14 نکته مهم درباره قرص راکوتان

یکی از دغدغه بسیاری از نوجوانان و جوانان جوش ها و آکنه های روی صورت است که تاثیر زیادی در زیبایی فرد دارد و بعضی افراد به قدری حساس هستند که به دلیل این جوش ها اعتماد به نفسشان را از دست می دهند. داروها و محصولات مراقبتی بسیار زیادی برای ازبین رفتن جوش استفاده می شود اما یکی از داروهای تجویزی رایج راکوتان می باشد. راکوتان متعلق به یک گروه از داروها به نام رتینوئید است که شبیه به ویتامین A عمل می کنند. رتینوئیدها با کاهش مقدار ماده چرب (یعنی سبوم) ساخته شده توسط غدد در پوست شما، کاهش باکتری ها و التهاب و منافذ مسدود شده جوش ها را درمان کرده و از ایجاد جوش های جدید جلوگیری می کنند. در این مقاله می خواهیم نکات مهم درباره قرص راکوتان را برای شما عزیزان اومایی توضیح دهیم. با ما همراه باشید. 

در این مقاله می خوانیم:

قرص راکوتان چگونه عمل می کند؟
چگونه می توان قرص راکوتان را مصرف کرد؟
چه کسی نباید قرص راکوتان مصرف کند؟
عوارض جانبی احتمالی قرص راکوتان چیست؟
آیا می توانم داروهای دیگر را با قرص راکوتان مصرف کنم؟

---

قرص راکوتان چگونه عمل می کند؟

قرص راکوتان متعلق به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان رتینوئید است که از مشتقات ویتامین A می باشند. نام علمی راکوتان ایزوترتینوئین است و به صورت خوراکی مصرف می شود که منجر به کاهش چربی طبیعی پوست و درمان آکنه خواهد شد.

غدد سباسه به طور طبیعی وظیفه دارند روزانه مقداری چربی به نام سبوم تولید کنند تا از خشکی پوست جلوگیری شود. اما گاهی به دلایل مختلف مانند بی نظمی در هورمون ها، استرس، آلودگی هوا و ... این سبوم تحریک شده و بیش از حد طبیعی چربی تولید می کنند از طرفی باکتریهای فعال روی پوست منافذ را می بندند و باعث احتباس چربی میشوند در نتیجه شما دچار جوش های التهابی و بزرگ و یا ریز می شوید.

در این شرایط قرص راکوتان میزان فعالیت غدد سباسه در پوست را کاهش می دهد و چربی اضافه پوست را از بین می برد. با استفاده از راکوتان فعالیت باکتری ها نیز کاهش پیدا می کند. بنابراین میزان جوش ها در صورت کم می شود و به مرور جوش های قبلی نیز ازبین می روند. 

چگونه می توان قرص راکوتان را مصرف کرد؟

میزان دوز مصرفی قرص راکوتان باید توسط پزشک تجویز شود و چگونگی مصرف آن در افراد مختلف متفاوت است. قرص راکوتان  معمولا یک یا دو بار در روز مصرف می شود. کپسول ها باید با یک نوشیدنی، یا با غذا یا فقط بعد از غذا (با معده پر) مصرف شوند.

 اگر فراموش کردید یک وعده دارو را مصرف کنید بلافاصله پس از یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید، مگر اینکه زمان دوز بعدی باشد. در این حالت دوز فراموش شده را مصرف نکنید و دوز بعدی را طبق معمول مصرف کنید. برای جبران قرص فراموش شده، دو قرص را به صورت همزمان مصرف نکنید.

نکات مهم و مفید قبل از مصرف راکوتان

قرص راکوتان در صورت مصرف در طول حاملگی باعث بروز نقص مادرزادی جدی (ناهنجاریهای جدی جنین در حال رشد) می شود. پزشک شما این دارو را برای خانم هایی که می خواهند باردار شوند، تجویز نمی کند، مگر اینکه شرایط برنامه پیشگیری از بارداری را داشته باشید. به طور کلی موارد زیر در مصرف راکوتان باید رعایت شود:

•  زنان باید حداقل از یک و ترجیحا دو، روش موثر پیشگیری از بارداری (به عنوان مثال قرص و کاندوم) برای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.
•  باید حداقل 4 هفته قبل از شروع درمان با راکوتان، روش پیشگیری از بارداری را استفاده کنید. این روش ها باید حداقل تا چهار هفته پس از اتمام  قرص راکوتان ادامه یابد.
•  تا زمانی که حداقل یک ماه از روش های پیشگیری از بارداری استفاده نکرده باشید و جواب تست بارداری منفی نباشد، پزشک شما نمیتواند قرص راکوتان را تجویز کند.
•  پزشک تنها مجاز است تا 30 روز قرص راکوتان تجویز کند و نسخه تنها برای هفت روز معتبر است.
•  باید ماهی یک بار به پزشک مراجعه کنید، آزمایش حاملگی انجام دهید و سپس نسخه جدید تجویز شود.
•  پنج هفته پس از متوقف کردن درمان باید آزمایش حاملگی نهایی را انجام دهید تا مطمئن شوید که حامله نشده اید. اگر فکر می کنید احتمال دارد که حامله باشید باید بلافاصله با دکتر خود مشورت کنید.
•  شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کودکانی که پدر آن ها از این دارو مصرف می کنند تحت تاثیر این دارو قرار می گیرند، اما مردان باید به یاد داشته باشند که این دارو را با هیچکس، مخصوصا خانم ها، به اشتراک نگذارند.
• هرگز نباید قرص راکوتان را بدون تجویز به فرد دیگری بدهید.
•  افرادی که قرص راکوتان مصرف می کنند نباید در طول درمان و برای حداقل چهار هفته پس از قطع درمان خون اهدا کنند. این کار به علت خطر بالقوه دارو برای جنین نابالغ در صورت انتقال خون به یک زن باردار است.
•  در هنگام مصرف قرص راکوتان، پوست خود را در معرض نور شدید خورشید یا اشعه ماوراء بنفش قرار ندهید. از یک کرم ضد آفتاب حداقل SPF 15 استفاده کنید.
•  قرص راکوتان به احتمال زیاد پوست و لب ها را بسیار خشک می کند، بنابراین توصیه می شود از آغاز مصرف دارو از مرطوب کننده لب و صورت استفاده کنید.
•  در هنگام مصرف قرص راکوتان و حداقل شش ماه پس از متوقف کردن درمان، از هر گونه وکس بدن اجتناب کنید، زیرا می تواند لایه ی بالایی پوست را از بین ببرد. در طی درمان و برای 5 تا 6 ماه پس از قطع ایزوترتینوئین، باید از داروهای شیمیایی و درمان لیزر پوستی اجتناب شود، زیرا ممکن است باعث بروز زخم شود.
•  قرص راکوتان می تواند چشم شما را خشک کند. این مشکل می تواند با قطره اشک مصنوعی رفع شود. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، ممکن است متوجه شوید که در طول درمان ناراحت هستید و باید عینک بزنید.
•  کاهش دید در شب نیز ممکن است در طول درمان و پس از قطع قرص راکوتان رخ دهد. به همین دلیل توصیه می شود هنگام رانندگی در شب احتیاط کنید. اگر دچار مشکلات بصری شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که درمان را متوقف کنید.
• قرص راکوتان به ندرت باعث افسردگی، اضطراب، عصبانیت و تغییرات خلقی و نشانه های روان پریشی (به عنوان مثال دلسردی یا توهمات) و افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی می شود. اگر تا به حال مشکل افسردگی داشته اید این موضوع را قبل از مصرف راکوتان با پزشک خود در میان بگذارید. اگر احساس افسردگی می کنید یا تغییرات دیگری در حالت یا رفتار خود در طول درمان مشاهده کردید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

پیشنهاد پزشک اوما : از بین بردن جوش صورت ، 24 روش خانگی

 

آزمایشات لازم هنگام مصرف قرص راکوتان

 - قبل از شروع درمان با قرص راکوتان، یک ماه بعد از شروع و سپس در فواصل سه ماهه، باید آزمایش خون را برای نظارت بر عملکرد کبد و میزان چربی ها (چربی هایی مانند کلسترول و تریگلیسرید) در خون انجام دهید. 

-  قرص راکوتان ممکن است سطح قند خون شما را افزایش دهد. اگر اضافه وزن یا دیابت داشته باشید و یا مشروبات الکلی مصرف می کنید، پزشک میزان قند خون شما را در طول درمان کنترل می کند.

چه کسی نباید قرص راکوتان مصرف کند؟

همه افراد نمی توانند از این دارو استفاده کنند زیرا می تواند عوارض جانبی خطرناکی برای آن ها داشته باشد. از جمله این گروه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

•  زنان باردار یا شیرده
•  زنانی که ممکن است باردار شوند.
•  کودکان زیر 12 سال و کودکان مبتلا به آکنه قبل از بلوغ.
•  افراد مبتلا به مشکلات کبدی.
•  افراد با سطوح بالای چربی مانند کلسترول و تری گلیسیرید در خون (هیپرلیپیدمی).
•  افراد مبتلا به یک بیماری ناشی از مصرف بیش از حد ویتامین A (هیپرتونیتامین A).
•  افرادی که از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین استفاده می کنند.
•  افرادی که به مواد تشکیل دهنده دارو آلرژی دارند.

عوارض جانبی احتمالی قرص راکوتان چیست؟

داروها و عوارض جانبی احتمالی آنها ممکن است به روش های مختلف بر افراد تاثیر بگذارد. موارد زیر برخی از عوارض جانبی است که در مورد این دارو شناخته شده است. البته به این نکته نیز توجه داشته باشید که همه افرادی که قرص راکوتان مصرف می کنند، این عوارض جانبی را تجربه نخواهند کرد.

عوارض بسیار شایع (بیش از یک نفر در 10 نفر)

•  پوست خشک (باعث التهاب، لایه برداری، خارش، افزایش شکنندگی پوست).
•  لب های خشک، ملتهب و ترک خورده.
•  چشم های خشک (التهاب چشم، ملتحمه یا التهاب پلک ها).
•  درد در ماهیچه ها و مفاصل، به ویژه در نوجوانان. شما باید میزان فعالیت شدید جسمی را هنگام مصرف ایزوترتینوئین به حداقل برسانید.
•  کم خونی
•  تغییرات در تعداد سلول های خون به نام  پلاکت ها 
•  افزایش سطح چربی به نام تری گلیسیرید در خون.
•  افزایش آنزیم های کبدی.

عوارض عادی (بین 1نفر  در 10نفر الی  1 نفر در 100 نفر)

• خشکی پوشش بینی که باعث التهاب بینی و خونریزی بینی می شود.
•  سردرد
•  کاهش تعداد گلبول های سفید خون 
•  افزایش میزان قند و کلسترول در خون.
•  حضور خون یا پروتئین در ادرار.

پیشنهاد پزشک اوما : 5 ماسک خانگی آسان برای جوش صورت

 

آیا می توانم داروهای دیگر را با قرص راکوتان مصرف کنم؟

مهم است که قبل از شروع درمان با ایزوترتینوئین، داروهائی را که قبلا مصرف کرده اید، از قبیل داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی را به پزشک نشان دهید. به طور مشابه، قبل از مصرف هر داروی جدید با ایزوترتینوئین، با پزشک یا داروساز خود آن ها را چک کنید تا مطمئن شوید که این ترکیب ایمن است. همچنین نکات زیر را در نظر داشته باشید:

- آنتی بیوتیک های تتراسیکلین مانند مینوسیکلین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین نباید با قرص راکوتان مصرف شوند.

- در صورت مصرف قرص راکوتان، مکمل های ویتامین A (از جمله مولتی ویتامین های حاوی ویتامین A) را مصرف نکنید، زیرا ممکن است منجر به یک وضعیت مشابه با مصرف بیش از حد ویتامین A شود که می تواند سمی باشد و یا باعث تغییر در ساختار استخوان شود.

- دیگر درمان های معمول برای آکنه، از جمله آنتی بیوتیک ها، exfoliants، داروها یا پرتودرمانی با نور ماوراء بنفش (PUVA) که پوست مرده را از روی سطح پوست از بین می برند و لایه بردار هستند، نباید همراه با راکوتان استفاده شوند. 

آیا راکوتان واقعا برای شما بد است؟

 راکوتان برای آکنه متوسط تا شدید که با درمان های دیگر برطرف نشده است، استفاده می شود. این ماده باید برای آکنه شدید استفاده شود. زیرا ویتامین A و مشتقات آن در دوزهای بالا اثرات اثرات مخربی در بدن ایجاد می کنند. 

 آیا راکوتان می تواند باعث کاهش وزن شود؟

 کاهش وزن به عنوان عارضه جانبی راکوتان ذکر نشده است. همچنین افزایش وزن نیز در اثر مصرف راکوتان ایجاد نمی شود. طبق گزارش کتابخانه ملی ایالات متحده آمریکا، گاهی اوقات راکوتان برای درمان سایر بیماری های پوستی یا حتی برخی از انواع سرطان نیز مورد استفاده قرار می گیرد اما به عنوان یک داروی کاهش وزن (8 رژیم لاغری سریع و موثر ) استفاده نمی شود.

  آیا راکوتان می تواند باعث افسردگی شود؟

اگر در حالت عادی شما فردی عصبی هستید، این قرص می تواند حال شما را بدتر کند زیرا گفته می شود داروهای ایزوترتینوئین باعث افسردگی و ایجاد افکار خودکشی می شود.

طول مدت درمان راکوتان چقدر است؟

 یک دوره استاندارد درمان 16 تا 20 هفته است. در پایان هفته 16، حدود 85٪ از بیماران درمان می شوند. هنگامی که دارو قطع شود، اثرات مفید ایزوترتینوئین متوقف نمی شود. پس از توقف درمان، کاهش بیشتر ضایعات آکنه و زخم ها دیده می شود.

 آیا راکوتان می تواند باعث ناباروری شما شود؟

 قرص راکوتان سیستمیک تنها دارویی است که بر روی تمام مکانیسم های اتوپاتوژنیک آکنه عمل می کند. ایزوترتینوئین دارای عوارض جانبی شناخته شده است و در بارداری نباید استفاده شود. 

 چه غذاهایی را نباید در طول مصرف راکوتان مصرف کنید؟

در هنگام مصرفراکوتان، از مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی ویتامین A از جمله ماهی، روغن ماهی و غذاهای غنی شده اجتناب کنید و مصرف غذاهایی مانند طالبی، هویج، سبزیجات برگ سبز تیره، سیب زمینی شیرین، کدو تنبل، که منابع غنی بتا کاروتن هستند را نیز کاهش دهید.

 چرا راکوتان باعث نقص مادرزادی می شود؟

اگر زنان در حین بارداری این قرص را مصرف کنند، باعث نقص های زایمان، از جمله مغز، قلب و شکل ظاهری صورت می شود. به همین دلیل توصیه می شود که زنان در سنین باروری قبل از شروع مصرف دارو آزمایش بارداری انجام دهند.

 

 آیا می توانید در طول مصرف راکوتان مولتی ویتامین مصرف کنید؟

قرص راکوتان مانند ویتامین A است. بنابراین در هنگام مصرف ایزوترتینوئین، نباید قرص های ویتامین A یا مولتی ویتامین هایی که حاوی ویتامین A هستند مصرف کنید. زیرا عوارض جانبی آن ها شدید تر می شود. 

چگونه می توان راکوتان را مصرف کرد؟

همیشه قرص راکوتان را با یک لیوان آب کامل بنوشید تا از ذوب شدن کپسول در مری و سوزش جلوگیری شود. کپسول را مک نزید و نجوید.

 آیا راکوتان باعث درد مفاصل می شود؟

بله. ایزوترتینوئین ممکن است باعث مشکلات استخوانی یا عضلانی از جمله درد مفاصل یا سختی عضلات شود. همچنین ممکن است در طول ورزش های خشن راحت تر آسیب ببینید.

 آیا می توان در حین بارداری از راکوتان استفاده کرد؟

خیر زیرا می تواند اثرات بدی بر جنین بگذارد. 

آیا می توانید قرص های پیشگیری از بارداری و راکوتان را به صورت همان زمان مصرف کنید؟

زنانی که قرص آکنه ایزوترتینوئین (آکوتان) مصرف می کنند باید از بارداری جلوگیری کنند. اما اغلب آنها اطلاعات دقیقی در مورد روش های پیشگیری از زایمان ندارند. طبق مطالعات انجام شده چهار تا پنج ماه مصرف ایزوترتینوئین معمولا آکنه های شدیدی که به وسیله روش های دیگر درمان نمی شوند را از بین می برد. با نظارت پزشک می توانید این دو ترکیب را با هم مصرف کنید. 

 قرص راکوتان برای چه چیزی استفاده می شود؟

این قرص تنها برای آکنه های خیلی شدید که با روش های دیگر درمان نشده اند تجویز می شود. 

قرص راکوتان چه مدت کار می کند؟

هنگامی که اولین بار قرص راکوتان را مصرف می کنید، آکنه شما ممکن است بدتر شود، اما معمولا در طی 7 تا 10 روز بعد با ادامه درمان بهبود می یابد. در اکثر موارد، پاکسازی کامل در یک دوره 16 تا 24 هفته ای انجام می شود، و پس از آن احتمالا به مدت طولانی آکنه ای دیده نمی شود. تکرار دوره معمولا توصیه نمی شود. تکرار دوره نباید تا حداقل هشت هفته پس از توقف درمان شروع شود، زیرا ممکن است در این زمان، آکنه شما بهبود یابد.

[collapse id=2934]

منبع: سلامت بانوان اوما

چگونگی افزایش میل جنسی

میل جنسی از نظر علمی و پزشک به معنی غریزه جنسی خود آگاه و ناخودآگاه است که با میل و لذت و رضایت همراه است. تمایلات جنسی، نمونه دیگری از ارتباط حیاتی بین ذهن، بدن، روح و روان است و به لحاظ فیزیکی بودن فرایندهای جنسی سلامتی می تواند در میل جنسی تاثیر زیادی داشته باشد و همه می دانند که تغذیه خوب و ورزش منظم برای سلامتی و افزایش میل جنسی ما مهم هستند.

