیین بارداری وجود دارد اما از نظر پزشکی این روش ها و حتی علائم اولیه بارداری نمی توانند به طور تضمینی بارداری شما را تایید کنند و هر زمان که احتمال بارداری در شما وجود داشت بهترین روش مراجعه به پزشک و انجام تست خون برای تایید بارداری می باشد تا مراقبت های بارداری در زمان مناسب انجام شوند و خطری برای شما و فرزندتان ایجاد نشود. 

[collapse id=2953]

منبع: سلامت بانوان اوما

تنبلی تخمدان و IUI

در میلیون ها زن در سرتاسر دنیا بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS باعث مشکلات زیادی از جمله ناباروری شده است. دکتر Joel Batzofin ، پزشک متخصص در این زمینه در منهتن برنامه های درمانی تخصصی را برای خانم های مبتلا به این بیماری در نظر گرفته است که از نظر ایشان می توان آن را به سایر مراکز پزشکی در دنیا نیز گسترش داد. به عقیده ایشان در افراد مبتلا به PCOS که دچار ناباروری شده اند روش القای داخل رحمی یا همان آی یوی آی یک روش بسیار موثر است که همه پزشکان متخصص می توانند با انجام صحیح آن به باروری بیماران کمک کنند.

در این مطلب می خواهیم درمورد استفاده از روش IUI برای بیماران مبتلا به تنبلی تخمدان یا همان سندرم تخمدان پلی کیستیک توضیحاتی را برای شما اومایی های عزیز ارائه دهیم. با ما همراه باشید.

 تنبلی تخمدان چگونه بر باروری تاثیر می گذارد؟

به طور معمول، PCOS توسط تعدادی از علائمی که معمولاً رخ می دهد، شناسایی می شود. از جمله این علائم می توان به دوره های نامنظم، هورمون های اضافی مردانه که منجر به رشد غیر طبیعی مو و آکنه می شود و تخمدان های نامناسب برای تخمک گذاری طبیعی اشاره کرد. گاهی اوقات نیز هیچ علائمی مشاهده نمی شود و تا زمانی که ناباروری زن مشخص شود فرد متوجه وجود این بیماری نخواهد شد. بنابراین ناباروری یکی از علائم اصلی این بیماری می باشد. هرچند اگر این بیماری زود تشخیص داده شود قابل کنترل بوده و بر باروری فرد تاثیر خاصی ندارد فقط نیاز به کمی تلاش بیشتر برای بارداری هست. 

زنانی که مبتلا به PCOS هستند هورمون های مردانه بیشتری در بدنشان ترشح می شود که منجر به عدم تعادل هورمون ها خواهد شد و نتیجه اولیه آن بی نظمی در پریودهای شما می باشد. در بسیاری از موارد نیز تخمک گذاری در این خانم ها انجام نمی شود. 

روش های کنترل بیماری تنبلی تخمدان

در کلینیک های تخصصی مربوط به این بیماری، پزشک متخصص ابتدا برای درک وضعیت خاص شما، ارزیابی کاملی را انجام می دهد. با در نظر گرفتن تاریخچه پزشکی کامل، انجام آزمایشات خون و انجام معاینه جسمی و سونوگرافی، می توانیم بهترین برنامه درمانی اختصاصی را به شما عزیزان توصیه کنیم تا بیماری را کنترل و درمان نمایید. البته هنوز درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما می توان به خوبی آن را کنترل کرد. 

از نظر متخصصین این رشته بهترین درمان برای این بیماری ابتدا کاهش وزن تحت نظر یک متخصص تغذیه و سپس استفاده از هورمون درمانی با متفورمین و القای تخمک گذاری برای بارداری می باشد. اولین داروهایی که برای القای تخمک گذاری استفاده می شود کلومید است. اگر کلومید به تنهایی تاثیر مناسبی نداشته باشد انجام روش ای یو آی به شما پیشنهاد خواهد شد.

عملکرد روش ای یو ای برای بیماران مبتلا یه PCOS

برای انجام این روش پزشک متخصص ابتدا یک داروی  کمک باروری را برای شما تجویز می کند و سپس سیکل قاعدگی شما را کنترل خواهد کرد تا مطمئن شود تخمک های سالم و قابل باروری در تخمدان های شما به بلوغ رسیده و آزاد می شوند. در این روش اسپرم باید یا از طرف همسر شما باشد و یا از طریق یک اهدا کننده به تخمک های شما القا شود تا بارداری در زمان مناسب صورت گیرد. 

پزشک زمان تخمک گذاری را تخمین زده و در یک وقت مناسب به صورت مستقیم اسپرم آماده شده را به داخل رحم وارد می کند. انجام این کار فقط چند دقیقه طول می کشد و زیاد شما را اذیت نخواهد کرد. بعد از آن باید 10 الی 15 دقیقه به حالت دراز کشیده استراحت نمایید و سپس می توانید به خانه برگردید و بعد از 24 ساعت استراحت می توانید فعالیت های روزمره خود را به راحتی انجام دهید. 