در واقع نداشتن رژیم غذایی مناسب باعث اختلالات جنسی مانند  ناتوانی جنسی، فقدان میل جنسی، ناباروری و غیره می شود. هر چه فرد غذای مناسب تری مصرف کند و سالم تر باشد این اختلالات جنسی کمتر می شود. گاهی اوقات به دلایل مختلفی میل جنسی کاهش پیدا می کند و حتی می تواند باعث اختلافات زناشویی شود. به همین دلیل امروز می خواهیم راه هایی را به شما اومایی های عزیز آموزش دهیم تا در چنین شرایطی بتوانید میل جنسی را افزایش دهید.

در این مقاله می خوانیم:

میل جنسی چیست؟ چرا در میان برخی از ما از بین می رود؟
علت رایج از دست دادن میل جنسی
افزایش میل جنسی با غذا
غذاهای کاهش دهنده میل جنسی
چگونگی افزایش میل جنسی با مکمل ها
درمان دارویی میل جنسی
یوگا و افزایش میل جنسی

---

میل جنسی چیست؟ چرا در میان برخی از ما از بین می رود؟

- برای مردان، کاهش تدریجی لیبیدو با افزایش سن مرد دیده می شود. مردها متفاوت هستند، اما اکثر مردان تا 60 یا 70 سالگی میل جنسی دارند. اگر سن دلیل کاهش میل جنسی نباشد، افسردگی یا استرس بیش از حد باعث کاهش میل جنسی در مردان می شود. سایر علل احتمالی کاهش میل جنسی در مردان شامل عوارض جانبی برخی داروها هستند که با کاهش هورمون های جنسی مردان به علت اختلال غدد درون ریز یا آپنه خواب باعث این شرایط می شوند. آپنه خواب باعث اختلال در میزان ترشح تستوسترون و تغییزات میل جنسی می شود. 

- تستوسترون پایین همچنین می تواند اختلال نعوظ (ED) را ایجاد کند. معمولا موارد تستوسترون کم، ED و کمبود میل جنسی لزوما به طور همان زمان اتفاق نمی افتد. همچنین مردانی که دچار مشکلی در نعوظ هستند اغلب میل جنسی معمولی یا زیاد دارند.

- هنگامی که صحبت از میل جنسی پایین در زنان می شود، علل بسیاری وجود دارد. به گفته شریل کینگزبرگ، روانشناس جنسی، " میل جنسی زنان به عوامل مختلفی بستگی دارد و نسبتا پیچیده است." اما می توان مهم ترین آن ها را شرایط روحی و استرس دانست که تاثیر زیادی بر میل جنسی زنان می گذارند.

 

علت رایج از دست دادن میل جنسی

- موارد موثر در میل جنسی زنان شامل تاثیرات اجتماعی فرهنگی (استرس شغلی، تصاویر رسانه ای از مسائل جنسی و غیره) و شرایط پزشکی (مانند فیبروئید، اندومتریوز و مشکلات تیروئید) می باشد.

- تستوسترون پایین نیز باعث ایجاد اختلالات جنسی برای زنان می شود. سطح تستوسترون زنان در 24 الی 26 سالگی افزایش می یابد و سپس به طور پیوسته کاهش می یابد تا زمانی که یک زن در معرض یائسگی قرار گیرد. پس از یائسگی، سطح تستوسترون زن به طور چشمگیری کاهش می یابد و در نهایت می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. قرصهای قلب و سایر انواع روش های پیشگیری از بارداری هورمونی نیز می تواند بر میل جنسی خانم ها برای فعالیت جنسی تاثیر منفی بگذارد.

- هنگامی که افزایش میل جنسی مطرح می شود، دو ماده کلیدی زیستی وجود دارد که ممکن است سطح میل جنسی شما را تحت تاثیر قراردهند. این دو ماده شامل دوپامین و پرولاکتین می باشند. در واقع دوپامین باعث افزایش میل جنسی می شود ولی پرولاکتین (هورمون تولید شیر در بدن زن ها) آن را کاهش می دهد.

- برخی داروها باعث افزایش آزاد شدن پرولاکتین یا باعث جلوگیری از آزاد شدن دوپامین می شوند. هر یک از این دو سناریو می تواند میل جنسی را کاهش دهد و همچنین باعث ایجاد عوارض جانبی دیگر نیز می شود. در مردان، پرولاکتین کم با نشانه های متعدد سلامت جنسی و روانی مرتبط است. سطح پرولاکتین پایین نیز با یک شاخص توده بدن (BMI) بالا، میزان قند خون بالا، فعالیت بدنی پایین تر و سلامتی کمتر همراه است.

- مسائل مربوط به روابط، افسردگی، داروهای تجویزی، الکل، سوء مصرف مواد و یا بیماری های مزمن مانند دیابت می تواند عامل کاهش میل جنسی باشند. BMI بیش از حد بالا نیز می تواند مشکلاتی برای مرد و زن ایجاد کند و باعث کاهش لیبیدو (میل جنسی) می شود. مطالعات نشان داده است از دست دادن مقدار کمی وزن تا حد زیادی باعث بهبود عملکرد جنسی زن و مرد می شود. نتایج مطالعه ای در دانشگاه دوک نشان می دهد افرادی که چاق هستند 25 برابر دیگران مشکلات جنسی دارند.

- فقدان میل جنسی در زنان بیشتر از مردان است، اما به طور معنی داری بر روی هر دو جنس تاثیر می گذارد. تحقیقات نشان می دهد که 32 درصد از زنان و 15 درصد مردان تمایلی به داشتن رابطه جنسی ندارند. میل جنسی پایین می تواند در هر سنی به دلایل مختلف از جمله افسردگی، استرس، مسائل مربوط به رابطه، داروهای تجویزی، تستوسترون کم، داشتن اضافه وزن، ورزش کم، و مصرف مواد مخدر یا الکل اتفاق بیفتد. 

اگر شما میل جنسی ندارید تنها نیستید. خبر خوب این است که داروهای طبیعی زیادی برای افزایش میل جنسی وجود دارد و می توانید به طور طبیعی میل جنسی خود را افزایش دهید. اگر افزایش میل جنسی هدف شما باشد، نیاز است که تغییراتی در شیوه زندگی خود داشته باشید. به عنوان مثال کاهش استرس، بهبود خواب، اضافه کردن فست فود طبیعی به وعده های غذایی و ورزش به افزایش میل جنسی بدون نیاز به داروهای مضر کمک می کند.

---

افزایش میل جنسی با غذا

در این جا به شما می گوییم که چگونه با تغییر رژیم غذایی میل جنسی خود یا همسرتان را افزایش دهید:

1- موادغذای طبیعی افزایش دهنده میل جنسی: 

ابجو، موز و آووکادو مواد طبیعی هستند که حاوی ویتامین ها و مواد معدنی بسیار مفید و مغذی برای بدن می باشند و می توانند جریان خون بیشتری به دستگاه تناسلی برسانند و به طور طبیعی باعث افزایش میل جنسی می شوند.

2- غذاهای حاوی ویتامین C

ویتامین C باعث افزایش گردش خون به اندام مختلف بدن و به ویژه ناحیه تناسلی می شود. بنابراین برای افزایش میل جنسی بهتر است مطمئن شوید غذاهای حاوی ویتامین C را روزانه به اندازه کافی مصرف می کنید. برخی از گزینه های عالی حاوی این ویتامین شامل بروکلی، پرتقال، فلفل قرمز و گواوا است. 

3- موادغذایی غنی از آهن

 کمبود آهن به ویژه برای زنان، می تواند منجر به کاهش میل جنسی، کم شدن تحریک و روانکاری و ناتوانی در ارگاسم شود. منابع عالی آهن شامل سبزیجات برگ سبز تیره مانند کلم و اسفناج و گوشت گاو می باشند. 

4- غذاهای غنی از کلاژن 

تولید کلاژن که نوعی پروتئین در بدن است به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد. این مسئله تاثیر منفی بر سلامت پوست دارد و باعث می شود پوست کمرنگ تر و پیر شود. این پدیده باعث کاهش نعوظ در مردان و کاهش دیواره واژن در زنان نیز می شود. برای افزایش مقدار کلاژن، می توانید بیشتر از آبمیوه های استخوانی و پودر کلاژن با مشورت پزشک استفاده کنید. ویتامین C نیز به افزایش تولید کلاژن کمک می کند.

5- سیب زمینی شیرین

سیب زمینی شیرین یا یام غنی از پتاسیم و ویتامین A است. پتاسیم به درمان فشار خون بالا کمک می کند و باعث کاهش احتمال اختلال نعوظ  در مردها می شود.

6- هندوانه 

در سال 2008، تحقیقات انجام شده در تگزاس A & M نشان داد هندوانه ممکن است اثر ویاگرا داشته باشد. فیتونوتایدرها به نام لیکوپن، بتا کاروتن و سیترولین موجود در هندوانه به تسکین رگ های خونی کمک می کنند. در نتیجه می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند. 

7- ادویه جات مانند جوز هندی و گشنیز 

ادویه جات غنی از آنتی اکسیدان هستند و برای سلامتی عمومی و افزایش میل جنسی مفید می باشند. تحقیقات منتشر شده در مجله BMC طب مکمل و جایگزین به طور خاص دریافتند که عصاره های جوز هندی و گشنیز باعث افزایش میل جنسی در مردها می شود. گشنیز همچنین در بهبود بوی بد دهان نیز مناسب است.

8- شکلات تلخ

 تحقیقات نشان داده است مصرف شکلات منجر به آزاد شدن فنیل اتیلامین و سروتونین می شود که منجر به اثرات ضد افسردگی و خندیدن خواهد شد. سعی کنید شکلات تیره با قند پایین و کیفیت بالا انتخاب کنید تا ضرری برای وزن شما نداشته باشد.

9- آجیل برزیلی

این آجیل حاوی سلنیوم بالا است، که نقش مهمی در حفظ سطح تستوسترون طبیعی دارد.

10- بادام 

بادام غنی از روی، سلنیوم و ویتامین E است و حاوی ویتامین ها، مواد معدنی و چربی های سالم مورد نیاز بدن می باشد که می تواند سلامت جنسی و تولید مثل را بهبود بخشد.

11- آب

کم آبی بدن می تواند عوارض جانبی منفی داشته باشد و باعث کاهش میل جنسی شود. اگر می خواهید کمتر دچار خستگی، سردرد و خشکی واژن شوید بیشتر آب بنوشید.

 

غذاهای کاهش دهنده میل جنسی

همان طور که برخی از غذاها میل جنسی را افزایش می دهند مصرف بعضی غذاهای دیگر نیز به مرور باعث کاهش میل جنسی می شود که باید مصرف آن ها را محدود کنید. این مواد غذایی عبارتند از:

1- چربی های ترانس و غذاهای سرخ شده 

غذاهای چرب و یا حاوی چربی ترانس به هیچ وجه مفید نیستند. اثرات نامطلوب مصرف اسیدهای چرب ترانس میتواند شامل افزایش تولید اسپرم غیرطبیعی برای مردان و تداخل در حاملگی زنان باشد. 

2- غذاهای فرآوری شده

مواد شیمیایی موجود در این غذاها ممکن است بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد.

3- پروتئین با کیفیت پایین

گوشت گیاهی کارخانه ای به خاطر هورمون های اضافه شده و آنتی بیوتیک ها شناخته شده می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی در بدن و کاهش میل جنسی شود.

4- غذاهای پر سدیم

غذاهایی مانند غذاهای کنسرو شده و غذاهای فرآوری شده، که سدیم بسیار زیادی دارند، می توانند منجر به فشار خون بالا شوند و جریان خون به ارگان های جنسی را کاهش می دهند.

5- لبنیات متعارف 

شیر، پنیر و سایر محصولات لبنی از شیر گاو می توانند هورمون های مصنوعی داشته باشند که تأثیر منفی روی سطوح استروژن و تستوسترون دارند.

7- شکر 

شکر به طور کلی تاثیر منفی بر هورمون های جنسی دارد. مطالعات تاثیر وحشتناک شکر را بر تستوسترون نشان می دهد. در مطالعه ای که در سال 2013 بر روی مردان انجام شد، مصرف گلوکز به طور متوسط 25 درصد سطح تستوسترون خون را کاهش داد. متاسفانه این کاهش قابل برگشت به اندازه اولیه نیست و به مرور میزان این هورمون را کمتر می کند. 

8- کافئین

کافئین زیاد بر عملکرد جنسی تاثیر منفی می گذارد.

9- الکل

الکل بیش از حد منجر به کاهش میل جنسی، تحریک و حساسیت می شود. اگر میخواهید مشروب بنوشید، یک لیوان شراب قرمز غنی از پلی فنل را انتخاب کنید. آنتی اکسیدان ها در شراب قرمز می توانند به گشاد شدن رگ های خونی و افزایش جریان خون به مناطق اصلی تحریک کمک کنند. 

چگونگی افزایش میل جنسی با روغن های ضروری

- مصرف روغن های ضروری مانند چوب صندل، گل رز و یاسمن به طور طبیعی باعث افزایش میل جنسی مردان و زنان می شوند. همچنین برای بهبود روحیه نیز مناسب هستند.

- وقتی صحبت از روغن های ضروری برای تعادل هورمونی می شود، روغن چوب صندل برای هر دو جنس مخصوصا برای افزایش میل جنسی مفید است. این ماده در تعادل تستوسترون در مردان و زنان بسیار عالی عمل می کند. چوب صندل یک ماده طبیعی افزایش دهنده میل جنسی است، به همین دلیل در بسیاری از عطرها استفاده می شود.

- برای مردان با تستوسترون کم، می توانید چند قطره روغن چوب صندل را به دئودورانت یا لوسیون خانگی اضافه کنید تا نه تنها بوی خوبی داشته باشید، بلکه هورمون ها و میل جنسی شما نیز بهبود یابد.

- روغن دارچین یکی دیگر از گزینه های ضروری اسانس است که باعث افزایش میل جنسی می شود. روغن دارچین یک درمان طبیعی برای ناتوانی جنسی است. این ماده با تأثیر بر آنزیم ها در مسیر اکسید نیتریک برای افزایش جریان خون به اندام تناسلی عمل می کند.

---

چگونگی افزایش میل جنسی با مکمل ها

علاوه بر رژیم غذایی مناسب مصرف برخی مکمل ها با مشورت پزشک نیز می تواند باعث بهبود عملکرد جنسی شما شود. 

مکمل های مناسب برای افزایش میل جنسی در مردان:

1.  L-arginine  هزار میلی گرم دو بار در روز: این مکمل به کاهش انقباض رگ های خونی و بهبود جریان خون به ناحیه تناسلی کمک می کند. 
2.  Ginkgo biloba صد و بیست میلی گرم دو بار در روز: می تواند جریان خون را به اندام تناسلی بهبود بخشد.
3.  Tribulus  هشتاد و پنج تا دوبیست و پنجاه میلی گرم سه بار در روز: از این مکمل در طب سنتی چینی برای افزایش قوای جنسی استفاده می شود.
4.  ماکا (500 میلی گرم سه بار در روز): تحقیقات نشان می دهد که این گیاه به افزایش میل جنسی کمک می کند.
5.  نیاسین (250 میلی گرم سه بار در روز): این مکمل دارای ویتامین B3 (نیاسین) است که به بهبود جریان خون کمک می کند.

مکمل های مناسب برای افزایش میل جنسی در زن ها

•  Panax Ginseng ( هزار میلی گرم یک بار در روز به مدت سه هفته): این ماده باعث افزایش میل جنسی در زنان در طول یائسگی می شود.
•  مکا (500 میلی گرم سه بار در روز): تحقیقات نشان می دهد این گیاه میل جنسی، تعادل هورمونی و باروری را در زنان افزایش می دهد.
•  آهن (25-30 میلی گرم روزانه): اگر کم خونی ناشی از کمبود آهن دارید، مکمل آهن می تواند به افزایش میل جنسی شما کمک کند. از طرفی مکمل های آهن می تواند باعث یبوست شود. بنابراین توجه کنید که حتما کم خونی شما ناشی از کمبود آهن باشد.
•  Yohimbine : (پانزده تا سی میلی گرم روزانه): نشان داده شده است که این ماده به نارسایی ارگاسم کمک می کند. 
•  Ashwagandha (پانصد میلی گرم یک یا دو بار در روز): مصرف این ماده به زنان کمک می کند تا افسردگی جنسی آن ها برطرف شود. 

 

---

چه کارهایی باعث کاهش میل جنسی میشود؟

برخی از عادات غلط در شیوه زندگی ما باعث تاثیر منفی بر میل جنسی می شوند. این عادت ها عبارتند از:

ورزش بیش از حد

ورزش های سنگین و زیاد باعث کاهش میل جنسی می شوند. اما در کنار آن ها تمریناتی که هورمون رشد انسانی را افزایش می دهند، مانند تمرینات وزنه ای و تمرینات پشت سر هم می توانند جریان خون را به اندام تناسلی بهبود بخشند. همچنین، یوگا به افزایش جریان خون به ناحیه تناسلی و ارگاسم کمک می کند.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن نه تنها میل جنسی و رضایت را کاهش می دهد، بلکه باعث کاهش باروری نیز می شود. بر طبق تحقیقات انجام شده، سیگاری ها کمتر از شش بار در ماه رابطه جنسی دارند، در حالی که مردانی که سیگار نمی کشند دو برابر این مقدار نزدیکی جنسی دارند.

اعتماد به نفس

به طور کلی پایین بودن اعتماد به نفس سبب کاهش میل جنسی می شود. شما همچنین باید راه هایی برای کاهش میزان استرس خود و بهبود طول و کیفیت خواب خود پیدا کنید. 

 

درمان دارویی میل جنسی

میل جنسی پایین به خاطر مسائل جسمی یا روحی یا هر دو است. گاهی اوقات با شیوه های طبیعی نمی توان میل جنسی را افزایش داد و باید از طریق درمان های پزشکی برای افزایش میل جنسی استفاده کرد. این درمان ها شامل موارد زیر می باشند:

درمان جایگزین تستوسترون

برای مردان، درمان جایگزین تستوسترون یک درمان رایج و معمول است. بسیاری از مردان فکر می کنند داروهای تجویزی مانند ویاگرا یا سیالیس نتایج خوبی ایجاد کرده اند. البته باید بدانید داروها میل جنسی شما را افزایش نمی دهد بلکه آنها فقط به شما کمک می کنند تا نعوظ داشته باشید. این داروها دارای عوارض جانبی از جمله مشکلات حافظه، درد پشت، از دست دادن شنوایی و بسیاری عوارض دیگر نیز هستند.

کرم استروژن

اگر یک زن دارای میل جنسی کمی باشد و در دوران یائسگی باشد، معمولا کرم استروژن واژینال برای درمان خشکی واژن توصیه می شود. درمان تستوسترون به صورت قرص نیز به طور معمول برای زنان تجویز می شود. اگر یک بیماری مانند فیبروم باعث مسائل جنسی شود، احتمالا توصیه می شود که فیبروئید (ها) را جراحی کنید. گاهی اوقات مصرف قرص ضد بارداری میل جنسی شما را کاهش میدهد، در این صورت پزشک گزینه های پیشگیری غیر هورمونی را تجویز می کند.

- سایر روش های معمول برای افزایش میل جنسی مردان و زنان شامل تغییر دارو یا تجویز داروهای ضد افسردگی می باشد. با این حال، بسیاری از داروهای ضد افسردگی می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند.

- همچنین برای مردان و زنان، مشاوره های روابط یا درمان جنسی گاهی مفید است.

اقدامات احتیاطی برای افزایش میل جنسی

اگر میل جنسی شما کم باشد و درمان های طبیعی کمک نکنند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین مهم است عوارض جانبی هر یک از داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید را بدانید تا اطمینان حاصل کنید که آنها میل جنسی شما را پایین نمی آورند. در صورتی که متوجه شوید کاهش میل جنسی به دلیل مصرف نوعی دارو است باید به پزشکتان اطلاع دهید تا از دارویی جایگزین استفاده کند. 

---

یوگا و افزایش میل جنسی

یوگا شگفت انگیز است و به شما کمک می کند تعادل را در دنیای خود از نظر جسمی، ذهنی و احساسی پیدا کنید. یوگا به ما اجازه می دهد تا بهتر با خودمان و همسرمان ارتباط برقرار کنیم.  یوگا استرس را کاهش می دهد و انرژی ما را افزایش می دهد. بنابراین می تواند تاثیرات مثبتی بر میل جنسی داشته باشد. مطالعاتی که تا سال 2009 انجام شد نشان داد که "تمرین یوگا به طور منظم، چندین جنبه از عملکرد جنسی در زنان از جمله میل، تحریک، ارگاسم و رضایت کلی را بهبود می بخشد".

چگونه یوگا می تواند زندگی جنسی شما را بهبود بخشد:

1.  یوگا به افزایش انعطاف پذیری کمک می کند.
2.  یوگا به حفظ یک تصویر بدنی سالم و عزت نفس کمک می کند.
3.  یوگا به شما کمک می کند که در لحظه یاد بگیرید.
4.  یوگا به افزایش میل جنسی کمک می کند.
5. تمرین منظم یوگا باعث افزایش اعتماد به نفس و آرامش می شود.

در اینجا برخی از حرکات یوگا که بدون شک باعث افزایش میل جنسی می شود ذکر شده است:

1. حالت گربه / گاو 

• در این حرکت شانه ها باید بطور مستقیم بالای کمر باشد و مانند تصویر زیر باسن روی زانو قرار بگیرد.
•  نفس را حبس کنید و قفسه سینه را از شکم دور کنید و به سمت بالا برسانید.
•  نفس را بیرون بدهید و شکم را به ستون فقرات نزدیک کنید و شانه ها را از هم دور نگه دارید.
•  این کار را پنج بار تکرار کنید.

مزایا: شما با این تمرین عضلات Kegel را تقویت می کنید که در طول ارگاسم درگیر هستند. تمرینات کگل قوی باعث تولید ارگاسم بهتر و کنترل بهتر می شوند.

 

2. حالت زاویه اتصال

•  پاها را به هم بچسبانید، زانو ها را خم کنید و سعی کنید مانند تصویر آنها را به زمین برسانید.
•  انگشتان پا را با دست ها بگیرید. نفس بکشید و بدن را تاب بدهید. نفس را بیرون بدهید.
• سر را به طرف انگشتان پا خم کنید. این حالت را می توانید در حالت دراز کشیده نیز انجام دهید.
•  تا 10 بشمارید و نفس را نگه دارید.

مزایا: زاویه اتصال برای افزایش میل جنسی عالی است. کشیدن ران های داخلی و باز کردن مفصل ران برای طیف گسترده ای از حرکت ها استفاده می شود. در این حالت، اغلب اضطراب از بین می رود. این حرکت جریان خون را به ناحیه لگن بهبود می بخشد و جایی که خون جریان داشته باشد، انرژی و سرزندگی نیز به وجود می آید. گردش خون و افزایش جریان خون به طور مستقیم باعث افزایش تحریکات جنسی می شود.

 

3. حالت کبوتر

• برای انجام این حرکت مانند تصویر ساق پای چپ باید موازی با کف پا و زمین باشد، پاشنه را به کشاله ران نزدیک کنید.
•  پای راست را به صورت خم شده و یک خط راست زیر سر داخل شکم بگذارید.
•  به آرامی به سمت ساعد به طرف پایین حرکت کنید، سر را روی دست قرار دهید.
•  قبل از رفتن به سمت دیگر، 10 شماره نفس را نگه دارید.

مزایا: حرکت کبوتر برای رها کردن تنش عمیق در ناحیه کمر عالی است و ذهن را آرام می کند. با تمرکز بر روی نفس کشیدن، از تفکرات استرس زای خود دور می شوید. این مسئله توانایی شما برای ایجاد یک حس صمیمیت جنسی با شریک زندگی را افزایش می دهد.

 

4. حالت عقاب 

•  زانوی خود را پایین بیاورید.
• پاشنه پا را روی زانوی چپ بگذارید، سپس جلوی پای راست را مانند مارپیچ در اطراف پای چپ قرار دهید. برای انجام راحت تر حرکت به تصویر دقت کنید. 
•  خم شوید و به آرامی به پاها برسید.
•  بازوها را در معرض هوا قرار دهید. دست چپ را به سمت راست بچرخانید، کف دستها را در آرنج خم کنید، دور گردن قرار دهید تا کف دست ها به هم بچسبند.
• آرنج را به سمت آسمان بلند کنید و تا پشت قلب بکشید.
•  پنج شماره نفس را نگه دارید، آزاد کنید و حرکت را برای سمت دیگر انجام دهید.

مزایا: حرکت عقاب بسیار جذاب است. هنگامی که پاها را آزاد می کنید، تمام خون از طریق دهانه رحم جریان پیدا می کند و کل منطقه را برای نزدیکی جنسی آماده می کند!

 

5. پل زدن

•  برای پل زدن، مانند تصویر دراز بکشید، زانوها را خم کنید، و پاها را از هم جدا کنید و 5 اینچ ( حدود 10 الی 12 سانتیمتر) زیر باسن قرار دهید.
•  پاها را به سمت آسمان بکشید. انگشتان تان را در زیر کمر قرار دهید، تیغه های شانه را با هم جمع کنید و هر دو را روی پایه نگه دارید.
•  10 شماره نفس را نگه دارید و بعد از آزاد سازی دوباره حرکت را تکرار کنید.

مزایا: حرکت پل  موجب بهبود ارگاسم می شود. پل شبیه به انجام Kegel است، زیرا شما همان عضلات لگن را فشار می دهید.

 

6. حرکت سگی

• برای انجام این حرکت،  پاشنه پا را از هم جدا کنید و آن ها را به سمت کف قرار دهید. دست ها را باز کنید و حالت وی شکل درست کنید.
• شانه ها را از گوش دور و گردن را آرام کنید.
•  برای پنج تا 10 شماره نفس را نگه دارید.

مزایا: حرکت سگ، ذهن را آرام می کند و میل جنسی را تقویت می کند. این حرکت نه تنها باعث افزایش اعتماد به نفس می شود، بلکه باعث می شود شخصیت شما جذاب تر به نظر برسد و باعث افزایش آرامش می شود. این حرکت باعث کاهش تنش عضلانی در پشت و بهبود انعطاف پذیری نیز می شود.

 

7. زوایای گسترده

انجام زوایای گسترده برای همه افراد آسان نیست زیرا نیاز به انعطاف زیادی دارد بنابراین ممکن است در ابتدا نتوانید به طور کامل آن را انجام دهید. در این صورت بیش از حد به خودتان فشار نیاورید و کم کم با انجام تمرینات دیگر و به دست آوردن انعطاف لازم این حرکت را هم بزنید.

• برای این کار صاف بنشینید و پاها را از هم جدا کنید.
•  پشت پاها را به کف فشار دهید، زانوها و پا را به سمت آسمان فشار دهید.
•  نفس بکشید. نفس را بیرون بدهید و بر روی باسن دراز بکشید و سعی کنید به انگشتان بزرگ پا برسید.
•  برای 10 شماره نفس را نگه دارید. با هر بازدمی، سینه را به سمت پایین بکشید.

مزایا: مانند زاویه محدود، این حرکت برای افزایش میل جنسی خوب است و باعث بهبود جریان خون به ناحیه لگن و افزایش انرژی و سرزندگی می شود.

 

سخن آخر

همان طور که مشاهده کردید روش های بسیار گوناگونی برای افزایش میل جنسی وجود دارد که می توانید از آن ها بهره مند شوید. توصیه می شود تا می توانید میل جنسی را با روش های طبیعی مانند بهبود رژیم غذایی و کنار گذاشتن عادت های غلط و همچنین انجام حرکات یوگا بهبود دهید و حتی الامکان از داروهای موجود در این زمینه استفاده نکنید زیرا این داروها اکثرا هورمونی هستند و ممکن است بر عملکرد دیگر سیستم های بدنی شما تاثیرات منفی داشته باشند. 

[collapse id=99]

منبع: سلامت بانوان اوما

قرص کابرگولین: نحوه مصرف و عوارض جانبی آن

یکی از هورمون های جنسی مهم پرولاکتین است. وجود این هورمون در بدن خانم ها بعد از زایمان باعث تولید شیر مادر می شود. همچنین در بدن مردان نیز به عنوان یک هورمون جنسی وجود دارد. اما مقادیر بالاتر از حد طبیعی آن در مردان و در زمان های غیر از شیردهی در زنان می تواند باعث اختلال در مسائل تولید مثل و مسائل جنسی شود. دارویی که برای ایجاد تعادل در ترشح این هورمون استفاده می شود قرص کابرگولین است که بصورت تجویزی است و تنها بصورت خوراکی عرضه می شود. در این مقاله همه موارد مهم درباره این قرص را برای شما اومایی های عزیز توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

کابرگولین چیست؟
چرا کابرگولین استفاده می شود؟
عوارض جانبی کابرگولین
کابرگولین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد
هشدارهای مصرفی درباره قرص کابرگولین
نحوه مصرف کابرگولین چگونه است؟

---

کابرگولین چیست؟

قرص خوراکی کابرگولین به عنوان یک داروی عمومی برای ایجاد تعادل در ترشح هورمون پرولاکتین تجویز می شود. کابرگولین تنها به صورت خوراکی موجود است. به ترشح سطح بالای پرولاکتین در بدن بیماری هیپرپرولاکتینمی گفته می شود و این دارو درمانی مناسب برای آن می باشد. 

چرا کابرگولین استفاده می شود؟

کابرگولین برای درمان هیپرپرولاکتینمی (سطح بالایی از پرولاکتین در بدن شما) استفاده می شود. این مشکل زمانی اتفاق می افتد که غده هیپوفیز باعث افزایش پرولاکتین بصورت اضافی می شود. سطح پرولاکتین بالا ممکن است ناشی از یک مشکل هورمونی یا یک تومور در غده هیپوفیز باشد.

سطح پرولاکتین بالا می تواند باعث تغییر در تخمک گذاری خانم و چرخه قاعدگی و تولید شیر مادر شود. در مردان، سطح پرولاکتین بالا می تواند بر تولید مثل تاثیر بگذارد و باعث مشکلات جنسی شود. این مسائل شامل کاهش میل جنسی و عدم توانایی انزال و یا حفظ نعوظ است.

این قرص چگونه عمل می کند؟

کابرگولین متعلق به یک کلاس از داروهای آگونیست دوپامین است. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند. دوپامین یک ماده شیمیایی است که بدن شما آن را تولید می کند. این ماده باعث می شود بدن شما پرولاکتین اضافی آزاد نکند. کابرگولین با اتصال به گیرنده های دوپامین این کار را انجام می دهد. 

حتما بخوانید: آزمایش پرولاکتین چیست؟

---

عوارض جانبی کابرگولین

این دارو نیز مانند بسیاری از داروهای شیمیایی دیگر میی تواند باعث ایجاد عوارضی در بدن شما شود. عوارض جدی قرص کابرگولین عبارتند از:

1- مشکلات دریچه قلب:

این دارو می تواند باعث ایجاد مشکلات مربوط به دریچه قلب شود. دکتر شما ممکن است قبل و در طول درمان با این دارو قلب را بررسی کند. پزشک این کار را با اکوکاردیوگرام و سایر آزمایشات انجام می دهد. اگر از قبل مشکل دریچه قلب دارید، نباید این دارو را مصرف کنید. زیرا ممکن است وضعیت شما بددتر شود. 

2-  زخم بافت های اندامی:

این دارو ممکن است باعث تصلب بافت ها شود. با این شرایط، بافت های اندام های مختلف بدن زخم شده یا در صورت وجود زخم بدتر می شوند. این مسئله می تواند در ریه ها، در اطراف قلب و یا در پشت معده شما اتفاق بیفتد. علائم زخم های بافتی شامل مشکل در تنفس، سرفه ای که از بین نمی رود، درد قفسه سینه، تورم در پاها و درد پهلوها بین کمر و معده می باشد. اگر بعد از مصرف این دارو دچار این علائم شدید،حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از قبل سابقه تصلب بافت دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.

سایر عوارض جانبی رایج عبارتند از:

• احساس خواب آلودگی
• حالت تهوع
• یبوست
•  سردرد
•  سرگیجه
•  ضعف یا کمبود انرژی

توجه کنید:  هدف ما این است که اطلاعات مربوط به دارو را به شما ارائه کنیم. با این حال، به دلیل اینکه داروها بر هر فرد تاثیر متفاوتی دارد، نمی توانیم تضمین کنیم که این اطلاعات شامل تمام عوارض جانبی احتمالی می شود. بنابراین این اطلاعات جایگزین مشاوره پزشکی نیست. همیشه عوارض جانبی را با یک پزشک که سابقه پزشکی شما را می داند، در میان بگذارید.

---

کابرگولین ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد

قرص کابرگولین خوراکی می تواند با برخی از داروها، ویتامین ها و یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید، تداخل داشته باشد. تداخل زمانی اتفاق می افتد که یک دارو بر تاثیر داروی دیگر اثر می گذارد و آن را کاهش یا افزایش می دهد. این مسئله می تواند مضر باشد یا از جذب دارو جلوگیری کند.

برای کمک به جلوگیری از تداخلات، پزشک باید تمام داروهای مصرفی شما را به دقت مدیریت کند و از آن ها اطلاع داشته باشد. اطمینان حاصل کنید که در مورد تمام داروها، ویتامین ها، و یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاعات کافی داده اید.  نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث ایجاد تداخل با کابرگولین شوند، در ادامه ذکر شده است.

داروهایی که نباید با کابرگولین استفاده کنید:

استفاده این داروها به طور همزمان با کابرگولین می تواند اثرات خطرناکی در بدن شما ایجاد کند. زیرا این داروها کاملا برعکس کابرگولین عمل می کنند. این بدان معنی است که مصرف این داروها و کابرگولین به همراه هم اثر خوبی  برای سلامتی شما نخواهد داشت، زیرا اثرات یکدیگر را خنثی می کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

1.  داروهای ضد صرع مانند haloperidol، thiothixene، chlorpromazine و پروکلوپرازین
2.  داروهای ضد تهوع مانند متاکلوپرامید یا پرومتازین

چه داروهای دیگری بر کابرگولین (Dostinex) تاثیر می گذارد؟

قبل از مصرف کابرگولین، اگر به طور مرتب از داروهای دیگر که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای سرماخوردگی یا آلرژی پزشکی، آرام بخش، داروهای ضد درد، قرص های خواب آور، آرامبخش عضلات و دارو برای تشنج، افسردگی و اضطراب استفاده می کردید، به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا در صورت استفاده همزمان عوارض جانبی آن ها بیشتر می شود. مهم ترین داروهایی که باید مصرف آن ها را به پزشک اطلاع دهید عبارتند از:

•  کلرپرمازین (تورازین)؛
• کلاریترومایسین (Biaxin)؛
• droperidol (Inapsine) ؛
•  اریترومایسین (E.E.S.، EryPed، Ery-Tab، Erythrocin و ...)؛
• فلوفنازین (Permitil، پرولیسین)؛
•  هالوپریدول (هالدول)؛
• متکللوپرامید (رجلان)؛
•  پرفنازین (تریلافون)؛
• پروکلروپرازین (Compazine، Compro)؛
•  پرومتازین (پنتازین، فنرگان، آنرگان، آنتی)؛
•  thiothixene (Navane) ؛
• thioridazine (ملاریل)؛
•  trifluoperazine (استلاازین)؛ 
•  هر نوع داروی فشار خون.

این لیست کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری نیز با کابرگولین تداخل داشته باشند. بنابراین باز هم تاکید می کنیم به پزشکتان در مورد داروهایی که مصرف می کنید اطلاعات کامل بدهید. این داروها شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. 

---

هشدارهای مصرفی درباره قرص کابرگولین

این دارو با هشدارهای متعددی همراه است که در ادامه این هشدارها را برای اطلاع بیشتر شما آورده ایم:

1- هشدار آلرژی

کابرگولین می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. که علائم آن عبارتند از:

•  مشکل تنفس
• تورم گلو یا زبان شما

اگر واکنش آلرژیک داشتید، با پزشک یا مرکز کنترل سموم تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با اورژانس تماس بگیرید. اگر تا به حال نسبت به این دارو واکنش آلرژیک داشته اید، این دارو را دوباره مصرف نکنید. مصرف دوباره می تواند مرگبار باشد.

2- هشدار برای افرادی که بیماری خاصی دارند:

افراد مبتلا به مشکلات قلبی کنترل نشده و یا فشار خون بالا نباید از این دارو استفاده کنند. مصرف این دارو می تواند وضعیت آن ها را بدتر کند. اگر فشار خون بالا دارید و فشار خونتان تحت کنترل است در خصوص مصرف دارو با پزشک خود صحبت کنید.