سخن آخر

خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی مانند قدیم نیست که تا اشکالی در بارداری پیش آمد زوج ها نا امید شوند. پزشکان متخصص امروزی ابتدا علت ناباروری را تشخیص داده و سپس از میان روش های بسیاری که برای درمان ناباروری به وجود آمده اند بهترین روش را برای کمک به شما برای یک بارداری سالم و موفق انتخاب کرده و تا زمان رسیدن به نتیجه شما را همراهی خواهد کرد. اگر در مورد روشی که به شما پیشنهاد می شود آگاهی کافی ندارید می توانید از پزشک متخصص خود یا مشاورین تخصصی سایت اوما سوالات خود را بپرسید. ما همیشه در کنار شما خواهیم ماند. 

[collapse id=2954]

منبع: سلامت بانوان اوما

بارداری بعد از سقط جنین

اگر شما در چند ماه گذشته و یا بارداری قبلیتان دچار سقط جنین شده اید حتما برای بارداری مجدد استرس دارید و نمی دانید قرار است این بار چگونه پیش رود؟ یا مثلا برای بارداری مجدد چقدر باید صبر کنید؟ و سوالاتی از این دست زیاد است. به همین دلیل در این مقاله می خواهیم شما بانوان اومایی عزیز را با موارد مهم درباره بارداری مجدد بعد از سقط جنین آشنا کنیم. توصیه می کنیم حتما این مقاله را تا پایان بخوانید. 

چه عواملی باعث سقط جنین می شود؟

سقط جنین به معنی پایان یافتن خود به خودی یک بارداری قبل از هفته 20 بارداری است. بسیاری از سقط جنین ها به دلیل عدم رشد طبیعی جنین نسبت به زمان و پیشرفت بارداری اتفاق می افتند. در واقع می توان گفت حدود 50 درصد از سقط جنین ها به دلیل وجود مشکلات کروموزومی در جنین است که از پدر یا مادر به ارث برده است. بیشتر این مشکلات خودشان را دقیقا همزمان با تقسیم سلولی و رشد جنین نشان می دهند و برخی از آن ها نیز ممکن است تا بعد از تولد هم مشخص نشوند. گاهی اوقات نیز بدن مادر ضعیف است و دارای مشکلات رحمی یا دیابت می باشد که باعث سقط خواهد شد و یا ضربه های سنگین مانند پرت شدن و تصادف باعث این اتفاق می شود. اما در بسیاری از موارد هنوز علت قطعی سقط مشخص نیست.  

متاسفانه در سرتاسر جهان در حدود 8 الی 20 درصد بارداری ها سقط جنین اتفاق می افتد. جالب است بدانید آمار واقعی از این مقدار هم بیشتر است زیرا بسیاری از خانم ها حتی قبل از اینکه متوجه بارداری خود بشوند نوزادشان سقط می شود. 

احتمال سقط مجدد در بارداری جدید چقدر است؟

سقط جنین معمولاً یک بار اتفاق می افتد. بیشتر زنانی که سقط جنین می کنند بعد از سقط  در بارداری مجدد، حاملگی سالمی را تجربه می کنند و مشکلی برایشان به وجود نمی آید. اما در تعداد کمی از زنان یعنی حدود 1 درصد سقط جنین های مکرر اتفاق می افتد. 

اگر شما فقط یک سقط را تجربه کرده اید در بارداری مجدد احتمال سقط جنین حدود 20 درصد است اما اگر دو سقط را پشت سر گذاشته باشید این احتمال تا 28 درصد افزایش می یابد و بعد از سه سقط یا بیشتر از آن احتمال سقط مجدد تا حدود 43 درصد بیشتر خواهد شد. 

بهترین زمان برای بارداری بعد از سقط جنین کی است؟

سقط جنین می تواند باعث احساسات شدید، ناراحتی و حتی افسردگی به دلیل از دست دادن فرزند شود. شما و شریک زندگی تان بعد از سقط جنین دچار اضطراب یا احساس ناراحتی و گناه می شوید. بنابراین بهتر است کمی به خودتان فرصت دهید تا هم اوضاع جسمی و هم شرایط روحیتان بهتر شود. 

به طور معمول، برای جلوگیری از عفونت، حداقل دو هفته بعد از سقط جنین نباید برای بارداری مجدد اقدام کنید. اما می توانید به محض گذشت دو هفته در صورت مساعد بودن حالتان برای بارداری اقدام کنید. اما به طور کلی بهتر است برای انتخاب بهترین زمان برای بارداری مجدد با پزشک خود مشورت کنید. اگر چند سقط را تجربه کنید پزشک ابتدا آزمایشاتی را انجام می دهد تا علت مشخص شود و بعد از آن یک برنامه مناسب برای بارداری مجدد به شما خواهد داد.

آیا آزمایش های ویژه قبل از اقدام به بارداری بعد از سقط جنین توصیه می شود؟

اگر دو یا چند مورد سقط جنین پیوسته را تجربه کرده اید حتما باید این آزمایشات را برای بررسی دقیق انجام دهید تا دوباره تلاشتان برای بچه دار شدن بیهوده نباشد.  برخی از آزمایشات مورد نیاز عبارتند از:

 آزمایش خون. نمونه ای از خون شما برای کمک به تشخیص مشکلات هورمون ها یا سیستم ایمنی بدن شما گرفته می شود.