3- برای افراد مبتلا به زخم های بافتی:

اگر سابقه بافت های آسیب دیده در ریه ها، قلب، کلیه یا شکم (منطقه معده) دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. این دارو می تواند وضعیت شما را بدتر کند.

4- برای افراد مبتلا به فشار خون بالا از بارداری:

اگر در حال حاضر باردار هستید و فشار خون بالای بارداری دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. این دارو می تواند وضعیت شما را بدتر کند.

5- برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی:

در صورت داشتن مشکلات کبدی ممکن است قادر نباشید این دارو را به خوبی فراوری کنید. این مسئله ممکن است سطوح دارو در بدن شما را افزایش دهد و باعث عوارض جانبی بیشتری شود.

6- برای زنان باردار:

کابرگولین یک داروی بارداری رده B است. یعنی:

1.  تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده است هنگامی که مادر دارو را مصرف می کند، خطری جنین را تهدید نمی کند.
2.  مطالعات کافی در مورد انسان انجام نشده است تا نشان دهد که آیا این دارو خطری جدی برای جنین دارد یا خیر؟

اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید، با پزشک خود در خصوص مصرف این دارو صحبت کنید. مطالعات حیوانی واکنش انسان به دارو را پیش بینی نمی کند و فقط نتایج احتمالی را نشان می دهد. بنابراین، فقط در صورت نیاز ضروری و تجویز پزشک می توانید از این دارو در دوران بارداری استفاده کنید. اگر در هنگام مصرف این دارو باردار شدید، این اتفاق را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک مصرف دارو را متوقف کند. 

7- برای زنان شیرده:

مشخص نیست این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر؟ اگر دارو به شیر مادر منتقل شود عوارض جانبی برای نوزاد شیرخوار ایجاد می کند. اگر به فرزندتان شیر می دهید، با پزشک خود در خصوص مصرف دارو صحبت کنید. ممکن است لازم باشد شیردهی یا مصرف دارو را متوقف کنید.

8- برای سالمندان:

کلیه ها و کبد سالخوردگان ممکن است به خوبی کار نکنند. این مسئله باعث می شود بدن به آرامی دارو را پردازش کند. در نتیجه، بیشتر دارو در بدن شما به مدت طولانی باقی می ماند. این موضوع خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.

9- برای کودکان:

این دارو در کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است. به همین دلیل این دارو نباید به افراد زیر 18 سال داده شود.

---

نحوه مصرف کابرگولین چگونه است؟

این اطلاعات مربوط به دوز قرص خوراکی کابرگولین است. مقدار دوز، فرم دارو و چگونگی مصرف دارو، بستگی به موارد زیر دارد:

• سن شما
•  شرایطی که درمان می شوید
• شدت سختی شرایط شما 
•  بیماری های دیگری که دارید
• چگونگی واکنش به دوز اول

اطلاعات مصرفی قرص کابرگولین

 دوز مصرفی بزرگسالان (سنین 18 تا 64 سال)

•  دوز اولیه شروع: 0.25 میلی گرم دو بار در هفته.
•  افزایش دوز مصرفی: دکتر شما ممکن است دوز را هر بار 0.25 میلی گرم افزایش دهد. این تصمیم بستگی به سطح پرولاکتین شما دارد. همچنین دکتر شما ممکن است دوز را هر 4 هفته افزایش دهد.
•  حداکثر دوز: 1 میلی گرم دو بار در هفته.

دوز مصرفی در سالخوردگان (65 سال و بالاتر)

همان طور که گفتیم عوارض جانبی مصرف این قرص در سالخوردگان بیشتر است. بنابراین پزشک ممکن است در ابتدا با دوز پایین شروع کند. این مسئله باعث می شود سطح این دارو در بدن شما افزایش پیدا نکند.

چند نکته دیگر دباره کابرگولین

- اگر یک وعده از دارو را فراموش کردید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید دارو ممکن است به خوبی عمل نکند یا ممکن است کاملا بی تاثیر شود. برای تاثیر مناسب دارو  باید مقدار مشخصی از آن در بدن شما وجود داشته باشد.

- اگر دارو را بیش از حد مصرف کنید، مقادیر خطرناکی از این دارو در بدن شما باقی می ماند. نشانه های مصرف بیش از حد این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:

• گرفتگی بینی
•  غش کردن
•  توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد)

- اگر فکر می کنید به مقدار زیاد از این دارو مصرف کرده اید، با پزشک یا مرکز کنترل سمی تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است، با اورژانس تماس بگیرید.

- اگر یک وعده از دارو را فراموش کردید چه باید بکنید؟ به محض یادآوری، دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر تنها چند ساعت قبل از دوز بعدی به یاد آوردید، فقط دوز جدید را مصرف کنید. هرگز دو قرص را به صورت همزمان مصرف نکنید. این مسئله می تواند عوارض جانبی خطرناکی ایجاد کند.

---

نظارت بالینی درباره قرص کابرگولین

شما و پزشکتان باید در طول درمان مسائل خاصی را زیر نظر داشته باشید. این کار باعث می شود در حین استفاده از این دارو مطمئن شوید که ایمن هستید و در معرض مشکلات دیگر قرار ندارید. مهم ترین موارد قابل بررسی عبارتند از:

1- عملکرد قلب

پزشک شما ممکن است اکوکاردیوگرام (ECG) و سایر آزمایشات را انجام دهد تا قلب را قبل و در طول درمان با این دارو بررسی کند. این کار برای اطمینان از این است که در امان هستید. اگر دریچه های قلب شما مشکلی داشته باشد، پزشک درمان با این دارو را متوقف می کند.

2- سطح پرولاکتین

دکتر شما قبل از درمان و در طول آن آزمایش های خون را برای اندازه گیری مقدار پرولاکتین در بدن انجام خواهد داد. این  کار باعث می شود پزشک تصمیم بگیرد آیا هنوز هم نیاز به درمان با این دارو دارید یا خیر؟

3- نیاز به داروی جایگزین

بعضی مواقع مانند شرایط بارداری، حساسیت به دارو، داشتن بیماری های قلبی و ... باعث می شود نتوانید از کابرگولین استفاده کنید. خوشبختانه داروهای دیگری برای درمان بیماری شما وجود دارد. ممکن است برخی داروها حتی بهتر شما را درمان کنند. در صورت نیاز پزشک داروهای دیگری به جای کابرگولین برای شما تجویز خواهد کرد.

سخن آخر

قرص خوراکی کابرگولین برای درمان کوتاه مدت استفاده می شود. اگر این دارو را طبق تجویز مصرف نکنید، با خطرات جدی همراه است. اگر مصرف دارو را بطور ناگهانی متوقف کنید یا آن را به طور کامل مصرف نکنید، سطح پرولاکتین در خون شما بالا خواهد رفت. در زنان، میزان پرولاکتین بالا می تواند تخمک گذاری، چرخه های قاعدگی و تولید شیر مادر را تغییر دهد. در مردان، سطح پرولاکتین بالا می تواند بر تولید مثل تاثیر بگذارد و باعث مشکلات جنسی شود. 

[collapse id=2935]

منبع: سلامت بانوان اوما

نمونه یک رژیم غذایی در اسهال کودکان

شاید باورتان نشود که اسهال یکی از علل مرگ و میر کودکان در کشور های در حال توسعه است. زیرا در طول اسهال آب و الکترولیت های بدن به سرعت از دست می روند و اصطلاحا می گویند بدن دهیدراته شده است. در واقع مرگ ومیر در اسهال بیشتر در بیماران مبتلا به سوءتغذیه شدید رخ می دهد. زیرا سوءتغذیه سبب افزایش بیش از حد تعداد دفعات و طولانی شدن اسهال می شود.

جایگزینی آب و الکترولیت ها و تغذیه مناسب در درمان اسهال خیلی مهم است و در نوزادان مبتلا به اسهال به هیچ وجه نباید شیر مادر قطع شود. اگر به رژیم غذایی فرزندتان در هنگام ابتلا به اسهال توجه نکنید ممکن است عوارض جانبی جبران ناپذیری برایش ایجاد شود. یک رژیم غذایی مناسب برای اسهال از کاهش آب و الکترولیت های بدن جلوگیری کرده و مقاومت بدن را نیز افزایش می دهد. در این مقاله می خواهیم دلایل ایجاد اسهال و نمونه یک رژیم غذایی مناسب در هنگام اسهال کودکان را به شما مامان های اومایی عزیز معرفی کنیم. پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

مهم ترین دلایل ایجاد اسهال در کودکان

دلایل زیادی می تواند باعث ایجاد اسهال در کودکان شود اما مهم ترین آن ها عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها: اثرات جانبی مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت ها موجب اسهال می شوند.

سلیاک:  افراد مبتلا به این بیماری تحمل مصرف گلوتن، پروتئین موجود در گندم  و جو را ندارند و در صورت مصرف آن ها به دیواره های داخلی روده آسیب وارد شده و باعث ابتلا به اسهال می شود. 

بیماری کرون: کرون یک بیماری التهابی است که معمولا در آخرین بخش از روده کوچک ( ایلئوم ) شروع می شود و باعث تورم در این ناحیه خواهد شد. البته این بیماری در روده بزرگ هم می تواند ایجاد شود. یکی از علائم این بیماری ایجاد اسهال در کودکان و بزرگسالان است.

دیورتیکولیت: این بیماری یک نوع التهاب کیسه های کوچک به نام دیورتیکول است که باعث ضعیف شدن دیواره روده بزرگ شده و فرد مبتلا را دچار اسهال می کند. 

اسهال خونی: یک نوع اسهال شدید و همراه با خونریزی از روده است که به دلیل نوشیدن آب آشامیدنی حاوی انگل انتامیبا هیستولیتیکا ایجاد می شود و در صورت عدم درمان می تواند خطرناک باشد. 

مسمومیت غذایی: خوردن غذاهایی که فاسد شده و یا آلوده هستند نیز باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان می شوند. زیرا آنها هم حاوی میکروارگانیسم های مضر و یا مواد سمی هستند که برای مصرف غذایی نامناسب اند.

ژیاردیا: یک نوع انگل است که از طریق آب شرب و غیر شرب انتقال می یابد.

اسهال ناشی از عفونت باکترایی و یا ویروسی: اسهال باکترایی معمولا توسط  باکتری هایی با نام های کمپیلوباکتر ژژونی، سالمونلا، شیگلا و اشرشیاکلی ایجاد می شود. ویروس های نوروالک و سیتومگالوویروس هم گاها باعث اسهال می شوند.

سندرم روده تحریک پذیر: در این بیماری روده بزرگ تحریک پذیر می شود و ممکن است بر اثر خوردن هر غذای تحریک کننده و نامناسبی که برای افراد سالم مشکلی ایجاد نمی کند این بیماران دچار اسهال شوند. 

عدم تحمل لاکتوز: اگر آنزیم تحمل لاکتوز ( که توسط سلول های پوشاننده جدار داخلی روده کوچک تولید می شود ) در بدن وجود نداشته باشد، لاکتوز که قند اصلی شیر است نمی تواند در بدن شکسته و جذب جریان خون شود. بنابراین بدن آن را تحمل نمی کند و با افزایش حرکات روده ای برای خروج سریع تر لاکتوز سبب اسهال می گردد.

سوءجذب: زمانی که به دلیل عملکرد نادرست سیستم گوارشی فرد، مواد مغذی در روده کوچک جذب خوبی ندارند. در این شرایط ممکن است با خوردن هر نوع غذایی که روده نسبت به آن حساس باشد شما دچار اسهال شوید. 

کولیت اولسروز: التهاب پوشش داخلی روده بزرگ و ایجاد زخم های باز که در غشاء مخاطی روده بزرگ ایجاد می شوند و باعث اسهال خواهند شد. 

گاستروآنتریت ویروسی: این ویروس باعث التهاب دستگاه گوارش ( معده، رودهای کوچک و بزرگ ) می شود. البته این عفونت ویروسی خفیف بوده و به طور خود بخود در عرض چند روز ایجاد شده و خوب می شود که به آن آنفولانزای معده هم می گویند. اما در طول بیماری می تواند باعث ایجاد اسهال شود. 

ورزش بیش از حد: ورزش بیش از حد نیز موجب شل شدن شکم و اسهال می شود.

 

تغذیه مناسب برای درمان اسهال

در شرایط اسهال باید هر طور که شده از دهیدراتاسیون ( از دست دادن مایع ) بدن و کاهش الکترولیت ها ( املاح و مواد معدنی مورد نیاز بدن ) جلوگیری کرد. بر این اساس یک رژیم غذایی مناسب برای اسهال شامل نوشیدن مقدار زیادی آب است. لذا مصرف سوپ، آب میوه، آب معدنی، میوه های نرم، و یا سبزیجاتی که حاوی پتاسیم هستند در این دوران بسیار مناسب است.

اما باید از خوردن نوشابه، آب میوه های رقیق نشده، فیبر زیاد، غذاهای چرب، غذاهای سرخ شده و غلات اجتناب نمایید. توجه داشته باشید که خوردن آب به اندازه کافی برای برگشت مایعات به وضع نرمال امری ضروری است ولی خوردن آب بیش از حد هم در هر سنی می تواند مضر باشد، زیرا آب دارای هیچ نوع قند یا الکترولیت های اساسی مثل سدیم نیست. به همین دلیل در رژیم غذایی مناسب برای اسهال باید از غذاها، آب تنها و نوشیدنی هایی که الکترولیت دارند مانند ( آب معدنی ) به مقدار مناسب استفاده کنید.

مصرف برنج ساده، موز، سیب و نان تست توصیه می شود. این رژیم درمان بسیار مناسبی برای اسهال است که در عرض دو الی 3 روز اسهال را بهبود می دهد اما حواستان باشد این رژیم غذایی خاص فقط برای درمان اسهال است و نباید به مدت طولانی از آن استفاده کرد زیرا منجر به کمبود مواد غذایی در بدن می شود.

در موارد عدم تحمل لاکتوز از خوردن محصولات لبنی پرهیز کنید و در موارد سوء جذب ماست پروبیوتیک مصرف کنید.

 زمانی که اسهال شروع به بهبود می یابد شما می توانید غذاهای نرم مانند موز، برنج ساده، نان برشتک با سیب زمینی آب پز، کراکر، هویج پخته، مرغ پخته شده بدون پوست و چربی را به رژیم غذایی کودک اضافه کنید و سپس غلات ( برنج، گندم و غلات جو ) و ماست را کم کم در منوی غذایی او قرار دهید. وقتی که اسهال متوقف شد فرد می تواند به رژیم سالم و متعادل قبل برگردد.

24 ساعت پس از درمان اسهال می توانید غذاهایی که هضم آسان دارند را به کودک بدهید.

برای چند روز اول اسهال از خوردن غذاهای دارای فلفل سیاه و سفید، پودر فلفل قرمز، کافئین، شکلات، نوشابه های گاز دار، الکل، غذاهای سرخ شده در روغن و چرب، آب میوه های اسیدی ( پرتقال و گریپ فروت ) سبزیجات گازی ( گلم بروکلی، کلم، ذرت، گل کلم و پیاز ) که باعث ناراحتی، گرفتگی و یا گاز در روده ها می شوند پرهیز کنید.

به منظور کاهش اسیدیته معده در طول روز نیز از وعده های غذایی کوچک و مساوی با تعداد وعده های بیشتر استفاده کنید تا عملکرد کلی دستگاه گوارش بهبود یابد. 

به کودک خود یاد آوری کنید که غذا را خوب جویده و به آرامی بخورد.

تغذیه در کودک مبتلا به اسهال

• همان طور که می دانید به طور کلی کودکان نسبت به بیماری ها حساس تر هستند از این رو باید توجه بیشتری به درمان علائم اسهال در کودک داشته باشید. اسهال یک بیماری منتقله از راه دستگاه گوارش است و انتشار پاتوژن های عفونی از طریق موارد مختلفی مانند غذا، آب، دست، ظروف و پشه آلوده منتقل می شوند.
• هنگامی که فرزند شما مبتلا به اسهال، استفراغ و بی اشتهایی است به سختی و با بی میلی غذا می خورد و از طرفی به علت آسیب روده در اثر مواد سمی باکتری های مفید در روده توانایی جذب مواد مغذی مانند لاکتوز را ندارند. لذا وضعیت تغذیه کودک بدتر می شود و کودک مستعد ابتلا به بیماری های عفونی بیشتر شده و در نهایت در صورت عدم درمان منجر به مرگ کودک می شود.  
• در کودکان علاوه بر الکترولیت ها یک رژیم غذایی مناسب که دارای مقدار انرژی و مواد مغذی کافی باشد در بازیابی سریع وزن او  پس از اسهال موثر است.
• در نوزادان باید  تغذیه با شیر مادر در این شرایط ادامه یابد زیرا شیر مادر منبع غذایی  قابل هضم، تمیز، سالم و سرشار از مواد ضد باکتری ( آنتی بادی ) می باشد و از طرفی لاکتوز که در اثر مواد سمی جذبشان در روده کاهش یافته به کودک می رسد.
• اگر کودک دچار اسهال خفیفی شده است باید همچنان به خوردن یک رژیم غذایی طبیعی از جمله شیر ادامه دهد. اما به شدت باید از خوردن موادی مثل نوشابه های گازدار، آب میوه ها و مایعات با قند بالا و دسرهای ژلاتینی اجتناب کنند.
• اگر شیر یا دیگر غذاها سبب بدتر شدن استفراغ، نفخ، درد شکم  یا بدتر شدن اسهال می شود با متخصص اطفال تماس بگیرید تا در صورت نیاز به طور موقت رژیم کودک را تغییر دهید.

علایم کم آبی در کودکان هنگام اسهال

در مواردی مانند تشنگی شدید و دائمی، خشکی پوست و مو، خشکی دهان و لب، خشک شدن گلو، کاهش ادرار و ادرار تیره  و گریه بدون اشک لازم است حتماً به پزشک مراجعه کنید. تا بیمار بستری  و یا تحت درمان دارویی قرار گیرد. زیرا بدن او به شدت کم آب شده است و می تواند خطرناک باشد. 

نمونه یک رژیم غذایی در اسهال

در این جا نمونه یک رژیم غذایی خوب برای درمان سریع تر اسهال را به شما معرفی می کنیم:

روز اول: مایعات روشن و چای سبک بدون کافئین استفاده کنید.

روز دوم: به آرامی غذاهای شیرین و مطلوب را در مقادیر کوچک در صورت تحمل به کودک بدهید. به عنوان مثال از بلغور جو، غلات خشک ( بدون شیر ) برنج ساده ( حاوی کربوهیدرات کم فیبر ) یا پاستا ( بدون کره، روغن و سس )، بیسکویت یا چوب شور، نان تست ساده بدون کره یا ژله، پوره سیب زمینی ( بدون پوست )، موز رسیده ( حاوی پتاسیم و مورد نیاز برای تعادل مایعات بدن )، سیب و سوپ رشته فرنگی با مرغ می توانید استفاده کنید.

روز سوم: بتدریج انواع بیشتری از مواد غذایی را به منوی کودک اضافه کنید و وعده های غذایی کوچک با تعداد بالاتر را بصورت مساوی در طول روز و با فاصله به او بدهید. بطور مثال از تخم مرغ جوشانده و نرم یا نیمروی تخم مرغ، سیب زمینی پخته شده ساده، ماهی یا مرغ به خوبی پخته شده یا کبابی ( بدون پوست و چربی)، ماست ساده، پنیر، هویج، لوبیاسبز پخته شده و یا شیر ( کم چرب ) می توانید استفاده کنید.

درمان اسهال

درمان اصلی در اسهال جلوگیری از کم آبی بدن و تجدید الکترولیت های از دست رفته (بویژه در نوزادان و کودکان خردسال ) است. در مواردی جدی پزشک از الکترولیت ها و داروهای ضد اسهال استفاده می کند. ولی در افرادی که اسهال های انگلی یا میکروبی دارند، این داروها توصیه نمی شود زیرا اسهال به پاک سازی عامل میکروبی از روده کمک می کند. و باید از داروهای مخصوص آن میکروب و یا انگل خاص استفاده کرد.

سخن آخر

همان طور که گفتیم شما می توانید با مراقبت های لازم و توجه به رژیم غذایی کودک، اسهال کودک را درمان کنید اما در صورتی که فرزندتان دچار کم آبی شدید شده باشد و یا اسهال بعد از چند روز بهبود نیابد و با علائمی مانند استفراغ و تب همراه باشد باید او را نزد پزشک ببرید تا در صورت نیاز بستری شده و علت اصلی اسهال مشخص و درمان شود. 

[collapse id=2928]

منبع: سلامت بانوان اوما

مصرف استامینوفن در دوران بارداری

بارداری اتفاقی طبیعی و نرمال در زندگی یک زن است. اما به دلیل حساس بودن این دوران ملاحظاتی در خصوص مصرف مواد غذایی و دارو وجود دارد که باید کاملا به آن ها توجه داشته باشید تا از بروز هرگونه خطر احتمالی ناشی از موارد مصرفی توسط مادر جلوگیری نمایید. 

استامینوفن قرصی است که به طور معمول برای درمان سر درد، سرما خوردگی، آنفولانزا، تب و پشت درد در دوران بارداری تجویز می شود و مانند قرص های مسکن دیگر مثل ایپوبروفن نیست که نتوانید آن را در بارداری مصرف کنید. هرچند بارداری آن قدر حساس است که توصیه می کنیم حتی قرص استامینوفن که در دسترس همه هست و مشکلی ایجاد نمی کند را هم در این دوران بدون تجویز و مشورت با پزشک مصرف نکنید. در این مقاله می خواهیم نکاتی را درباره مصرف استامینوفن در بارداری برای شما مامان های اومایی عزیز توضیح دهیم. 

تاریخچه استامینوفن

استامینوفن از دیرباز برای درمان مشکلات خانم های باردار تجویز می شده است. اگرچه هنوز مطالعات کاملی در خصوص عوارض جانبی استامینوفن در طول بارداری انجام نشده است اما مصرف آن و عدم گزارش مشکلات و عوارض، نشان دهنده مناسب بودن آن در دوران بارداری است. قرص استامینوفن در این دوران معمولا برای کاهش درد و تب تجویز می شود.

مقدار مناسب استامینوفن در دوران بارداری

• این قرص مانند ایبوپروفن عوارض جانبی ندارد. اما مصرف بیش از اندازه آن باعث بروز مشکلاتی از جمله مشکلات کبد برای مادر و جنین می شود.
• قرص استامینوفن به مقدار ۶۵۰ میلی گرم در روز برای مادران باردار مناسب است که پزشک توصیه می کند هر چهار ساعت یک بار یا حداقل چهار بار در روز مصرف شود. 
• با این حال باز هم تاکید می کنیم دوز مصرفی و زمان آن باید توسط پزشک شما مشخص شود. 

موارد مهم در هنگام مصرف قرص استامینوفن در بارداری

به طور کلی در هنگام بارداری بدون مشورت با پزشک هیچ قرصی مصرف نکنید. همچنین در خصوص مصرف قرص استامینوفن در بارداری به نکات زیر توجه کامل داشته باشید:

• سعی کنید قرص را بیش از حد توصیه شده مصرف نکنید. 
• نکات نوشته شده بر روی پاکت قرص را با دقت بخوانید.
• هیچ قرصی همزمان با استامینوفن بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید.
• هیچ گزارشی مبنی بر تداخل قرص های دیگر با استامینوفن وجود ندارد اما بهتر است پیش از مصرف قرص استامینوفن درباره قرص های مصرفی خود به پزشک اطلاع دهید.

 

تاثیر استامینوفن بر جنین

مطالعات جدیدی در خصوص تاثیر استامینوفن بر جنین و بیماری ها و علائم کودک بیش فعال انجام شده است.  مطابق مطالعات جدید، خانم ها استامینوفن را در طول بارداری برای درد، تب و سردرد مصرف می کنند. اما توصیه می شود این قرص تنها در هنگام تب بالا در بارداری مصرف شود. تب بالا تاثیر مستقیم بر رشد جنین دارد و باعث نقص در تولد می شود.

با این که تاثیر منفی مصرف استامینوفن از تب بالا بسیار کمتر است، اما پزشک فقط در هنگام تب بالا برای خانم باردار استامینوفن تجویز می کند. چون هنوز مطالعات کاملی در این خصوص انجام نشده است. 

زمان مصرف استامینوفن در بارداری

خانم بارداری که در سه ماهه اول بارداری، استامینوفن مصرف می کند احتمال پیشرفت بیش فعالی را در نوزاد حدود ۹ درصد افزایش می دهد. در سه ماهه اول بارداری، هورمون های اندوکرین و سیستم عصبی در حال رشد هستند و با مصرف استامینوفن، سرعت رشد آنها کم می شود.

مادری که در سه ماهه سوم بارداری، استامینوفن مصرف می کند، احتمال بیش فعالی را در جنین حدود ۲۸ درصد افزایش می دهد. مادری که در سه ماهه دوم و سوم بارداری و یا تمام نه ماه قرص استامینوفن مصرف کند، احتمال بیش فعالی را در جنین ۶۸ درصد افزایش می دهد.

سخن آخر

در واقع هیچ قرصی حتی استامینوفن با توجه به تاثیری که بر بیش فعالی نوزاد می گذارد ۱۰۰ درصد بی ضرر نیست و می تواند عوارض جانبی داشته باشد که بعدا هم متوجه نمی شوید علت آن عارضه مصرف دائم استامینوفن در بارداری بوده است که همه می گفتند بی خطر است. بنابراین پیش از مصرف هر قرص باید با پزشک مشورت کنید و تا زمانی که مجبور نشده اید در طول بارداری از هیچ قرصی استفاده نکنید. گاهی اوقات به دلیل شرایط مادر مصرف قرص در دوران بارداری غیر قابل اجتناب است اما در این صورت هم میزان دوز مصرفی و زمان آن باید با مشورت پزشک باشد و نسبت به این موضوع باید توجه کامل داشته باشید.

[collapse id=2929]

منبع: سلامت بانوان اوما

مصرف قرص لوراتادین در بارداری

هنگامی که باردار می شوید در همان ابتدا پزشک درباره قرص هایی که مصرف می کنید از شما سوالاتی می پرسد. پزشک سعی می کند کمترین میزان قرص را برای شما تجویز کند و قرص هایی تجویز می کند که برای بارداری ضرر نداشته باشند. در برخی موارد ممکن است شما مجبور شوید از قرص های دیگری به عنوان قرص های مصرفی که تا الان می خوردید استفاده کنید تا برای جنین مشکلی پیش نیاید. از طرفی چون بارداری باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی شما می شود، در معرض عفونت های مختلف قرار می گیرید. در این صورت پزشک قرص لوراتادین برایتان تجویز می کند. در این مقاله می خواهیم شما مامان های عزیز اومایی را با قرص لوراتادین در بارداری آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

لوراتادین چیست؟

لوراتادین نوعی قرص آنتی هیستامین می باشد که تاثیر شیمیایی طبیعی هیستامین را در بدن کاهش می دهد. آنتی هیستامین تاثیرات فیزیولوژیکی هیستامین را کم می کند و باعث کاهش آلرژی می شود. پزشک معمولا این دارو را برای درمان علائمی مانند آبریزش چشم، عطسه، خارش و آبریزش بینی تجویز می کند. به علاوه لوراتادین برای کاهش خارش و جوش های پوستی نیز مناسب است.

نام های تجاری دیگر لوراتادین:

لوراتادین با نام های دیگری نیز در داروخانه ها عرضه می شود که عبارتند از:

• کلاریتین
• آلاورت
• قرص حساسیت باکتیمیسینا
• قرص مسکن حساسیت بیست و چهار ساعته کلاریتین
• قرص مسکن کهیر کلاریتین
• قرص تاویست ان دی
• لوراتادین ردیتب
• قرص مسکن بیست و چهار ساعته روز و شب ویکس 
• قرص مسکن حساسیت اهم
• والیتین
• قرص کودکان آتادین
• قرص حساسیت مخصوص کودکان دایم تپ

مصرف قرص لوراتادین در بارداری

بهتر است درباره مصرف قرص لوراتادین از پزشک خود اطلاعات لازم را بپرسید. همچنین به نکات مهم زیر درباره مصرف قرص لوراتادین در بارداری توجه داشته باشید:

• براساس مطالعات انجام شده در امریکا خوشبختانه مصرف قرص لوراتادین در بارداری، عوارض جانبی ندارد. البته هنوز هیچ مطالعه دقیقی بر روی انسان انجام نشده و بررسی ها تنها بر روی حیوانات انجام شده است.
• پزشک قرص لوراتادین را زمانی تجویز می کند که مزایای آن بیشتر از معایب و تاثیرات منفی اش باشد. بنابراین در صورت تجویز نگران نباشید و به پزشکتان اعتماد کنید.
• پزشک در ابتدا علائم شما را بررسی می کند سپس تصمیم می گیرد. اگر قرص لوراتادین باعث توقف علائم شود و عوارض جانبی نداشته باشد، آن را تجویز می کند. به عنوان مثال اگر قرص لوراتادین باعث جلوگیری از علائمی مانند نشانه های آسم شود و بتواند جایگزینی برای داروهای دیگر مربوط به آسم باشد آن را برایتان تجویز می کند. 
• درمان حساسیت در بارداری با استفاده از لوراتادین باعث خواب راحت تر می شود. همچنین با مصرف آن حالت روحی بهتری نیز خواهید داشت. 
• مصرف لوراتادین باعث خواب آلودگی کمتری نسبت به سایر قرص های آنتی هیستامین می شود.

سخن آخر

همان طور که متوجه شدید قرص لوراتادین یکی از قرص های قابل استفاده در بارداری است که عوارض خطرناکی برای مادر و جنین ایجاد نمی کند و از طرفی می تواند بسیاری از حساسیت ها را کاهش دهد. با این حال شما نمی توانید در این دوران حتی لوراتادین را بدون تجویز پزشک مصرف کنید. در طول بارداری ممکن است، سرما خوردگی، حساسیت و سرفه به سراغ شما بیاید. بنابراین برای استفاده از لوراتادین باید با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید با توجه به شرایط بارداری شما تاثیر منفی بر شما یا جنین نخواهد گذاشت. 

[collapse id=2930]

منبع: سلامت بانوان اوما

درمان سرفه شدید کودکان

سرفه بخصوص در پاییز و زمستان یکی از علائم رایج سرماخوردگی در کودکان است. سرفه انواع مختلف دارد که شامل سرفه خشک، سرفه همراه با خس خس و سرفه پارسی است. عوامل اصلی ایجاد سرفه عفونت سیستم تنفسی، سرماخوردگی، سینوزیت، آسم و ریفلاکس معده است.

سرفه با علائمی مانند دشواری در قورت دادن، صدا دادن گلو هنگام تنفس، آبریزش بینی، درد قفسه سینه، خس خس کردن، تنگی نفس، تب و بی حالی نیز همراه می باشد. اگر فرزند شما کمتر از چهارسال سن دارد مصرف قرص بدون تجویز پزشک باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناکی برای او می شود. اگر سرفه بیش از یک هفته به طول انجامید، کودک درد سینه داشت، سرفه همراه با خون یا همراه با تب بالا بود حتما باید به پزشک مراجعه کنید. در این مقاله می خواهیم روش های خانگی و گیاهی برای درمان سرفه شدید کودکان را به شما مامان های اومایی عزیز آموزش دهیم. با ما همراه باشید.

روش های خانگی درمان سرفه شدید کودکان

در این جا بهترین روش های خانگی برای کاهش یا درمان سرفه شدید کودکان را برایتان توضیح می دهیم:

عسل

عسل باعث بهبود ورم و التهاب گلوی کودک می شود و در نتیجه سرفه را کاهش می دهد. مقدار عسل به سن کودک بستگی دارد. اگر کودک شما بین دو تا پنج سال است روزانه نصف قاشق چایخوری عسل به او بدهید اما اگر بزرگ تر از دوازده سال است به او دو قاشق چایخوری عسل بدهید. بهتر است عسل را پیش از خواب به کودک بدهید تا آرامش بیشتری برای او ایجاد کند. 

هشدار مهم:

به هیچ وجه به کودک زیر دو سال عسل ندهید زیرا باعث مسمومیت غذایی حاد می شود.

آب لیمو

یک قاشق چایخوری آب لیمو تازه را همراه با عسل و یک فنجان آب گرم مخلوط کنید و روزی دو یا سه بار به کودک بدهید. این کار ویروس های موجود در دستگاه تنفسی کودک را از بین برده و با نرم کردن گلو از سرفه های شدید جلوگیری می کند. 

زنجبیل

یک چهارم قاشق چایخوری فلفل هندی را با زنجبیل آسیاب کنید، یک قاشق غذاخوری سرکه سیب و یک قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید. دو قاشق غذاخوری آب نیز بیفزایید و روزانه دو قاشق چایخوری از این محلول شگفت انگیز را به کودک خود بدهید.

سرکه سیب

لیوانی آب بردارید و یک قاشق چایخوری عسل و یک قاشق چایخوری سرکه سیب به آن بیفزایید. هم بزنید و به کودک بدهید. این ماده به سرعت باعث بهبود سرفه های کودک می شود. زیرا هم سرکه و هم عسل خاصیت پاک کنندگی و ضد ویروسی دارند و التهابات را کاهش می دهند در نتیجه گلوی کودک نرم شده و کمتر سرفه می کند. 

بخور

کودک را در معرض بخار حمام قرار دهید. دوش آب گرم را باز کنید و در حمام را ببندید. پیش از خواب همراه با کودک خود حداقل پانزده دقیقه در حمام بنشینید. صبح دوباره این کار را پانزده دقیقه تکرار کنید. این کار باعث می شود گرفتگی بینی و گلو از بین برود. همچنین کودک راحت تر می تواند سرفه کند. در هنگام حمام بخار حواستان باشد که خودتان نیز همراه کودک باشید تا خطر خفگی ایجاد نشود. مقداری روغن اوکالیپتوس نیز می توانید به آب حمام بیفزایید. کودک را با این آب حمام کنید تا سینه او باز شود و راحت تر سرفه کند.

ارتفاع زیر سر کودک را زیاد کنید!

اگر سن کودک بالای یک سال است در هنگام خواب چند بالشت زیر سر، پشت و شانه هایش قرار دهید تا سر بالاتر از بدن قرار بگیرد. این کار به نفس کشیدن راحت تر او کمک می کند.

استفاده از دستگاه تهویه

دستگاه تهویه در اتاق کودک قرار دهید. این دستگاه باعث می شود هوای اتاق مرطوب و تمیز باشد. پنجره ها را صبح باز کنید تا هوای مرطوب از اتاق خارج شود. در غیر این صورت باعث رشد قارچ ها و عوارض جانبی دیگر برای کودک و خود شما می شود.

سوپ مرغ

مقداری سوپ مرغ برای کودک تهیه کنید. مطالعات نشان می دهد سوپ مرغ غذایی است که میزان التهابات را کاهش می دهد و باعث می شود مخاط رقیق شده و گرفتگی از بین برود و سرفه کاهش یابد. همچنین علائم سرماخوردگی را از بین می برد و انرژی بیشتری در بدن کودک ایجاد می کند. 

به کودک اجازه دهید استراحت کند

سرفه باعث خستگی زیاد کودک می شود زیرا او به انرژی زیادی برای مبارزه با عفونت نیاز دارد. هر چقدر کودک بیشتر استراحت کند سریع تر بهبود می یابد.

به کودک مایعات بیشتری بدهید

مقدار زیادی مایعات و آب و نوشیدنی های گرم یا سرد بدون کافئین به کودک بدهید. مایعات باعث می شوند گرفتگی بینی و سینه راحت تر از بین برود. سعی کنید آب میوه های تازه ای را که دوست دارد برای او تهیه کنید تا میل بیشتری برای نوشیدنشان داشته باشد زیرا بیشتر کودکان در هنگام بیماری کم اشتها و بهانه گیر می شوند. 

دستگاه مکش 

از دستگاه مکش برای باز کردن مجرای تنفسی کودک استفاده کنید. این دستگاه برای کودک بالای شش ماه مناسب است.

آب نمک گرم

یک فنجان آب گرم بردارید و نصف قاشق چایخوری نمک به آن بیفزایید. سپس دو یا سه قطره آب نمک را در داخل هر بینی کودک بریزید. این کار به باز شدن مجرای تنفسی کمک می کند. همچنین می توانید در یک ظرف آب نمک گرم بریزید. سر کودک را طوری در ظرف بگیرید که یکی از سوراخ های بینی در ظرف باشد و آب نمک وارد مجرای سوراخ بینی شود.