 آزمایش های کروموزومی. خون شما و شریک زندگی تان باید آزمایش شود  تا مشخص شود که آیا کروموزوم های شما باعث سقط های مکرر شده اند یا خیر؟ بافت جنین سقط شده نیز ممکن است برای بررسی های بیشتر مورد آزمایش قرار بگیرد. 

روش های دیگری نیز برای تشخیص مشکلات رحم انجام می شود. مثلا:

سونوگرافی

این روش تصویربرداری با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر دقیق از ساختارهای موجود در رحم شما است. متصدی سونوگرافی یا پزشکتان دستگاه را روی شکم شما قرار می دهد یا در صورت سونوگرافی واژینال پروب مخصوص آن را درون واژن وارد می کند  تا از رحم شما عکس بگیرد. سونوگرافی می تواند مشکلات رحمی مانند فیبروم داخل حفره رحم را شناسایی کند.

 هیستروسکوپی

در این آزمایش پزشک شما یک وسیله نازک به نام هیستروسکوپ را از طریق دهانه رحم شما وارد رحم می کند تا مشکلات داخل رحمی را تشخیص داده و درمان کند.

 هیستروسالپنگوگرافی

در این روش پزشک شما لوله ای نازک را از طریق واژن و دهانه رحم شما وارد کرده تا یک ماده رنگی حاوی کنتراست مایع را درون لوله های رحمی و فالوپ شما آزاد کند. این مایع رنگی با حرکت خود شکل حفره رحمی و لوله های فالوپ شما را ردیابی می کند و باعث می شود که آن ها با استفاده از تصاویر اشعه ایکس روی مانیتور قابل مشاهده باشند. این روش اطلاعاتی در مورد خطوط داخلی رحم شما و هرگونه انسداد در لوله های فالوپ را برای پزشک مشخص می کند. 

سونوهیستروگرافی

این اسکن سونوگرافی بعد از تزریق سالین به قسمت توخالی رحم شما ( واژن و دهانه رحم) انجام می شود. این روش اطلاعاتی در مورد قسمت داخلی رحم شما، سطح بیرونی رحم و هرگونه انسداد در لوله های فالوپ را برای پزشک مشخص می کند. 

 تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

این تست تصویربرداری از یک میدان مغناطیسی و رادیو استفاده می کند  و این امواج تصاویر مشخصی از وضعیت رحم را نمایش می دهند. 

گاهی اوقات نیز با هیچ کدام از این روش ها علت سقط جنین مشخص نمی شود. اما نباید امیدتان را از دست بدهید زیرا بسیاری از زنانی هم که دچار سقط های مکرر شده اند در نهایت یک بارداری سالم را تجربه کرده اند. 

آیا می توان شانس موفقیت در بارداری مجدد را افزایش داد؟

اغلب، نمی توان هیچ کاری برای جلوگیری از سقط جنین مجدد انجام داد. اما، انتخاب شیوه های سالم زندگی برای سلامت شما و کودک مهم است. باید از قبل از بارداری و در دوران بارداری روزانه یک ویتامین یا اسید فولیک مصرف کنید. البته باید با مشورت پزشک باشد. در دوران بارداری، مصرف کافئین را محدود کرده و از مصرف مشروبات الکلی، استعمال سیگار و استفاده از داروهای غیرمجاز خودداری کنید.

چه احساساتی در بارداری مجدد بعد از سقط جنین وجود دارد؟

پس از سقط جنین در بارداری مجدد به احتمال زیاد احساس شادی خواهید کرد، اما در کنارش اضطراب هم دارید. در حالی که باردار شدن دوباره می تواند یک تجربه خوب برای از بین رفتن ناراحتی و افسردگی گذشته باشد اما اضطراب و افسردگی حتی پس از تولد فرزند سالم نیز ممکن است ادامه پیدا کند. 

سعی کنید در مورد احساسات خود با فردی که به شما نزدیک است صحبت کنید و به خودتان اجازه دهید تا آن ها تخلیه شوند. برای آرامش بیشتر به شریک زندگی، خانواده و دوستان خود متوسل شوید. اگر در مقابله با گذشتن از سقط قبلی با مشکل روبرو هستید می توانید با یک مشاور صحبت کنید. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم اکثر افرادی که دچار سقط می شوند در بارداری بعدی این تجربه را نخواهند داشت و فرزندی سالم به دنیا می آورند. بنابراین نباید در بارداری مجدد بیش از حد اضطراب داشته باشید زیرا خود استرس و اضطراب عامل بسیاری از عوارض بارداری است. همچنین سعی کنید به همه توصیه های پزشک عمل کرده و تغذیه مناسبی داشته باشید تا احتمال موفقیت بارداری سالم بیشتر شود. 

[collapse id=2955]

منبع: سلامت بانوان اوما