در این زمان کودک باید با دهان تنفس کند. این کار باعث می شود بینی باز شود. همین کار را برای حفره دیگر بینی نیز انجام دهید. از کودک بخواهید روزی دو یا سه بار آب نمک قرقره کند. می توانید چند قطره آب لیمو نیز به محلول بیفزایید.

 

مک زدن

اگر سن کودک شما بالای چهار سال است می توانید به او آبنبات سرد، توت یخ زده، یخ خرد شده یا بستنی بدهید. این مواد سرد باعث می شوند درد گلوی کودک کاهش یابد.

درمان های گیاهی سرفه شدید در کودکان

روش های گیاهی عوارض جانبی ندارند و برای کودکان بسیار مناسب هستند. از دیرباز در ایران از این روش های سنتی برای درمان سرماخوردگی و کاهش سرفه شدید کودکان استفاده می کرده اند که عبارتند از:

ماساژ بخار

عسل، آلوئه ورا و روغن های ضروری را ترکیب کرده و بر روی سینه، پشت و گردن کودک بمالید. حواستان باشد این مواد را اطراف چشم، بینی یا صورت قرار ندهید زیرا می تواند باعث حساسیت و عوارض جانبی شود. 

همچنین می توانید یک قطره مریم گلی را با یک قطره روغن نعناع و روغن اوکالیپتوس مخلوط کنید. به آن دو قاشق چایخوری روغن زیتون بیفزایید و آن را بر روی بدن کودک ماساژ دهید.

شربت گیاهی سرفه

برای ساخت شربت گیاهی مخصوص درمان سرفه در یک لیوان آب، یک قاشق غذاخوری دارچین، یک چهارم فنجان ریشه ختمی، یک چهارم فنجان گل بابونه و یک چهارم فنجان ریشه زنجبیل خشک شده یا تازه بیفزایید. مخلوط را بجوشانید تا آب آن نصف شود. هنگامی که مایع گرم است مقداری عسل و آب لیمو به آن بیفزایید و بگذارید سرد شود. می توانید محلول را به مدت دو ماه در یخچال نگهداری کنید. محلول را از صافی رد کنید و در صورت سرفه های شدید روزانه یک قاشق چایخوری از محلول را به کودک بدهید.

روش دیگر این است که یک قاشق چایخوری برگ آویشن را با دانه شنبلیله، نصف لیمو، یک قاشق غذاخوری گل مینا در نصف فنجان آب مخلوط کرده و بگذارید نیم ساعت بماند. مخلوط را روی شعله کم قرار دهید تا به یک فنجان کاهش یابد. سپس دو قاشق غذاخوری گلیسیرین و دو فنجان عسل به آن بیفزایید. بگذارید سرد شود. سپس مواد را از صافی رد کرده و عصاره باقی مانده را در یخچال نگهداری کنید. هر چهار ساعت یک قاشق چایخوری از این محلول را به کودک بدهید. 

عصاره های گیاهی

مقدار یکسانی از زیره سبز، برگ گشنیز و ریشه سوسن را مخلوط کنید. حدود ده گرم از مخلوط را بعد از غذا همراه با آب به کودک بدهید. اگر کودک طعم آن را دوست ندارد مقداری عسل و آب لیمو و یا کمی شکر به آن اضافه کنید. 

عصاره سپا

یک قاشق چایخوری آب عصاره سپا را با یک و نیم قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید. بگذارید سه تا چهار ساعت بماند سپس به کودک بدهید. این ماده باعث کاهش سرفه و سرماخوردگی می شود.

چشم خرچنگی

ده گرم ریشه گیاه چشم خرچنگی را با ده میلی لیتر آب مخلوط کنید. این مخلوط را روزی دو بار به مدت سه روز به کودک بدهید.

صبر زرد

مقداری برگ صبرزرد را همراه با کمی آب روی شعله ملایم قرار دهید و عصاره آن را بگیرید. مقداری از عصاره صاف شده را با عسل مخلوط کنید و روزی دو بار به کودک بدهید.

دانه رازیانه

رازیانه باعث می شود راحت تر سرفه کنید. یک فنجان و نیم آب جوش را با یک قاشق غذاخوری دانه رازیانه مخلوط کنید. بگذارید نیم ساعت بماند. مایع را روی شعله ملایم قرار دهید تا به یک فنجان کاهش یابد. سپس دو فنجان عسل به آن بیفزایید. بعد از سرد شدن می توانید این دارو را دو ماه در یخچال نگهداری کنید. روزی نصف قاشق چایخوری از آن به کودک بدهید تا سرفه اش کاهش یابد.

چای گیاهی

از چند نوع چای گیاهی به روش های زیر می توانید استفاده کنید:

• یک فنجان آب گرم را با نصف قاشق چایخوری ریشه شیرین بیان مخلوط کنید. بگذارید ده دقیقه بماند سپس به هم بزنید. یک تا دو فنجان از این ماده را هر روز به کودک بدهید. خواص ضد التهاب و خلط آور شیرین بیان باعث بهبود سرفه و سرماخوردگی می شود.
• دو قاشق چایخوری بادرنجبویه را در یک فنجان آب در حال جوش بریزید. محلول را هم بزنید و به کودک بدهید. 
• دو قاشق چایخوری زوفای خشک را در یک فنجان آب جوش بریزید و بگذارید ده تا دوازده دقیقه بماند. مخلوط را هم بزنید و به کودک بدهید. مصرف چای در حالت گرم بهتر است زیرا باعث باز شدن گرفتگی ها می شود.

بایدها و نبایدها در خصوص درمان سرفه کودکان

مهم است که شما به عنوان مادر کودک بدانید در هنگام سرفه شدید کودکان چه کارهایی باید انجام شود و چه کارهایی نباید انجام شود تا کودک سریع تر بهبود یابد. دراین جا برخی از باید ها و نباید ها را برایتان ذکر می کنیم:

بایدها

• به کودک آموزش بدهید دست هایش را مرتب بشوید.
• اگر بیرون هستید از دستمال های مرطوب برای تمیز کردن دست های کودک بصورت مرتب استفاده کنید.
• اگر کودک شما سرفه می کند ممکن است دیگران نیز مریض شوند زیرا ویروس به سرعت منتقل می شود. بنابراین سعی کنید بهداشت را رعایت کنید.

نبایدها

• هنگامی که کودک سرفه می کند یا سرما خورده است سیگار نکشید زیرا دود آن مانع از تنفس راحت کودک می شود.
• سعی کنید کودک را از منابع دود و بوهای حساسیت زا مثل بوی سرخ کردنی دور کنید. 
• از اسپری های مخصوص بینی و قرص های بدون تجویز پزشک استفاده نکنید.

سخن آخر

همان طور که ملاحظه کردید روش های زیادی برای درمان و کاهش سرفه شدید کودکان وجود دارد اما همه این راه های خانگی در شرایطی کاربرد دارند که علائم خطرناک دیگر مانند تب، اسهال و ... وجود نداشته باشند و در صورت وجود این علائم حتما باید کودک را نزد پزشک ببرید تا با درمان های پزشکی بهبود یابد. اما در این مرحله نیز با مشورت پزشک درمان های خانگی می توانند در کنار درمان های شیمیایی و پزشکی کمک کننده باشند تا کودک سریع تر بهبود یابد. 

[collapse id=2931]

منبع: سلامت بانوان اوما

سرگیجه نشانه چیست؟

سرگیجه اصطلاحی است که برای توصیف طیف وسیعی از احساسات، مانند احساس خستگی، ضعف یا ناپایداری استفاده می شود. سرگیجه تمرکز فرد را کاهش می دهد و گاهی در حدی است که می تواند مانع انجام کارهای روزمره و فعالیت های اجتماعی شود و به طور قابل توجهی بر زندگی شما تاثیر می گذارد. اما خوشبختانه سرگیجه به ندرت تهدید کننده زندگی است. درمان سرگیجه بستگی به علت و علائم ایجاد آن در شما دارد. پس با ما در این مقاله کامل همراه باشید تا همه نکات مهم درباره سرگیجه را برای شما اومایی عزیز توضیح دهیم.

در این مقاله می خوانیم:

سرگیجه چیست؟
علائم سرگیجه چیست؟
علت سرگیجه چیست؟
چه زمانی برای سرگیجه به پزشک مراجعه کنیم؟
درمان سرگیجه چیست؟
عوارض جانبی سرگیجه چیست؟

---

سرگیجه چیست؟

سرگیجه را می توان از طریق بسیاری از موارد توصیف کرد. در واقع احساس سرگیجه به شکل عدم تعادل در راه رفتن و یک نوع ناپایداری در حرکات بدن، سرخوشی یا حس شناور بودن خود را نشان می دهد. سرگیجه به دلایل مختلفی مثل بیماری های حرکتی، حالت تهوع ناشی از هواپیما، غواصی یا قایق، بارداری و ... ایجاد می شود. به طور کلی زمانی سرگیجه اتفاق می افتد که در یکی از سیستم های عصبی زیر دچار عدم تعادل شوید:

• گوش داخلی که جهت حرکت، چرخیدن، چرخش به عقب، حرکت جلو به عقب و حرکت بالا و پایین را در حالت تعادل قرار می دهد ( برای درمان فوری گوش درد چه کنیم؟)
• چشمان، که بر مکان بدن در فضا نظارت (به عنوان مثال، به سمت بالا، سمت راست، و غیره) و نیز جهت حرکت را بررسی می کند.
• گیرنده های فشار در مفاصل اندام های پایین تر و ستون فقرات، که نشان می دهد که چه بخشی از بدن زمین را لمس می کند.
• عضله و گیرنده های حسی مفاصل که می گویند چه قسمتی از بدن در حال حرکت است.
• سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع)، که تمام اطلاعات را از چهار سیستم دیگر پردازش می کند تا تعادل را حفظ کند.

توجه توجه:

علائم بیماری حرکتی و سرگیجه زمانی ظاهر می شود که سیستم عصبی مرکزی پیام های متضاد از چهار سیستم دیگر دریافت می کند.

علائم سرگیجه چیست؟

افرادی که دچار سرگیجه می شوند علائم زیر را تجربه می کنند:

• عدم توانایی در حرکت یا چرخش به طور نرمال (سرگیجه)
•  سرگیجه یا احساس ضعف شدید
•  عدم تعادل یا کاهش آن در حین حرکت یا صحبت کردن

این احساسات ممکن است با راه رفتن، ایستادن یا حرکت دادن بدن تشدید شود. سرگیجه ممکن است با حالت تهوع نیز همراه باشد یا خیلی ناگهانی یا شدید باشد که بهتر است در این شرایط دراز بکشید. ممکن است سرگیجه چند ثانیه یا چند روز طول بکشد و ممکن است حالت های شدید دوباره تکرار شود. بنابراین نیاز به استراحت کافی دارید تا از خطراتی مانند تصلدف و یا زمین خوردن جلوگیری کنید. 

علت سرگیجه چیست؟

دلایل مختلفی می تواند باعث ایجاد سرگیجه شود که مهم ترین آن ها عبارتند از:

- گردش خون: اگر مغز شما جریان خون را به اندازه کافی دریافت نکند، احساس سرگیجه می کنید. تقریبا هر کس این شرایط را در مواقعی از زندگی تجربه کرده است مثل زمانی که به سرعت از حالت دراز کشیده به حالت نشسته تغییر حالت می دهید. این امر می تواند به وسیله آئورت اسکلروز یا سخت شدن شریان ها ایجاد شود و معمولا در بیماران با فشار خون بالا، دیابت یا سطح بالای چربی های خون (کلسترول) بیشتر دیده شود. گاهی اوقات در بیماران با عملکرد نامناسب قلب (قلب)، هیپوگلیسمی (قند خون پایین) یا آنمی (کم خونی) نیز این نوع سرگیجه ایجاد می شود.

- بعضی از داروها به ویژه محرک هایی همچون نیکوتین و کافئین، جریان خون به مغز را، کاهش می دهند. نمک اضافی در رژیم غذایی نیز سبب کاهش گردش خون و ایجاد سرگیجه می شود. گاهی اوقات گردش خون پایین ناشی از اسپاسم در شریان ها ناشی از استرس عاطفی، اضطراب و تنش است.

- اگر گوش داخلی قادر به دریافت جریان خون به اندازه کافی نباشد، نوع خاصی از سرگیجه ایجاد می شود. گوش داخلی به تغییرات جزئی جریان خون بسیار حساس است و تمام علل ذکر شده برای گردش خون ضعیف به مغزبه طور خاص به گوش داخلی نیز اعمال می شود.

- بیماری های عصبی: تعدادی از بیماری های اعصاب مانند مولتیپل اسکلروزیس، سیفلیس، تومورها و غیره می توانند بر تعادل فرد مبتلا تأثیر بگذارند. اینها علل غیر معمول هستند، اما ممکن است پزشک شما برای ارزیابی این موارد آزمایشات خاصی را انجام دهد.

- اضطراب:اضطراب (پروپرانولول و اضطراب ) یکی از دلایل رایج سرگیجه است. تنفس بیش از حد و ناخودآگاه می تواند به عنوان وحشت، و یا فقط سرگیجه خفیف با سوزن سوزن شدن در دست، پا یا صورت تجربه شود. معمولا شوک های ناگهانی بیشتر باعث ایجاد این نوع سرگیجه می شوند. 

 

- تهوع و استفراغ: احساس ناخوشایند در حال چرخش در جهان، یعنی همان سرگیجه معمولا با تهوع و استفراغ همراه است.

سرگیجه موضعی پاروکسیسمال خوش خیم : این نوع سرگیجه پس از تغییر در موقعیت سر مانند چرخش در رختخواب، دراز کشیدن، بلند شدن رخ می دهد. این سرگیجه حدود 30 ثانیه طول می کشد و زمانی که سر ساکن می شود متوقف خواهد شد. این سرگیجه می تواند روزها، هفته ها یا ماهها طول بکشد. درمان توسط متخصص گوش و حلق و بینی باید انجام شود. این سرگیجه شایع ترین علت سرگیجه پس از آسیب سر است.

بیماری منیر: اختلال گوش داخلی با حملات سرگیجه، تهوع یا استفراغ، و وزوز (صدای بلند) در گوش، که اغلب احساس مسدود شدن یا پر شدن است مربوط به یک نوع بیماری به نام منیز می باشد که معمولا شنوایی نیز کاهش می یابد.

میگرن: بعضی افراد با سابقه سردرد میگرنی (بخوانید: علت و علائم میگرن) قبلی ممکن است حملات سرگیجه مشابه بیماری منیر را تجربه کنند. معمولا این سرگیجه با سردرد همراه است، اما می تواند بدون سردرد هم بصورت ناگهانی رخ دهد.

عفونت: ویروس ها می توانند به گوش داخلی حمله کنند، اما معمولا ارتباطات عصبی آن با مغز، موجب سرگیجه حاد (روزهای پایدار) بدون شنوایی می شود (به نام نورونیت ویستیبولار). با این حال، یک عفونت باکتریایی به نام لارینتیت وجود دارد که وقتی به گوش داخلی می رسد، می تواند به طور کامل عملکرد شنوائی و تعادل گوش را به طور کامل از بین ببرد.

آسیب: شکستگی جمجمه که باعث آسیب دیدن گوش داخلی می شود، سرگیجه عمیق و ناتوان کننده ای را با حالت تهوع و از دست دادن شنوایی ایجاد می کند. این نوع سرگیجه که معمولا بر اثر ضربه های شدید و تصادف ایجاد می شود به مدت چندین هفته ادامه خواهد یافت و به آرامی بهبود می یابد.

آلرژی: بعضی از افراد وقتی که در معرض مواد غذایی یا ذرات هوائی (مانند گرد و غبار، گرده، انباشته، و غیره) آلرژی زا قرار می گیرند، دچار سرگیجه و یا حملات سرگیجه می شوند. 

چه زمانی برای سرگیجه به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر سرگیجه شما همراه با علائم زیر بود باید به اورژانش یا پزشک محلی مراجعه کنید:

•  سردرد ناگهانی یا شدید
•  استفراغ مکرر
•  تغییر ناگهانی در گفتار، بینایی یا شنوایی
•  مشکل در راه رفتن
• درد قفسه سینه یا ضربان قلب نامنظم
•  ضعف یا بی حسی
• تنگی نفس
•  تب بالا
•  سفت شدن گردن
•  آسیب سر
•  تشنج
• اگر دچار سرگیجه مکرر، ناگهانی، شدید و یا طولانی مدت می شوید، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان سرگیجه چیست؟

برخی از درمان های معمول برای مواردی که موجب سرگیجه می شوند عبارتند از:

•  اگر یک مشکل جدی پزشکی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی، وجود داشته باشد که باعث سرگیجه فرد شده است، ممکن است نیاز به انتقال خون یا جراحی داشته باشید.
•  برای جلوگیری از کمبود آب، می توان از مایعات IV استفاده کرد.
•  پزشک ممکن است داروهایی برای کنترل تب و یا درمان عفونت برای کاهش سرگیجه به شما بدهد.
• اگر علاوه بر سرگیجه دچار نفس تنگی شوید باید به اورژانس بروید تا اکسیژن به شما وصل شود. 
•  اگر آزمایش خون نشان دهنده مواد شیمیایی غیر طبیعی در خون (سطح الکترولیت) باشد باید تحت درمان پزشکی قرار بگیرید. 
•  داروهایی مانند مکلیزین (آنتیترت) یا بنزودیازپین ها (مانند دیازپام (والیم)، لورازپام (Ativan)) نیز کاهش سرگیجه استفاده می شود.

روش های دیگری که می توان برای کاهش سرگیجه از آن ها استفاده کرد عبارتند از:

 مانور موقعیت سر

یک تکنیک به نام تغییر مکان کانال (یا مانور اپلای) وجود دارد که به درمان سرگیجه موضعی خوش خیم کمک می کند. این درمان می تواند توسط دکتر شما، متخصص شنوایی یا یک درمانگر فیزیوتراپی انجام شود. قبل از انجام این روش، اگر مشکل گردن یا کمر یا مشکل در رگ های خونی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

 تعادل درمانی

ممکن است تمرینات خاصی برای شما تجویز شود تا بتوانید حساسیت سیستم تعادل خود را نسبت به حرکت های مختلف و متضاد که باعث سرگیجه می شوند کاهش دهید.

 روان درمانی

این نوع درمان می تواند به افرادی که سرگیجه آنها ناشی از اختلالات اضطرابی است کمک کند.

جراحی یا سایر روش ها

پزشک ممکن است آنتی بیوتیک جنتامایسین به گوش داخلی تزریق کند تا عملکرد تعادل توسط گوشی که تحت تاثیر قرار گرفته است غیرفعال شود. گوشی که تحت تاثیر قرار نگرفته است این عملکرد را انجام می دهد.

در موارد بسیار نادر نیز از روش حذف اندام حسی گوش داخلی استفاده می شود. با انجام این روش گوش دیگر نقشی در ایجاد تعادل در عملکرد بدن ندارد. این روش در صورت کاهش شنوایی شدید و پاسخ ندادن به درمان های دیگر استفاده می شود.

 

آیا درمان طبیعی یا خانگی برای سرگیجه وجود دارد؟

اگر فرد دائما حتی بعد از برطرف شدن ضعف جسمی احساس سرگیجه می کند، ممکن است نشانه ای از بیماری یا چیزی خطرناک تر باشد. بنابراین برای تعیین دلایل احتمالی سرگیجه، همیشه باید به پزشک مراجعه کنید. درمان پزشکی سرگیجه بستگی به علت آن دارد و باید توسط پزشک ارزیابی شود. برای درمان خانگی سرگیجه های خفیف که فقط گاهی آن هم به مدت کوتاه اتفاق می افتد موارد زیر توصیه می شود:

• مقدار زیادی نوشیدنی بخورید، به صورت منظم غذا بخورید و مقدار زیادی استراحت کنید.
•  آرام بلند شوید، زیرا ممکن است تغییر وضعیت ناگهانی موجب سرگیجه شود.
•  خانه را برای فرد مبتلا به سرگیجه ایمن کنید.
• نرده ها و واکر می تواند به جلوگیری از آسیب به بیمار کمک کند.
•  فرش های ایمن و موکت برای جلوگیری از افتادن ضروری می باشد.

عوارض جانبی سرگیجه چیست؟

سرگیجه می تواند خطر افتادن و آسیب دیدن را افزایش دهد. تجربه سرگیجه هنگام رانندگی ماشین یا ماشین آلات سنگین می تواند باعث ایجاد حادثه های مرگبار باشد. بنابراین توصیه می شود در صورت داشتن سرگیجه از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز دارد اجتناب کنید. اگر مشکلی که باعث بروز سرگیجه می شود، درمان نشود ممکن است عواقب درازمدت سرگیجه را تجربه کنید.

آیا سرگیجه به خاطر دارو ایجاد می شود؟

بله داروهای متعددی می توانند باعث ایجاد سرگیجه شوند. اگر داروهای زیر را مصرف می کنید با پزشک خود مشورت کنید:

•  آنتی بیوتیکها، از جمله جنتامایسین و استرپتومایسین
• داروهای  ضد افسردگی
•  داروهای ضد تشنج
•  داروهای فشار خون
•  آرام بخش

نکات پیشگیری از سرگیجه

برای پیشگیری از سرگیجه بهتر است به نکات زیر توجه داشته باشید:

• از تغییرات سریع در موقعیت اجتناب کنید.
• جلوگیری از حرکت سریع سر (به خصوص چرخش)
• حذف یا کاهش استفاده از محصولاتی که باعث کاهش گردش خون می شوند، مانند تنباکو، الکل، کافئین و نمک
• کاهش استرس و جلوگیری از مواد آلرژیک
• به اندازه کافی مایعات دریافت کنید.
• درمان عفونت ها، از جمله عفونت گوش، سرماخوردگی، آنفلوآنزا، احتقان سینوسی و سایر عفونت های تنفسی

اگر احتمال سرگیجه برای شما وجود دارد و مجبور به سفر هستید:

• در سفر مطالعه نکنید.
• از نشستن در صندلی عقب اجتناب کنید
• در صندلی جلو رو به عقب ننشینید.
• با مسافر دیگری که بیماری حرکتی دارند صحبت نکنید یا به آن ها نگاه نکنید
• از بوی قوی و غذاهای تند یا چرب بلافاصله قبل و در طی سفر اجتناب کنید.
• با پزشک خود درباره داروهای مصرفیتان صحبت کنید

سخن آخر

در پایان ذکر این نکته مهم است که به یاد داشته باشید: اکثر موارد سرگیجه و بیماری های حرکتی، ملایم هستند و خود به خود درمان می شوند. اما موارد شدید و کسانی که به تدریج بدتر می شوند، مستلزم درمان پزشکی با مهارت های تخصصی در بیماری های گوش، بینی، گلو، تعادل، و سیستم های عصبی هستند. بنابراین در این شرایط حتما به پزشک مراجعه کنید تا علت اصلی سرگیجه مشخص شده و تحت درمان قرار بگیرید. 

[collapse id=2912]

منبع: سلامت بانوان اوما

ضخامت رحم ( آندومتر) برای بارداری و لانه گزینی

برای باردار شدن، عوامل زیادی باید در زمان مناسب اتفاق بیفتد تا بارداری با موفقیت انجام شود. درست است که برای بارداری قدرت باروری زن و مرد بسیار مهم است اما شرایط دیگری نیز مانند وضعیت رحم، چرخه قاعدگی و امنیت مکانی تخمک و ... حائز اهمیت است. یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در باروری ضخامت رحم و پوشش آن است که در علم پزشکی به نام آندومتر شناخته می شود. در این مقاله قصد داریم شما اومایی های عزیز را با این موضوع بیشتر آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

آندومتر (پوشش رحم) چیست؟

رحم در دیواره داخلی خود، پوششی دارد که از غشاهای مخاطی تشکیل شده است. به این پوشش در مجموع اندومتر یا پوشش رحم گفته می شود. به طور کلی پوشش رحمی دارای دو لایه است که بسیار کاربردی است، که در طول هر دوره پریودی فرو می ریزد و لایه دیگر پایه است که همیشه به طور ثابت در رحم باقی می ماند. بسته به زمان سیکل قاعدگی، ضخامت آندومتر تغییر می کند.

ضخامت طبیعی آندومتر برای بارداری چقدر است؟

در کل باید بدانید، لایه آندومتر بسیار نازک است. در انتهای چرخه قاعدگی، هنگامی که لقاح انجام نمی شود و از بارداری خبری نیست لایه بالایی به طور کامل می ریزد و همراه با خونریزی از واژن خارج می شود و ضخامت لایه ای که باقی می ماند به 1 میلی متر می رسد. با شروع چرخه تخمک گذاری بعدی، سلول ها دوباره شروع به ایجاد لایه کاربردی جدید در روی لایه ثابت می کنند تا در صورت بارداری برای کاشت تخمک و اسپرم و رشد جنین آماده باشد.

این لایه معمولا از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما ضخامت طبیعی اندومتر برای باردار شدن معمولا حدود 8 میلی متر است، که باید تا حدود 15 میلی متر تا روز لانه گزینی افزایش یابد تا بتواند تخمک بارور را به طور ایمن نگهداری کند.

چه چیزی باعث نازک شدن آندومتر می شود؟

اندومتر نازک به چند دلیل ایجاد می شود:

1.    جریان خون ضعیف

اگر رحم به قدر کافی خون دریافت نکند، در ایجاد اندومتر دچار مشکل می شود و نمی تواند اندومتر ضخیم و مناسبی را برای بارداری ایجاد کند. عدم جریان خون مناسب ممکن است به دلیل رحم کج، فیبروئید رحم و یا حتی یک شیوه زندگی بی تحرک باشد. بنابراین در برخی موارد قابل حل است و در برخی موارد نمی توان کاری برای بهبود آن انجام داد. 

2.    سرعت اشتباه رشد اندومتر

به طور کلی، مشاهده شده است که ضخامت کمتر از 6 میلی متر مانع از بارداری موفق می شود. با این حال اگر سرعت رشد اندومتر درست نباشد در ضخامت 8 میلی متر نیز امکان شکست بارداری وجود دارد.

3.    مسائل مربوط به استروژن

سطوح استروژن کمتر از مقدار طبیعی نیز از رشد سلولی و ضخیم شدن لایه آندومتر جلوگیری می کند.

4.    عملکرد نامناسب پروژسترون

عملکرد نامناسب هورمون های پروژسترون ( هورمون های بارداری) باعث نازک شدن اندومتر می شود.

5.    اثر جانبی داروهای باروری

ممکن است عوارض جانبی داروهای خاصی که برای افزایش باروری و تخمک گذاری استفاده می شوند، باعث نازک شدن لایه آندومتر شوند (قرص لتروزول و بارداری).

6.    روش زندگی استرس زا

عدم استراحت و خواب کافی می تواند منجر به استرس شود که از رشد مطلوب لایه آندومتر جلوگیری می کند.

مقاله پیشنهادی اوما: علت ضخیم شدن دیواره رحم چیست؟

راه هایی برای افزایش ضخامت اندومتر برای باردار شدن

در اینجا راه هایی کع امکان افزایش ضخامت اندومتر است به شما معرفی می کنیم:

1.    رژیم غذایی خوب

داشتن یک رژیم غذایی متعادل و مغذی بر سطح استروژن اثر می گذارد، تعادل هورمون ها را حفظ می کند و باعث افزایش جریان خون می شود. همه این عوامل در کمک به رشد ضخامت آندومتر مناسب برای بارداری مهم هستند.

به صورت روزانه وعده های غذایی مناسبی برای حفظ سطح انسولین و کورتیزول مصرف کنید. فیبر و مواد غذایی که دارای کوآنزیم Q10 هستند را در رژیم خود جای دهید. این ماده یک آنتی اکسیدان قوی است که باعث کاهش استرس های مرتبط با بافت های داخلی بدن می شود و به ضخیم شدن اندومتر کمک می کند.

موادی مانند سبزیجات برگ سبز، گوجه فرنگی، تخم مرغ، هویج، ماهی و ... حاوی تمام ویتامین های مهم مانند ویتامین C و ویتامین E همراه با گروه B پیچیده است که برای گردش خون سالم ضروری هستند. مصرف بیش از حد مواد غذایی ترش و کافئین را کاهش دهید تا به بهبود سلامتی خود کمک کنید.

2.    استراحت کافی

استراحت خوب و خواب عمیق به توازن هورمون ها کمک می کند و بر روند ضخیم شدن آندومتر تاثیر می گذارد. خواب عمیق حداقل 7-8 ساعت در شبانه روز برای بدن ضروری است. خواب کافی منجر به رشد مطلوب بافت ها می شود. سعی کنید هر روز در زمان مناسب بخوابید و بیدار شوید و از بیدار ماندن های طولانی و تا آخر شب بپرهیزید.

3.    ورزش منظم

راه طبیعی برای افزایش گردش خون انجام ورزش منظم است. افزایش میزان خون رسانی به رحم در رشد سلول های اندومتر کمک می کند که باعث افزایش ضخامت آن ها می شود. ورزش شدید نیاز نیست. روزانه حدود نیم ساعت ورزش سبک مثل پیاده روی نیز کافی است. اگر می توانید ورزش های مختلف انجام دهید تا خسته و کسل نشوید و تعادل در فعالیت ها حفظ شود. ورزش همچنین به خواب عمیق در شب کمک می کند.

4.    ماساژ سرخرگ ران

یک روش اثبات شده برای افزایش میزان خون رسانی به رحم و ناحیه لگن تحریک سرخرگ ران است. برای انجام این کار با استفاده از انگشتان دست به آرامی سرخرگ را فشار دهید. چند ثانیه ماساژ به افزایش جریان خون کمک می کند. این امر باید پس از پایان دوره پریودی تا تخمک گذاری انجام شود. با تکرار این کار بر روی هر دو پا، رشد اندومتر افزایش می یابد. توجه داشته باشید در صورت استفاده از روش آی وی اف برای بارداری یا نشانه های فشار خون بالا، نباید از ماساژ سرخرگ استفاده کنید.

5.    طب سوزنی

درمان جایگزین طب سوزنی برای کمک به زنان باردار بسیار موثر است. همچنین این درمان در بازسازی جریان خون درون بدن تاثیر مثبتی دارد که باعث افزایش باروری می شود.

6.    روغن کرچک

اسید ریسیولینیک یک ماده شیمیایی است که برای افزایش جریان خون و افزایش بهبودی و تشکیل بافت شناخته شده است. این اسید به طور خاص بر تخمدانها و رحم تاثیر می گذارد و به طور خاص در روغن کرچک یافت می شود. بنابراین استفاده از آن می تواند بسیار مفید باشد.

مقاله پیشنهادی اوما: چند روز بعد از لانه گزینی تست بارداری مثبت میشود

ضخامت زیاد آندومتر چقدر است؟

همانطور که اندومتر نازک مشکل آفرین است، لایه اندومتر خیلی ضخیم نیز مشکل ساز است. هیپرپلازی آندومتر، اصطلاح پزشکی برای تعریف این بیماری است که معمولا به علت سطوح استروژن بسیار بالا رخ می دهد. در این حالت ضخامت اندومتر بالاتر از 10-15 میلی متر است.

آیا با اندومتر 5 میلی متری نیز بارداری رخ می دهد؟

ضخامت 5 میلی متر برای بارداری بسیار نازک است. در این حالت القاء تخمک همراه با مکمل پروژسترون مورد نیاز است. ضخامت آندومتر مناسب برای بارداری جزئی ضروری در کل فرایند باردار شدن و ادامه حاملگی است. انتخاب شیوه زندگی سالم و اتخاذ شیوه های مناسب درمان برای درمان بیماری، می تواند بدن شما را به یک مکان عالی برای جنین تبدیل کند. 

[collapse id=2879]

منبع: سلامت بانوان اوما

چگونه از زایمان زودرس جلوگیری کنیم؟

یکی از اتفاقاتی که ممکن است برای هر خانم باردار در ماه نهم بارداری بیفتد زایمان زودرس است که همیشه پزشکان در تلاشند از آن پیشگیری کنند زیرا می تواند برای نوزاد شما خطراتی ایجاد کند. در ماه نهم شما انقباضاتی را تجربه می کنید که به انقباضات براکستون هیکس معروف هستند که معمولا با فاصله زمانی زیاد و چند بار در روز ممکن است اتفاق بیفتد که به دلیل انقباض عضلات رحم و سفت شدن شکم می باشد. اما اگر انقباضات بصورت مکرر مثلا هر 10 الی 12 دقیقه یک مرتبه در طول یک ساعت همراه با درد اتفاق افتاد از علائم زایمان زودرس است که باید با پزشکتان تماس بگیرید و به بیمارستان بروید. در ادامه به طور مفصل تر درباره زایمان زودرس و نحوه جلوگیری از آن با شما مامان های اومایی عزیز صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

زایمان زودرس چگونه است؟
فاکتورهای خطرناک برای زایمان زودرس
علائم و نشانه های زایمان زودرس چیست؟
چگونه می توان انقباضات زایمان زودرس را چک کرد؟
درمان زایمان زودرس
چگونه از زایمان زودرس جلوگیری کنیم
در صورت دردهای زایمان زودرس چه کاری باید انجام دهید؟

---

زایمان زودرس چگونه است؟

- زایمان زودرس زمانی اتفاق می افتد که پیش از هفته سی و هفتم بارداری  انقباضات مکرر با فاصله زمانی کوتاه باعث باز شدن دهانه رحم می شوند. همان طور که می دانید یک بارداری کامل چهل هفته طول می کشد و اگر به هر دلیلی نتوانید از زایمان زودرس جلوگیری کنید، نوزاد زودتر از موعد به دنیا می آید. بنابراین به احتمال خیلی زیاد  نوزاد نارس است. زایمان زودرس یکی از دلایل مرگ نوزاد است زیرا در این زمان هنوز بدن نوزاد برای زندگی خارج از رحم به طور کامل آماده نیست و تولد زودتر از موعد می تواند باعث بیماری های ریوی مزمن، تاخیر در رشد و فلج مغزی شود. از طرفی این مشکلات می تواند باعث مشکلات مالی و احساسی خیلی شدید در خانواد شود.

- متاسفانه امروزه نرخ زایمان زودرس روز به روز رو به افزایش است. مطالعات نشان می دهد در هر هشت زایمان، یک زایمان زودرس وجود دارد که احتمالا به خاطر افزایش استفاده از روش های درمانی مختلف برای درمان باروری و زایمان در سن بالا می باشد. روش های درمانی جدید به بهبود درمان نوزادان نارس پرداخته است اما روش هایی نیز برای جلوگیری از زایمان زودرس وجود دارد. گاهی نیز هیچ کدام از این روش ها کارساز نبوده و کودک از بین می رود. 

فاکتورهای خطرناک برای زایمان زودرس

دلایل زایمان زودرس هنوز مشخص نشده است اما براساس مطالعات انجام شده، فاکتورهای زیادی در انقباضات ایجاد شده در دهانه رحم، پیش از آمادگی جنین برای تولد، نقش دارند. گاهی نیز زایمان زودرس می تواند بی دلیل اتفاق بیفتد. 

به طور کلی احتمال زایمان زودرس در صورت وجود عوامل زیر افزایش می یابد:

بارداری چند قلو- چند قلوها تمایل دارند زودتر به دنیا بیایند.

سابقه زایمان زودرس- اگر قبلا زایمان زودرس داشته اید، احتمال دوباره زایمان زودرس افزایش می یابد. البته معمولا در این موارد پزشک از همان ابتدا تدابیری را در نظر می گیرد تا از تجربه مجدد زایمان زودرس جلوگیری کند. 

ناهنجاری های دهانه رحم یا رحم- رحم بزرگ یا ناهنجاری های ساختاری باعث دشوار بودن حفظ جنین می شود. همچنین اگر دهانه رحم کوتاه باشد یا مناسب نباشد نیز باعث دشواری حفظ جنین می شود و نوزاد زودتر به دنیا می آید. 

شما در اثر زایمان زودرس به دنیا آمده اید- اگر مادری خودش در اثر زایمان زودرس به دنیا آمده باشد، احتمال این که نوزادش هم در اثر زایمان زودرس به دنیا بیاید افزایش می یابد.

سن- خانم هایی که زیر هفده سال و بالای سی و پنج سال باردار می شوند بیشتر در معرض زایمان زودرس می باشند. 

کم بودن فاصله زایمان ها- اگر فاصله بارداری شما نسبت به بارداری قبلی تان کمتر از 18 ماه باشد، باعث افزایش احتمال زایمان زودرس می شود. هرچقدر فاصله بارداری ها بیشتر باشد، احتمال زایمان زودرس کاهش می یابد.

 

برخی از شرایط مادر نیز باعث زایمان زودرس می شوند که عبارتند از:

عفونت های واژنی و مقاربتی احتمال زایمان زودرس را افزایش می دهد. التهاب باعث آزادسازی پروستاگلاندین بیش از حد می شود؛ این هورمون ماده ای است که بدن را برای زایمان آماده کند و اگر قبل از زمان زایمان بیشتر از حد طبیعی ترشح شود باعث زایمان زودرس می شود.

• عفونت های مجاری ادراری درمان نشده (نام آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری) نیز باعث زایمان زودرس می شود.
• بیماری های مزمن مانند بیماری کلیه، فشار خون بالا، دیابت و مشکلات جفت.
• عفونت های بارداری که باعث تب بالای صدویک درجه سانتی گراد می شود.
• خونریزی واژن بعد از هفته بیستم بارداری.
• سقط جنین های متعدد در سه ماهه اول و دوم بارداری.
• وزن خیلی بالا یا خیلی پایین پیش از بارداری.
• ترومبوفیلی (اختلال انعقاد)
• بارداری پس از لقاح مصنوعی.
• کم خونی؛ کمبود سلول های قرمز خونی در ابتدای بارداری.
• نقص های جنین در هنگام تولد.
• بیماری های بارداری مانند پره اکلامپسی.
• مایع آمونیاک بیش از حد؛ بیماری پلی هیدرامنیوس 

برخی عادات غلط نیز باعث زایمان زودرس می شود که به صورت زیر می باشند:

• سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر- این عادات باعث افزایش احتمال زایمان زودرس و کم وزن بودن نوزاد هنگام تولد می شود. سموم ناشی از سیگار کشیدن و مواد مخدر و الکل باعث می شود اکسیژن به مقدار کافی به جنین نرسد. بنابراین احتمال خفگی نوزاد نیز وجود دارد.
• بیماری لثه- هورمون هایی که در طول بارداری ترشح می شوند باعث افزایش بیماری لثه می شود که نهایتا باعث افزایش احتمال زایمان زودرس خواهد شد. باکتری که باعث عفونت لثه می شود وارد جریان خون شده و  بنابراین به جنین منتقل می شود. این باکتری ها باعث التهاب رحم و دهانه رحم می شوند که مادر را دچار انقباضات زودرس و باز شدگی دهانه رحم در زمان نامناسب می کنند. 
• استرس زیاد- استرس های احساسی زیاد باعث آزاد شدن هورمون ها و در نهایت انقباضات زایمان زودرس می شود.
• ایستادن به مدت طولانی- خانم هایی که مدت زیادی می ایستند یا فعالیت های فیزیکی سنگین انجام می دهند بیشتر در معرض خطر زایمان زودرس قرار دارند.
• خشونت های جنسی، احساسی یا فیزیکی.
• مراقبت های کم دوران بارداری.
• درآمد کم.
• حمایت اجتماعی ضعیف.
• فیبرونکتین جنین- فیبرونکتین ماده ای است که بین پوشش رحم و کیسه جنین وجود دارد. ترشح زیاد این ماده باعث زایمان زودرس می شود.

علائم و نشانه های زایمان زودرس چیست؟

هنگامی که علائم زیر را مشاهده کردید به معنی احتمال زایمان زود رس می باشد و باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

پشت درد- پشت درد مداوم بخصوص درد قسمت پایین پشت.طوری که نتوانید موقعیت خود را تغییر دهید.

گرفتگی عضله- گرفتگی عضله که در دوره پریودی در قسمت پایین شکم اتفاق می افتد و شدید است.

انقباضات- بیش از پنج انقباض در یک ساعت (انقباضات براکستون هیکس).

علائم آنفولانزا- حالت تهوع، اسهال و استفراغ؛ حتی اگر شدید نباشد (آنفولانزا | علائم، درمان و واکسن آنفولانزا).

نشت مایعات- خونریزی از واژن یا ترشحات یا نشت مایعات به معنی پارگی ساک حاملگی(علائم پارگی کیسه آب جنین) است و باید سریعا خودتان را به بیمارستان برسانید.

فشار زیاد در واژن یا لگن طوری که باعث می شود حس کنید جنین در حال فشار آوردن به شما است و می خواهد خارج شود. 

چگونه می توان انقباضات زایمان زودرس را چک کرد؟

در حالی که دراز کشیده اید، با استفاده از نوک انگشتان خود سفت و نرم شدن رحم را احساس کنید. در طول انقباضات، شکم شما سفت می باشد. با این حال، همانطور که نوزاد رشد می کند، احساس می کنید شکم در یک منطقه سفت تر شده است و دوباره نرم می شود. به طور کلی می توانید با انجام مراحل زیر انقباضات را چک کنید:

• نوک انگشت را بر روی شکم قرار دهید.
• اگر فکر می کنید رحم در حال نرم شدن یا سفت شدن است، نشانه انقباض است.
• انقباضات را یادداشت کنید.زمان شروع انقباض اول تا دوم را بنویسید (علائم زایمان چیست ؟).
• پاها را بالا بگیرید. حالت خود را عوض کنید تا انقباضات کاهش یافته یا قطع شود. دو یا سه لیوان آب بنوشید.
• اگر هر ده دقیقه انقباضی را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. اگر درد شدید شد یا علائم بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.
• بیشتر خانم ها انقباضات براکستون هیکس را با درد زایمان اشتباه می گیرند. این انقباضات منظم نیستند و باعث باز شدن دهانه رحم نمی شوند. اما اگر منظم و مداوم شوند، مثلا هر 10 تا 12 دقیقه یک مرتبه، انقباضات زایمان زودرس می باشند که باعث باز شدن دهانه رحم می شوند. هنگامی که این انقباضات را تجربه کردید، به پزشک اطلاع دهید.

آزمایشات تشخیصی برای زایمان زودرس

زمانی که شما دچار دردهای پشت سر هم و علائم گفته شده می شوید و به بیمارستان مراجعه می کنید پزشک علائم شما را بررسی می کند. سپس احتمال دارد برای مطمئن شدن چندین آزمایش انجام دهد که عبارتند از:

آزمایش لگن

پزشک ثبات رحم و سایز جنین و مکان آن را بررسی می کند. پزشک احتمالا آزمایش لگن را برای بررسی دهانه رحم، پارگی ساک حاملگی و پایین بودن جفت انجام می دهد.

سونوگرافی

پزشک با استفاده از سونوگرافی طول دهانه رحم و سن، وزن، موقعیت و سایز جنین را اندازه گیری می کند. سونوگرافی بعد از چند وقت دوباره انجام می شود.

بررسی رحم

بررسی رحم برای اندازه گیری فاصله بین انقباضات و مدت زمان هر انقباض استفاده می شود.

آزمایشات آزمایشگاهی

پزشک به بررسی عفونت با استفاده از ترشحات واژن (ترشحات آبکی واژن نشانه چیست؟) می پردازد. اما این آزمایش برای اطمینان از زایمان زودرس قابل اعتماد نیست.

آمینوسنتز

در این آزمایش، مایع آمونیاک برای بررسی بلوغ ریه جنین نمونه برداری میشود. این مایع برای بررسی عفونت نیز استفاده خواهد شد.

پزشک با استفاده از این آزمایشات، راه های جلوگیری از زایمان زودرس را به شما می گوید. گاهی اوقات درد های ناشی از زایمان زودرس به صورت خودبخودی از بین می روند. اما گاهی مواقع نیز در صورت باز شدن زیاد دهانه رحم نمی توان جلوی زایمان را گرفت و پزشک دستور زایمان را تجویز می کند. 

مقاله پیشنهادی اوما: فیلم زایمان طبیعی همراه با توضیحات مراحل زایمان

درمان زایمان زودرس

سولفات منیزیم یک دارو است که از طریق IV دریافت می شود، که می تواند به طور موقت باعث تهوع شود اما در موارد زیادی توانسته است از زایمان زودرس جلوگیری کند. این دارو ابتدا به اندازه یک دوز با حجم زیاد داده می شود و سپس یک دوز کمتر برای 12-24 ساعت یا بیشتر بعد از دوز اول داده می شود. همچنین در صورت نیاز به زایمان زودرس داروی کورتیکواستروئید 24 ساعت قبل از زایمان به شما داده می شود تا به بلوغ ریه و مغز جنین کمک کند. برخی از داروهای خوراکی نیز گاهی برای کاهش میزان انقباضات استفاده می شود. البته این داروها زمانی کارساز هستند که دهانه رحم در حد قابل توجهی باز نشده باشد.

 

روش های دیگر درمان و جلوگیری از زایمان زودرس عبارتند از:

1- سرکلاژ دهانه رحم:

سرکلاژ دهانه رحم یک عمل جراحی ساده است که از زایمان زودرس جلوگیری می کند. این عمل زمانی توصیه می شود که علائم زایمان زودرس پیش از هفته بیست و چهارم بارداری مشاهده شود. در این روش، دهانه رحم با بخیه ای محکم بخیه زده می شود تا از خروج زودهنگام جنین جلوگیری شود. این بخیه هنگامی که به هفته سی و هفتم بارداری می رسید کشیده می شود 

2- مایعات داخل وریدی:

هر چقدر مایع بیشتری مصرف کنید، احتمال کمبود آب در بدن کمتر شده و بنابراین انقباضات نیز کمتر می شود. در نتیجه مصرف مایعات زیاد یک راه طبیعی برای جلوگیری از زایمان زودرس می باشد.

3- آنتی بیوتیک ها:

اگر عفونت باعث شروع درد زایمان شود، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. پزشک آنتی بیوتیک را برای جلوگیری از انتقال باکتری ها به جنین نیز تجویز می کند.

4- کورتیکواستروئیدها:

اگر در هفته بیست و چهارم تا هفته سی و چهارم بارداری هستید و علائم زایمان زودرس را دارید آمپول بتامتازون به شما تزریق می شود تا ریه های جنین کامل شوند. بعد از هفته سی و چهارم بارداری، ریه های جنین، برای زایمان به بلوغ کافی می رسند.

5- سولفات منیزیم:

قرص های سولفات منیزیم احتمال فلج مغزی را در نوزادی که پیش از هفته سی و دوم بارداری متولد می شود، کاهش می دهند.

6- توکولیتیک ها:

توکولیتیک ها از انقباضات به صورت موقتی جلوگیری می کنند. این توقف برای چند روز باعث جلوگیری از عوامل خطر زایمان زودرس می شود. این ماده زمانی که فشار خون بالا در بارداری داشته باشید، توصیه نمی شود.

به طور کلی با درمان های بالا، زایمان زودرس حدود سی درصد کاهش می یابد اما در ده درصد موارد نیز حتی با انجام این درمان ها، زایمان زودرس بعد از یک هفته اتفاق می افتد و نمی توان جلوی آن را گرفت.

مقاله پیشنهادی اوما: زمان و نحوه تزریق آمپول بتامتازون در بارداری

چگونه از زایمان زودرس جلوگیری کنیم؟

راه هایی برای پیشگیری از زایمان تا بلوغ کامل جنین وجود دارد که با توجه کامل به آن ها می توانید احتمال این خطر را کاهش دهید. این روش ها عبارتند از:

1- هجده ماه فاصله بین بارداری ها:

اگر فاصله بین بارداری ها حداقل هجده ماه باشد، احتمال زایمان زودرس کاهش می یابد. این فاصله باید بین آخرین زایمان و بارداری بعدی باشد. بنابراین نباید فاصله را به اشتباه از ابتدای بارداری قبلی محاسبه کنید. 

2- هماهنگی با پزشک:

چکاپ منظم از قبل از بارداری و در طول بارداری به طور مرتب به پزشک کمک می کند عوامل خطرناک را به موقع  شناسایی کرده و برای بارداری سالم از آن ها جلوگیری کند.

3- کنترل فاکتورهای روش زندگی:

از سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی جلوگیری کنید؛ این مواد باعث زایمان زودرس می شود.

4- چک کردن وزن:

وزن اضافی احتمال دیابت حاملگی و پره اکلامپسی را افزایش می دهد که باعث زایمان زودرس می شوند. وزن خیلی پایین نیز خطرناک است. وزن مناسب احتمال بارداری و زایمان مناسب را افزایش می دهد.

5- ویتامین های دوران بارداری:

مصرف مکمل های دوران بارداری تحت نظر پزشک سلامتی کلی را افزایش می دهد. مطالعات نشان می دهد مکمل های فولیک اسید احتمال جداشدگی جفت را کاهش می دهد. جداشدگی جفت یکی از عواملی است که موجب زایمان زودرس می شود.

6- رژیم غذایی مناسب:

رژیم غذایی مناسب نه تنها باعث می شود نوزادی سالم داشته باشید بلکه به زایمان در زمان مناسب و راحت تر نیز منجر می شود. مصرف غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا سه باعث کاهش زایمان زودرس می شود. غذاهای حاوی ویتامین ث و غنی از کلسیم نیز کمک می کند.

7- در فاصله های مناسب غذا بخورید:

خانم های بارداری که پنج وعده در روز غذا می خورند، کمتر در معرض خطر زایمان زودرس و عوارض دیگر بارداری هستند (بهترین تغذیه در دوران بارداری).

8- مصرف نوشیدنی:

تا جایی که می توانید نوشیدنی های میوه ای و آب مصرف کنید تا بدن کم آب نشود.

9- مراقبت های دندانی:

جلوگیری از بیماری های لثه باعث جلوگیری از زایمان زودرس می شود. برای چکاپ لثه ها و دندان ها هر چند وقت یک بار در بارداری سری به دندان پزشک بزنید و به طور مرتب هم مسواک زده و نخ دندان بکشید. 

10- ادرار خود را نگه ندارید:

نگه داشتن ادرار، باعث التهاب مثانه، آزار رحم و انقباض می شود. همچنین باعث عفونت مجاری ادراری می شود که انقباضات را افزایش می دهد. 

11- جلوگیری از آنفولانزا:

جلوگیری از آنفولانزا باعث کاهش احتمال زایمان زودرس می شود. آنفولانزا مشکلی جدی است که بر رشد جنین تاثیر منفی می گذارد. این بیماری باعث زایمان زودرس و نقص عضو جنین می شود.

12- استراحت کنید:

استرس (همه چیز در مورد استرس) ، افسردگی (راه های نجات از افسردگی) و نگرانی بر رشد جنین تاثیر می گذارند بنابراین سعی کنید از آنها دوری کنید. اگر نگرانی شما طولانی مدت شود، سلامتی شما را تحت تاثیر قرار می دهد و فرزند شما با وزن کم متولد می شود. ورزش، رژیم غذایی مناسب و استراحت به تعادل روحی و روانی و فیزیکی شما کمک می کند.

 

در صورت دردهای زایمان زودرس چه کاری باید انجام دهید؟

اگر علائم گفته شده در بالا را تجربه کردید، به پزشک اطلاع دهید. طبیعی است نگران شوید اما با استفاده از مراحل زیر می توانید احتمال زایمان زودرس را کاهش دهید:

• مثانه را خالی کنید.
• به طرف چپ دراز بکشید. این کار باعث کاهش علائم می شود.
• به صورت صاف بر روی پشت نخوابید زیرا باعث افزایش انقباضات می شود.
• تا جایی که می توانید آب بنوشید. کم آبی بدن باعث افزایش انقباضات می شود.
• به انقباضات در یک ساعت توجه کنید و تعداد آن ها را بشمارید.
• اگر علائم بعد از یک ساعت ناپدید نشد، به پزشک مراجعه کنید و همه علائم را به پزشک بگویید.
• تنها راه اطمینان از نشانه های زایمان زودرس، بررسی دهانه رحم است. اگر دهانه رحم باز باشد، زایمان زودرس اتفاق خواهد افتاد.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک برای بررسی زایمان زودرس:

• محدودیت های پیش از ملاقات- در بیشتر موارد، شما به زودی درمان می شوید اما باید از قبل فعالیت ها و محدودیت های پیش از ملاقات با پزشک را بدانید. 
• از دوست یا همسر خود بخواهید همراه با شما نزد پزشک بیاید. نگرانی درباره زایمان زودرس کاملا طبیعی است. بنابراین همراه بودن همسر یا دوست به شما کمک می کند نکاتی که پزشک ذکر کرده است را به یاد آورید.
• سوالات خود را بنویسید. در این حالت سوالات خود را بنویسید تا نکات مهم را فراموش نکنید و اطلاعات لازم را از پزشک دریافت کنید.

اگر فرزند شما زودتر از موعد به دنیا بیاید چه اتفاقی می افتد؟

• نوزاد نارس بیشتر در معرض بیماری های اعصاب و مغزی و مشکلات تنفسی و گوارشی است. برخی نوزادان تاخیر در رشد و مشکلات یادگیری  نیز دارند.
• نوزادی که پیش از هفته بیست و چهارم بارداری به دنیا بیاید، شانس کمتری برای زنده ماندن دارد. فقط پنجاه درصد این نوزادان زنده می مانند و سایر آن ها یا می میرند یا مشکلات دائمی پیدا می کنند.
• نوزادی که پیش از هفته سی و چهارم بارداری به دنیا بیاید، بسته به میزان رشد و شرایطش چند روز اول یا چند هفته اول یا چند ماه اول نیاز به مراقبت های ویژه دارد.
• نوزادی که بین هفته سی و چهارم و سی و هفتم به دنیا بیاید مشکلی نخواهد داشت. فقط مدت کوتاهی باید تحت مراقبت های ویژه باشد. 

سخن آخر

همان طور که ملاحظه کردید زایمان زودرس می تواند خطرات جدی را برای نوزاد شما ایجاد کند. بنابراین اگر در ابتدای بارداری و یا در هر مرحله ای پزشک احتمال زایمان زودرس را تشخیص دهد باید به طور کامل و دقیق به دستورالعمل های او عمل کنید تا هرچه می توانید احتمال خطر زایمان زودرس و عوارض ناشی از آن را کاهش دهید. امیدواریم بارداری سالمی را سپری کنید و به طور کامل به پایان برسانید.

[collapse id=2887]

منبع: سلامت بانوان اوما